De Bijbel en redenen om te geloven

[Petra]

Waarom wordt er toch steeds zo op aangedrongen om totaal afstand te nemen?
Waarom is het niet mogelijk om een (prettig) stukkie te behouden?

Dag Petra,

Als je een (prettig) stukkie wilt behouden moet je wel weten waarom je het wilt behouden. Het kan,...miljoenen zijn je voor gegaan...Betekent wel dat het gene dat overblijft zo ongeveer tot niets is verdampt.....Post-theisten, iets-isten, etc, etc
Historisch gezien heeft het NIETS meer met geloof te maken,.....Je God is dood,.....je hebt hem zelf gedood,......en je zoek troost......omdat de horizon is weggewist....de oceaan leeggedronken.... in de kerk aanbidden ze alleen nog de schaduw ( angstwekkende schim , dat dan weer wel ) En om in de metafoor van de hoofdredacteur van Trouw te blijven...om de muffe dode lucht nog wat verder op te frisse en de schaduwen te verjagen,...smijt je de kerkramen van binnenuit in....Een sterfhuis heeft namelijk iets naargeestigs, zeker als dit sterfhuis de woonplaats van je God was...., toch??

Uiteraard is het ook heel post-modern: Ik voel me er prettig bij net zoals iemand zijn muziekkeuze prettig vindt. Dat jij van Bach houdt moet jezelf weten , geeft mij maar .........vul maar in. Is MIJN leven en gevoel, Jij het jouwe..toch!?.

Ja, ik snap je wel.
Edoch...
Dan heeft het maar niks meer met (oorspronkelijk!) geloof te maken, dat vind ik best.
Ik heb niks gedood, die god heeft bij mij nog nooit ehh.. geleefd, ik probeer het/hem/haar nu juist tot leven te wekken.
Het gekke is dat ik het idee heb dat dat stukkie waar 'gelovigen' zo aan hangen, precies dat stukkie kan zijn wat ik zoek. (Als dat enigszins begrijpelijk voor je is).

Omdat zij ook niet kunnen leven met die verschrikkingen in de bijbel en de wraakzuchtige haatzaaier god. Maar wel érgens aan vasthouden. Iets blijft plakken.
Dus koppelen zij hun godsbeeld los van de bijbel, denk ik.
Of gaan het anders interpreteren.

[Petra]

Waarom is het niet mogelijk om een (prettig) stukkie te behouden?

Je kunt een proef op de som nemen: welk bijbels stukkie zou behouden moeten worden? Zeg het maar, dan zal ik er commentaar op leveren.

Ja, dat is dan ook de kunst niet.
Er is geen letter in de bijbel waar ik geen commentaar op heb.

[Octo]

Omdat zij ook niet kunnen leven met die verschrikkingen in de bijbel en de wraakzuchtige haatzaaier god. Maar wel érgens aan vasthouden. Iets blijft plakken.
Dus koppelen zij hun godsbeeld los van de bijbel, denk ik.
Of gaan het anders interpreteren.

De God van de bijbel heeft vele gezichten. Volgens sommigen gaat vrijwel iedereen naar de hel en komt slechts een handjevol mensen in de hemel (streng gereformeerd)

Volgens anderen vergeeft God iedereen en komt iedereen in de hemel en gaat niemand naar de hel. (aanhangers van de alverzoeningstheorie)

En alle varianten daar tussen in. Dus sommigen hebben geen moeite met de wraakzuchtige dictator god...

[Waarom?]

Ja, ik snap je wel.
Edoch...
Dan heeft het maar niks meer met (oorspronkelijk!) geloof te maken, dat vind ik best.
Ik heb niks gedood, die god heeft bij mij nog nooit ehh.. geleefd, ik probeer het/hem/haar nu juist tot leven te wekken.
Het gekke is dat ik het idee heb dat dat stukkie waar 'gelovigen' zo aan hangen, precies dat stukkie kan zijn wat ik zoek. (Als dat enigszins begrijpelijk voor je is).

