De internationale

[Rereformed]

Gelukkig slaat het meeste niet op mij, al moet ik zeggen dat ik ook niet vies ben van brood en spelen.
(Het leven zou IMO saai zijn zónder.)

Ach ja. En het Russische volkslied is geniaal, al komt het ook uit Stalins tijd. Ik moet het maar eens toegeven. De Finnen kunnen toch niet lezen wat ik schrijf.

http://www.youtube.com/watch?v=U06jlgpM ... re=related" onclick="window.open(this.href);return false;

[Peter van Velzen]

Dát is dus niet wát ik bedoelde te zeggen, Jim. Het is een pseudovrijheid. Btw hoeveel mensen ploeteren naar echte vrijheid (voorzover dat bestaat dan...wanr helemaal zullen we nooit zijn) maar minder afhanhelijkheid van Leiders, Religie, of Materieële zaken (die deels erg prettig zijn) maar waar men ook buiten kan (hoeveel TV's heb je nodig, hoe dun en hoe groot kunnen TV's zijn? Zeker ook nog eens, gezien de programma's die erop uigezonden worden. Of hoeveel games kun je in je kast kwijt etc., etc).

21 jssr geleden, ben ik op fietsvakantie geweest in Algerije, Met een klein groepje fietsers rond het Hoggar gebergte gereden midden in de Sahara, begeleid door Toeareg in Toyota-jeeps. 's nachts sliep ik met mijn kleren aan in een slaapzaak in de openlucht - terwijl het 12 graden vroor - als een roos. Toen ik weer thuis kwam keek ik verbaasd om me heen. Alles - maar dan ook alles - wat ik daar zag, was er in de Sahara niet geweest. Boeddha meende dan ook dat het vooral onze gedachten waren die niet vrij waren, Als je je maar onthechtte, dan zou je de verlichtinig bereiken. (dubbelzinnig eigenlijk, dat Nederlandse woord verlichting). Maar acht, ik hecht niet zo aan verlichting. Dat kan ik ook wel missen.

Toen ik verleden maand ging verhuizen naar een kleinere tijdelijke woning, was ik verbaasd hoeveel dingen er in huis waren die we eigenlijk helemaal niet nodig hadden. Ze zijn weggeggooid of weggegeven. Als ik over drie maanden ook dit huis ontruim. wordt weer het meeste weggegegeven off weggegooid. Uiteindelijk zullen er uiteindelijk slechts twee koffers en 5 verhuisdozen naar Thailand mee zijn gegaan. Een mens heeft maar zo weinig nodig, en zelfs dat niet.

Vrijheid zit in je hoofd, in je gedachten.
Het doel van denken is om met je medemensen te communniceren
De vrijheid om te denken, en dus ook te spreken moet er dan ook zijn.

Internationaal!

[Fish]

Een mens heeft maar zo weinig nodig, en zelfs dat niet.

!

Een goed zakmes is genoeg voor een man zei mijn grootvader.

[a.r.]

Jaaahh Peter, ik herken wat je zegt! Vrijheid zit absoluut in je hoofd, in je gedachten. Ik heb alles achter mij gelaten (en reken maar dat ik materieel veel "had") Toch....ik heb nu materieel niet veel meer, maar ik heb de grootste luxe die een mens maar kán hebben...vrijheid van kunnen, mogen denken. Anderzijds ....de maatschappij neemt me dat niet in dankbaarheid af...ik ben een buitenbeentje...een zwart schaap ..Dát is oa wat ik bedoel duidelijk te maken....ik weet dat kostbaar iets anders betekend (iig voor mij) dan duur. De verbazing die jij beschrijft...is een verbazing die ik mijn levenlang al ervaar. Ik put vreugde uit (voor andere) "kleine" zaken, die voor mij groots zijn! Ik telde vandaag 14 blauwe reigers, 2 ooievaars, 3 houtduiven, 2 eenden, 2 kraaien op hun nest, 2 spechten, een Tjiftjaf, een turkse tortel toen ik mijn honden uitliet...twee zwaaiende staarten van mijn oude sukkeltjes, ik luister nu naar Mahogany van Diana Ross http://www.youtube.com/watch?v=eOil_ht0 ... playnext=0" onclick="window.open(this.href);return false;
en kan daar intens van genieten, zoals ook van de muziek die Rereformed vanmiddag in een ander topic plaatste, van een lichtval die me diep raakt, of de spontane, open vraag die een mens (me) stelt. Al díe dingen maken het leven waard om te leven. Dát zijn voor mij de momenten die kostbaar zijn! De rest is schone schijn! Keeping Up Appearances: http://www.youtube.com/watch?v=Bleh6qUY1tI" onclick="window.open(this.href);return false;
...maar ja, hoe maak ik dat duidelijk aan anderen?

