Religieuze democratie.
Moderator: Moderators
Volgens mij hangt het maar vanaf hoe 'religieuze' wordt ingevuld. Als de religie een heliging van de mensenrechten, een heiliging van liefde is. Een heiliging van vrije meningsuiting van mensen, van democratie. Dat mensen dat gemeenschappelijk als iets wat 'heil breng' zien, en dat als een 'religieuze ervaring' beleven en daar zelfs eventueel rituelen rond hebben, dan kan een religieuze democratie in mijn ogen. Waarom niet?
-
siger
Maar het is geen goed idee woorden "in te vullen". Een gedachtenwisseling heeft slechts zin als de betekenis van woorden door iedereen op ongeveer dezelfde wijze wordt aangevoeld. Waar zo'n uitspraken als "de staat is een religie" of "de religie is een wetenschap" of "democratie is religie" of "de wetenschap is ook een geloof" hebben enkel zin wanneer men iemand beet wil nemen.Maarten schreef:Volgens mij hangt het maar vanaf hoe 'religieuze' wordt ingevuld. Als de religie een heliging van de mensenrechten, een heiliging van liefde is. Een heiliging van vrije meningsuiting van mensen, van democratie. Dat mensen dat gemeenschappelijk als iets wat 'heil breng' zien, en dat als een 'religieuze ervaring' beleven en daar zelfs eventueel rituelen rond hebben, dan kan een religieuze democratie in mijn ogen. Waarom niet?
We hebben woorden voor religie, wetenschap, democratie... Dankzij deze woorden kunnen we drie verschillende zaken benoemen. Welk nut heeft het dit door elkaar te gooien?
Betekenissen van woorden veranderen ook in een samenleving. Een Christen nu is iemand die totaal verschilt van bvb. een middeleeuwse Christen. Toch zijn beide woorden hetzelfde. Vroegere humanisten waren vakmensen en geleerden in verschillende wetenschappelijke disciplines (volgens de wetenschappelijke maatstaven van toen).
Vandaag kan zelfs een werkloze zich humanist noemen.
De invulling van woorden verandert dus sterkt doorheen de tijd. Naargelang de mensen er een andere invulling aan willen gaan geven. Religieus zijn vandaag, kan iemand zijn die humanisme op een spirituele manier cultiveert en daarvoor bepaalde bijbelse teksten gebruikt. Vergelijk het met de Vrijmetselaars die ook de bijbel als inspiratiebron gebruiken. Waarom niet?
Vandaag kan zelfs een werkloze zich humanist noemen.
De invulling van woorden verandert dus sterkt doorheen de tijd. Naargelang de mensen er een andere invulling aan willen gaan geven. Religieus zijn vandaag, kan iemand zijn die humanisme op een spirituele manier cultiveert en daarvoor bepaalde bijbelse teksten gebruikt. Vergelijk het met de Vrijmetselaars die ook de bijbel als inspiratiebron gebruiken. Waarom niet?
-
appelfflap
- Banned
- Berichten: 8929
- Lid geworden op: 23 mei 2005 17:16
sterk is misschien te zwaar uitgedrukt maar je geeft het zelf al aan.Maarten schreef: De invulling van woorden verandert dus sterkt doorheen de tijd.
je kunt niet zomaar overnacht woordbetekenissen veranderen. woorden dienen om te communiceren. Als iedereen doorheen de eeuwen meestapt in een verandering is er niets aan de hand maar je kunt die niet ad random naar eigen goeddunken betekenissen veranderen.
religie en democratie vallen niet te rijmen binnen de algemeen aanvaarde betekenissen.
geef je aan religie een andere betekenis dan loop jet het risico dat mensen je niet zullen begrijpen.
en biij religie denken mensen eerder aan goden, heilige boeken, theocratie evtl. onderdrukking maar zeker niet aan vrijheid, gelijkheid, scheiding kerk en staat etc.
-
siger
Daarom specifieer je ook "een christen van nu" tegenover "een middeleeuws christen".Maarten schreef:Betekenissen van woorden veranderen ook in een samenleving. Een Christen nu is iemand die totaal verschilt van bvb. een middeleeuwse Christen. Toch zijn beide woorden hetzelfde. Vroegere humanisten waren vakmensen en geleerden in verschillende wetenschappelijke disciplines (volgens de wetenschappelijke maatstaven van toen).
Vandaag kan zelfs een werkloze zich humanist noemen.
De invulling van woorden verandert dus sterkt doorheen de tijd. Naargelang de mensen er een andere invulling aan willen gaan geven. Religieus zijn vandaag, kan iemand zijn die humanisme op een spirituele manier cultiveert en daarvoor bepaalde bijbelse teksten gebruikt. Vergelijk het met de Vrijmetselaars die ook de bijbel als inspiratiebron gebruiken. Waarom niet?
Zoals appelflap al aangeeft en je zelf ook doet, is het nodig betekenissen helder te houden, en men zou wat achterdochtiger moeten zijn wanneer allerlei woorden doorheen gehaald worden om een wolk van schijn-diepzinnigheid te creëren.
Religieuze democratie, christelijk secularisme, post-theisme, agnostisch christendom, waar houdt het op? Wie wil die verwarring?
Wat ik eigenlijk wil zeggen als het gaat over 'religieus' is dat dit woord vandaag al meerdere betekenissen heeft.
Religieus kan verwijzen naar de gekende religies, de wereldgodsdiensten.