Omdat zij ook niet kunnen leven met die verschrikkingen in de bijbel en de wraakzuchtige haatzaaier god. Maar wel érgens aan vasthouden. Iets blijft plakken.
Dus koppelen zij hun godsbeeld los van de bijbel, denk ik.
Of gaan het anders interpreteren.

Dag Petra,

Hebt gij niet gehoord van de dolle mens, die op klaarlichte morgen een lantaarn opstak, op de markt ging lopen en onophoudelijk riep: 'ik zoek God! Ik zoek God!' - Omdat er daar juist veel van die lieden bijeenstonden die niet aan God geloofden, verwekte hij een groot gelach. 'Is hij soms verloren gegaan?' vroeg de een. 'Is hij verdwaald als een kind?' vroeg de ander. 'Of heeft hij zich verstopt? Is hij bang voor ons? Is hij scheep gegaan? Naar het buitenland vertrokken?' - Zo riepen en lachten zij door elkaar. De dolle mens sprong midden tussen hen in en doorboorde hen met zijn blikken. 'Waar God heen is?' riep hij uit. 'Dat zal ik jullie zeggen! Wij hebben hem gedood - jullie en ik! Wij allen zijn zijn moordenaars! Maar hoe hebben wij dit gedaan? Hoe hebben wij de zee kunnen leegdrinken? Wie gaf ons de spons om de horizon uit te vegen? Wat hebben wij gedaan, toen wij deze aarde van haar zon loskoppelden? In welke richting beweegt zij zich nu? In welke richting bewegen wij ons? Weg van alle horizonnen? Vallen wij niet aan één stuk door? En wel achterwaarts, zijwaarts, voorwaarts, naar alle kanten? Is er nog wel een boven en beneden? Dolen wij niet als door een oneindig niets? Ademt ons niet de ledige ruimte in het gezicht? Is het niet kouder geworden? Is niet voortdurend nacht en steeds meer nacht in aantocht? Moeten er 's morgens geen lantaarns worden aangestoken? Horen wij nog niets van het gedruis der doodgravers die God begraven hebben? Ruiken wij nog niets van de goddelijke ontbinding? - ook goden raken in ontbinding! God is dood! God blijft dood! En wij hebben hem gedood! Hoe zullen wij ons troosten, wij moordenaars? Het heiligste en machtigste dat de wereld tot dusver bezeten heeft, is onder onze messen verbloed - wie wist dit bloed van ons af? Met welk water kunnen wij ons reinigen? Welke zoenoffers, welke heilige spelen zullen wij moeten bedenken? Is niet de grootte van deze daad te groot voor ons? Moeten wij niet zelf goden worden om haar waardig te schijnen? Nooit was er een grotere daad - en wie er ook na ons geboren wordt, omwille van deze daad behoort hij tot een hogere geschiedenis dan alle geschiedenis tot dusver geweest is!'- Hier zweeg de dolle mens en keek opnieuw zijn toehoorders aan. Ook zij zwegen en keken bevreemd terug.

Jij wilt de dode God tot leven wekken....!?......die jouw en voor jouw nooit geleefd heeft...?. ja tot jouw spreekt de "dolle mens" zeker..De Nar was vroeger degene die bij iedereen en altijd de waarheid mocht spreken.
Een grotere misdaad kun je denk ik niet begaan....iets wat dood is tot leven wekken....zombies gedragen zich / lijken nooit als degene die ze waren toen ze nog leefden.....

