Bedankt voor het onderstrepen van mijn stellingJim schreef:En het recht in Nederland is dat ze tot 3 maanden een abortus kunnen ondergaan.
Hoe durf je je ertegen te bemoeien.

Moderator: Moderators
Bedankt voor het onderstrepen van mijn stellingJim schreef:En het recht in Nederland is dat ze tot 3 maanden een abortus kunnen ondergaan.
Hoe durf je je ertegen te bemoeien.
siger schreef:Er mag toch geen verwarring ontstaan. De discussie over abortus, is een discussie over het recht van een burger over haar eigen lichaam te beslissen. En niets anders.
Is er iets mis met deze wetten?Relevante teksten WB SR schreef: Artikel 82
1. Onder zwaar lichamelijk letsel worden begrepen: ziekte die geen uitzicht op volkomen genezing overlaat, voortdurende ongeschiktheid tot uitoefening van zijn ambts- of beroepsbezigheden, en afdrijving of dood van de vrucht van een vrouw.
2. Onder zwaar lichamelijk letsel wordt mede begrepen storing van de verstandelijke vermogens die langer dan vier weken geduurd heeft.
Artikel 82a
Onder een ander, of een kind bij of kort na de geboorte, van het leven beroven wordt begrepen: het doden van een vrucht die naar redelijkerwijs verwacht mag worden in staat is buiten het moederlichaam in leven te blijven.
Artikel 296
1. Hij die een vrouw een behandeling geeft, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat daardoor zwangerschap kan worden afgebroken, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaar en zes maanden of geldboete van de vierde categorie.
2. Indien het feit de dood van de vrouw ten gevolge heeft, wordt gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren opgelegd of geldboete van de vierde categorie.
3. Indien het feit is begaan zonder toestemming van de vrouw, wordt gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren opgelegd of geldboete van de vijfde categorie.
4. Indien het feit is begaan zonder toestemming van de vrouw en tevens haar dood ten gevolge heeft, wordt gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren opgelegd of geldboete van de vijfde categorie.
5. Het in het eerste lid bedoelde feit is niet strafbaar, indien de behandeling is verricht door een arts in een ziekenhuis of kliniek waarin zodanige behandeling volgens de Wet afbreking zwangerschap mag worden verricht.
gerard_m schreef:Je kunt het een slecht standpunt vinden, maar duidelijk is het wel
Dus vrij vertaald ook in levensbedreigende situaties. Waarin het leven van de vrouw op het spel staat. Het zal niet de eerste keer zijn dat een prille zwangerschap gecombineerd wordt met kanker. En het grote dilemma zich aandient; wanneer starten met chemotherapie. Zelfs een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zou bij van der Staaij binnen deze definitie niet tot ingrijpen leiden. Of een embryo wat vitale organen mist. En gedoemd is om spoedig te overlijden. Op een uiterst onaangename manier. Ook hier kiest van der Staaij niet voor de meest humane variant.van der Staaij schreef:''Wij blijven onder alle omstandigheden voor het ongeboren leven staan''
Als ik de wet snel scanIs er iets mis met deze wetten?
De wettelijke bedenktijd bij een internet-aankoop is nog langer.Artikel 3.1 Een zwangerschap wordt niet eerder afgebroken dan op de zesde dag nadat de vrouw de arts heeft bezocht en daarbij haar voornemen met hem heeft besproken.
Dit lijkt het criteria waarop wordt getoetst. Mijn bezwaar hiertegen is dat het niet SMART gedefinieerd is. Indien bedoeld wordt een noodsituatie in de vorm dat het leven van de moeder op het spel staat, kan ik ermee leven. Maar gezien het feit dat verkrachting een reden is om abortus te plegen wordt dat hier niet bedoeld. Wat dan met noodsituatie wordt bedoeld is de vraag.alleen dan uitgevoerd, indien de noodsituatie van de vrouw deze onontkoombaar maakt.
