Van voorgangersdochter naar ex-christen

[Inge B]

Een psalm die ik natuurlijk meteen aan de kant schuif

Waarom natuurlijk?

Omdat ik liever mijn eigen woorden gebruik, dan taalgebruik dat me met de paplepel werd ingegoten en dat alleen maar naar boven komt omdat het getriggerd werd door een bepaald gevoel van saamhorigheid. Ik geef er de voorkeur aan om dat nieuwe, frisse gevoel van dit moment ook uit te drukken met woorden die ik op dat moment bij dat gevoel vind passen. En niet meteen op de automatische piloot (zoals ik onbewust dus blijkbaar gedeeltelijk deed) met een soort deken afdekken, ook al past die deken nog zo goed.

Het is gelijk de dauw van Hermon, die nederdaalt op de bergen van Sion....

Mooi gezegd toch?

Ja inderdaad!

Maar wat mij betreft kan het nog mooier als de specifieke (plaats)namen waren weggelaten. Gewoon... als de dauw op de bergen...

Ik ga m'n eigen bijbel wel schrijven.

[writer]

...

Het is gelijk de dauw van Hermon, die nederdaalt op de bergen van Sion....

Mooi gezegd toch?

Ja inderdaad!

Maar wat mij betreft kan het nog mooier als de specifieke (plaats)namen waren weggelaten. Gewoon... als de dauw op de bergen...

Ik ga m'n eigen bijbel wel schrijven.

Doe dat, ik zal hem zeker lezen.
Misschien ligt het aan mijn leeftijd maar de bijbelse namen hebben wel wat voor mij, Hebron, Juda, de berg Horeb.
Als kind zag ik beelden bij die namen en die zijn er nog steeds.
Mooie beelden van een land vloeiende van melk en honing.
Plaatsen in het beloofde land voor het volk Israël maar tegelijkertijd dacht je dan aan het hemelse Jeruzalem voor alle gelovigen.
De namen doen mij dus nog altijd wel wat.
Ik verbind ze echter niet aan de God uit de bijbel maar meer aan een mooi hiernamaals waar je als kind in geloofde.
Noem het maar nostalgie al kan ik het nog sterker vertellen.
Ik heb me zo sterk de belevenissen van de aartsvaders ingeleefd dat zijvoor mij nog steeds echt bestaan hebben.
Dat zij in een denkbeeldige God geloofden maakt me niet zo veel uit, wat zij beleefden was zo intens dat ik dat
zo wil houden, brandende braambossen en ladders die tot aan de hemel reikten, Bethel.
In die zin kan ik ook als ongelovige de bijbel niet afdoen als een boek zonder inhoud, het doet mij nog steeds herinneren aan het volmaakte geluk wat in het hiernamaals werkelijkheid kon worden.
Vals sentiment?
https://www.youtube.com/watch?v=nPYkURI ... 649FD1A812