Over Democratie.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

• De stemmen worden uitgebracht op dezelfde manier als nu. Door een vakje rood te kleuren bij de kandidaat van jouw keuze.
• De meeste kieskringen tellen zoveel kiezers dat de twee kandidaten die er de meeste stemmen verwerven vrijwel zeker ook op grond van hun stemmenaantal al in de kamer zouden komen.

Kortom als die twee samen maar 55% hebben gaat de rest van de stemmen eenvoudig verloren.
Niks evenredigheid dus want 45% wordt helemaal niet vertegenwoordigd..

Als er een god bestond dan zou ik hem nu aanroepen. Hoe eigenwijs kan iemand zijn? Alle stemmers worden direct of indirect vertegenwoordig. óók als sommigen vrij worden gesteld van het landelijke afvalsysteem. De stemmers op de overige kandidaten, zullen hun stem of door die kandidaat of door een politiek bondgenoot zien vertegenwoordigd. Dat is nu juist het verschil met elk ander systeem van parlementaire democratie. Je bent als een adept van Euclides die beweert dat ook in de hyperbolische meetkunde diens 5e axioma geldig is!

Jouw idee is prinipieel verkeerd.
Dat komt omdat je de stemmen die verloren gaan botweg niet meerekent.
Dat is nu juist de zwakte van elk districten systeem.

Ook is in je verhaal niet eens duidelijk dat in een districten systeem men maar in één district tegelijk kandidaat kan zijn.

Verder vind ik je uitleg van het systeem dat jij zou willen gewoon heel erg slecht.
Voor jou is het misschien duidelijk omdat je het in je hoofd hebt zitten, maar derden kunnen niet in jouw hoofd kijken.

[Peter van Velzen]

Jouw idee is prinipieel verkeerd.
Dat komt omdat je de stemmen die verloren gaan botweg niet meerekent.
Dat is nu juist de zwakte van elk districten systeem.

Ook is in je verhaal niet eens duidelijk dat in een districten systeem men maar in één district tegelijk kandidaat kan zijn.

Verder vind ik je uitleg van het systeem dat jij zou willen gewoon heel erg slecht.
Voor jou is het misschien duidelijk omdat je het in je hoofd hebt zitten, maar derden kunnen niet in jouw hoofd kijken.

• Er gaan géén stemmen verloren
• Het is in wezen geen districtensysteem, zoals ook de Nederlandse kieskringen geen districtensysteem vormen.
• Ik heb inderdaad weinig aandacht gegeven aan de regels omtrent de kandidaatstelling per kieskring. Momenteel kan in Nederlands een partij in elke kieskring dezelfde kandidatenlijst gebruiken of in elke kieskring een verschillende. Ik heb in de voorlaatste alinea wel een voorstel gedaan, om de lijst per partij te splitsen in de kandidaten uit de betreffende regio, em de kandidaten die in een andere regio wonen. zie hier

Het is onmogelijk een systeem goed uit te leggen aan iemand die in plaats van de regels die ik voorstel, andere regels veronderstelt die daarmee in strijd zijn. Het is in feite héél simpel

• In principe krijgt elke kandidaat het recht om in de enige kamer van het parlement, zoveel stemmen uit te brengen als er kiezers zij die op hem een geldige stem hebben uitgebracht.
• Omdat dit - volgens jou honderdduizend (en zover ik weet ongeveer 2000) zetels zou vereisen, beperken we het aantal zetels tot een behapbaar getal. Hierdoor vallen de kandidaten met de minste zetels één voor één af, maar de stemmen gaan niet verloren, want ze worden overgebracht naar een andere kandidaat die de afvaller - in prinicipe van te voren - in een lijstje op volgorde van wenselijkheid heeft ingediend en dat openbaar gepubliceert wordt (in principe on/line)
• Men kán - indien zulks wenselijk is - een aantal zetels reserveren (in Nederland 40, in de VS 100) voor degenen die de - in eerste instantie - meeste stemmen hebben verkregen in de regio waar zij door hun partij aan toegewezen zijn. Maar dat heeft - In Nederland waarschijnlijk slechts gevolgen voor twee of drie personen. In de VS is het ongetwijfeld noodzakelijk om dit te doen.
• Ik zal binnenkort een scenario beschrijven waarin de samenstelling van de enige kamer en het aantal stemmen dat men daar mag uitbrengen wordt beschreven

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Jouw idee is prinipieel verkeerd.
Dat komt omdat je de stemmen die verloren gaan botweg niet meerekent.
Dat is nu juist de zwakte van elk districten systeem.

Ook is in je verhaal niet eens duidelijk dat in een districten systeem men maar in één district tegelijk kandidaat kan zijn.

Verder vind ik je uitleg van het systeem dat jij zou willen gewoon heel erg slecht.
Voor jou is het misschien duidelijk omdat je het in je hoofd hebt zitten, maar derden kunnen niet in jouw hoofd kijken.