Ik zie dat PietV naar zelfde stukken van Frits de Lange verwijst:
https://www.freethinker.nl/forum/viewto ... 46&t=16852" onclick="window.open(this.href);return false;

Taede Smede vindt zijn boek een goede,...is een Post-Theist...
https://tasmedes.nl/frits-de-lange-heil ... espreking/" onclick="window.open(this.href);return false;
Krijg je quotes als dit, Leven met hoofdletters...dat Geloof noemen is niks anders ( en nu jat ik een term van RRF ) dan zwarte woordkunst...woord salades...verliefd worden op je eigen (levens)gevoel.
Ik vertik het om een goed glas wijn, muziek van Bach, en nog zo veel andere dingen die ik tot in het diepst van mijn vezels leef en voel met Hoofdletters op te schrijven. Bach schrijf ik met een hoofdletter omdat dit volgens de spelling moet...ik ben steeds meer geneigd om het niet meer te doen.....sinds zoveel christenen menen dat je met Bach "rechtstreeks bij God" komt of op z'n minst mee kunt evangeliseren...
Het Leven als nieuwe religie en geloof.....hard gillen en zo ver en hard mogelijk wegrennen... ....en dan met mijn gezin, goed glas wijn en muziek van bach...tot rust komen.....

Veel van wat De Lange over het geloof van moderne pelgrims zegt, vind je dan ook terug in andere evenementen, zoals in de belangstelling voor The Passion maar ook in veel andere zaken waarin het lichamelijk ervaren van de volheid van het Leven centraal staat – en dus ook bij de Nijmeegse Vierdaagse.

Het punt van De Lange is: geloof hoeft niet meer over God te gaan. Het gaat in eerste instantie over het Leven, over ervaringen van volheid, van heilzame onrust die ervoor zorgt dat iemand de ene voet voor de ander zet, het gaat over hoe iemand zijn leven invult en waaraan iemand zin ontleent. Bovendien is het geen louter individuele invulling, want het is ‘een zaak van gedeelde ervaringen, collectieve processen en sociale praktijken’ (117). Voor veel mensen is deelname aan de Vierdaagse precies zo’n invulling: door te lopen en door af te zien, alleen én met elkaar, voel je pas echt dat je leeft. De Vierdaagse heeft geen religieuze oorsprong, zoals pelgrimages die wel hebben. Maar door De Langes boek ben ik de Vierdaagse wel een beetje als een pelgrimage gaan zien. Wie De Langes boek leest, begrijpt wellicht waarom.

[Boerenverstand]

Mijn kleine zoontje vroeg me daar hoe het nu precies zit als een mens doodgaat... "Dan ga je dus naar de hemel?" ...
"Maar moet je daar dan altijd zijn? Houdt het helemaal nooit op?... komt er echt helemaal nooit een eind aan?" Dat hemelverhaal wat bedoeld is om met het feit van de dood te kunnen leven, iets wat helemaal nog niet speelt in de gedachten van een vijfjarig mens die nog nooit met dood is geconfronteerd, was voor hem een angstaanjagende zaak. En ik overdrijf dit niet, want hij was wekenlang met deze zaak bezig. Telkens kwam hij er weer op terug met vragen die lieten zien dat hij er heel psychisch benauwd over was. Voor mij was dat een aha-ervaring.

Als kind ben ik opgegroeid in een omgeving waar het christelijke geloof een belangrijke rol speelde. Ik kreeg als jong kind vlagen mee van gesprekken. Eschatologie en het paranormale kwamen voor in die conversaties.

Wat ben ik vaak bang geweest; alleen in mijn bed, wachtend tot de slaap kwam. Ik was bang voor Satan, die door een kier van mijn gordijnen naar binnen keek. Bevreesd voor geesten en demonen (Denk aan "Mein Herz Brennt" van "Rammstein" ) en bang om te slapen. De dromen die ik had, waren vaak eng. Bidden tot Jezus en God hielp in het geheel niet om minder angst te hebben voor het Duistere. Mijn ouders waren zoveel met zichzelf bezig dat ze nooit in de gaten hebben gehad hoe bang ik was. Daarbij moet ik vermelden dat ik zelf ook niet uitblonk in communicatie en mijn angsten voor mij hield. Wel wisten ze dat ik veel nachtmerries had, waar ik nauwelijks uit te halen was. Om te voorkomen dat ik ging dromen, probeerde ik wakker te blijven. Uren bleef ik wakker. Ik moet veel slaap tekort zijn gekomen in mijn jeugd.