De vrouw heeft veto recht. De vader van het kind kan niet voorkomen dat zijn kind wordt gedood. Of om het wat anders te omschrijven "kan niet voorkomen dat het begonnen leven dat op natuurlijke wijze zou leiden tot de geboorte van zijn zoon wordt afgebroken".en in het besef van haar verantwoordelijkheid voor ongeboren leven en van de gevolgen voor haarzelf en de haren;
"Verantwoord is te achten" is zowaar nog vager dan het woord noodsituatie.de arts de behandeling slechts verricht indien deze op grond van zijn bevindingen verantwoord is te achten;
Misschien als een gereformeerde vrouw buiten het huwelijk om is bevrucht door een ongelovige.gerard_m schreef:Het partijstandpunt (http://www.sgp.nl" onclick="window.open(this.href);return false;) is minder duidelijk dan ik had verwacht. Ik lees
"•Het begrip ‘noodsituatie’ bij abortussen moet scherp worden afgebakend."
Daarin lees ik dat nog steeds wel uitzonderingen van nood (voor de moeder) kunnen voorkomen als het aan de SGP ligt. Of jouw voorbeelden daarin zouden vallen blijft onduidelijk.
Als je bij een internet-aankoop wat langer wacht, dan zal de noodsituatie niet verergeren. De kans op complicaties van de behandeling neemt toe naar mate de vrouw verder overtijd is. Dat is natuurlijk een ethisch dilemma. In welke tijd kan een zorgvuldige afweging gemaakt worden, en wat zijn basisvoorwaarden voor een zorgvuldige afweging. Dit zal zonder meer door de vakgroep in kaart gebracht worden en bediscuseerd worden. Ook in de spreekkamer zal zorgvuldig en vakkundig met dit dilemma omgegaan moeten worden. Volgens mij is het goed als ook het publiek en politiek kennis neemt van de discussie tussen professionals. Het is overigens dan ook een wettelijk minimum. Indien het de zorgvuldigheid meer ten goede komt dan het risico op complicaties vergroot kan de arts meer bedenktijd adviseren. Ik vind dat echter vooral een taak voor de arts. Er kan hooguit een minimum vastgesteld worden in deze denk ik, om gegarandeerd haastwerk te voorkomen. Het is belangrijk dat de wetgever niet te veel op de stoel van de dokter komt te zitten.Vuurtje schreef:De wettelijke bedenktijd bij een internet-aankoop is nog langer.Artikel 3.1 Een zwangerschap wordt niet eerder afgebroken dan op de zesde dag nadat de vrouw de arts heeft bezocht en daarbij haar voornemen met hem heeft besproken.
Eensch, maar de arts heeft wel een taak om de noodsituatie te beoordelen. En eventueel andere zorg in te schakelen.Vuurtje schreef:Dit lijkt het criteria waarop wordt getoetst. Mijn bezwaar hiertegen is dat het niet SMART gedefinieerd is. Indien bedoeld wordt een noodsituatie in de vorm dat het leven van de moeder op het spel staat, kan ik ermee leven. Maar gezien het feit dat verkrachting een reden is om abortus te plegen wordt dat hier niet bedoeld. Wat dan met noodsituatie wordt bedoeld is de vraag.wet afbreking zwangerschap schreef:alleen dan uitgevoerd, indien de noodsituatie van de vrouw deze onontkoombaar maakt.
kernaanbevelingen van de richtlijn zwangerschapsafbreking schreef: De vrouw beslist of er sprake is van een noodsituatie. Het is de taak van de arts om na te gaan of de vrouw haar beslissing vrijwillig neemt, en of er risicofactoren zijn voor psychische problemen na afloop. Aarzel niet om bij twijfel psychosociale hulpverlening in te schakelen.