• Er gaan géén stemmen verloren
• Het is in wezen geen districtensysteem, zoals ook de Nederlandse kieskringen geen districtensysteem vormen.
• Ik heb inderdaad weinig aandacht gegeven aan de regels omtrent de kandidaatstelling per kieskring. Momenteel kan in Nederlands een partij in elke kieskring dezelfde kandidatenlijst gebruiken of in elke kieskring een verschillende. Ik heb in de voorlaatste alinea wel een voorstel gedaan, om de lijst per partij te splitsen in de kandidaten uit de betreffende regio, em de kandidaten die in een andere regio wonen. zie hier

Het is onmogelijk een systeem goed uit te leggen aan iemand die in plaats van de regels die ik voorstel, andere regels veronderstelt die daarmee in strijd zijn. Het is in feite héél simpel

• In principe krijgt elke kandidaat het recht om in de enige kamer van het parlement, zoveel stemmen uit te brengen als er kiezers zij die op hem een geldige stem hebben uitgebracht.
• Omdat dit - volgens jou honderdduizend (en zover ik weet ongeveer 2000) zetels zou vereisen, beperken we het aantal zetels tot een behapbaar getal. Hierdoor vallen de kandidaten met de minste zetels één voor één af, maar de stemmen gaan niet verloren, want ze worden overgebracht naar een andere kandidaat die de afvaller - in prinicipe van te voren - in een lijstje op volgorde van wenselijkheid heeft ingediend en dat openbaar gepubliceert wordt (in principe on/line)
• Men kán - indien zulks wenselijk is - een aantal zetels reserveren (in Nederland 40, in de VS 100) voor degenen die de - in eerste instantie - meeste stemmen hebben verkregen in de regio waar zij door hun partij aan toegewezen zijn. Maar dat heeft - In Nederland waarschijnlijk slechts gevolgen voor twee of drie personen. In de VS is het ongetwijfeld noodzakelijk om dit te doen.
• Ik zal binnenkort een scenario beschrijven waarin de samenstelling van de enige kamer en het aantal stemmen dat men daar mag uitbrengen wordt beschreven

Ik snap dan hout van je systeem.
Kan zijn dat de gemiddelde burger stukken slimmer is dan ik.
Voorlopig houdt ik het echter op je gebrekkige uitleg.

[Peter van Velzen]

Stap 4 Het proces

Vooraf

Net als nu voor de 2e kamer verkiezingen dienen de deelnemende partijen hun lijst met kandidaten in. Er zal echter geen 1e kamer meer zijn. Eventueel moet daarbij worden vermeld aan welke kieskring de partij iedere kandidaat toewijst. Zodra deze lijsten zijn goedgekeurd en (online) openlijk gepubliceerd. dient men voor elke kandidaat op de lijsten⁽¹ een kort lijstje met (bijvoorbeeld maximaal 5) personen in te dienen aan wie de stemmen van die kandidaat worden doorgegeven, mocht de kandidaat er niet voldoende verkrijgen om tot de enige kamer van de volksvertegenwoordiging te worden toegelaten. De betreffende personen dienen echter wel op enige kandidatenlijst te staan, maar dat is de enige restrictie. De meeste partijen zullen echter niet alles toelaten wat de kandidaat maar zou willen.

Voorbeelden

• Een partij met slechts één kandidaat zal voor die kandidaat een leeg lijstje in mogen dienen.
• Veel partijen zullen bij op een na alle kandidaten slechts één naam invullen en wel die van de lijsttrekker. Voor de lijsttrekker zelf, zal het dan juist de nummer twee van de lijst zijn.
• Het kan ook zijn dat er twee namen op dat lijstje staan. Namelijk eerst een regionaal kopstuk voor die partij en dan pas de landelijke lijsttrekker.
• Ook is het mogelijk om als eerste een individuele partijgenoot te kiezen, daarna een regionaal kopstuk en als derde pas de landelijke lijsttrekker.
• Men kan ook de naam toevoegen van één of twee lijstrekkers van andere partijen. Dat zijn doorgaans de partijen waarmee men in de huidige situatie een lijstverbinding zou hebben.

Ook deze lijstjes worden (online) openlijk gepubliceerd, zodat de kiezer tevoren kan weten wat er met zijn stem in eerste instantie zal gebeuren, als hij op een bepaalde kandidaat stemt.

Dat is alles wat er dient te gebeuren vóór de verkiezingen.

Achteraf

Hertelling

Nadat de stemmen geteld zijn, zal er in elke kieskring een hertelling worden gehouden. Zodra een hertelling dezelfde personen⁽² oplevert die de meeste stemmen kregen als een eerdere teling, wordt het resultaat van de laatste telling landelijk doorgegeven⁽³. Landelijk worden ze per kandidaat bij elkaar geteld en in diezelfde volgorde⁽⁴ gesorteerd.

Voorlopige resultaten

Op dit moment worden deze voorlopige resultaten (online) openbaar gepubliceerd, en krijgen de partijen de mogelijkheid, om aan elke lijstje van elke kandidaat waar nodig één persoon toe te voegen van wie op dit moment al zeker is dat ze in het parlement zullen komen⁽⁵. Zodra dit is geschiedt kan - indien noodzakelijk – het afvalproces zal plaats vinden.

mogelijke tussenstap
Hier is een tussenstap mogelijk, indien men er voor kiest een beperkt aantal kandidaten binnen een kieskring van het afvalproces uit te sluiten, en direct tot het parlement toe te laten, op grond van het feit dat ze binnen die kieskring de meeste stemmen hebben verkregen⁽⁶ Als dit is geschiedt kan het afvallen vervolgens geautomatiseerd geschieden. Dit voorkomt dat men een week moet wachten op het resultaat. Wel wordt elke stap gedocumenteerd, zodat handmatige controle mogelijk is.

