Chinaman schreef:Nee, tegenwoordig niet meer, ik kan me een "Suske en Wiske" herinneren (van heel erg lang geleden) waarin de ouder het kind een pak op de broek geeft, een waarbij de schrijver (vandersteen) dat als positief ziet, ik geloof dat ie erbij schreef "sterke jeugd" of zoiets. Helaas weet ik niet meer welk album...
Ik moet zeggen dat ik nog altijd mijn twijfels hierbij heb, over het algemeen heb ik het gevoel dat de jeugd in NL steeds minder respect heeft voor een heleboel dingen, in mindere mate geld dit ook voor China, waar nu al veel ouderen hun kinderen ook NIET meer slaan... (want natuurlijk niet de hoofdzaak is, maar wel een tendens die ook die richting ((van modernisatie???))op is gegaan, ouders moeten nu een "cursus" nanny volgen)
Ik wilde in eerste instantie een debat "uitlokken" waarbij "geloof" niet zo centraal staat, maar ik besef dat de "Joods en Christelijke" achtergrond in NL en wellicht Finland hier een rol gespeelt hebben wat de zaak ingewikkelder maakt. Wellicht dat de Confusiasitische opvoeding in mijn psyche hierin een rol speelt...
Maar ik ben de zaak dus blijkbaar te complex aan het maken, Dus laat ik het maar hierbij,
Opvoeden met gebruik making van machtswellust, dreiging en lijfstraffen is een universeel en algemeen gevonden fenomeen. De kwalijke gevolgen ervan worden pas door de moderne mens ingezien en wordt pas nu voor het eerst in sommige hoogontwikkelde culturen doorbroken.
Indien je er tijd voor hebt zou ik je willen aanraden om een fascinerend online te belezen boek te gaan lezen: Lloyd deMausse Psychohistory: Childhood and the Emotional Life of Nations] Voor mij ooit een eye-opener geweest en een boek dat ik persoonlijk op de top tien van beste boeken die ik ooit gelezen heb zou zetten.
DeMausse ziet zes fases in de ontwikkeling van de geschiedenis van opvoeding:
1a. Early Infanticidal Mode (small kinship groups)
1b. Late Infanticidal Mode (chiefdom to early states)
2. Abandoning Mode (beginning with early Christianity)
3. Ambivalent Mode (beginning in the twelfth century)
4. Intrusive Mode (beginning in the sixteenth century)
5. Socializing Mode (beginning in the eighteenth century)
6. Helping Mode (beginning mid-twentieth century)
Al deze vormen van behandeling van kinderen kan men in de moderne wereld nog aantreffen. De laatste ontwikkeling is slechts ongeveer een halve eeuw oud en vereist een zeer hoge vorm van ouderlijke ontwikkeling:
"The helping mode involves acknowledging that the parents' main role is to help the child reach at each stage of its life its own goals, rather than being socialized into adult goals. Parents for the first time consider raising children not a chore but a joy. Both mother and father are equally involved with the child from infancy helping him or her become a self-directed person. Children are given unconditional love, are not struck and are apologized to if yelled at under stress. The helping mode involves a lot of time and energy by parents and other helpers during the child's early years, taking their cues from the child itself as it pursues its developmental course. Birth rates tend to drop below replacement as each child is recognized as requiring a great deal of attention. The helping psychoclass, though few in number today, is far more empathic toward others and less driven by material success than earlier generations. Though Dr. Spock's child care book was late socializing mode, some of the "Spock generation" adolescents after the mid-century were actually products of helping mode parents and felt empowered to explore their own unique social roles and go beyond nationalism, war and economic inequality."
Het is duidelijk dat "acknowledging that the parents' main role is to help the child reach at each stage of its life its own goals, rather than being socialized into adult goals" lijnrecht staat tegenover alle maatschappijen waarin gehechtheid aan tradities en overgeleverde godsdienst centraal staat.
) waarbij vele ouders ook niet meer slaan, dan merk ik toch dat deze kinderen uiterst zelfzuchtig zijn, nou heeft dit ook veel met de TV (geweldadige cartoons) en grootouders die verwennen te maken, maar ouders (ze kijken ook supernanny hier) zeggen vaker dat dingen als kinderen "in een hoek zetten" goed communiceren enz enz, wel werkt bij kleuters en peuters, (voornamelijk vanwege het feit dat volwassenen lichamelijk veel groter en sneller zijn) maar bij kinderen van 7 tot 11,12 dit totaal niet meer werkt, deze kinderen willen bijv gewoon hun Xbox spelen, en hebben geen zin om braaf te luisteren, sommigen worden daardoor geweldadig en beginnen met spullen te gooien, en anderen gaan juist stiekem buiten (er zijn computerwinkels hier waar je voor een x aantal bedrag een uur kunt spelen enz, hun verslaving naar cartoons, suikers en games is groot dat als (extreme gevallen) de ouders geen zakcentjes geven ze gaan stelen of bedelen buiten het huis, waarbij sommige kinderen daardoor weer slachtoffer worden van zieke geesten in de maatschappij.