Eensch. Ik denk dat de man meer gecontroleerde inspraak moet krijgen op het vlak van behoud van het vrucht. Anderzijds denk ik dat deze wet wel goed beschrijft dat de vrouw als enige besluitende belast wordt rekening te houden met de gevolgen voor de haren. Wat mij betreft zijn dat ook eventuele gevolgen voor de haren van de behandeling, hoe hard dat ook mag lijken. Ik zou er als man kapot van zijn als het vaderschap eenzijdig ontzegd wordt na een succesvolle bevruchting. Ik erken de dubbele moraal die hierin (in deze wettekst) verborgen lijkt.vuurtje schreef:De vrouw heeft veto recht. De vader van het kind kan niet voorkomen dat zijn kind wordt gedood. Of om het wat anders te omschrijven "kan niet voorkomen dat het begonnen leven dat op natuurlijke wijze zou leiden tot de geboorte van zijn zoon wordt afgebroken".WAZ schreef:en in het besef van haar verantwoordelijkheid voor ongeboren leven en van de gevolgen voor haarzelf en de haren;
Ook daarvoor is een beroepscode en richtlijn beschikbaar.vuurtje schreef:"Verantwoord is te achten" is zowaar nog vager dan het woord noodsituatie.WAZ schreef:de arts de behandeling slechts verricht indien deze op grond van zijn bevindingen verantwoord is te achten;
Jij bent denk ik, net als ik, 'voor de mogelijkheid' tot abortus?Doppelganger schreef:ik ben voor abortus omdat ik vind dat iedere vrouw zelf mag weten wat ze met haar eigen lichaam doet. Dat wil niet zeggen dat ik vind dat iemand lichtzinnig moet omgaan met de keuze voor het beëindigen van een zwangerschap, maar ik kan me dan ook niet voorstellen dat dit voor vrouwen een makkelijke keuze is.
Maar niet door ter doodveroordeelden die hun vonnis hebben ondergaan. Alhoewel ik heb eens een film gezien waarin door een liedje de moordenaar in anderen kon voortbestaan.Doppelganger schreef:En uit welk onderzoek blijkt dat de doodstraf een preventieve werking heeft? In de Verenigde Staten wordt de doodstraf in meerdere staten nog steeds gehanteerd, maar toch worden daar veel meer mensen vermoord dan in Nederland. Hoe verklaar je dat?Vuurtje schreef:Helemaal geen drogreden, want het gaat bij straffen voor een groot gedeelte om de preventieve werking die er vanuit gaat.
Het lijkt me juridisch onhaalbaar. Dat je de baas gaat spelen over andermans lichaam. Die volledig wilsbekwaam is. Buiten het gegeven dat je eerst onomstotelijk moet bewijzen dat jij de verwekker bent. Ook hierin loop je vast als je dna-materiaal opeist, terwijl de vrouw hier tegen kan zijn.Blues-Bob schreef: Eensch. Ik denk dat de man meer gecontroleerde inspraak moet krijgen op het vlak van behoud van het vrucht. Anderzijds denk ik dat deze wet wel goed beschrijft dat de vrouw als enige besluitende belast wordt rekening te houden met de gevolgen voor de haren. Wat mij betreft zijn dat ook eventuele gevolgen voor de haren van de behandeling, hoe hard dat ook mag lijken. Ik zou er als man kapot van zijn als het vaderschap eenzijdig ontzegd wordt na een succesvolle bevruchting. Ik erken de dubbele moraal die hierin (in deze wettekst) verborgen lijkt.
Ook hiermee kan ik het niet anders dan eensch zijn. Je brengt me wel in verlegenheid. Een wet moet natuurlijk ook uitvoerbaar zijn. Zucht... niet aan gedacht.PietV. schreef:Het lijkt me juridisch onhaalbaar. Dat je de baas gaat spelen over andermans lichaam. Die volledig wilsbekwaam is. Buiten het gegeven dat je eerst onomstotelijk moet bewijzen dat jij de verwekker bent. Ook hierin loop je vast als je dna-materiaal opeist, terwijl de vrouw hier tegen kan zijn.Blues-Bob schreef: Eensch. Ik denk dat de man meer gecontroleerde inspraak moet krijgen op het vlak van behoud van het vrucht. Anderzijds denk ik dat deze wet wel goed beschrijft dat de vrouw als enige besluitende belast wordt rekening te houden met de gevolgen voor de haren. Wat mij betreft zijn dat ook eventuele gevolgen voor de haren van de behandeling, hoe hard dat ook mag lijken. Ik zou er als man kapot van zijn als het vaderschap eenzijdig ontzegd wordt na een succesvolle bevruchting. Ik erken de dubbele moraal die hierin (in deze wettekst) verborgen lijkt.