Het afvalproces
Zolang als het aantal overgebleven kandidaten groter is dan het aantal toe te wijzen zetels in het parlement, zal men telkens de laatste kandidaat van de lijst verwijderen en op een lijst met afvallers worden geplaatst en het aantal stemmen dat op die kandidaat zelf waren uitgebracht zal separaat[sup(7[/sup] aan het totale aantal stemmen van de bovenste persoon op het lijstje van de afgevallen kandidaat, die zelf nog niet afgevallen is worden toegevoegd. Vervolgens wordt de volgorde van de lijst die overgebleven is opnieuw gesorteerd op grond van het totale aantal stemmen. Als er precies evenveel kandidaten over zijn als zetels in het parlement, dan kan de samenstelling ervan worden bekend gemaakt.

Nazorg

Als de uitslag van de kieskring bij de laatste hertelling niet geheel identiek was aan een eerdere telling, dan wordt er een nieuwe hertelling uitgevoerd. Totdat dit wel het geval is. De eventueel gecorrigeerde aantallen stemmen, zullen weliswaar geen gevolgen hebben voor de samenstelling van de kamer, maar wel voor het aantal stemmen dat de gekozen leden er mogen uitbrengen. Want élke stem dient te tellen.

Eindnoten

1. Zover ik weet, zijn er verschillende lijsten per kieskring mogelijk.
2. In deze fase dienen de stemmenaantallen niet identiek te zijn, maar de volgorde in de top van de ranglijst wel. Of dit alleen de twee kandidaten moeten zijn, die de meeste stemmen kregen, of een groter aantal, is afhankelijk van de vraag hoe lang een en ander mag duren.
3. In volgorde van het aantal behaalde stemmen in die kieskring
4. In geval van een ex-Equo, kan men bijvoorbeeld de kandidaten die initieel de meeste stemmen hebben verkregen hoger plaatsen, vervolgens worden kandidaten uit de kieskring waarin in zijn totaal de minste stemmen zijn uitgebracht hoger geplaatst, is ook dat getal identiek, dan wordt het de oudste kandidaat, en als ze ook nog eens op dezelfde dag waren geboren, accepteert men het toevallige resultaat van het sorteer-proces.
5. In principe dient er op het lijstje tenminste één persoon voor te komen die evenveel of meer stemmen heeft gekregen dan de kiesdeler (het totaal aantal geldige stemmen gedeeld door het aantal toe te laten kandidaten). Indien men kiest voor enkele personen per kieskring, die van het afvalproces worden uitgesloten, dient het aantal van deze personen te worden afgetrokken van het aantal toe te laten kandidaten en de op hen uitgebrachte stemmen afgetrokken van het totale aantal. Als géén van de personen die op óf op grond van de voorlopige uitslag van de “eigen” kieskring of op grond van het feit dat men de kiesdeler heeft behaald op een lijstje voorkomt, dient men één van die personen alsnog aan dat lijstje toe te voegen. Dit garandeert in de praktijk dat er geen stemmen zullen afvallen.
6. Bijvoorbeeld de twee personen die de meeste stemmen hebben verkregen in de kieskring waaraan ze door hun partij zijn toegewezen.
7. Men houdt ook bij van welke afgevallen kandidaat men stemmen heeft doorgekregen, voor het geval degene die ze ontving zelf ook afvalt. Deze stemmen moeten in dat geval namelijk opnieuw worden toegewezen aan de volgende persoon op het lijstje van die eerder afgevallen kandidaat.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Net als nu voor de 2e kamer verkiezingen dienen de deelnemende partijen hun lijst met kandidaten in.

Dat is in bijna elke systeem zo.

Er zal echter geen 1e kamer meer zijn.

Die kunnen we nu ook afschaffen.

Eventueel moet daarbij worden vermeld aan welke kieskring de partij iedere kandidaat toewijst.

Daar gaat het de mist in.
Kandidaten dienen die keuze zelf te maken en niet door de partij regenten aan een district te worden toegewezen.
Daarnaast vind ik zelf dat een kandidaat altijd uit zijn district moet komen anders gaat de partij top parachuteren.

Zodra deze lijsten zijn goedgekeurd en (online) openlijk gepubliceerd.

Wie gaat dat dan goedkeuren en wat zijn de normen?

Dient men voor elke kandidaat op de lijsten(1 een kort lijstje met (bijvoorbeeld maximaal 5) personen in te dienen aan wie de stemmen van die kandidaat worden doorgegeven, mocht de kandidaat er niet voldoende verkrijgen om tot de enige kamer van de volksvertegenwoordiging te worden toegelaten.

Waarom moet dat?
Verplichten leidt tot verkopen/verkwanselen van stemmen en kan ook circulaire verwijzingen leiden.
Nu ineens zijn er weer meer kamers, hoeveel dan wel?

De betreffende personen dienen echter wel op enige kandidatenlijst te staan, maar dat is de enige restrictie. De meeste partijen zullen echter niet alles toelaten wat de kandidaat maar zou willen.

Dat wordt vreemd dan.
Stemmen uit district A worden ineens bij district B geteld.
Als de partij dit gaat toewijzen is dat de eerste stap naar een bindende partijdiscipline en niet een persoonlijke verantwoordelijkheid van een kandidaat.

----------------------------
Dit alleen al zal maken dat de kiezers zich niet echt vertegenwoordigd voelen.

Daarnaast wordt het een totaal onoverzichtelijk geheel.

[Peter van Velzen]

Net als nu voor de 2e kamer verkiezingen dienen de deelnemende partijen hun lijst met kandidaten in.