Tja..., als je geloofd in een (machtige) onzichtbare god en een onzichtbare wereld (hemel/ geestelijke strijd) dan zijn andere dingen evenzo mogelijk om in te geloven, misschien zijn die dingen (demonen/geesten) iets minder machtig dan God, echter wel machtig genoeg in mijn fantasie om er bang voor te zijn. God liet het afweten, ik heb niets gemerkt van enige bescherming. Nu kunt u eenvoudig zeggen: "Nochtans typ je hier? Blijkbaar heb jij je kindertijd overleefd, een bewijs van God die over je heeft gewaakt!"
Wat is het makkelijk om zoiets te beweren. Eerlijk moet ik toegeven dat ik nooit een demon of geest heb gezien, doch in mijn gedachten waren ze er wel.

Daarbij was ik benauwd voor de eindtijd. Die was immers aanstaande. Zoveel tekenen waren al zichtbaar in deze wereld. Gedachten hierover hebben ongetwijfeld niet bijgedragen aan mijn nachtrust. Binnenkort zou ik jarig zijn. Ik zou een nieuwe fiets krijgen voor mijn verjaardag. "Kan ik nog rijden op mijn nieuwe fiets, voordat Jezus terugkomt?" Daar kon ik echt over piekeren. Dat er nog allerlei rampen aan te pas kwamen, was allicht heel verontrustend, niettemin was die fiets mijn hoofdgedachte.

Voor mij is het duidelijk dat geloof schadelijk is geweest voor mij in mijn kindertijd. Angst voor bovennatuurlijke zaken heeft daarna, in mijn tienertijd en jong volwassenheid, nog zeker een rol gespeeld. Bijbellezen (elke avond heel hoofdstuk) en bidden nam daarbij die angsten niet weg.

Op een gegeven moment wilde ik wat meer bewijzen hebben voor hetgeen ik geloofde. Ik draaide de zaken om. Ik dacht: "Als ik iets bovennatuurlijks meemaak, is dit mede een bewijs dat God tot de mogelijkheden behoort." Dit is niet een geheel logische gedachtegang, maar ja, met zaken zoals geloof ben je al vlug niet zo logisch bezig. Het paranormale heeft zich in al die tijd niet aan mij laten zien. Dat zal natuurlijk wel aan mij liggen, evenwel liep dit spoor voor mij dood.

Eindelijk begon ik daadwerkelijk logisch na te denken: "Klopt het allemaal wel?" Aangezien ik toen openstond voor logische argumenten, die stuk voor stuk hout sneden, is mijn geloof vervolgens heel snel verdwenen.

Mijn kinderen heb ik, als ongelovige ouder, niet met het geloof kennis laten maken. Het is mij opgevallen dat ze altijd zeer goed hebben geslapen en dat nog steeds doen. Geen nachtmerries, geen angst. Een eventuele spin moest ik wel verwijderen voordat ze gingen slapen.

Bij andere kinderen in mijn nogal gelovige familie heb ik gelijke angsten gezien voor het onzichtbare. Eens logeerde ik daar en gebruikte een sonische elektrische tandenborstel. Een tiener sliep naast de badkamer. Het kind was zo bang van het geluid, dat het in doodsangst de moeder riep. Het stelde zich meer bij het geluid voor dan nodig was, bleek uiteindelijk. Toch kwam die angst mij bekend voor.

Ik heb er uiteindelijk wel iets aan overgehouden, aan mijn "mooie" kindertijd. Voor het slapengaan sluit ik de gordijnen goed, zodat er geen kieren zijn. Maar dan slaap ik heerlijk...