[Jagang]

Hmm, ik heb niet zoveel met verhalen over "onthechting".
Bevrijd van religie, zie ik mezelf niet het leven van een monnik aannemen.

Niet omdat er geen materiële zaken zijn zonder welke ik ook gewoon zou doorademen, maar toch zijn het wel die zaken die mijn leven, náást de vrijheid van gedachten, enig cachet geven.
(Want laten we niet doen alsof het één het ander uitsluit.)

Ik ben geen trendgevoelig typetje dat elke zes maanden een nieuwe smartphone o.i.d. moet hebben.
Maar auto's, hoewel ik strikt genomen zonder zou kunnen, zijn bijvoorbeeld een liefhebberij van me.
Decadent?

Soit.

Maar waarom zou ik daar bijv. afstand van moeten doen?
Dat zou mijn leven iig toch een stukje kaler maken.

In de prehistorie hadden we zulke luxe niet, omdat er altjd weer strijd moest worden geleverd voor het avondeten.
Maar als je tijd te vullen hebt, in hoeverre is een tijdsinvulling, een bezigheid dan nog een luxe?

En is luxe niet net een gevolg van het inruilen van overleven, tegen léven?

[a.r.]

Ik neem aan dat je op mijn schrijven reageert Jagang? Wat wil je dat ik schrijf? Dat ik schrijf dat iedereen een asceet moet worden? Integendeel, waar ik toe oproep is het leven te omarmen en ermee proberen te dansen. Maar let op, daarmee bedoel ik niet dat je alleen máár je pleziertjes achterna moet rennen, maar dat je verder moet kijken dan je neus lang is. Natuurlijk mag je plezier maken en genieten...je hebt immers maar één leven! Dáárin lopen mijns inziens precies onze wegen wijd uiteen! Ik kan genieten van Grootse "kleine" dingen...kan me met overgave op voor anderen onbelangrijke zaken storten en dáár diep van genieten. Daar waar anderen materieele zaken nodig denken te hebben is voor mij, Liefde een absolute noodzaak om plezier aan het leven te kunnen hebben. En nee! dat bedoel ik niet als seksuele liefde of als christelijke naasteliefde! De Liefde die ik bedoel gaat veel dieper dan dát. Het heeft weinig tot niets met onthechting te maken...integendeel zelfs...het heeft juist mét de diepste hechting te maken...de hechting aan ons enige leven en daar iets heel moois van te maken voor onszelf, onze naasten én onze versten. Dat jij bang bent dat ik jouw plezier in je liefhebberij tav bijv auto's (of je games) af wil pakken zegt meer over jou dan over mij en legt wellicht de vinger op de zere plek! IK heb geen auto's of games (of andere luxe) nodig om mij senang te voelen...dát jij daar een iebelig gevoel over krijgt is jouw probleem....ik heb er geen enkel probleem mee nl! Ik heb altijd gedacht en uitgedragen aan degenen die ik diep liefhad, dat Liefde (op welke manier dan ook) het belangrijkste is in ons enige leven. De meest ultieme manier imho is door uit te dragen dat materieele zaken die je bezit, slechts materieele zaken zijn en dat er vele mensen zijn die die materieele zaken niet bezitten, nooit zullen kunnen bezitten...omdat zij er het geld niet voor (kunnen) bezitten en/of omdat zij er de fasciliteiten voor ontberen om van "hun eventuele bezit" gebruik te kunnen maken.

We praten dus langs elkaar heen! Jij vind het bezit van jouw liefhebberij (die auto) belangrijk, terwijl ik claim dat het bezit van die auto (of iets anders) volkomen onbelangrijk is...dát het belangrijkste in je enige leven is dat je Liefde uitstraalt (en hopelijk ooit een beetje terugkrijgt) .....mijn motto is dat je kijkt naar degenen die het "minder" hebben dan jij en "je zegeningen tav daarvan" telt...en jouw motto is dat je moet pakken wát je pakken kunt! Ik adem rustig door zonder het bezit van een auto'tje (of whatever) en geniet van de dingen die ik gratis en spontaan wél tegenkom (én die minder millieubelastend zijn) ... je moet overigens van mij nergens afstand van doen...ik vraag je alleen eens kritisch na te denken wat nou echt belangrijk voor jou en/of je versten is?