Dat is in bijna elke systeem zo.

Inderdaad, maar in dit systeem moet dit geschied zijn vóórdat men de lijstjes met personen kan opstellen, waaraan men zijn stemmen wil doorgeven, als men er te weinig heeft om zelf in het parlement te komen.

Er zal echter geen 1e kamer meer zijn.

Die kunnen we nu ook afschaffen.

Maar dat doen we "nu" niet. Getrapte verkiezingen lenen zich niet voor een systeem waarin elke stem telt. Dus de 1e kamer handhaven is niet logisch indien men dit zou invoeren

Eventueel moet daarbij worden vermeld aan welke kieskring de partij iedere kandidaat toewijst.

Daar gaat het de mist in.
Kandidaten dienen die keuze zelf te maken en niet door de partij regenten aan een district te worden toegewezen.
Daarnaast vind ik zelf dat een kandidaat altijd uit zijn district moet komen anders gaat de partij top parachuteren.

Het is slechts van beperkt belang, dus heb ik er niet te veel aan willen veranderen. Maar met je tweede voorstel (ze zijn niet beiden te realiseren) heb ik geen moeite.

Zodra deze lijsten zijn goedgekeurd en (online) openlijk gepubliceerd.

Wie gaat dat dan goedkeuren en wat zijn de normen?

Dezelfde instantie die dat nu doet. (De kiesraad) De enige norm die verandert, is waarschijnlijk het aantal kandidaten per lijst. Dat kán kleiner dan in een 2e kamer waar je 50 personen nodig hebt om een derde van de stemmen te kunnen uitbrengen.

Dient men voor elke kandidaat op de lijsten(1 een kort lijstje met (bijvoorbeeld maximaal 5) personen in te dienen aan wie de stemmen van die kandidaat worden doorgegeven, mocht de kandidaat er niet voldoende verkrijgen om tot de enige kamer van de volksvertegenwoordiging te worden toegelaten.

Waarom moet dat?
Verplichten leidt tot verkopen/verkwanselen van stemmen en kan ook circulaire verwijzingen leiden.
Nu ineens zijn er weer meer kamers, hoeveel dan wel?

Dat moet en dat moet vóór de verkiezingen, omdat als het niet gebeurt er stemmen niet zouden meetellen en als het achteraf gebeurt, dán zouden er inderdaad stemmen verkocht kunnen worden. Veel zal zo'n verkoop weliswaar niet opleveren, want je hebt het in de praktijk over splinterpartijen die minder dan 10.000 stemmen hebben verzameld. (ik heb de details over de verkiezingen in 2012 indertijd gedownload, en als alle afvallers hun stemmen aan de lijsttrekker doorgeven, dan zou men om bij de 150 personen te komen die de meeste stemmen verzamelden, slechts 2000 stemmen nodig te hebben. Maar dat verandert uiteraard als de lijsttrekkers minder stemmen zouden inpikken).

Circulaire verwijzingen zijn geen probleem. Stel Wim geeft zijn stemmen door aan Zus, zus aan Jet en Jet aan Wim. Als Wim als eerder afvalt dan Jet, dan kan Jet geen stemmen meer aan Wim doorgeven. Als Jet eerder afvalt dan Zus, dan kan Zus geen stemmen meer aan Jet meer doorgeven en als Zus eerder afvalt dan Wim. dan kan Wim geen stemmen meer aan Zus doorgeven.
Verder worden, als Wim's stemmen bij Zus waren beland, en Zus later zelf afvalt, alleen de stemmen die op Zus zelf waren uitgebracht bij het totaal van Jet geteld. De stemmen die van Wim afkomstig waren, gaan naar de volgende persoon op het lijstje van Wim!

De betreffende personen dienen echter wel op enige kandidatenlijst te staan, maar dat is de enige restrictie. De meeste partijen zullen echter niet alles toelaten wat de kandidaat maar zou willen.

Dat wordt vreemd dan.
Stemmen uit district A worden ineens bij district B geteld.
Als de partij dit gaat toewijzen is dat de eerste stap naar een bindende partijdiscipline en niet een persoonlijke verantwoordelijkheid van een kandidaat.

----------------------------
Dit alleen al zal maken dat de kiezers zich niet echt vertegenwoordigd voelen.
Daarnaast wordt het een totaal onoverzichtelijk geheel.

Stemmen worden NIET bij een ander district geteld. De stemmen die door worden gegeven, worden slechts bij het totaal van de betreffende kandidaat geteld.

Als je het niet eens bent met de afspraken die binnen de partij zijn gemaakt, staat het je vrij om een eigen lijst in te dienen. Je loopt dan wel een behoorlijk risico dat je de waarborgsom van 11.250 Euro kwijt bent.

Voor alle partijen geldt in de praktijk, dat de lijsttrekker minstens de helft van de stemmen van de partij krijgt. Zelfs bij een combinatie-partij (PVDA/Groen Links) blijkt dat het geval. Dus het leeuwendeel van de kiezers, krijgt de vertegenwoordiger van hun keuze. (stem je op Geert dan krijg je ook Geert en niet een van zijn 36 klonen), idem voor Pieter, Frans, Dilan en Rob.

Wat is er onoverzichtelijk?

Je klikt online op elke kandidaat, die je overweegt, en ziet dan de personen aan wie die jouw stem zou doorgeven, indien de kandidaat zelf zou afvallen.

