Locutus schreef: Je kunt het met een onfeilbare God niet oneens zijn als je in die specifieke God (incl. de kwalificatie 'onfeilbaar') gelooft!!! En onderdeel van mijn argument is dat iedereen, dus jij ook, daarin gelooft.
Ten eerste vraag ik mij af wat het doel of de zin van zo'n vreemde hypothese is. Waar is hier nog de concrete link met de discussie die gevoerd wordt met een theïst zoals we die vaak tegenkomen? Als, als, als,,,,,,,
Ten tweede is dit argument waarin ik en iedereen in God gelooft, een wending die ik niet in je betoog uit het begin, terug kan vinden.
Ten derde is het zo dat je wel degelijk in een onfeilbare god geloven kunt, en tóch zijn wetten en regels aan je laars kunt lappen. Mensen kunnen boos zijn op God, mensen kunnen jaloers zijn op God, mensen kunnen vinden dat ze benadeeld worden door God. Er kunnen tientallen motieven zijn waardoor mensen ertoe kunnen besluiten om de wetten van God aan hun laarzen te lappen.
Maar het is toch evendent dat je er van overtuigd kunt zijn dat iets moreel gezien goed IS, om je er vervolgens toch niet aan te houden? Dat is toch niet strijdig met elkaar?
Dat je ervan
overtuigd bent dat iets goed is, wil niet zeggen dat het ook
daadwerkelijk goed is. Goed en kwaad zijn etiketten die we ergens op hebben geplakt. Het zijn afspraken tussen mensen, en voor de duidelijkheid, heel veel van die afspraken ben ik het volkomen mee eens. De universele verklaring van de rechten van de mens vind ik zelf één van de mooiste verklaringen ooit. Maar het blijft een subjectieve mening. Iemand bij wie de aminozuren in de hersenen een graadje de andere kant op wijzen, of iemand die anders is opgevoed, kan daar volkomen verschillend over denken.
Alsof moraal een garantie is voor hoe mensen ZULLEN handelen.
Dat heb je mij niet horen zeggen.
Een voorbeeld dan. Voetbal! De regels van het voetbalspel zijn absoluut (ze zijn wel aan te passen, maar niet tijdens de wedstrijd). Garandeert dat dat de spelers zich er altijd aan houden? Nee toch?
Het zit 'm vast op dat woord 'absoluut'. Jij lijkt dat anders op te vatten dan ik.
Ja, voor mij zijn morele wetten en regels pas absoluut als ze onveranderlijk en onherroepelijk zijn. Over duizend jaar zijn de regels voor het voetbal waarschijnlijk niet meer hetzelfde. Er zweeft niet ergens iets in het heelal dat bepaald dat er maar één goede manier is om voetbal te spelen. Mensen zullen het spelletje veranderen zodra de huidige regels niet meer bevallen.
"Although most atheists accept the importance of morality, this is not conceding that "Morality" exists in the universe, a cosmic object waiting to be discovered. The word "morality" is just a label for a concept, and concepts exist only in minds. If no minds existed, no morality would exist.
Volkomen mee eens.
Stel dat God nu dagelijks bij ons was en alleen maar moreel gedrag zou tonen, en wetten zou geven die bijv. meer overeenstemmen met die van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens dan met die van het Oude Testament, dan waren we toch al wel een heel eind. Ik denk wel dat er manieren zijn (voor God) om zichzelf en zijn onfeilbaarheid bijna net zo aannemelijk te maken als het feit dat de aarde rond is.
Zo'n soort voorbeeld heb ik zelf al proberen te schetsen. Zo'n God zou een grote indruk op mij maken. Maar kan een entiteit zijn/haar eigen volmaakte onfeilbaarheid volkomen helder maken voor een onvolmaakt en feilbaar schepsel? Dat zou hij/zij moeten kunnen, maar dit zou alleen mogelijk maken door de onvolmaakte en feilbare tot zijn/haar eigen niveau te verheffen. En dan zitten we met de vraag of er twee 'volmaakten' naast elkaar kunnen bestaan.
Moraal heeft te maken met hoe mensen zouden moeten handelen. Een morele wet is dus per definitie iets anders dat een een natuurwet. Een morele wet (absoluut of niet) kun je je aan onttrekken, de wet van de zwaartekracht niet.
Voor mij zijn natuurwetten dan ook absoluut, en morele wetten niet. Niemand kan zich daar filosofisch gezien op beroepen. De theïst, noch de atheïst. Absolute wetten zijn deterministisch. Je hebt er mee te dealen, of je het nu leuk vind of niet. Die zwaartekracht is er, en die kun je niet wegdenken. Zolang ik een wezen ben dat zelfstandig kan denken en handelen, is een morele wet niet absoluut. De morele wet wordt absoluut zodra het tot een natuurwet wordt. Indien het DNA van de mens dusdanig wordt geherstructureerd dat het voor een mens onmogelijk wordt om een ander mens met opzet te doden, dan wordt dat een natuurwet, totdat er weer een mutatie optreedt natuurlijk.
In de biologie is dat absolutisme dan toch weer relatief.
Vriendelijke groet.
)
