Blijkbaar gaat het verhaal dus niet over god en over een paradijs maar over vader en moeder en een gevaarlijke wereld. Blijkbaar zijn daar vreemde mannen en straten. Maar vader en moeder verbieden hun kinderen niet om het verschil tussen goed en kwaad niet te leren kennen, die zijn wel verstandiger! In tegendeel ze leren de kinderen niet domweg te gehoorzamen, maar om zelf te leren onderscheiden wat goed is en wat niet. Pas als ze dat hebben geleerd, kun je ze in de wereld loslaten. Uit dit laatste oogpunt klopt het verhaal dan weer wel. Pas als Adam en Eva kennis hebben vergaard van goed en kwaad, kunnen ze zich in de wereld buiten begeven. Maar dat is in onze werkelijkheid een góéde zaak. Geen slechte!Karssenberg schreef:
Zoals je weet is de oorspronkelijke betekenis van 'onnozel' 'onschuldig'. Misschien is 'naïef' een woord, dat beide betekenisssenodekt. Eva - hoewel geen kind - was in zeker opzicht te vergelijken met een meisje van b.v. drie jaar, die al heel goed begrijpt, wat papa en mama haar verboden hebben, bijvoorbeeld om zonder hen op straat te komen en met vreemde mannen mee te gaan. Ze kent de boze wereld nog niet, in die zin is zij nog onnozel. Jij woont in Thailand en ik denk, dat er genoeg vrouwen zijn in Bangkok, die inmiddels heel goed weten wat goed en kwaad is. Dit kwaad en deze verleiders zijn allesbehalve allegorisch.
Leuk smoesje, maar de mens sterft niet omdat hij de vruchten van die boom gegeten heeft. Het verhaal bevestigd dit ook. God drijft de mens uit het paradijs om te verkomen dat hij van de boom des levens eet, want “Nu wil ik voorkomen dat hij ook vruchten van de levensboom plukt, want als hij die zou eten, zou hij eeuwig leven.”. Het is de handeling van god die in het verhaal de dood van de mens verookzaakt, niet de handeling van de mens.God had niet gelogen, want onmiddellijk na de zondeval sloeg het bederf toe. Adam gaf 'die vrouw' de schuld. Liefde maakte plaats voor haat en verwijt. In de bijbel is 'dood' niet alleen, dat je ophoudt met ademen, maar veel meer dat de dood in de pot zit om zo te zeggen. Maar ook Adam en Eva en de meeste mensen na hen hebben inmiddels opgehouden met ademen, dus wat God zei gebeurde, weliswaar niet meteen.
Uiteraard is het maar goed dat de mens sterfelijk ik. Zou hij onsterfelijk zijn, dan waren er nu al 1500 miljard geweest, en zouden wij alle zuurstof die door planten en bacteriën wordt aangemaakt door onze ademhaling alleen al verbruiken. (heb ik echt nagerekend!). Er zouden dan geen andere dieren kunnen bestaan, en elke nieuwe geboorte zou alsnog tot een verstikkingsdood leiden. In het Bijbelse tempo van 3 mannelijke nakomelingen per generatie, zou die situatie al na 28 generaties (ongeveer 750 jaar) zijn ontstaan. In het ons bekende schema van 2% stijging van de bevolking per jaar zou dat 1400 jaar duren. (uitgaande 2 exemplaren). We zijn er wellicht niet zo goed in als konijnen, maar desalnietemin goed genoeg.
Slechts in één opzicht zijn wij tot nu toe niet sterfelijk gebleken. Biologen hebben ontdekt dat vrijwel alle leven met zeer grote waarschijnlijkheid afstamt van één enkele levende cel. De overeenkomst in de genen wijst alleszins in die richting. Die cel is in feite nooit gestorven. Hij heeft zich gesplitst, soms hebben delen (haploiden met name) zich weer vereningd, en veel van de afsplitsingen en verenigingen zijn daarna gestorven, maar veel – heel veel - ervan leven nog heden te dage, en zullen dat blijven doen ,zolang onze nakomelingen geboren blijven worden. Zoals mijn vader sprak: “Je leeft voort in je kinderen”.