[ChaimNimsky]

Je kunt een proef op de som nemen: welk bijbels stukkie zou behouden moeten worden? Zeg het maar, dan zal ik er commentaar op leveren.

'Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak, maar had de liefde niet: ik ware schallend koper
of een rinkelende cimbaal. Al ware het, dat ik profetische gaven had, en alle geheimenissen en alles, wat te weten is, wist, en al het geloof had, zodat ik bergen verzette, maar ik had de liefde niet: ik ware niets. Al ware het, dat ik al wat ik heb tot spijs uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam gaf om te worden verbrand, maar had de liefde niet: het zou mij niets baten.

De liefde is lankmoedig, de liefde is goedertieren, zij is niet afgunstig, de liefde praalt niet, zij is niet opgeblazen, zij kwetst niemands gevoel, zij zoekt zichzelf niet, zij wordt niet verbitterd, zij rekent het kwade niet toe. Zij is niet blijde over ongerechtigheid, maar zij is blijde met de waarheid. Alles bedekt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles verdraagt zij.' (1 Korinthiers 13)

Te mooi om ooit van de hand te doen.

[Rereformed]

Te mooi om ooit van de hand te doen.

Heb je het wel eens overdacht? Wat is de deugd van in tongentaal spreken? Wat is de deugd van profetieën en informatie van God verkrijgen? Wat is de deugd van het doen van wonderen? Wat is de deugd van zo begaan te zijn met de armen dat je alles weggeeft en arm wordt? Wat is de deugd van een zo'n fanatiek religieus geloof dat je bereid bent erom verbrand te worden?
Al deze zaken die Paulus hier neerzet als deugden zijn door de moderne mens juist ontmaskerd als ignorantie en ongezond denken. Het is natuurlijk fijn dat Paulus tegen mensen die door religieus fanatisme opgeslokt zijn zegt dat een liefdevol mens zijn belangrijker is dan de ideeën die je over geloof hebt en waarop je hoopt, misschien behoedt het ze af en toe voor de allerergste kwalijke gevolgen van geloofsfanatisme. Laten we ons van onze liefdevolste kant zien en het hopen.
Maar de praktijk van een geloof waar geloofsfanatisme zo prominent is, laat zien dat de woorden vaak holle klanken zijn. Kijk maar naar hoe Paulus zichzelf gedraagt, nota bene in dezelfde brief:
"[Tot slot] Een eigenhandig geschreven groet van mij, Paulus. Als iemand de Heer niet liefheeft, hij zij vervloekt!" (1 Korintiërs 16:22).

Het tweede deel van de passage is een mooie uiteenzetting van wat het begrip liefde zoal omvat. Uitstekend, ... totdat hij het begrip liefde zoveel ophemelt dat hij het gebruik van hersenen eraan opoffert:

"Alles bedekt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles verdraagt zij."
Is dat de juiste houding die je moet hebben wanneer je getracteerd wordt op een president Trump?

Alle eenzijdigheid levert dwaasheid op. Moet hier niet een scherp tegengeluid gehoord worden, één die Nietzsche ooit de wereld voorhield en eenieder van ons soms moet horen?:

"De liefde is de toestand waarin de mens de dingen het meest ziet zoals ze niet zijn. Hier vindt de illusionerende impuls zijn hoogtepunt."

[ChaimNimsky]

Wat mooi is hoeft niet waar te zijn om waardevol te worden gevonden. Niet dat je ongelijk hebt -- integendeel. Maar soms is het becommentarieerde simpelweg mooier dan elk commentaar.

President Trump?

Ook liefde heeft z'n grenzen.

[Petra]

De dolle dolers.. prima hoor. (Ik heb 't hele epistel gelezen, voor wat 't waard is).

