Naar mijn mening heeft het leven 'an sich' helemaal geen zin. Het leven is spontaan zonder bedoeling of doel onstaan. Het leven behelst een wil om te overleven en dat is een belangrijke drijfveer voor de start en de ontwikkeling van de evolutie geweest (aanpassing aan de omstandigheden etc.) Er zijn zo diverse lage en hoog ontwikkelde vormen van leven onstaan. De mens is exponent van de laatste groep. In de mens heeft zich een bewustzijn ontwikkeld. Dit heeft o.a. te maken met een geheugencapaciteit en het vermogen tot analyse van ervaringen. Bij een baby nog primitief. Hij/zij ziet een hand voorbij komen en merkt na een aantal keren dat dat telkens het geval is als hij, eerst nog onbewust, een bepaalde spier aanspant. Langzaam begint hij in te zien dat die hand verschijnt voor zijn ogen als hij dat doet. Dan gaat hij bewust sturen (spier aanspannen) en waarnemen. Ziedaar een eerste primitieve vorm van bewustzijn. Vervolgens wordt hij/zij volwassen en verwondert zich over zijn bestaan. In mijn ogen zonder doel of diepere zin.Enigma schreef:Als de gelovige (even heel zwart/wit) in het algemeen zoekt naar die zingeving hoe zit het dan met de agnosten en atheïsten hier hebben die geen behoefte aan een betekenis, een zin? Hoe zit dat dan? Hoe werkt dat dan? Gewoon geen behoefte of (verkapt) cynisme?
Het leven heeft dus 'an sich' geen zin maar die zin moeten wij er zelf aan geven. Jijzelf bepaald wat je belangrijk vindt in je leven. Als je niets belangrijk vindt streef je niets na en worden het leven zinloos (drugsverslaafde in de goot?). Jouw eigen keuzes binnen de gegeven situatie en beperkte mogelijkheden, bepalen de gang en de zin van het leven.
Heb je geen streven in je leven dan bezit je een zinloos leven. Dit moet in jouw ogen tegenstrijdig zijn maar voor mij is het dat allerminst. Een gelovige zoekt de zin van zijn leven buiten zichzelf en creeërt daarmee de behoefte om voor elk gebeuren gelijk ook een verklaring te krijgen te zoeken, een antwoord op het 'waarom'. Dat antwoord is er niet omdat er geen 'daarom' is.
Dus atheïsten/agnosten hebben wel behoefte aan zingeving maar die zoeken en vinden ze zelf. De dingen buiten hem hebben in principe ook geen zin. De enige zin die je daaraan kunt geven is wat Devious al meldde
Door maatregelen te nemen kun je dezelfde ellende in de toekomst voorkomen/ beperken.Devious schreef:Voor mij is de enige 'zin' in tegenslagen, rampen en conflicten dat je van negatieve gebeurtenissen kunt leren.
Iets anders:
Ik prijs me zeer gelukkig dat ik, ondanks de ellende die mij enige tijd geleden is overkomen (zie elders op dit forum) niet ben afgeweken van mijn atheistische standpunt. Sterker nog dat heeft mij juist extra kracht gegeven om door te gaan. Dus persoonlijke drama's hoeven je absoluut niet doen twijfelen aan jouw visie op het leven.Devious schreef:Als ik dergelijke tegenslagen te verwerken krijg, hoop ik dat ik er op bovenstaande manier 'zin' aan kan geven.