[Jagang]

@ a.r. Nou ja, ik reageerde eigenlijk op zowel Peter als jou.

Ik denk dat ik aan het laatste stuk wel voldoende heb, want volgens mij staat alles daar eigenlijk in.

We praten dus langs elkaar heen! Jij vind het bezit van jouw liefhebberij (die auto) belangrijk, terwijl ik claim dat het bezit van die auto (of iets anders) volkomen onbelangrijk is...

Nee, ik denk niet zozeer dat we langs elkaar heen praten.
Ik denk dat onze smáken verschillen.

Er zijn een aantal zaken (overigens ook weldegelijk materieel) zoals muziek, waar ik ook plezier uit kan halen.
Alleen denk ik wel dat liefhebberijen ook belangrijk zijn, of die liefhebberij nu bestaat uit een wandeling in het bos, of uit bijv. voetbalplaatjes verzamelen, of zoals in mijn geval de liefhebberij van auto's, en techniek in een meer algemene zin.

Het feit dat jij voor jouw liefhebberijen minder hoeft te bezitten, maakt die van mij denk ik nog niet minder legitiem dan die van jou.

Ik "adem" al auto's en techniek sinds ik een klein kind was.
Het zit domweg in mij bloed, is met me versmolten.
Die interesse heb je, of die heb je niet. Wat daar voor mij aan vastzit, kan ik niet overbrengen.
De een vindt een Amerikaanse V-8 teringherrie, maar voor mij is het een symphonie.

Er zou iets geamputeerd worden wanneer ik dat volledig zou moeten wegcijferen.
Een stukje enthousiasme.

dát het belangrijkste in je enige leven is dat je Liefde uitstraalt (en hopelijk ooit een beetje terugkrijgt)

Er zijn natuurlijk zaken waarvoor ik materieel bezit zou inleveren, en meer van het bovenstaande is een van die zaken.
Alleen heb ik niet het idee dat er iets te ruilen valt, dus zou ik het nut van een dergelijke actie niet inzien.

.....mijn motto is dat je kijkt naar degenen die het "minder" hebben dan jij en "je zegeningen tav daarvan" telt...en jouw motto is dat je moet pakken wát je pakken kunt!

Ik tel mijn zegeningen elke keer wanneer ik het nieuws zie, of wanneer ik hier kom om het vrije woord te hanteren.
Maar het motto dat je mij in de schoenen schuift, vind ik overhaast geconcludeerd, en niet eerlijk.
Ik ben erg nieuwsgierig naar waar jij dat motto precies uit afleidt.
Het is toch niet dat ik een hobby of interesse heb, dat ik daarom meteen tot de grootgraaiers zou behoren?

Afgezien van de bobby die ik kenbaar maak, weet je helemaal niet hoe ik leef.

Ik adem rustig door zonder het bezit van een auto'tje (of whatever) en geniet van de dingen die ik gratis en spontaan wél tegenkom (én die minder millieubelastend zijn)

Ik kan niet uitsluiten dat jouw interesse's milieuvriendelijker zijn, en minder materiaal vergen dan die van mij.
Je kan alleen niet verwachten dat een ander op grond daarvan zijn/haar interesse's wijzigt.
Het is niet een kwestie van even een knop omzetten, en je voor iets anders gaan interesseren.
ik zie interesse's toch als zaken die je overkomen, en niet als zaken waarvoor je heel bewust kiest.

... je moet overigens van mij nergens afstand van doen...ik vraag je alleen eens kritisch na te denken wat nou echt belangrijk voor jou en/of je versten is?

Nou ja, de eerste zin komt na de beschuldiging inzake mijn motto nauwelijks geloofwaardig over, maar voor wat het tweede deel betreft: Waarom zou ik moeten kiezen tussen liefhebberij, en liefde?
Zijn die zaken soms onverenigbaar?
Voor mijn "versten" aan de andere kant van de wereldbol, kan ik persoonlijk verder weinig betekenen.
Zij schieten er niets mee op als ik mijn hobby tot schroot verwerk.

Ik heb geen grip op hun leefomstandigheden, of op eventuele corrupte overheden die daar de boel verpesten.
Ook kan ik het gewoon niet opbrengen om bij elke beslissing die ik neem, de last van de wereld op mijn schouders te torsen.

