Organen overledenen staatseigendom ?

[okke]

Waarom zou het doneren na het overlijden een soort van maatschappelijke plicht zijn, hierbij meegaand in het verhaal van appelfflap, en tijdens het leven niet.

Orgaandonatie is zowel tijdens het leven als na het overlijden een maatschappelijke keuze. Geen plicht. Tijdens het leven is die keuze aan de persoon zelf voor te leggen. Na het overlijden niet.

[Praetorian]

Waarom zou het doneren na het overlijden een soort van maatschappelijke plicht zijn, hierbij meegaand in het verhaal van appelfflap, en tijdens het leven niet.

Orgaandonatie is zowel tijdens het leven als na het overlijden een maatschappelijke keuze. Geen plicht. Tijdens het leven is die keuze aan de persoon zelf voor te leggen. Na het overlijden niet.

Als het een maatschappelijke keuze is, dan kan de overheid ook niet iedereen automatisch registreren als donor na het overlijden van die persoon. Tijdens het leven kan die persoon er voor kiezen om een orgaandonor te zijn na zijn overlijden. Mocht hij dat wel willen, dan kan hij dat laten registreren. Iedereen die het niet laat registreren dient dus te worden beschouwd als een niet-willer.

Je zegt het is een maatschappelijke keuze. Dat klopt. Laat de overheid zich er dan vooral niet mee bemoeien!

Maar jij geeft dus liever je huid weg als je dood bent, terwijl het afstervingsproces al gaande is, als dat jij bij leven huid weggeeft, dat nog in goede conditie is? De kans op afstoting van huid na het overlijden van de donor is groter, dan afstoting van de huid van een levende donor.

Maar oké, genoeg over de organen van een dode. Hoe sta jij dan tegenover de alternatieven (zie mijn post van 29-09-2009 om 10:56 uur)?

[Praetorian]

Er zijn zoals ik in mijn vorige post ook al zei voordelen van donatie van een levende donor, ter ondersteuning van dat argument het volgende artikel op:

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zie ... tatie.html

Volledigheidshalve merk ik er wel bij op dat er ook nadelen zijn verbonden aan donatie van levende donoren, in bovengenoemde artikel wordt dit ook besproken.

Zie ook voor voordelen van donatie van levende donoren (volledigheidshalve ook de nadelen worden benoemd):

http://www.leverpatientenvereniging.nl/ ... Itemid=218

1. 20545.1-NIGZ-stramien donorv.

[appelfflap]

Jij bent dus van mening dat iedereen die geen orgaandonor wil zijn a-sociaal is.

yep, als ik na mijn dood iemand zijn leven redden met een hart of een nier zou ik het asociaal vinden om die ook te laten creperen

Ik vind het nogal a-sociaal dat de Staat over mijn organen denkt te kunnen beschikken, na mijn dood, als ik te laks zou zijn om het te laten registreren (ik ga hierbij voor het gemak uit van de Belgische situatie, omdat jij volgens mij een Vlaamse bent).
Iedereen is indirect verplicht donor in België, mits jezelf actie onderneemt. Waar ik moeite mee heb is het feit dat de Staat mijn lichaam al claimt voor na mijn dood terwijl ik nog springlevend ben.

ik ben mannelijk enkelvoud
de overheid claimt niets. de overheid stelt eenvoudig dat iemand die zijn wens niet kenbaar maakt automatisch donor is. wil je dit niet kun je dit tijdens je leven kenbaar maken.
In Nederland is het net andersom en daardoor heb je een situatie waardoor een heel grote groep donoren verloren gaat.

Waarom is het volgens jou fout, dat je in België orgaandonor bent omdat de Staat het als verplichting oplegt? Het is dan wel geen directe verplichting, maar wel indirect Want ze registreren jou direct als donor en pas als je bezwaar maakt dan zijn zijn bereid jou van de donorlijst te halen.

in belgie zijn er enkel lijsten van weigeraars bekend. van die mensen hun organen blijft men onvoorwaardelijk af.
je hebt dus altijd en onvoorwaardelijk een vrije keuze

[appelfflap]

Natuurlijk een complete lever kun je niet afstaan, maar een klein deel van de lever is wel transplanteerbaar, net als één van je nieren. Trouwens wat is er mis om huid te doneren. Er wordt een stuk huid bij jou weggehaald en overgebracht naar iemand die het dringend nodig heeft. Bij jou groeit de huid gewoon weer aan, zonder dat jij er iets aan overhoud..

ook dit moet een absoluut vrije keuze vd persoon in kwestie zijn.
wil jij een nier afstaan om je broer te redden ben ik de laatste om je tegen te houden.

maar in het geval van levenden kun je de persoon in kwestie zelf bevragen of hij nier, lever ed wil afstaan.

