Zelfbeschikking bij "voltooid leven"

[appelfflap]

Dat jij na al die tijd er nog steeds mensen bijhaalt die in aanmerking komen voor euthanasie alsof we euthanasie in vraag stellen en suggereert dat de enige manier om zelfmoord te plegen voor de trein of van een appertementsblok springen is of iets gelijkaardigs, is IMO een teken van slechte wil.

waarom verzet je je dan tegen een uitbreiding vd wetgeving die hulpverleners in staat stelt om patiënten, ook diegene die psychisch lijden, uit hun lijden te verlossen en op hun wens in te gaan als het op is?

waarom blijf je teruggrijpen naar het inhumane:" je moet dat zelf maar doen"?

ik zou niet weten hoe ik me met helium zou moeten vermoorden, laat staan hoe ik risico's op hersenbeschadiging, verlamming,... etc kan vermijden als het misgaat.
Ik ben geen arts en daarom wil ik een arts die me helpt. 100% zekerheid dat het beoogde resultaat behaald wordt zonder extra risico's

[axxyanus]

Dat jij na al die tijd er nog steeds mensen bijhaalt die in aanmerking komen voor euthanasie alsof we euthanasie in vraag stellen en suggereert dat de enige manier om zelfmoord te plegen voor de trein of van een appertementsblok springen is of iets gelijkaardigs, is IMO een teken van slechte wil.

waarom verzet je je dan tegen een uitbreiding vd wetgeving die hulpverleners in staat stelt om patiënten, ook diegene die psychisch lijden, uit hun lijden te verlossen en op hun wens in te gaan als het op is?

Mensen die nu psychisch lijden kunnen al een euthanasie vraag indienen, (althans in België, ik ken de Nederlandse situatie niet zo goed). Er is dus geen uitbreiding nodig om dokters in staat te stellen mensen die psychisch lijden te helpen, dokters zijn daar nu al toe in staat.

waarom blijf je teruggrijpen naar het inhumane:" je moet dat zelf maar doen"?

Omdat we het helemaal niet hebben over mensen die psychisch lijden. Dat haal jij er steeds bij, maar mensen die echt psychisch lijden hebben nu al de nodige mogelijkheden.

ik zou niet weten hoe ik me met helium zou moeten vermoorden, laat staan hoe ik risico's op hersenbeschadiging, verlamming,... etc kan vermijden als het misgaat.
Ik ben geen arts en daarom wil ik een arts die me helpt. 100% zekerheid dat het beoogde resultaat behaald wordt zonder extra risico's

Er bestaat geen 100% zekerheid. Als je wil dat een dokter je helpt dan zal er de nodige regelgeving moeten komen en dus ook de nodige voorwaarden om er een beroep op te kunnen doen en zal de kans bestaan dat je niet in aanmerking komt.

[appelfflap]

Mensen die nu psychisch lijden kunnen al een euthanasie vraag indienen, (althans in België, ik ken de Nederlandse situatie niet zo goed). Er is dus geen uitbreiding nodig om dokters in staat te stellen mensen die psychisch lijden te helpen, dokters zijn daar nu al toe in staat.

maar niet in alle gevallen. da's de clou van heel dit topic

Omdat we het helemaal niet hebben over mensen die psychisch lijden. Dat haal jij er steeds bij, maar mensen die echt psychisch lijden hebben nu al de nodige mogelijkheden.

wat is volgens jou onecht psychisch lijden? of waarom de nadruk leggen op echt?

Er bestaat geen 100% zekerheid.

tuurlijk, medisch gecontroleerd uitgevoerd, door geschoold personeel is de zekerheid dat je effectief dood zult zijn 100%
wil je daar nu echt over discussiËren?

Als je wil dat een dokter je helpt dan zal er de nodige regelgeving moeten komen en dus ook de nodige voorwaarden om er een beroep op te kunnen doen en zal de kans bestaan dat je niet in aanmerking komt.

en jij wil niet dat de wetgeving aangepast/uitgebreid mag worden?
jij kent mij niet, hebt niets met mij te maken maar bent er toch niet voor te vinden om mijn lijden wettelijk te verkorten.
waarom?