Daar ben ik als individu te klein voor, en het zou bovendien slecht zijn voor mijn mentale gesteldheid.
Enige zelfbescherming is ook noodzaak.

[Vilaine]

Peter van Velzen schreef:
Een mens heeft maar zo weinig nodig, en zelfs dat niet.

Weggooien. Ik kan het zo moeilijk. Ik denk altijd, misschien heeft een ander er wat aan, bewaar maar. Maar bijna niemand wil meer oude rotzooi van een ander.
Ik had een groot huis/praktijkpand. Meer dan een eeuw oud, geheel onderkelderd en een grote zolder (in een achterstandswijk, dat dan weer wel). Plaats genoeg om 30 jaar lang te verzamelen. Stond toch niet in de weg. Toen we vertrokken gingen twee containers vol naar de stort en diverse vrachtwagens vol naar de kringloop winkel.

En ja, er zijn immateriële zaken, waar ik mij zeer happy mee kan voelen. Toch heb ook ik een paar dingen, waar ik graag wat extra geld aan uitgeef, wat ik weer op andere dingen bespaar. Ik weet, dat dat mij in een andere topic erg kwalijk is genomen. En ik weet, dat ik niet tot de verworpenen der aarde, tot de verdoemde in hongersfeer behoor.
Maar geeft niet iedereen geld uit aan zaken, die hij of zij leuk vindt, maar niet echt noodzakelijk zijn?

Wat volksliederen betreft. Interessant de teksten van allerlei volksliederen eens te bekijken. Liederen die de schoonheid van het land beschrijven, liederen met god voor en god na, liederen die de heldendom van het land bezingen. Leerzaam.
Nieuw Zeeland is overigens het (enige?) land met twee nationale volksliederen met dezelfde standing:
God Defend New Zealand/Aotearoa en God save the queen,

[a.r.]

@ a.r. Nou ja, ik reageerde eigenlijk op zowel Peter als jou.

Ik denk dat ik aan het laatste stuk wel voldoende heb, want volgens mij staat alles daar eigenlijk in.

We praten dus langs elkaar heen! Jij vind het bezit van jouw liefhebberij (die auto) belangrijk, terwijl ik claim dat het bezit van die auto (of iets anders) volkomen onbelangrijk is...

Nee, ik denk niet zozeer dat we langs elkaar heen praten.
Ik denk dat onze smáken verschillen.

Er zijn een aantal zaken (overigens ook weldegelijk materieel) zoals muziek, waar ik ook plezier uit kan halen.
Alleen denk ik wel dat liefhebberijen ook belangrijk zijn, of die liefhebberij nu bestaat uit een wandeling in het bos, of uit bijv. voetbalplaatjes verzamelen, of zoals in mijn geval de liefhebberij van auto's, en techniek in een meer algemene zin.

Het feit dat jij voor jouw liefhebberijen minder hoeft te bezitten, maakt die van mij denk ik nog niet minder legitiem dan die van jou.

Ik "adem" al auto's en techniek sinds ik een klein kind was.
Het zit domweg in mij bloed, is met me versmolten.
Die interesse heb je, of die heb je niet. Wat daar voor mij aan vastzit, kan ik niet overbrengen.
De een vindt een Amerikaanse V-8 teringherrie, maar voor mij is het een symphonie.

Er zou iets geamputeerd worden wanneer ik dat volledig zou moeten wegcijferen.
Een stukje enthousiasme.

dát het belangrijkste in je enige leven is dat je Liefde uitstraalt (en hopelijk ooit een beetje terugkrijgt)

Er zijn natuurlijk zaken waarvoor ik materieel bezit zou inleveren, en meer van het bovenstaande is een van die zaken.
Alleen heb ik niet het idee dat er iets te ruilen valt, dus zou ik het nut van een dergelijke actie niet inzien.

.....mijn motto is dat je kijkt naar degenen die het "minder" hebben dan jij en "je zegeningen tav daarvan" telt...en jouw motto is dat je moet pakken wát je pakken kunt!

Ik tel mijn zegeningen elke keer wanneer ik het nieuws zie, of wanneer ik hier kom om het vrije woord te hanteren.
Maar het motto dat je mij in de schoenen schuift, vind ik overhaast geconcludeerd, en niet eerlijk.
Ik ben erg nieuwsgierig naar waar jij dat motto precies uit afleidt.
Het is toch niet dat ik een hobby of interesse heb, dat ik daarom meteen tot de grootgraaiers zou behoren?

Afgezien van de bobby die ik kenbaar maak, weet je helemaal niet hoe ik leef.