[okke]

Als het een maatschappelijke keuze is, dan kan de overheid ook niet iedereen automatisch registreren als donor na het overlijden van die persoon.

Én dan kan de overheid ook niet iedereen automatisch registreren als donorweigeraar. De overheid mag voor individuele mensen geen keuze maken en moet mensen die keuze zelf kunnen laten maken. Daarover zijn we het eens. Als mensen zelf geen keuze gemaakt hebben, moeten we er dan van uit gaan dat zij gekozen hebben donatie te weigeren of moeten we er van uit gaan dat zij kozen voor donorschap? Jij bent duidelijk van mening dat we uit horen te gaan dat mensen die geen keus maken donorschap weigeren. Ik niet.

Tijdens het leven kan die persoon er voor kiezen om een orgaandonor te zijn na zijn overlijden. Mocht hij dat wel willen, dan kan hij dat laten registreren.

Inderdaad. En omgekeerd kan een persoon tijdens zijn leven ook kiezen om donorschap na zijn overlijden te weigeren. Mocht hij dat willen, dan kan hij dat laten registreren.

Iedereen die het niet laat registreren dient dus te worden beschouwd als een niet-willer.

De gevolgtrekking is niet logisch, maar gaat ervan uit dat mensen in principe kiezen om donorschap te weigeren. Ik vind dit principe goed te verdedigen vanuit de gedacht van vrijheid en zelfstandigheid van het individu. Ik vind dat we daarin doorgeslagen zijn de afgelopen decennia/eeuw.

Je zegt het is een maatschappelijke keuze. Dat klopt. Laat de overheid zich er dan vooral niet mee bemoeien!

De keuze die iemand tijdens zijn leven maakt over het weigeren of toestaan van orgaandonatie moet geregistreerd worden. Een mooie taak voor de overheid.

Maar jij geeft dus liever je huid weg als je dood bent, terwijl het afstervingsproces al gaande is, als dat jij bij leven huid weggeeft, dat nog in goede conditie is?

Ik geef inderdaad liever mijn huid weg na mijn dood. De kans op complicaties voor mijzelf zijn dan een stuk kleiner. Voor mijn dood wil ik een inschatting van de kansen op succes en van de kansen op complicaties voor mij voordat ik besluit of ik wel of niet donor wil zijn.

Maar oké, genoeg over de organen van een dode. Hoe sta jij dan tegenover de alternatieven (zie mijn post van 29-09-2009 om 10:56 uur)?

Er is dus onderzoek gaande naar alternatieven, waardoor het straks misschien niet meer nodig is om afhankelijk te zijn van dode donoren.

Natuurlijk is onderzoek naar alternatieven belangrijk. Dan zijn we straks inderdaad misschien minder afhankelijk van donororganen van overledenen. Voor bijvoorbeeld donorhuid zijn gekweekte huidcellen een alternatief als (1) het aantal donoren te laag blijft of (2) als gekweekte huidcellen goedkoper zijn.

Je bent zelf actief donor, Praetorian, maar bent tegenstander van orgaandonatie na je overlijden (als ik je goed begrijp). Ik snap niet goed wat jouw beweegredenen daarvoor zijn. Kan je het verschil voor jou tussen donorschap tijdens leven en donorschap na overlijden toelichten?

[Praetorian]

Jij bent dus van mening dat iedereen die geen orgaandonor wil zijn a-sociaal is.

yep, als ik na mijn dood iemand zijn leven redden met een hart of een nier zou ik het asociaal vinden om die ook te laten creperen

Ik vind het nogal a-sociaal dat de Staat over mijn organen denkt te kunnen beschikken, na mijn dood, als ik te laks zou zijn om het te laten registreren (ik ga hierbij voor het gemak uit van de Belgische situatie, omdat jij volgens mij een Vlaamse bent).
Iedereen is indirect verplicht donor in België, mits jezelf actie onderneemt. Waar ik moeite mee heb is het feit dat de Staat mijn lichaam al claimt voor na mijn dood terwijl ik nog springlevend ben.

ik ben mannelijk enkelvoud
de overheid claimt niets. de overheid stelt eenvoudig dat iemand die zijn wens niet kenbaar maakt automatisch donor is. wil je dit niet kun je dit tijdens je leven kenbaar maken.
In Nederland is het net andersom en daardoor heb je een situatie waardoor een heel grote groep donoren verloren gaat.

