Rereformed schreef:Ik vind het ook interessant, maar geheel zonder lolemoticon, want in de sterkte van dit religieus instinct, dit tot het barre uiterste gaan om je religie te behouden, herken ik mijn eigen verleden.
De lach die het emoticon voorstelt is een droeve lach van iemand die (voor zichzelf) zeker weet dat voor die god maar één ding in de plaats komt, nml. 'jezelf' (je bewuste zelf)
En daarmee, en niets anders, de rekening moet opmaken van je handel en wandel, maar óók van het afschuwelijke feit dat er straks niets is, omdat je (opnieuw) niets bent.
Die wil om te bestaan je als enige (vermoedelijk) diersoort bewust te worden doet naar prolongatie verlangen terwijl je bewust (rationeel) wéét dat het niet zal gebeuren, maar integendeel het contact met alles verliest. Wat dan rest als troost, is het rationele besef dat je er niet meer bent om je dat te realiseren.
Om met een vrolijke noot te eindigen: Beretrots op mezelf omdat ik het lichaam met zijn instincten er rationeel ónder gekregen heb en als MENS in evenwicht leef!- - - Rust!
(voor het tegenwicht!)
Rereformed schreef:Daar zit inderdaad wat in. Denk bijvoorbeeld aan de uitspraken zoals "ik maak het woordje 'God' betekenisloos en denk daarmee zinvolle uitspraken te doen." Hoe kun je nog zinvolle uitspraken doen over iets wat betekenisloos is?
Of zijn uitspraak: "Godsgeloof voor mij betekent het ultieme scepticisme: het stelt vraagtekens bij alles wat wij denken te weten." Zoals is opgemerkt is agnosticisme het ultieme scepticisme. Godsgeloof is per definitie altijd een teken van een bepaald vertrouwen in wat we denken te weten. Dat het wel met vertrouwen te maken moet hebben blijkt al uit het feit dat hij volgens de beschrijving die Nieuw Amsterdam aan zijn boek geeft uit de bijbel toch zijn troost kan halen.
Volgens mij is hij met micro-chirurgie bezig, en het lukt hem daarbij om jou op het verkeerde been te zetten!
Hij heeft het over het wóórdje (god) [en creëert daarmee m.i. hetzelfde als zijn joodse voorgangers met hun jaweh deden!]
Geen beeltenis- - - geen naam, maar wél een (aangenomen) 'iets' is het intellectuele hoogstandje (waarmee hij in de eerste plaats zichzelf belazert, m.i.)
Het neemt een vorm van gekte aan als hij 'godsgeloof'= ultiem sceptisme dat vraagtekens stelt bij alles wat we denken te weten noemt, maar probeert het daarna te vereenzelvigen met 'godsgeloof' dat hij per definitie altijd een teken van 'een bepaald vertrouwen in wat wij denken te weten' noemt!
Summa summarum - - -Vertrouwen in vraagtekens stellen!
Die man weet hoe hij zijn belachelijkheid verkopen moet
Hebr 6: 