Dat is alles wat de kiezer hoeft te doen om te weten wat er met zijn stem gebeuren kan.
Alleen in het onverhoopte geval dat alle (5) personen op dat lijstje zelf óók afvallen, kan daar na de verkiezingen een extra persoon bij komen. Om die reden zullen de kandidaten van splinterpartijen meestal de lijsttrekkers van een of twee grotere partijen waar ze qua standpunten dicht bij staat, bij voorbaat al onder aan hun lijstje zetten. Dat voorkomt dat de kiezers die de splinter overwogen, in plaats daarvan - voor alle zekerheid - maar op die grotere partij stemmen.

Waarom zou de kiezer zich niet vertegenwoordigd voelen?
Omdat JIJ mijn uitleg niet goed gelezen hebt?
Of omdat ik verzuimd heb, wat het enige is, dat een kiezer zou moeten doen, dat in het huidige kiessysteem overbodig is groot en vet op te schrijven.

[Peter van Velzen]

Ik heb eens gekeken wat de gevolgen van mijn idee, om een kandidaat in principe evenveel stemrecht in het parlement te geven voor gevolgen zouden hebben voor de samenstelling van de huidige 2e kamer en voor de stemkracht van de politici.

Ik ben er in eerste instantie van uit gegaan dat de kandidaten die niet voldoende stemmen vergaren om om in de kamer (van nog steeds 150 leden) de op hun uitgebrachte stemmen zouden doorgeven aan de lijsttrekker. Het gevolg zou dan zijn dat alleen de politieke partij voor basisinkomen niet in de kamer zou komen, en alle andere partijen wél. Er zouden 7 éénpersoonsfracties zijn: Splinter, Piratenpartij/De Groenen, Nederland met een plan, Samen voor Nederland, LEF voor de nieuwe generatie , de Libertaire partij en de partij v/d sport. Tesamen zouden ze slechts iets meer dan 40.000 stemmen mogen uitbrengen.

Bij1 zou op haar eentje ongeveer evenveel stemkracht hebben en een fractie die uit liefst vier personen zou bestaan. 50plus met 7000 stemmen méér zou slechts twee fractieleden hebben. Net als het nog net wat grotere BVNL/Groep van Haga. Ook JA21 zou een tweede fractielid krijgen. Volt zou, geen twee, maar wel 6 fractieleden hebben, net als de Christenunie, de SGP gewoon drie. Forum voor Democratie 5, de partij vd Dieren wel 8, en DENK 6. De SP zou het juist met een fractielid minder moeten doen dan nu, en het CDA zou er juist 2 meer hebben. BBB zou het met 4 fractieleden moeten doen in plaats van 7, maar D66 krijgt er liefst 15 in plaats van 9.
Al die extra fractieleden (37) Krijgen de kleintjes uiteraard ten koste van de vier grote partijen. Nieuw Sociaal contract levert er 6 in, de VVD 7, maar Groen links/PvdA krijgt er juist 7 meer. Dus is vooral de PVV de pineut: 31 fractieleden minder!
Nu heeft het aantal fractieleden in dit systeem geen invloed op de stemkracht, en het zal Wilders wellicht weinig kunnen schelen dat hij weinig werkgelegenheid voor zijn medekandidaten creëert. De VVD daarentegen, zal de ruim 60.000 stemmen van de kandidaten die het niet haalden,die ik toedacht aan Yesilgöz vast liever verdelen over verschillende kandidaten en zodoende méér personen aan de fractie toevoegen. Mijn veronderstelling dat de over te hevelen stemmen naar de lijsttrekker zouden gaan, lijkt dus te simplistisch. Ik moet de hele zaak nog eens goed overdenken.

Op zich is het wel heel democratisch om volksvertegenwoordigers die meer stemmen hebben gekregen ook meer stemmen te laten uitbrengen, maar het werk moet ook gedaan worden en Geert, Frans, Dilan en Pieter kunnen met zijn vieren niet de helft van het werk doen, ook al heeft half Nederland op ze gestemd. Daar moet dus nog eens flink over nagedacht worden. Ook hebben eenmansfracties die nog geen kwart van de kiesdeler hebben gekregen, niet zoveel zin. Zeker niet, als ze minder dan 1 promille van de stemmen mogen uitbrengen.

Dat Groen Links/PvdA méér fractieleden krijgt en dus meer betaalde medewerkers en Wilders juist minder, zou in mijn (partijdige) ogen een zegen zijn, maar het is niet erg democratisch. Het feit dat de stemmen er gelijker over de kandidaten verdeeld zijn rechtvaardigt zulks geenszins.

NB Het minste aantal stemmen dat elke parlementariër zou krijgen blijkt 3.192 te zijn (Raoul White GL/PvdA) het hoogste aantal waarmee men tóch nog af zou vallen, is 3.159 (Eelco Heinen, VVD).

[Peter van Velzen]

Aanpassing:

Zoals ik in mijn vorige reactie schreef, blijkt uit de uitslagen van 2023, dat sommige partijen wel veel stemmen zouden krijgen, maar zeer weinig kamerleden.