Waarom is het volgens jou fout, dat je in België orgaandonor bent omdat de Staat het als verplichting oplegt? Het is dan wel geen directe verplichting, maar wel indirect Want ze registreren jou direct als donor en pas als je bezwaar maakt dan zijn zijn bereid jou van de donorlijst te halen.

in belgie zijn er enkel lijsten van weigeraars bekend. van die mensen hun organen blijft men onvoorwaardelijk af.
je hebt dus altijd en onvoorwaardelijk een vrije keuze

appelfflap
1. Dan ben ik in jouw ogen dus a-sociaal.
2. Excuus, ik dacht dat je een vrouwelijke forummer was.
Ik ben blij dat wij in Nederland zelf kunnen aangeven of wij donor willen zijn en niet zoals in België, dat je eerst op de lijst van donoren wordt gezet en vervolgens moeite moet doen om er weer van af te komen.
3. Orgaandonor zijn is een vrije keuze en die dient iedereen te respecteren. Alleen dat dat weigeraars worden genoemd vind ik wel cru.


Praetorian

[Praetorian]

Natuurlijk een complete lever kun je niet afstaan, maar een klein deel van de lever is wel transplanteerbaar, net als één van je nieren. Trouwens wat is er mis om huid te doneren. Er wordt een stuk huid bij jou weggehaald en overgebracht naar iemand die het dringend nodig heeft. Bij jou groeit de huid gewoon weer aan, zonder dat jij er iets aan overhoud..

ook dit moet een absoluut vrije keuze vd persoon in kwestie zijn.
wil jij een nier afstaan om je broer te redden ben ik de laatste om je tegen te houden.

maar in het geval van levenden kun je de persoon in kwestie zelf bevragen of hij nier, lever ed wil afstaan.

Appelfflap,

Maar wat denk jij dan van huiddonor zijn? Jij als donor ondervindt er een minimaal ongemak van en de patiënt krijgt veel beter donormateriaal.

Ik blijf er inderdaad bij, dat donorschap een vrijwillige keuze is. Of het nu bij leven, of na de dood is.

Praetorian

[Praetorian]

Als het een maatschappelijke keuze is, dan kan de overheid ook niet iedereen automatisch registreren als donor na het overlijden van die persoon.

Én dan kan de overheid ook niet iedereen automatisch registreren als donorweigeraar. De overheid mag voor individuele mensen geen keuze maken en moet mensen die keuze zelf kunnen laten maken. Daarover zijn we het eens. Als mensen zelf geen keuze gemaakt hebben, moeten we er dan van uit gaan dat zij gekozen hebben donatie te weigeren of moeten we er van uit gaan dat zij kozen voor donorschap? Jij bent duidelijk van mening dat we uit horen te gaan dat mensen die geen keus maken donorschap weigeren. Ik niet.

Tijdens het leven kan die persoon er voor kiezen om een orgaandonor te zijn na zijn overlijden. Mocht hij dat wel willen, dan kan hij dat laten registreren.

Inderdaad. En omgekeerd kan een persoon tijdens zijn leven ook kiezen om donorschap na zijn overlijden te weigeren. Mocht hij dat willen, dan kan hij dat laten registreren.

Iedereen die het niet laat registreren dient dus te worden beschouwd als een niet-willer.

De gevolgtrekking is niet logisch, maar gaat ervan uit dat mensen in principe kiezen om donorschap te weigeren. Ik vind dit principe goed te verdedigen vanuit de gedacht van vrijheid en zelfstandigheid van het individu. Ik vind dat we daarin doorgeslagen zijn de afgelopen decennia/eeuw.

Je zegt het is een maatschappelijke keuze. Dat klopt. Laat de overheid zich er dan vooral niet mee bemoeien!

De keuze die iemand tijdens zijn leven maakt over het weigeren of toestaan van orgaandonatie moet geregistreerd worden. Een mooie taak voor de overheid.

Maar jij geeft dus liever je huid weg als je dood bent, terwijl het afstervingsproces al gaande is, als dat jij bij leven huid weggeeft, dat nog in goede conditie is?

