siger schreef:Maar in welk soort anarchie zie je wel hoop? Hoop duidt erop dat het geen louter theorie is maar dat je een verwerkelijking voor ogen ziet. Waarop is je verwachting gebaseerd dat iets anders zal plaatsvinden dan wat de geschiedenis toont?dodo schreef:Het lijkt me duidelijk dat dit niet de soort anarchie is waar ik hoop in zie.
dodo schreef: Ik heb bij mezelf gemerkt dat ik bijna altijd uitga van de ‘goede wil’ van mensen (dat zij mij liever niet bestelen, vermoorden, opsluiten etc). Wanneer ik over straat loop, op de trein zit, een winkel inloop, iets koop of bestel, op een forum post (niet dat je veel kwaad kan uithalen op een forum, maar discussie vereist alsnog bepaalde normen), naar de huisarts ga etc. Een ander uitgangspunt zou me paranoïde doen verhongeren op mijn kamer.
Als je een machtsvacuum bedoelt in een samenleving die gewend is aan een nationale, bewapende en commanderende groep, dan kijk ik er idd niet van op dat andere groepjes de voorgaande groep willen vervangen. Dat is meer een psychologisch proces, dan rationeel overwogen. Iemand die uit een gezin komt met zeer abusievelijke ouders, zal niet snel een partner gaan zoeken die dat niet is. Verslaving aan een of andere vorm van religie is ook psychologisch. Misschien bevalt catholicisme iemand niet, maar dan kan je je 'geloofsvacuum' makkelijk aanvullen met alternatieve christelijke en andere monotheistische overtuigingen.siger schreef: Als je rekent op een minimale overheid en vrije ontwikkelde mensen, dan begrijp ik niet waarom dit niet binnen de democratie kan vallen. De kleinste overheid is trouwens een democratische overheid, omdat de bevolking er controle kan op uitoefenen. Zoals ik al zei, elke historische ervaring wijst uit dat een volledig machtsvacuum tot geweld leidt.
Een atheist worden tegen je omgeving en indoctrinatie in, louter door logisch en empirisch onderzoek, is een zeer zwaar proces. Maar hoe meer mensen vastbesloten dit proces tot het einde doorlopen, hoe groter de kans dat ze met andere zulke atheisten in aanraking komen en gedachten kunnen delen. Niet altijd en niet overal was en is het mogelijk openlijk atheist te zijn, atheistisch literatuur te publiceren etc. Maar dat neemt niet mijn hoop weg dat het ooit in de grootste delen van de wereld helemaal normaal en geaccepteerd zal zijn. Op dezelfde manier hoop ik dat langzaam aan meer en meer mensen ethische mythologien opgeven, en consistent het non-agressie principe 'aanhangen' en toepassen. In mijn meeste praktische interacties met mensen is dat zeker het geval.
Hebr 6: