a.r. schreef:Wanneer iemand zich moreel superieur acht, zoals Job hier doet ( hij zal ongetwijfeld het tegendeel gaan beweren
Job schreef:Het is niet nodig om het tegendeel te beweren, a.r. Het is gewoon een onnozel oordeel wat je daar schrijft.
Ik voel me allesbehalve superieur. Integendeel.
Dit kan ik juist niet van iedere atheïst zeggen, die bijv. het bestaan van de zonde ontkent en meent dat hij/zij wel eventjes het goede gaat doen (daar heb je toch geen God voor voor nodig); dit vind ik pas arrogant.
a) Heb ik het niet gehad over "iedere atheist". Ik schreef dát er mensen zijn die geen religie aanhangen en net zo goed naastenliefde (en verstenliefde

) betonen.
b) IK heb daar idd geen god voor nodig, ik ben mijn eigen baas en dien iedere dag verantwoording voor mijn daden aan mijzelf af te leggen. Als ik iets fout heb gedaan is dát mijn verantwoording en zal ik daarvan de consequenties moeten dragen, je kunt er op rekenen dát ik de zweep telkens stevig over mij heen haal. Naast het andere is het "wel eventjes" dat je zo koelbloedig neerschrijft is precies de christelijke arrogantie die ik bedoel.
c) Kun je mij uitleggen welke zonden je bedoelt? Wat zijn zonden?
Het gaat mede om de erkenning dat mensen (juist ook Christenen) beseffen dat ze niet volmaakt zijn en dat ze het kwaad in zichzelf herkennen en dit vervolgens ombuigen ten goede of het ten goede aanwenden. Dit gaat niet van een leien dakje; dit gaat met vallen en opstaan. Daarom Tora-studie, bijbelstudie. Daar zijn bijv. de joden hun hele leven mee bezig.
a) Natuurlijk ben je niet volmaakt, er bestaat geen volmaakt mens, en bovendien wat is dat dan "volmaakt"?
b) Je hoeft geen christen of ander gelovige te zijn om te weten dat je niet volmaakt bent en ook nooit zult worden...je kunt je best doen om je minder prettige kanten om te buigen tot een wat aangenamere kant en je kunt/moet trachten over je eigen kleinzielige schaduwen heen te springen......dat is moeilijk, maar
alshet je lukt dan ben je boven jezelf uitgegroeid en mag je voor een moment trots zijn op jezelf om direct daarna te kunnen lachen om je eigen arrogante ik die nog zoveel te leren heeft!
Hoe meer en meer ik bijbelteksten bestudeer, hoe bescheidener ik me opstel, maar ik word ook meer en meer enthousiaster
.
Nee je stelt helemaal niet bescheiden op, daar ligt precies je denkfout, je
doetalsof je je bescheiden opstelt. In werkelijkheid heb je je imaginaire vriendje nodig om je beter te voelen, om je ego een boost te geven....Zie eens ....ik ben christen...dús
moet ik mijn naasten liefhebben(atheisten zijn ook naasten overigens) om mijn zelfbeeld op te kunnen krikken.
a.r. schreef:een goed christen slaat zichzelf (in het openbaar) natuurlijk niet op de borst

)
omdat hij christen zegt te zijn én dáárdoor
zijn moraal om die reden hoger acht dan de moraal van ongelovigen,
Job schreef:Tegen wie heb je het nu ??? ...."omdat hij Christen zegt te zijn...enz...."
Het typerende van een christen is (of zou moeten zijn) dat ze God herkennen in de figuur van Christus, in zijn optreden, in zijn WOORDEN en DADEN. En waar stond Jezus ? Juist aan de kant van de armen, de outcast (aangeduid in de Evangeliën met melaatsen) de weduwen, de wezen, de zondebokken; kortom met mensen die niet meetellen, aan de rand van de menselijke gemeenschappen...Christus vraagt aan de mensen ditzelfde te doen (ieder op zijn/haar eigen unieke wijze, want ieder mens is uniek) en voor hun op te komen en hun menswaardigheid (hun leven) terug te geven Arrogant, a.r. ???
"Word wie je bent" is één van mijn lijfspreuken en als gelovigen nu eens leerden dat verstenliefde verder gaat dan slechts naastenliefde dan zou de wereld mi er een stuk florisanter uitzien.