Mijn kwartje wil maar niet vallen, en dat geeft niet, ik blijf het opgewekt opwerpen.
Ik ken het anti-geluid, ik heb het zelf gebezigd, met verve.
Ik ken Nietzsche, voorzover je van kennen kunt spreken.
Ik begrijp het, dat schoppen omdat je blij bent verlost te zijn, van de dogma's e.d.
Ik heb elke letter van RRF 'volwassen geloof' gelezen, dus ik kan me indenken wat een weg het is om jezelf te bevrijden uit de klemmende wurggreep van dogmatisch geloof.

Maar dan...
Ben je op een dag niet een keertje uitgeschopt?
Kan de boosheid en de frustratie over wat je allemaal vanwege het geloof is aangedaan niet een beetje temperen?
Wat is dat 'het geloof' eigenijk waar al die boosheid vandaan komt?
Betreft dat niet de georganiseerde religie. Het instituut kerk en haar dogma's. Het bijbelse boek en de verplichting dit als enige waarheid aan te nemen?

Ik héb al die problemen niet omdat ik hatheïstisch ben grootgebracht.
Ik ken wel boosheid, maar dan een hele andere richting op. Meer dat de georganiseerde religieuze bende het begrip 'religieus' besmeurd en verpest heeft, voor eigen gewin. En het daarmee misschien wel van de mensheid (en mijzelf in het bijzonder) heeft afgenomen. We zullen zien hoe het zich ontwikkelt.

Dat gezeur over hoofdletters; dat is toch onzinnig geneuzel.
De bijbel geeft je een verhaal over hoe deze mensen hun god zagen, die hoef ik niet als enige echte waarheid aan te nemen. Het is maar een boek. Er zijn zoveel boeken.
En die god, dat hoeft toch geen man met een baard in de hemel te zijn?
Die hel is toch ook maar door -de over Jezus schrijvers- het NT ingesmokkeld.
Dat Adam en Eva verhaal is zoveel mooier in de Nag Hammadi geschriften; Adam en Zoe.
En als je kijkt naar de vrouwenhaat in de bijbel en erbij bedenkt dat vrouwen in de oudheid seksueel dominant waren dan zou het bijbelse boek weleens een vorm van omgekeerd feminisme kunnen zijn. (Maculinisme )

Enfin, ik heb er simpel gezegd geen zin meer in. In dat geschop.
'Alle eenzijdigheid levert dwaasheid op' las ik bij RRF, dat vond ik ook.
Daarom is voor mij geloofsfanatisme net zo dwaas als anti-geloofsfanatisme, ze zijn van hetzelfde laken een pak.
Zei de dwijze.

[dikkemick]

Maar dan...
Ben je op een dag niet een keertje uitgeschopt?
Kan de boosheid en de frustratie over wat je allemaal vanwege het geloof is aangedaan niet een beetje temperen?
Wat is dat 'het geloof' eigenijk waar al die boosheid vandaan komt?
Betreft dat niet de georganiseerde religie. Het instituut kerk en haar dogma's. Het bijbelse boek en de verplichting dit als enige waarheid aan te nemen?

Ik héb al die problemen niet omdat ik hatheïstisch ben grootgebracht.
Ik ken wel boosheid, maar dan een hele andere richting op. Meer dat de georganiseerde religieuze bende het begrip 'religieus' besmeurd en verpest heeft, voor eigen gewin. En het daarmee misschien wel van de mensheid (en mijzelf in het bijzonder) heeft afgenomen. We zullen zien hoe het zich ontwikkelt.