De meest voor de hand liggende aanpassing aan het systeem is uiteraard, niet alleen de kandidaten te laten afvallen, die niet tot de 150 met de meeste (cumulatieve) stemmen behoorden, maar ook iedereen die niet 1/4 van de kiesdeler haalde (17.388 stemmen). Dit levert een grote schoonmaak op in de resultaten van 2023. Allereerst vallen er nu niet één, maar zeven partijen af: Ik heb hun stemmen toegevoegd aan een partij, die in mijn ogen enigszins waarschijnlijk was. De stemmen van partij voor het basisinkomen af aan GL/PvdA, die van de partij vd Sport aan D’66, die van de Libertaire partij en samen voor Nederland aan Wilders, en tot slot die van LEF voor de nieuwe generatie, Nederland met een Plan en De Piratenpartij aan Splinter. Splinter had zelf niet een kwart van de kiesdeler gehaald, maar met behulp van de stemmen van die andere partijen lukte dit wel.

Het aantal stemgerechtigde kamerleden daalde daardoor echter scherp (tot slechts 40):

PVV
Geert Wilders 2.295.911
Fleur Agema 117.255
Martin Bosma 47.189

Groen Links/PvdA
Frans Timmermans 988.466
Esmah Lahlah 217.787
Jesse Klaver 149.437
Lisa Westerveld 141.064
Kati Pin 39.245
Suzanne Kröger 25.711
Danielle Hirsch 25.012
Habtamu de Hoop 20.077
Laura Bromet 19.518
Glimina Chakor 17.794

VVD
Dilan Yesilgöz 1.505.436
Sophie Hermans 62.320
Eric van der Burg 1.763

Nieuw Sociaal Contract
Pieter Omtzigt 1.299.242
Nicolien van Vroonhoven-Kok 44.045

D66
Rob Jetten 576.187
Anne-Marijke Podt 64.426
Jan Paternotte 19.645

BBB
Caroline van der Plas 442.546
Mona Keijzer 43.005

CDA
Henri Bontenbal 326.553
Eline Vedder 19.269

SP
Lilian Marijnissen 328.225

DENK
Stephan van Baarle 226.393
Ismail EL Abassi 20.372

Partij vd Dieren
Esther Ouwehand 235.148

Forum voor Democratie
THP Baudet 187.602
GFC van Meijeren 45.361

SGP
Chris Stoffer 217.270

Christenunie
Mirjam Bikker 212.532

VOLT
Laurens Dassen 140.055
Marieke Koekoek 38.747

JA21
Joost Eerdmans 71.345

BVNL Groep van Haga
Wiebren van Haga 52.913

50plus
Gerard van Hooft 51.043

BIJ1
Edson Olf 44.253

Splinter
Femke Merel van Kooten-Arissen 32.564


Ik was al van mening dat elke stemgerechtigde parlementariër een assistent zou moeten hebben. En als we die ook als volwaardig fractielid (evenwel in eerste instantie zonder stemrecht) willen toevoegen, is er met deze stand van zaken voldoende ruimte om zulks te doen, Er blijven dan nog 70 lege zetels over. Die moeten - mijns inziens - worden gebruikt, om de bezetting meer evenredig te maken aan het aantal stemmen dat de partij in haar totaal had verzameld. Daartoe delen we dat totaal door het aantal fractieleden +1, en kijken welke partij de grootst e uitkomst heeft. Die krijgt er een fractielid bij en vervolgens herhalen we deze procedure totdat we de kamer gevuld hebben. Hetzelfde principe als bij het huidige verdelen van de restzetels. Op die manier krijgt de PVV er 28 fractieleden bij (wordt 34), de VVD 16 (wordt 22), Nieuw Sociaal Contract 14 (wordt 18), Groen Links/PvdA 3 (wordt 23) D66 ook 3 (wordt 9), BBB nog 2 (wordt 6), de SP 2 (wordt 4), terwijl de SGP en de partij voor de Dieren er nog één bij krijgen en daarmee beiden op 3 komen.

Binnen de uitgebreide fractie dienen stemgerechtigde leden m.i. het recht hebben, om als ze tijdelijk afwezig zijn of een functie elders gaan bekleden een ander fractielid aan te wijzen, die hun stemmen kan uitbrengen.

Nog wat feiten en gevolgen:

Van de ruim 10 miljoen kiezers stemden er 8 miljoen op een van de lijsttrekkers, bijna 2,4 miljoen op iemand anders. In de helft van de gevallen behaalt deze andere kandidaat een kwart van de kiesdeler, met als gevolg dat er nog 1,2 miljoen extrastemmen aan de lijsttrekkers worden doorgegeven. Er zijn 34.000 kiezers wier stem in dit (aangepaste) systeem naar een andere partij wordt doorgegeven en er zijn vier partijen die weliswaar de kiesdeler niet haalden, maar wel 1/4 daarvan. In het huidige systeem gaan zo’n 170.000 stemmen geheel verloren. (ongeveer 2,5 zetels) in mijn aangepaste systeem nog steeds nul. Al worden die stemmen wél door een andere partij uitgebracht dan die welke de eerste keuze van de kiezer was.

In deze aangepaste versie, is er geen inherent incentive meer voor partijen om de kandidaten te bewegen de stemmen die zij moeten afstaan aan anders dan de lijsttrekker door te geven. Dat wil niet zeggen dat ze dat daarom altijd van hun kandidaten zullen eisen. Er zijn ook andere redenen, waarom men dat zou willen doen. Bijvoorbeeld: Méér regionale spreiding en/of minder persoonlijke macht van de lijsttrekker. (of van zijn vervanger, Mocht hij opstappen om bijvoorbeeld premier te worden).