Ik adem rustig door zonder het bezit van een auto'tje (of whatever) en geniet van de dingen die ik gratis en spontaan wél tegenkom (én die minder millieubelastend zijn)

Ik kan niet uitsluiten dat jouw interesse's milieuvriendelijker zijn, en minder materiaal vergen dan die van mij.
Je kan alleen niet verwachten dat een ander op grond daarvan zijn/haar interesse's wijzigt.
Het is niet een kwestie van even een knop omzetten, en je voor iets anders gaan interesseren.
ik zie interesse's toch als zaken die je overkomen, en niet als zaken waarvoor je heel bewust kiest.

... je moet overigens van mij nergens afstand van doen...ik vraag je alleen eens kritisch na te denken wat nou echt belangrijk voor jou en/of je versten is?

Nou ja, de eerste zin komt na de beschuldiging inzake mijn motto nauwelijks geloofwaardig over, maar voor wat het tweede deel betreft: Waarom zou ik moeten kiezen tussen liefhebberij, en liefde?
Zijn die zaken soms onverenigbaar?
Voor mijn "versten" aan de andere kant van de wereldbol, kan ik persoonlijk verder weinig betekenen.
Zij schieten er niets mee op als ik mijn hobby tot schroot verwerk.

Ik heb geen grip op hun leefomstandigheden, of op eventuele corrupte overheden die daar de boel verpesten.
Ook kan ik het gewoon niet opbrengen om bij elke beslissing die ik neem, de last van de wereld op mijn schouders te torsen.

Daar ben ik als individu te klein voor, en het zou bovendien slecht zijn voor mijn mentale gesteldheid.
Enige zelfbescherming is ook noodzaak.

Ik heb nergens beweerd dat jij een grootgraaier bent! En die gedachte is ook geen moment in mijn hoofd opgekomen. En natuurlijk mag jij net als iedereen één of meerdere hobby's hebben. Ik heb me in het vuur van mijn betoog wat ongelukkig uitgedrukt

.....mijn motto is dat je kijkt naar degenen die het "minder" hebben dan jij en "je zegeningen tav daarvan" telt...en jouw motto is dat je moet pakken wát je pakken kunt!

mijn excuses daarvoor! Echter ik begrijp wel waar mijn associatie vandaan kwam en dat is deze: de keren dat ik oproep dat het allemaal wel een tandje minder kan ben jij de eerste die in de verdediging schiet én de felste (wat dát betreft verschillen we dan weer niet veel van elkaar ) ...je klinkt dan telkens alsof ik je jouw speeltje wil afpakken...alsof ik jou persoonlijk aan wil pakken, terwijl mijn oproepen altijd algemeen bedoeld zijn (denk bijv. aan het vuurwerktopic).

Ik heb geen grip op hun leefomstandigheden, of op eventuele corrupte overheden die daar de boel verpesten.
Ook kan ik het gewoon niet opbrengen om bij elke beslissing die ik neem, de last van de wereld op mijn schouders te torsen.

Daar ben ik als individu te klein voor, en het zou bovendien slecht zijn voor mijn mentale gesteldheid.
Enige zelfbescherming is ook noodzaak.

Kijk en met bovenstaande ga ik niet met je mee. Daartegen komt mijn Zijn in opstand, dáár waar jij bovenstaande denkt "daar ben ik te klein voor" daartegen sta ik nu juist "op de barricaden" ...als individue van 1.53 m met alleen maar mn "pen" en idd het komt mijn mentale gesteldheid niet erg ten goede, maar ik kan niet werkloos/onverschillig toezien hoe velen onder knoet gehouden door "een paar" die teveel macht en rijkdom hebben! Dus ja, in die zin spreek ik jou wel persoonlijk op je verantwoordelijkheid aan, maar ook al die andere individuen die hetzelfde idee als jij hebben "daar ben ik te klein voor". Want precies dát is de reden dát er grootgraaiers/machtsmisbruikers zijn en blijven bestaan! (en nee, kom me nu niet aan met dat ik een socialistische Heilstaat voorsta)...maar probeer mn woorden eens goed te verstaan?

[Fish]

Ik "adem" al auto's en techniek sinds ik een klein kind was.
Het zit domweg in mij bloed, is met me versmolten.
.

Mag ik hier het verschil man vrouw opmerken?