Ik geef inderdaad liever mijn huid weg na mijn dood. De kans op complicaties voor mijzelf zijn dan een stuk kleiner. Voor mijn dood wil ik een inschatting van de kansen op succes en van de kansen op complicaties voor mij voordat ik besluit of ik wel of niet donor wil zijn.

Maar oké, genoeg over de organen van een dode. Hoe sta jij dan tegenover de alternatieven (zie mijn post van 29-09-2009 om 10:56 uur)?

Er is dus onderzoek gaande naar alternatieven, waardoor het straks misschien niet meer nodig is om afhankelijk te zijn van dode donoren.

Natuurlijk is onderzoek naar alternatieven belangrijk. Dan zijn we straks inderdaad misschien minder afhankelijk van donororganen van overledenen. Voor bijvoorbeeld donorhuid zijn gekweekte huidcellen een alternatief als (1) het aantal donoren te laag blijft of (2) als gekweekte huidcellen goedkoper zijn.

Je bent zelf actief donor, Praetorian, maar bent tegenstander van orgaandonatie na je overlijden (als ik je goed begrijp). Ik snap niet goed wat jouw beweegredenen daarvoor zijn. Kan je het verschil voor jou tussen donorschap tijdens leven en donorschap na overlijden toelichten?

Okke,

1. Je hoeft mensen ook niet te registreren als donorweigeraar. Je hoeft alleen maar een database bij te houden van de mensen, die donor wil zijn en die dit ook schriftelijk hebben aangegeven. Zoals dat in Nederland dus nu ook gebeurd. Mensen die geen keuze hebben gemaakt, kunnen er voor hebben gekozen om het aan hun nabestaanden over te laten. Dat die dus de keuze voor hun maken. Voor de mensen die helemaal niets hebben besloten, wordt nu ook uitgegaan van het feit dat ze geen donor willen zijn.
2. Wij hebben nu in Nederland al het systeem, dat je moet aangeven of je donor wilt zijn ja of nee, of dat je het aan je familie overlaat om te beslissen. Er is m.i. geen reden voor een ander registratiesysteem. Iedereen automatisch op donor zetten en vervolgens laten aangeven als ze geen donor willen zijn lijkt mij een hoop verspilling van belastinggeld.
3. Ben jij dan van mening dat de gedachte van vrijheid en zelfstandigheid van het individu is doorgeslagen en dat de overheid eigenlijk maar weer voor ons moet bepalen? Hierbij verwijs ik toch terug naar mijn motivatie onder punt 2.
4. Jij zegt de keuze die iemand maakt tijdens zijn leven over het weigeren of toestaan van donatie moet geregistreerd worden. Maar zoals ik onder punt 2 al heb uitgelegd, dit gebeurd al. Zodra je de leeftijd van (ik geloof) 18 jaar hebt bereikt dan mag je zelf kiezen of je orgaandonor wordt of niet en die keuze moet je laten registreren. Waar ik tegen ben is dat de Belgische overheid ieder automatisch tot orgaandonor bombadeert en als je het niet wil dan moet je het maar aangeven en laten aanpassen.
5. Welke kans op complicaties? Er wordt een stuk huid weggehaald bij jou en overgeplaatst. Jij krijgt keurig een verband over je wond en die zal, als je verder gezond bent, gewoon genezen. Ik doneer dan liever huid tijdens mijn leven, want dan is de kans op slagen voor de ontvanger ook stukken groter.
6. Tijdens mijn leven maak ik zelf actief de keuze om te doneren. Daar komt bij dat donatie tijdens mijn leven zinvoller is, omdat de kans van slagen ook groter is. Na mijn overlijden is mijn lichaam niet meer, dan een stuk vlees dat aan het ontbinden is. Zodra jij je laatste adem uitblaast begint het ontbindingsproces.



Praetorian

[okke]

]Alleen huid van overledenen

Regelmatig krijgen wij de vraag of wij ook huid van levende donoren accepteren. ... Hoezeer we dit gebaar waarderen, moeten we deze mensen echter teleurstellen. De Euro Skin Bank kan alleen huid van overleden personen verwerken tot donorhuid. Het hele proces van de afname van de huid tot aan de verwerking en distributie van de huid is hier specifiek op afgesteld.

