Theoloog schreef:Maar de werkelijkheid is dat iedereen zijn eigen levensopvatting heeft, die de werkelijkheid kleurt. Voor sommigen is dat religieus, voor anderen a-religieus. Wat pleiters voor afschaffing van de vrijheid van onderwijs bepleiten komt in feit neer op het gesubsidieerd inprenten van een seculiere wijze van kijken naar de werkelijkheid bij kinderen.
Ik geloof dat wij hier de degens al een keer over hebben gekruisd, alleen is die discussie nooit verder gegaan. Natuurlijk 
hoort dat ook zo. Kinderen leer je van overheidswege uitsluitend en alleen over wat voor iedereen gelijk is. Vergelijkende religie mag daar best tussenzitten, zolang er maar geen enkele religie wordt voorgetrokken of een stiekem stempeltje 'Dit is 'm!' meekrijgt. Al het esoterische waar papa en mama in geloven en waar ze hun kinderen mee willen indoctrineren doen ze maar fijn zelf, thuis. (En heel stiekem vind ik dat ook dit moet worden verboden tot de kids volwassen zijn en ze verantwoordelijk zijn voor hun 
eigen keuzes in dit leven. Er is bijzonder weinig wat zo persoonlijk is en zo diep op je bestaan zal ingrijpen als religie---dat moet dus een weloverwogen keuze zijn.)
Sprekend voorbeeld vind ik de verbetenheid waarmee Richard Dawkins zijn geloof uitdraagt; de manier waarop hij als een inquisiteur stad en land afreist om de ketterij te bestrijden en het atheïsme te prediken. Let wel, het gaat me er niet om dat hij evangeliseert, maar de verbetenheid waarmee hij dat doet. De haat tegenover het geloof, met name het christelijke geloof, en de het exoskelet van zekerheid dat hij uitstraalt.
De verbetenheid waarmee jij Dawkins van alles aanwrijft begint mij ook enigzins te irriteren. Als atheïsme ter sprake komt, komt vroeg of laat dit stokpaardje naar boven. Je maakt mij na alle nuanceringen en verduidelijkingen die diverse forumleden hebben geschreven (waaronder aan aantal bijdragen van mij) niet meer wijs dat je argumenten rationeel zijn. Om de een of andere reden moet je de vent niet, misschien omdat hij de zaak te duidelijk aan de kaak stelt en te nadrukkelijk op problemen hamert waar je geen antwoord op kunt verzinnen, misschien omdat hij Richard heet, misschien dat je hebt besloten dat je een atheïstische boksbal nodig hebt om je nog tegen te kunnen afzetten uit angst dat je op het moment dat je je geloof of wat daar nog van resteert vaarwel zegt, een kopie van Dawkins wordt. Ik noem maar wat.
Kijk potdorie eens wat georganiseerde religie in deze maatschappij al heeft aangericht en nog steeds doet. 
Kijk eens naar de verbetenheid waarmee men in de VS probeerde om doodnormale wetenschap politiek te kleuren en van het onderwijs te verbannen, of in ieder geval gelijk te stellen aan 
één enkele nauwe interpretatie van een oud boek dat bol staat van de tegenstrijdigheden. 
Kijk eens wat het zeggen van de woorden 'ik geloof niet' teweeg brengt bij mensen. 
Kijk eens wat er gebeurt als je probeert om volstrekt neutrale politiek te bedrijven: in Nederland is dat onmogelijk, want christenen willen wel de lusten van hun religieuze positie, maar niet de lasten, terwijl moslims alleen met de lasten worden opgezadeld. 
Kijk eens naar de ongelijkheid die religie ten toon spreidt als het gaat om mannen, vrouwen, homo's en meer. 
Kijk eens wat er gebeurt als je dit allemaal probeert te zeggen: er komt een tsunami van religie op je af! 
Met al dat in het achterhoofd is het werkelijk niet zo moeilijk om Dawkins niet een heel klein beetje (lees: voor 200%) gelijk te geven in zijn houding en opvattingen. Hij wíl niet meer nuanceren, omdat het in zijn overtuiging nuanceren van pure subjectieve crap is en 
hij degene is die zich dan altijd maar onderdanig en vriendelijk op moet stellen omdat de ander 'gelooft'. De enige juiste respons daarop is een schaapachtig 
So what? en die opmerking gewoon negeren.