Ik kan net als a.r van kleine dingen genieten, bijvb de eerste Maartse Viooltjes. Maar kan ook genieten van het gebrul van een Rolls-Royce Merlin, of het getjoek van een oud scheeps dieseltje. Ik heb ook iets met gereedschap, en spaar dan een tijdje om toch vooral Festool te kunnen aanschaffen inplaats van een groene Bosch.
Al ben ik dan ook wel weer zo praktisch dat ik voor een tijdelijke klus een bandschuurmachine van de Lidl neem.

[Jagang]

Ik heb nergens beweerd dat jij een grootgraaier bent! En die gedachte is ook geen moment in mijn hoofd opgekomen. En natuurlijk mag jij net als iedereen één of meerdere hobby's hebben. Ik heb me in het vuur van mijn betoog wat ongelukkig uitgedrukt

Oké, duidelijk.

Echter ik begrijp wel waar mijn associatie vandaan kwam en dat is deze: de keren dat ik oproep dat het allemaal wel een tandje minder kan ben jij de eerste die in de verdediging schiet én de felste (wat dát betreft verschillen we dan weer niet veel van elkaar ) ...je klinkt dan telkens alsof ik je jouw speeltje wil afpakken...alsof ik jou persoonlijk aan wil pakken, terwijl mijn oproepen altijd algemeen bedoeld zijn (denk bijv. aan het vuurwerktopic).

Dat snap ik, maar ik voel me wel "meegepakt" in zo'n algemene oproep.
Maar misschien is dat goeddeels mijn probleem, en moet ik me dat gewoon niet zo aantrekken.

Ik heb geen grip op hun leefomstandigheden, of op eventuele corrupte overheden die daar de boel verpesten.
Ook kan ik het gewoon niet opbrengen om bij elke beslissing die ik neem, de last van de wereld op mijn schouders te torsen.

Daar ben ik als individu te klein voor, en het zou bovendien slecht zijn voor mijn mentale gesteldheid.
Enige zelfbescherming is ook noodzaak.

Kijk en met bovenstaande ga ik niet met je mee. Daartegen komt mijn Zijn in opstand, dáár waar jij bovenstaande denkt "daar ben ik te klein voor" daartegen sta ik nu juist "op de barricaden" ...als individue van 1.53 m met alleen maar mn "pen" en idd het komt mijn mentale gesteldheid niet erg ten goede, maar ik kan niet werkloos/onverschillig toezien hoe velen onder knoet gehouden door "een paar" die teveel macht en rijkdom hebben!

Ik ben ook niet onverschillig.
Het is net dáárom dat ik er niet bij elke stap in mijn leven mee bezig kan zijn.

Het is niet te doen om bijv. bij elke aankoop te controleren waar je produkt vandaan komt, of waar de grondstoffen vandaan komen, en welke gevolgen je aankoop heeft voor al die mensen die in die grondstoffen- en fabricagesector werken, om maar wat te noemen.
In véél gevallen is dat al niet eens na te gaan, en in andere gevallen schieten mensen er doorgaans niets mee op als je een bepaald produkt boycot.

Neem kinderarbeid.
Ik denk dat we het er snel over eens zijn dat kinderarbeid iets is dat er niet zou moeten zijn.
Volgens mij kan je met die wetenschap twee of drie dingen doen, als het om produkten gaat.

1. Je koopt ze, en loopt daarmee het risico dat je de kinderarbeid in stand houdt.
2. Je boycot de produkten, waardoor de kinderen werkloos worden, waarmee soms, vooral in het geval van zieke ouders, een heel gezin zonder enige vorm van inkomen zit.

3. Je voert, zoals we hier op onze eigen manieren doen, een pennenstrijd. Maar bereik je daar de beoogde mensen of overheden mee?

Nee, ik ben niet onverschillig, maar soms is het kiezen uit meerdere kwaden, en is er op de kortere termijn geen uitzicht op verandering.

Ja, wat moet je dan nog?
Er moet in ieder geval geleefd worden.

Dus ja, in die zin spreek ik jou wel persoonlijk op je verantwoordelijkheid aan, maar ook al die andere individuen die hetzelfde idee als jij hebben "daar ben ik te klein voor". Want precies dát is de reden dát er grootgraaiers/machtsmisbruikers zijn en blijven bestaan! (en nee, kom me nu niet aan met dat ik een socialistische Heilstaat voorsta)...maar probeer mn woorden eens goed te verstaan?