Religie speelt wereldwijd natuurlijk een zeer grote rol in ons dagelijks leven. Of we willen of niet, we worden er mee geconfronteerd. Persoonlijk krijg ik steeds meer moeite met uiterlijk vertoon van religieuze overtuigingen, zoals b.v. de hoofddoek. Vooral laten zien dat je moslima bent en weet dat alle anderen fout zijn en zullen branden in de hel. Houd je geloof en overtuigingen nou eens gewoon voor jezelf. Waarom zou ik met "Allah bestaat niet" op mijn t-shirt over straat gaan? Of een t-shirt met "Thank God I'm an atheist and I think for myself"? En ja, ze zijn er, die t-shirts. Maar kom op! Grow up!
Moeten we elkaar ook onze politieke overtuiging middels kledij door de strot gaan duwen? Moet iedereen op straat zien dat ik een fervent aanhanger ben van Marianne Thieme (Of Wilders)? Of dat ik voor (of tegen) de doodstraf ben? Van die persoonlijk emotionele onderwerpen waar eigenlijk niemand anders iets mee te maken heeft, omdat ze zelf wel een mening hebben!

[collegavanerik]

De wereld zou inderdaad te klein zijn als ik een petje zou opzetten met de tekst حَرَامْ (haram) of كافر, (kafir)

[Rereformed]

Maar dan...
Ben je op een dag niet een keertje uitgeschopt?
Kan de boosheid en de frustratie over wat je allemaal vanwege het geloof is aangedaan niet een beetje temperen?
Enfin, ik heb er simpel gezegd geen zin meer in. In dat geschop.
Daarom is voor mij geloofsfanatisme net zo dwaas als anti-geloofsfanatisme, ze zijn van hetzelfde laken een pak.

Eerst vraag je naar stukjes van het bijbelse geloof dat je zou kunnen behouden. Wanneer men die je hier niet gemakkelijk geeft kom je opeens met de kritiek mensen die het bijbelse geloof aanklagen te brandmerken als schoppers, mensen die uit frustratie en boosheid schrijven en anti-geloofs fanaten zijn. Waar haal je al die termen opeens vandaan?

Discussies waar zienswijzen diametraal tegenover elkaar staan zijn inderdaad niet voor iedereen weggelegd. Maar daarom hoef je de genieters ervan - of ze nu religieus zijn of atheïst - toch niet met zulke termen te bestoken?

Men zou overigens afgaande op enkel dit ene bericht van je kunnen gaan denken dat jij aan schoppen doet. "Dat de georganiseerde religieuze bende het begrip 'religieus' besmeurd en verpest heeft, voor eigen gewin" is een zeer karikaturale beschrijving van eeuwenlang christendom. Ikzelf heb daar altijd overheen gekeken als een fact of life dat bestaat onafhankelijk van de religie, en me enkel beziggehouden met wat de miljoenen oprechte gelovigen bezielden. Evenzo is er helemaal geen gelovige die een God met een baard voorstaat. Waarom je die voorbij laat gaan is mij een raadsel. Dat de bijbelse geschriften volledig uitgaan van een patriarchale maatschappij is uiteraard vanzelfsprekend, maar ik zou het nooit betitelen met 'vol vrouwenhaat'.
Je ophemeling van Nag Hammadi geschriften beschouw ik als bijzonder oppervlakkig. Als er iets is wat men met recht warhoofdig kan noemen is het wel de gnostieke religieuze leringen die men in Nag Hammadi tegenkwam.

[ChaimNimsky]

Eerst vraag je naar stukjes van het bijbelse geloof dat je zou kunnen behouden.

Ik vermoed dat wij de term 'stukjes' anders benaderen dan oorspronkelijk werd bedoeld. Wij hebben het over citaten uit de Bijbel die behouden & becommentarieerd kunnen worden, terwijl de intentie wellicht was te refereren aan een stukje religie dat behouden zou mogen worden.

