Cathy schreef: Bij het ongelovig worden is er eigenlijk geen sprake van een keuze. Opeens kom je tot de conclusie dat je altijd in sprookjes hebt geloofd. De ervaring waar je altijd bang voor was, blijkt een geweldige bevrijding.
Vriendelijke groet...
Dat lijkt mij te simpel; waardoor ben je dan beïnvloed toen je tot die conclusie kwam?
Dit interesseert me echt.
Dat verschilt per persoon. Voor mij was het gewoon het groeien van mijn kennis, waardoor er vragen rezen waar de bijbel geen antwoord op gaf.
De bijbel beschrijft de aarde en de mensen daarop als de kroon van het heelal. Zon, maan en sterren zijn geschapen om ons licht, warmte, regelmaat en orientatie in het donker te geven.
Maar als dat zo is. Wat is dan het nut van een zwart gat in het Andromeda stelsel, miljoenen lichtjaren hier vandaan?
Wat is het nut van een exoplaneet die een omlooptijd heeft van 11 jaar rondom de ster 55 Cancri?
Wat is het nut van al die triljarden sterrenstelsels waarvan de meeste zover weg staan dat we ze niet eens kunnen zien, die weer uit miljarden sterren bestaan, waar weer tientallen planeten, astroiden, kometen, meteoren en manen omheen cirkelen?
Wat is het nut daarvan voor 'De kroon der schepping', Homo Sapiens?
Dat waren vragen waar ik als kind al mee zat.
Later kwamen vragen als: 'Waarom worden mensen geboren in verschillende omstandigheden?' Waarom sterft de ene persoon als kleine baby, en de ander als oude man of vrouw? Waarom wordt de ene persoon geboren in een christelijk gezin, en de andere in de Jungle (waardoor deze nooit met de boodschap van Christus in aanraking komt)? Hoe kun je dat rijmen met een rechtvaardige God? Nou, dat kon ik niet. De reïncarnatieleer gaf mij wel antwoorden op die vragen, maar omdat mijn kennis nog verder groeide, wilde ik bewijzen zien voor reïncarnatie, en die zijn er niet.
Vreemd genoeg stoorde ik mij in het begin nog helemaal niet aan al die gruwelverhalen in de bijbel. Ik was er zo mee geïndoctrineerd dat ik de verhalen waarin zwangere vrouwen werden opengereten met het zwaard (met toestemming van God), kinderen werden gestenigd, prostituees levend werden verbrand etc.. normaal vond. Probleem was ook dat ik, ook toen ik in reïncarnatie geloofde, toch nog op één of andere manier de Bijbel als een goed en waar boek wilde zien. De bevrijding kwam toen ik op het punt kwam dat het me niets meer kon schelen wat ik graag wílde geloven, maar dat ik oprecht de waarheid wilde weten, ondanks de eventuele 'negatieve' consequenties die dat zou hebben. Toen ontdekte ik dat de bijbel een boek is vol discrepanties, leugens en immoraliteit. Ik wilde, en kon niet langer geloven in een God die slavernij sanctioneerde, een God die een mensenoffer accepteerde, een God die samenleefd en samenwerkt met leugengeesten, een God die tienduizenden eerstgeborenen doodde in Egypte (waaronder van die lieve kleine babies en peutertjes), een God die zijn 'rechtvaardige' dienaar Lot redde (een man die zijn eigen dochters aan wilde bieden aan een bende verkrachters), een God die de daden van ouders verhaalt op de kinderen tot in het vierde geslacht, een God die miljoenen mensen en dieren liet verdrinken in een vloed, een God die de kinderen van Achan liet stenigen, etc, etc, etc,
Ook wilde ik niet geloven in een 'verlosser' die vijgenbomen vervloekt omdat die in de winter geen vruchten draagt, een 'verlosser' die oproept tot automutilatie, een 'verlosser' die mensen en dieren mishandelde en uit de tempel joeg met een zweep, een 'verlosser' die tegen volgelingen zei dat ze hun vader, moeder, zusters, broeders, vrouw en zelfs hun kinderen moesten
haten,
Neen, een dergelijke immorele God, daar wilde ik, en kon ik niet in geloven. De contradicties en onlogica in het boek sterkten mij in die mening. Ik was verlost. Opnieuw geboren, en vrij om zélf te denken.
En ik mag alles lezen hoor; zelfs het AM van HP (ben al op blz 72

)
En dat siert jou, echt. Slechts weinig gelovigen durven het aan om boeken te lezen die kritisch zijn op hun geloof. Andersom is dit zelden het geval. Ik lees heel veel evangelische boeken.
Mmmm, ik heb inmiddels bij mezelf, familie en kinderen behoorlijk wat slechte trekjes ontdekt, helaas, en ik had me nog wel zó voorgenomen om de kinderen zonder foute trekjes op te voeden. Juist om ook die 'zondige staat' te weerleggen. Niet gelukt, rottigheid zit toch in de genen

Inderdaad, rottigheid zit in de genen, maar het prachtige en liefdevolle zit óók in de genen. Gelovigen zijn het bewijs dat de mens in wezen goed is. Hoeveel christenen stenigen hun dochters als ze geen maagd meer zijn? Hoeveel christenen kopen een slaaf uit omringende landen (wat aangeraden wordt in de bijbel)?
Miljoenen jaren van evolutie en natuurlijke selectie heeft van de mens een sociaal dier gemaakt. Wat evolutie en natuurlijke selectie in miljoenen jaren hebben klaargespeeld, hebben de duivelse ethiek van de bijbel en koran niet kunnen vernietigen.
Het gaat niet om de beloning; Liefde is het sleutelwoord waar ik in blijf geloven.
Maar waarom zou je dat niet willen belijden naar je medemens? Je belijdt nu toch ook iets?
Ik twijfel niet aan je goede bedoelingen.
Vriendelijke groet.. [/quote]