Maar religieus als bijvoeglijk naamwoord, zoals in religieuze ervaring, kan als een synoniem worden gebruikt voor 'spirituele ervaring'.
In de uitdrukking: "zij had een religieuze ervaring" kan dat zelfs verwijzen naar een ervaring die niet noodzakelijk gelinkt hoeft te zijn een gekende religie.
Volgens mij is zo'n ervaring zelfs hoogst individueel. En niet mededeelbaar.
Dus in het gewone taalgebruik wordt dat woord nu in meer dan één betekenis gebruikt.
je kan in die optiek (volgens mij) dus als atheïst een religieuze ervaring hebben van je.
Als je seks hebt, kan je een religieuze ervarng hebben van het samenzijn met je partner bvb. Die bijna mystiek aandoet.
Zo zag ik dus eerder de samenstelling van de woorden 'relgieus' en 'democratie'. Ik had het dan niet over de institutionele religies.
Religieus kan verwijzen naar de gekende religies, de wereldgodsdiensten.
Maar religieus als bijvoeglijk naamwoord, zoals in religieuze ervaring, kan als een synoniem worden gebruikt voor 'spirituele ervaring'.
In de uitdrukking: "zij had een religieuze ervaring" kan dat zelfs verwijzen naar een ervaring die niet noodzakelijk gelinkt hoeft te zijn een gekende religie.
Volgens mij is zo'n ervaring zelfs hoogst individueel. En niet mededeelbaar.
Dus in het gewone taalgebruik wordt dat woord nu in meer dan één betekenis gebruikt.
je kan in die optiek (volgens mij) dus als atheïst een religieuze ervaring hebben van je.
Als je seks hebt, kan je een religieuze ervarng hebben van het samenzijn met je partner bvb. Die bijna mystiek aandoet.
Zo zag ik dus eerder de samenstelling van de woorden 'relgieus' en 'democratie'. Ik had het dan niet over de institutionele religies.
Religieuze sex, gekker moet het toch niet worden.Maarten schreef:
Als je seks hebt, kan je een religieuze ervarng hebben van het samenzijn met je partner bvb. Die bijna mystiek aandoet.
God bestaat niet. Religie is de vrijwillige celstraf van het verstand. Bidden is ozo kinderachtig. De dood is het absolute eindpunt van elk individueel leven. Als iets niet merkbaar en niet meetbaar is, bestaat het niet. Alle homeopaten zijn kwakzalvers.
Meestal (altijd) is religie toegespitst op heel wat meer dan de hierboven genoemde zaakjes!Maarten schreef:Volgens mij hangt het maar vanaf hoe 'religieuze' wordt ingevuld. Als de religie een heliging van de mensenrechten, een heiliging van liefde is. Een heiliging van vrije meningsuiting van mensen, van democratie. Dat mensen dat gemeenschappelijk als iets wat 'heil breng' zien, en dat als een 'religieuze ervaring' beleven en daar zelfs eventueel rituelen rond hebben, dan kan een religieuze democratie in mijn ogen. Waarom niet?
Het zijn juist dié zaakjes die de ondergrond van religies bepalen.
Als het handhaven van mensenrechten steeds moeilijker wordt door een toenemend aantal rechthebbers in een begrensd areaal (de aarde), is dat mede het gevolg van een "Gaat heen, en vermenigvuldigt U dat religies propageren.
Daarin verbleekt 'Liefde' tot een glimwormpje in de felle zonneschijn!
-
appelfflap
- Banned
- Berichten: 8929
- Lid geworden op: 23 mei 2005 17:16
-
siger
Maarten schreef:Religieus kan verwijzen naar de gekende religies, de wereldgodsdiensten. Maar religieus als bijvoeglijk naamwoord, zoals in religieuze ervaring, kan als een synoniem worden gebruikt voor 'spirituele ervaring'.[...]Volgens mij is zo'n ervaring zelfs hoogst individueel. En niet mededeelbaar.
We hebben het hier over democratie, maw. over het publiekste van alle publieke dingen. Ik begrijp niet waarom je daar individuele, niet mededeelbare zaken aan verbindt. Verder heb ik natuurlijk geen enkel probleem met hoe mensen hun eigen bestaan betekenis geven.
Als een woord verschillende betekenissen heeft, is de betekenis bepaald door de context. Er zal zelden verwarring zijn tussen een schildersezel en een ezel als lastdier. Het vraagt zelfs een hele inspanning zinnen te vinden die wel die verwarring opleveren. Daarentegen zijn er legio verwarrende zinnen met het woord "religie" gemaakt.Maarten schreef:Dus in het gewone taalgebruik wordt dat woord nu in meer dan één betekenis gebruikt.
In tegenstelling tot "middeleeuws christen", waar het toegevoegde woord het hoofdwoord verduidelijkt, vind in dat bij "religieuze democratie" het toegevoegde woord het hoofdwoord vervaagt. Woorden als "mystiek" en "spiritueel" maken de vervaging van "democratie" er niet beter op. Ik denk dat je het daar nu wel over eens zal zijn.Maarten schreef:je kan in die optiek (volgens mij) dus als atheïst een religieuze ervaring hebben .... Als je seks hebt, kan je een religieuze ervarng hebben van het samenzijn met je partner bvb. die bijna mystiek aandoet. Zo zag ik dus eerder de samenstelling van de woorden 'religieus' en 'democratie'. Ik had het dan niet over de institutionele religies.
-
siger