Ik begrijp je, maar er is eens een onderzoek gedaan naar onethisch gedrag in de "upper class".
http://www.wetenschap24.nl/nieuws/artik ... class.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Hieruit blijkt dat ook gewone mensen als jij en ik, zich gemiddeld onethischer gaan gedragen nadat ze hoger op de maatschappelijke ladder komen.
Invloed/status blijkt te corrumperen, dus machtsmisbruik en ander onbehoorlijk gedrag is een continue probleem, dat altijd weer geërfd wordt door nieuwe machthebbers.
Je krijgt het er gratis bij, en dat maakt me net iets te pragmatisch/nuchter voor een beweging als die van "occupy", bijvoorbeeld.

Het is dáárom dat ik niet veel vertrouwen heb in "Stuur de graaiers naar huis, dan gaan wij het beter doen!".
Want er is een grote kans dat wij of "onze" vertegenwoordigers zich in hun positie zouden overgeven aan gelijksoortig gedrag.

Misschien jegens andere groepen (de "Oude Elite" bijvoorbeeld).

Hiermee wil ik overigens niet beweren dat graaiers geen verantwoording zouden moeten afleggen, maar misschien is nu wel duidelijk waarom ik niet veel zie in het op de kop gooien van een heel systeem.
Er komen namelijk altijd weer mensen aan het roer te staan, met typisch menselijke voor en nadelen.
Wel zouden bedrijfs- en andere toppen constant moeten blootstaan aan kritiek en zuivering.
Het is jammer dat we niet zónder toppen kunnen.

Voor die kritiek kunnen we als individu zorgen, maar alsjeblieft, laten we elkaars leven ook een beetje elkaars leven laten.

[Fish]

Het is dáárom dat ik niet veel vertrouwen heb in "Stuur de graaiers naar huis, dan gaan wij het beter doen!".
Want er is een grote kans dat wij of "onze" vertegenwoordigers zich in hun positie zouden overgeven aan gelijksoortig gedrag.

Dit was dus precies wat er onder het communisme gebeurde.

[siger]

Het is dáárom dat ik niet veel vertrouwen heb in "Stuur de graaiers naar huis, dan gaan wij het beter doen!".
Want er is een grote kans dat wij of "onze" vertegenwoordigers zich in hun positie zouden overgeven aan gelijksoortig gedrag.

Dit was dus precies wat er onder het communisme gebeurde.

Er is slechts één oplossing: controle door geinformeerde burgers. Dan moet ook elke geheimhouding en zwijgplicht afgeschaft worden. Een democratische overheid kan geen geheimen hebben voor haar bevolking.

[Fish]

Een democratische overheid kan geen geheimen hebben voor haar bevolking.

De 'commisie stiekum' is voor mij, tot nu toe, een democratische vorm van controle van de overheid.

[a.r.]

Jagang schreef:

Dat snap ik, maar ik voel me wel "meegepakt" in zo'n algemene oproep.
Maar misschien is dat goeddeels mijn probleem, en moet ik me dat gewoon niet zo aantrekken.

Ja, dát is deels je eigen probleem, maar ik vemoed dat je vaak heel goed "voelt" wát ik bedoel te zeggen en voel jij je daardoor schuldig en schiet je daarom in de verdediging. Er zit er echter wel een verschil tussen iemand persoonlijk aanvallen of mensen in het algemeen wakker willen schudden....waardoor jij je persoonlijk aangevallen voelt om dat je geweten een beetje opspeelt. Als het je troost mijn geweten is erg groot en speelt zeker iedere dag een paar keer op. En dat mijn geweten zo groot is, is geen verdienste van mij, maar zo ben ik ben ik zolang ik mij kan heugen geweest.

Ik ben ook niet onverschillig.
Het is net dáárom dat ik er niet bij elke stap in mijn leven mee bezig kan zijn.

Het is niet te doen om bijv. bij elke aankoop te controleren waar je produkt vandaan komt, of waar de grondstoffen vandaan komen, en welke gevolgen je aankoop heeft voor al die mensen die in die grondstoffen- en fabricagesector werken, om maar wat te noemen.
In véél gevallen is dat al niet eens na te gaan, en in andere gevallen schieten mensen er doorgaans niets mee op als je een bepaald produkt boycot.

Ik heb nergens beweerd dat je onverschillig bent...en zelfs ik ben er niet met iedere stap in mn leven mee bezig. Waar ik toe oproep is dat mensen er één stap meer mee bezig zijn...wáár ze mee bezig zijn.