Dit is althans zoals ik het las na de opmerking, 'Ja, dat is dan ook de kunst niet. Er is geen letter in de bijbel waar ik geen commentaar op heb' uit een eerdere posting. Persoonlijk vond ik de uitdaging een citaat te vinden interessanter dan over een stukje religie te discussiëren & citeerde daarom 1 Korinthiers 13. Vandaar dat er wellicht werd gedacht dat het kwartje niet was gevallen. Dit zou eveneens verklaren waarom er naar een periode uit het eigen verleden werd verwezen waarin eerst tegen religie getrapt werd & vervolgens dit eigen gedrag werd bekritiseerd: zelfherkenning in de wijze waarop hier op het forum theïsten soms benaderd kunnen worden, met als centrale vraag waarom men theïsten niet dat stukje religie gunt, waarom men hen dit niet kan laten behouden -- niet zozeer een scherpe aantijging. Daar staan er m.i. ook teveel aardige smileys voor in haar posting. Maar goed, ik kan ernaast zitten.

[Rereformed]

Eerst vraag je naar stukjes van het bijbelse geloof dat je zou kunnen behouden.

Ik vermoed dat wij de term 'stukjes' anders benaderen dan oorspronkelijk werd bedoeld. Wij hebben het over citaten uit de Bijbel die behouden & becommentarieerd kunnen worden, terwijl de intentie wellicht was te refereren aan een stukje religie dat behouden zou mogen worden.

Dit is althans zoals ik het las na de opmerking, 'Ja, dat is dan ook de kunst niet. Er is geen letter in de bijbel waar ik geen commentaar op heb' uit een eerdere posting. Persoonlijk vond ik de uitdaging een citaat te vinden interessanter dan over stukje religie te discussiëren & citeerde daarom 1 Korinthiers 13. Vandaar dat er wellicht werd gedacht dat het kwartje niet was gevallen. Dit zou eveneens verklaren waarom er naar een periode uit het eigen verleden werd verwezen waarin eerst tegen religie getrapt werd & vervolgens dit eigen gedrag werd bekritiseerd: zelfherkenning in de wijze waarop hier op het forum theïsten soms benaderd kunnen worden, met als centrale vraag waarom men theïsten niet dat stukje religie gunt, waarom men hen dit niet kan laten behouden -- niet zozeer een aantijging. Voor zo'n interpretatie staan er m.i. ook teveel aardige smileys in de posting. Maar goed, ik kan ernaast zitten.

Ik denk dat je gelijk hebt. Het ging om een stukje religie dat men zou kunnen behouden, niet om een mooie passage.
Waarom? heeft het dan correct opgevat, maar de reaktie van Petra was eigenlijk een reaktie op Waarom?.

Hij kwam aan met een theoloog die euthanasie op het bijbelse geloof heeft gepleegd, maar geloof opgevat als "overgave aan dit leven" over wil houden. Daar is weinig kritiek op te leveren, behalve dat het onzin is om dat 'religie' te noemen. Het is namelijk geen overblijfsel van het religieuze geloof, maar integendeel het centrale denkbeeld waar Nietzsche 140 jaar geleden al mee kwam als alternatief op de religie. Het is wel grappig om te zien hoe religie in staat is zichzelf altijd weer een nieuwe vorm te geven door het oude op te geven alsof het er allemaal niet toe doet, en het nieuwe dan neer te zetten alsof dat altijd al de kern van de religie is geweest.

[Peter van Velzen]

Er is één vers uit de bijbel dat ik de gelovige graag zie behouden: Mattheus 22 vers 39. (hebt u naaste lief gelijk uzelf) Het wordt herhaald in Lucas 10 27 gevolgd door een uitleg (10 29 t/m 37: De barmhartige Samaritaan) Ook die uitleg zie ik graag behouden. Het eerste deel van "het grote gebod" kan ik echter niet uitvoeren. en ik betwijfel of iemand dat kan. God is immers onkenbaar? En broeder David heeft mij indertijd (1963) geleerd dat wat je niet kent, je ook niet lief kan hebben, Hij gaf als voorbeeld de doerian, die heel erg zou stinken maar heel lekker zou zijn. De doerian heb ik hier leren kennen. De stank valt wel mee, maar de smaak valt wel tegen, God ken ik nog steeds niet, en dat zal wel niet veranderen.