Ik ben het er mee eens dat het niet zozeer een concilie is geweest die de canon heeft gemaakt, maar dat er in de loop van de tijd -voordat het officieel werd- uiteraard 'for practical' reasons al een soort van canon ontstond, eenvoudig omdat het absoluut onmogelijk was om alle christelijke geschriften aan elkaar te lijmen. Er was dus een veel te grote verscheidenheid. Op elke plek was een bepaalde traditie en moesten afwijkende tradities van begin af worden afgewezen om de geloofwaardigheid te behouden. Uiteindelijk won de traditie met de grootste macht en invloed.Apologetus schreef:Ik vroeg: "Hoe zit het met de beschuldiging dat Thomas doelbewust door de concilies werd buitengesloten, in een soort samenzwering om hem het zwijgen op te leggen?"
"Dat is historisch niet accuraat," luidde Metzgers antwoord. "Wat de synoden en concilies in de vijfde eeuw en daarna hebben gedaan, was bekrachtigen wat reeds door zowel aanzienlijke als eenvoudige christenen aanvaard was. Het is niet juist om te zeggen dat het Evangelie naar Thomas buitengesloten werd door een of ander besluit van de kant van een concilie; de juiste manier om het te zeggen is dat het Evangelie van Thomas zichzelf heeft buitengesloten! Het stemde niet overeen met andere getuigenverklaringen over Jezus die de eerste christenen als betrouwbaar aanvaardden."
"Dus u zou het oneens zijn met iedereen die zou proberen Thomas dezelfde status als de vier Evangeliën te verlenen?" vroeg ik.
"Ja, ik zou het pertinent met hen oneens zijn. Ik denk dat de vroege kerk oordeelkundig handelde toen het Thomas buiten beschouwing liet. Door het nu op te nemen, lijkt me dat je iets aanvaardt wat minder deugdelijk is dan de andere Evangeliën... Nu, begrijp me niet verkeerd. Ik denk dat het Evangelie van Thomas een interessant document is, maar het is vermengd met pantheïstische en antifeministische uitspraken die je zeker met een grote korrel zout moet nemen. (...)"
Uit: Bewijs genoeg - Lee Strobel, 4e druk, blz. 70
Maar dit gegeven zegt volstrekt niets over de betrouwbaarheid van welk geschrift ook.
Er is eenvoudig geen enkel bewijs om het Thomas evangelie of andere niet in de canon opgenomen geschriften te bestempelen als een geschrift dat je met een korreltje zout moet nemen. Het staat bijvoorbeeld op naam van een apostel, en de synoptische evangeliën juist niet! Wat doet Strobel nu daar mee?
De 'antifeministische' uitspraken zijn imho juist het omgekeerde: Jezus predikt in Thomas een vorm van gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen, dat het mannelijke en vrouwelijke tot één gesmeed moet worden, en het pantheïsme is niet vreemder dan de afwijkende opinies van Johannes in vergelijking met de synoptische evangeliën.
Geeft Strobel ook een reden op waarom bijvoorbeeld de apocalyps van Petrus, alweer een apostolisch geschrift, niet is opgenomen in de uiteindelijke canon?
Het punt is dat Strobel een boek uitgeeft met als titel Bewijs genoeg, maar de feiten tonen ons echter een raadsel aan: een overweldigende hoeveelheid door christenen geschreven geschriften die in tegenstrijd met elkaar zijn, en hetgeen men onmogelijk objectief kan indelen in 'betrouwbaar'/'onbetrouwbaar'.