Ik begrijp je, maar er is eens een onderzoek gedaan naar onethisch gedrag in de "upper class".
http://www.wetenschap24.nl/nieuws/artik" onclick="window.open(this.href);return false; ... class.html

Hieruit blijkt dat ook gewone mensen als jij en ik, zich gemiddeld onethischer gaan gedragen nadat ze hoger op de maatschappelijke ladder komen.
Invloed/status blijkt te corrumperen, dus machtsmisbruik en ander onbehoorlijk gedrag is een continue probleem, dat altijd weer geërfd wordt door nieuwe machthebbers.
Je krijgt het er gratis bij, en dat maakt me net iets te pragmatisch/nuchter voor een beweging als die van "occupy", bijvoorbeeld.

Tjonge...dat ik twee, drie keer heb geschreven dat ik occupy wel een warm hart toedraag heeft wel diepe indruk gemaakt. Iets een warm hart toedragen wil nog niet zeggen dat ik het constant met hen eens ben. Ik vond het een mooi, goed wereldwijd initatief, maar heb er zelf niets mee te maken. Ik draag mensen met een positieve passie een warm hart toe. Laat ik een voorbeeld geven...ik heb in mijn leven drie keer vreedzaam geprotesteerd... de eerste keer tegen de dictatuur in Portugal http://nl.wikipedia.org/wiki/Anjerrevolutie" onclick="window.open(this.href);return false; , de tweede keer keer tegen de dictatuur van Franco in Spanje http://nl.wikipedia.org/wiki/Francisco_Franco" onclick="window.open(this.href);return false; en de derde keer in Den Haag tegen de kernwapens. Alledrie waren zeer vriendelijke en vreedzame protesten voor een goede zaak. Het waren de stemmen van het volk voor vrede, veiligheid en een bestaan in redelijke vrijheid. Ik heb een pesthekel aan mensenmassa's, ben er doodsbang voor....maar deze drie deugden en waren '"sereen" te noemen.

Het is dáárom dat ik niet veel vertrouwen heb in "Stuur de graaiers naar huis, dan gaan wij het beter doen!".
Want er is een grote kans dat wij of "onze" vertegenwoordigers zich in hun positie zouden overgeven aan gelijksoortig gedrag.

Ja die kans bestaat, maar met niets doen blijft de situatie tenminste zoals
hij is of het wordt nog erger. En daarom moet er protest gevoerd worden...op een vreedzame manier.

Misschien jegens andere groepen (de "Oude Elite" bijvoorbeeld).

Wel de oude elite heeft heel wat boter op het hoofd, dus ook die mogen aangesproken worden op hun gedrag en het is een ligitieme vraag om antwoorden op vragen die door het volk aan hen gesteld worden.

Hiermee wil ik overigens niet beweren dat graaiers geen verantwoording zouden moeten afleggen, maar misschien is nu wel duidelijk waarom ik niet veel zie in het op de kop gooien van een heel systeem.
Er komen namelijk altijd weer mensen aan het roer te staan, met typisch menselijke voor en nadelen.
Wel zouden bedrijfs- en andere toppen constant moeten blootstaan aan kritiek en zuivering.
Het is jammer dat we niet zónder toppen kunnen.

Ja en ? Wat is mis mee, dat mensen verantwoording afleggen over hun gedragingen? Het woord zuivering klinkt mij nogal vals in de oren overigens! Protesten en veranderingen kunnen ook geweldloos zijn. Het laatste waartoe ik oproep is tot een gewelddadige zuivering....de tijd van de guillotine of een Bijltjesdag is imo een gruwel, waar men niet aan deel zou moeten willen nemen. Ook daarover schrijf ik al vijf jaar lang dat het opvoeding, kritisch denken en onderwijs vraagt om de wereld/mensheid te veranderen...juist om daardoor geweld te vernijden is....omdat kennis macht is en ik iedere dag merk hoe weinig kennis ik heb...hoeveel zaken ik jarenlang klakkeloos aangenomen heb...omdat het mij zo geleerd werd!

Voor die kritiek kunnen we als individu zorgen, maar alsjeblieft, laten we elkaars leven ook een beetje elkaars leven laten.

Precies, dus laat mij gewoon mn kritische stukjes schrijven en trek ze je vooral een beetje aan...opdat meerdere individuen een beetje wakker geschudt zullen worden en zullen nadenken over hun eigen overtuiging en gedrag én dat van anderen. Je mag van mij aannemen dat ik met mijn eigen gedrag en overtuiging iedere dag bezig ben...want ik wil mijzelf altijd recht in mijn spiegel aan kunnen kijken.