In medisch-technische zin zou het wel mogelijk kunnen zijn om ook van huid van levende mensen, donorhuid te maken, maar dit zou voor de Euro Skin Bank alleen tot veel extra kosten leiden, omdat onze werkwijze en apparatuur hier niet op ingesteld is. Daarnaast is het zo dat er in Nederland geen gebrek is aan donorhuid. Anders dan bij bijvoorbeeld hart en nieren is er geen schaarste aan donorhuid. Er worden dagelijks overledenen aangemeld voor huiddonaties.

[Kitty]

Praetorian, jij gaf toch eerder aan dat je geen donor wilde zijn? Dat je dat zelfs ergens had vermeld. En nu geef je aan dat je bloeddonor en beenmerg donor bent? Waarom dan ook geen orgaan donor? Zit hier een geloofsgedachte achter?

[Ongeloveloos]

Praetorian, jij gaf toch eerder aan dat je geen donor wilde zijn? Dat je dat zelfs ergens had vermeld. En nu geef je aan dat je bloeddonor en beenmerg donor bent? Waarom dan ook geen orgaan donor? Zit hier een geloofsgedachte achter?

Omdat familieleden van hem geen nieuwe alvleesklier krijgen, is hij princieel tegen op orgaandonatie

[Praetorian]

]Alleen huid van overledenen

Regelmatig krijgen wij de vraag of wij ook huid van levende donoren accepteren. ... Hoezeer we dit gebaar waarderen, moeten we deze mensen echter teleurstellen. De Euro Skin Bank kan alleen huid van overleden personen verwerken tot donorhuid. Het hele proces van de afname van de huid tot aan de verwerking en distributie van de huid is hier specifiek op afgesteld.

In medisch-technische zin zou het wel mogelijk kunnen zijn om ook van huid van levende mensen, donorhuid te maken, maar dit zou voor de Euro Skin Bank alleen tot veel extra kosten leiden, omdat onze werkwijze en apparatuur hier niet op ingesteld is. Daarnaast is het zo dat er in Nederland geen gebrek is aan donorhuid. Anders dan bij bijvoorbeeld hart en nieren is er geen schaarste aan donorhuid. Er worden dagelijks overledenen aangemeld voor huiddonaties.

Interessant artikel. Ik was in de veronderstelling dat huid van een levende donor wenselijker was. Blijkbaar heb ik het mis gehad. Trouwens dit bericht is ook anders als hetgeen jij beweerde op 28-0-2009 om 10:42, waar jij aangf dat er een chronisch tekort was aan opperhuid.

In ieder geval goed om te horen dat er voldoende donorhuid aanwezig is. Bij brandwonden zijn er behoorlijke hoeveelheden nodig.

[Praetorian]

Praetorian, jij gaf toch eerder aan dat je geen donor wilde zijn? Dat je dat zelfs ergens had vermeld. En nu geef je aan dat je bloeddonor en beenmerg donor bent? Waarom dan ook geen orgaan donor? Zit hier een geloofsgedachte achter?

In mijn post van 28-09-2009 om 22:31 uur heb ik al uitgelegd waarom ik geen orgaandonor wil zijn na mijn dood. Zoals ongeloveloos al aangaf het heeft te maken met de situatie binnen mijn directe familie. De stelling die wordt ingenomen over het verkrijgen van een nieuwe alvleesklier voor diabetici is voor mij reden om mijn organen alleen voor mijn directe familieleden beschikbaar te houden. Het klinkt misschien heel egoïstisch, maar dat is het systeem van orgaandonatie ook. Ik ben nog altijd van mening dat ik het recht heb om zelf te beslissen aan wie ik mijn organen geef.

En nee, het heeft niets met geloof te maken. In de Bijbel staat nergens iets over orgaandonatie.

Als bloeddonor merk ik weinig van het aftappen van het bloed. Er wordt maar een halfliter bloed afgetapt, terwijl een mens 5 liter bloed heeft. Binnen 24 uur is het bloed weer aangevuld tot de normale hoeveelheid en na 12 weken zijn alle anti-stoffen weer voor 100% aanwezig in het bloed. Dat is ook de reden dat mannen pas na 12 weken opnieuw bloed mogen geven.

Wat betreft beenmergdonor. Dit overweeg ik nog, volgens mij had ik dat ook aangegeven. Er zitten wat haken en ogen aan. En voordat ik bloeddonor word wil ik zeker weten dat die vraagtekens zijn beantwoord.

[Kitty]

Maar mag je dan wel je alvleesklier na je dood afstaan aan je familielid, of is dat niet toegestaan. (sorrry, als ik een en ander gemist heb, ik moet nogal veel bijhouden namelijk).