Wat wel te verwachten is is dat de kiezer met gerust hart de partij die hen het meest wenselijk lijkt te kiezen, als ze zeker weten, dat de partij waaraan de stemmen worden doorgegeven dezelfde is, als die zij zouden kiezen in het bestaande systeem, omdat ze bang zijn dat die partij de kiesdeler niet haalt. Als men dus daadwerkelijk voor dit systeem zou kiezen, zouden er veel meer keizers op de splinterpartijen stemmen. Een nadeel van die grotere spreiding is waarschijnlijk het grote aantal partijen dat nodig is om een coalitie te vormen. Dat leidt tot een ander voorstel: Kies de (minister) president.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Voor alle partijen geldt in de praktijk, dat de lijsttrekker minstens de helft van de stemmen van de partij krijgt. Zelfs bij een combinatie-partij (PVDA/Groen Links) blijkt dat het geval.

Toch niet bij de laatste verkiezingen daar hadden ze maar heel weinig voorkeur stemmen.

Ook is het gevaarlijk uit te gaan wat de kiezers nu doen, want de kiezer wordt steeds grilliger.

Daarnaast als het waar zou zijn wat je denkt is de hele exercitie van dit ingewikkelde systeem die je voorstelt overbodig.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Nog een probleem:
Een lid van een list krijg dik 90% van de stemmen die de partij heeft gekregen.
Een maand later komt die te overlijden, wat vertegenwoordigen dien 10% dan nog?

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Je laatste herberening klopt voor geen meter.

Je hebt immers een districten stelsel voor ogen en je baseert het op het huidige landelijke systeem.
Het is zeker niet gezegd dat het doorgeven van stemmen in de districten op de zelfde manier zal gebeuren.
Dus kan je niet zo rekenen.

Ook is er geen evenredige vertegenwoordiging meer, mensen met minder stemmen kunnen in de kamer gaan zitten ten koste van mensen die er meer hebben,

[Peter van Velzen]

Voor alle partijen geldt in de praktijk, dat de lijsttrekker minstens de helft van de stemmen van de partij krijgt. Zelfs bij een combinatie-partij (PVDA/Groen Links) blijkt dat het geval.

Toch niet bij de laatste verkiezingen daar hadden ze maar heel weinig voorkeur stemmen.

Ook is het gevaarlijk uit te gaan wat de kiezers nu doen, want de kiezer wordt steeds grilliger.

Daarnaast als het waar zou zijn wat je denkt is de hele exercitie van dit ingewikkelde systeem die je voorstelt overbodig.

Je drukt je wat onduidelijk uit, maar waarschijnlijk heb je gelijk.
Bij Groen Links/PvdA kregen 10 kandidaten meer dan een kwart van de kiesdeler, dus ze kregen juist veruit de meeste voorkeursstemmen. Maar het is waar dat Frans Timmermans initieel slechts 46,9% van alle stemmen op de lijst kreeg en zelfs met alle overgehevelde stemmen komt hij niet boven de helft uit. Alleen in de aangepaste versie waarschijnlijk wel (er worden dan geen krap 40.000 maar ruim 200.000 stemmen overgedragen).

Nog een probleem:
Een lid van een list krijg dik 90% van de stemmen die de partij heeft gekregen.
Een maand later komt die te overlijden, wat vertegenwoordigen dien 10% dan nog?

Terechte opmerking!

Maar dan heeft dat lid één maand de tijd gehad, om een vervanger aan te wijzen. Mocht hij of zij echter al een hartaanval krijgen bij het aanhoren van de uitslag, dan is dat automatisch de eerste persoon op zijn lijstje met kandidaten aan wie hij of zij zo nodig de de verkregen stemmen zou doorgeven (waarschijnlijk de nummer 2 van de lijst, want alleen lijsttrekkers krijgen dik 90% van de stemmen van hun partij. Nu zou, indien Geert Wilders onverhoopt zou komen te overlijden, de nummer 38 van ingediende PVV-lijst hem opvolgen (met overigens maar één van 150 stemmen).
Het blijft altijd iets waar je tevoren iets voor moet hebben geregeld.

Je laatste herberening klopt voor geen meter.

Je hebt immers een districten stelsel voor ogen en je baseert het op het huidige landelijke systeem.
Het is zeker niet gezegd dat het doorgeven van stemmen in de districten op de zelfde manier zal gebeuren.
Dus kan je niet zo rekenen.

Ook is er geen evenredige vertegenwoordiging meer, mensen met minder stemmen kunnen in de kamer gaan zitten ten koste van mensen die er meer hebben,

Wat bedoel je met "herberening"?

Ik heb geen districtenstelsel voor ogen, mijn oorspronkelijke idee was geïnspireerd op de VS. De districten dáár zouden worden afgeschaft, maar de staten niet. (en hun recht op ieder twéé senatoren kan niet worden afgeschaft.(artikel 5) dat bracht me op het idee om elke kieskring tenminste twee parlementsleden te garanderen. Echter, ik had geen data omtrent de uitslag per kieskring, en moest in mijn virtuele resultaat dat aspect dus - in eerste instantie - laten vallen.

Het is op dit moment zo, dat alleen zij die 1/4 van de kiesdeler hebben vergaard, niet kunnen worden gepasseerd ten bate van iemand die dat niet heeft gedaan. Dat is in mijn laatste versie ook het geval. Bovendien krijgen daarin alleen die personen stemrecht. Verder heb ik een aantal aannames gedaan, die misschien incorrect zijn, maar ik kan moeilijk alle 26 partijen aanschrijven hieromtrent.

In mijn vorige versie, kwamen alleen de 150 personen met de meeste stemmen (De 150e was Raoel White van Groen Links/PvdA met 3192 stemmen). Waarschijnlijk zouden Raoul en Derk Boswijk van het CDA, plaats moeten maken voor twee kandidaten uit de kieskring Bonaire. Waarschijnlijk één van D66 en één van óf GL/PvdA óf de Christenunie. (ik heb geen individuele resultaten van Bonaire ter beschikking.)

In de laatste versie zouden zij een aantal stemmen afnemen van de vermelde stemgerechtigde kamerleden (met name van de lijsttrekkers van hun eigen partij), maar alleen enkele niet stemgerechtigde fractieleden plaats voor moeten maken.

Aangezien zelfs in de provincie Zeeland al meer dan 200.000 stemmen zijn uitgebracht, dacht ik dat er verder geen consequenties zouden zijn. Maar de twee Zeeuwen met de meeste stemmen hebben behaald waren Anita Pijpelink (GL/PvdA) met 12.340, en Jaqueline van den Hill (VVD) met 3.545 stemmen. Dat is meer dan Raoul White of Derk Boswijk, maar veel minder dan ik had verwacht en ook minder dan een kwart van de kiesdeler. Daar zouden in deze versie niet stemgerechtigde fractieleden plaats voor moeten maken. Ik zal de andere provincies nog eens nalopen, maar aangezien er slechts 20 kieskringen zijn, betreft het maximaal 20 extra Stemgerechtigde kamerleden, naast de 40 die ik al heb vermeld. Met 60 niet-stemgerechtigde assistenten maakt dat 120, en het aantal te verdelen restzetels zou dus met minstens 2 x 4 afnemen.

Als er 75 personen 1/4 van de kiesdeler behalen (of 1e of 2e in hun kieskring waren) dan, zouden er geen restzetels te verdelen zijn, en als het er nog meer zijn dan komt (voor de minst met stemmen bedeelden) ook de persoonlijke assistent te vervallen. Zijn het er meer dan 150, dan zijn we in feite in de eerste situatie beland, en vallen zij (die niet 1e of 2e in hun kieskring waren) met de minste stemmen dus af.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Terechte opmerking!

Maar dan heeft dat lid één maand de tijd gehad, om een vervanger aan te wijzen. Mocht hij of zij echter al een hartaanval krijgen bij het aanhoren van de uitslag, dan is dat automatisch de eerste persoon op zijn lijstje met kandidaten aan wie hij of zij zo nodig de de verkregen stemmen zou doorgeven.

Dan klopt er toch niets meer van, hij kan het dan doorgeven aan iemand die maar 1% van de stemmen had.
Dus weg evenredige vertegenwoordig, zeker al er paar van dit soort gevallen zijn.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Volgens mij had je eerst wel over een districten systeem.

Wat wordt het nu:

1. Één landelijke lijst.
2. Lijsten per district.

[Peter van Velzen]

Ik heb zover ik kon uitgezocht wie de twee kandidaten waren met de meeste stemmen in hun eigen kieskring, maar alleen van Groningen, Friesland, Drente, Overijssel, Utrecht, Zeeland en Limburg had ik complete cijfers, omdat die provincies tevens Kieskringen zijn. Voor de kieskringen Den Bosch en Arnhem heb ik slechts één naam aangetroffen onder de kandidaten die op grond van hun aantal stemmen reeds in de kamer zouden komen, voor de overigen twee of meer.
Limburg leverde als winaars uiteraard Geert Wilders en Frans Timmermans op, Overijssel Pieter Omtzicht en Carolien van der Plas, Utrecht Mirjam Bikker (christenunie) en Anne Marijke Podt (D66) en in Friesland had Haptuma de Hoop (GL/PvdA) ook reeds 20.000 stemmen in totaal. In Groningen behaalde Glimina Chakor (GL/PvdA) ook 1/4 van de kiesdeler, en in Drente Eline Vedder (CDA)

Er moeten 4 persomn worden toegevoegd wier indentiteit ik niet kon bepalen (2 uit de Kieskring Bonaire, 1 uit de kieskring Arnhem, en 1 uit de Kieskring Den Bosch) Ik gok dat er één naar D’66 zou gaan, 2 naar Nieuw Sociaal Contract en één naar GL/PvdA)

Verder nog
Zeeland: Anita Pijpelink (GL/PvdA) en Jaqueline van den Hill (VVD)
Flevoland: Ulysse Ellian (VVD) en Faith Bruyning(Nw.Soc.Contr.)
Drente: Elk Slagt Tichelmans (GL/PvdA)
Friesland: Aant Jelle Soepboer (Nw.Soc.Contr.)
Groningen: Sandra Beckerman (SP)

Dat brengt het aantal stemgerechtigden op 51; Dus ook 51 assistent/vervangers en nog 48 restzetels. Het leeuwendeel daarvan gaat uiteraard naar de PVV: 27 (totaal 33). Daarna VVD: 11 (totaal 21), dan Nieuw Sociaal contract : 6 (totaal 18), BBB: 2(totaal 6), D66 : 1 (totaal 9) en Partij voor de Dieren: 1 (totaal 3). Groen Links/PvdA is met 13 stemgerechtigden en dus 13 assistent/vervangers (samen 26) al ruim van fractieleden voorzien.

NB de assistent/vervangers nemen standaard alle taken over als de stemgerechtigde verhinderd is, tenzij deze iemand anders aanwijst om de stemmen uit te brengen.