[axxyanus]

Mensen die nu psychisch lijden kunnen al een euthanasie vraag indienen, (althans in België, ik ken de Nederlandse situatie niet zo goed). Er is dus geen uitbreiding nodig om dokters in staat te stellen mensen die psychisch lijden te helpen, dokters zijn daar nu al toe in staat.

maar niet in alle gevallen. da's de clou van heel dit topic.

Wat bedoel je met niet voor alle gevallen? Ja er zijn dokters die een evaluatie maken en die kunnen besluiten dat je niet in aanmerking komt en daardoor weigeren om je te helpen.

Omdat we het helemaal niet hebben over mensen die psychisch lijden. Dat haal jij er steeds bij, maar mensen die echt psychisch lijden hebben nu al de nodige mogelijkheden.

wat is volgens jou onecht psychisch lijden? of waarom de nadruk leggen op echt?

Dat is omdat jij "psychisch lijden" gewoon als een rethorisch argument gebruikt. Een jongvolwassene die net de bons gekregen heeft van zijn partner daarvan kan je ook beweren dat ze psychisch lijden, jij gebruikt psychisch lijden bijna tautologisch voor iedereen die een einde aan zijn leven wil maken. Als psychisch lijden op zowat alles van toepassing kan zijn (zoals je ook hier suggereert met je vraag) dan is het geen bruikbaar instrument meer om een standpunt te ondersteunen.

Als je wil dat een dokter je helpt dan zal er de nodige regelgeving moeten komen en dus ook de nodige voorwaarden om er een beroep op te kunnen doen en zal de kans bestaan dat je niet in aanmerking komt.

en jij wil niet dat de wetgeving aangepast/uitgebreid mag worden?

Niet zoals jij dat lijkt te willen doen. Ik heb er geen probleem mee om een aanpassing of uitbreiding te bespreken maar vroeg of laat kom jij dan met een uitspraak die er op neer komt dat jij elke regelgeving of inperking een aanslag op de persoonlijke vrijheid vind en daarmee onaanvaardbaar.

jij kent mij niet, hebt niets met mij te maken maar bent er toch niet voor te vinden om mijn lijden wettelijk te verkorten.
waarom?

Allereerst zie hierboven, ten tweede omdat het niet om jou draait. Ik weiger om enkel rekening te houden met de mensen voor wie dit de beste oplossing is. Ik ben op dit moment niet overtuigd dat de voordelen voor die mensen opwegen tegen de eventuele nadelen voor anderen, zeker als er een redelijk ongeregeld systeem komt waarbij mensen al te gemakkelijk hun levenseinde kunnen bekomen.

Mijn vrees is dat we daar als maatschappij wel eens een serieuze tol voor zullen moeten betalen omdat het maatschappelijke problemen zal omzetten in een reeks persoonlijke problemen. Als een hoop mensen in de ellende zitten dan is er nu een zekere druk om dat maatschappelijk aan te pakken. Als die mensen hun ellende als (persoonlijke) reden gebruiken om voor een levenseinde te kunnen kiezen dan wordt het plots een persoonlijk probleem dat de maatschappij niet moet aanpakken.

Misschien dat ik daar te pessimistisch in ben maar ik ben daarin niet alleen. Ook heel wat voorstanders voor een wettelijke euthanasie staan huiverig voor het invoeren van dergelijke wetgeving in maatschappijen waar de medische faciliteiten erg gebrekkig zijn. De vrees is dat euthanasie dan een gemakkelijkheidsoplossing wordt voor al die patiënten die lijden wegens een gebrekkige medische omkadering.

[appelfflap]

Wat bedoel je met niet voor alle gevallen?

heel veel categorieën van psyshcich zieken en mensen die niet verder willen vallen ook in België uit de boot.
Jij weet dat toch?

Een jongvolwassene die net de bons gekregen heeft van zijn partner daarvan kan je ook beweren dat ze psychisch lijden,

tuurlijk lijdt die
maar tussen dit lijden en de stap naar de vraag om te sterven liggen nog een paar bruggen.

jij gebruikt psychisch lijden bijna tautologisch voor iedereen die een einde aan zijn leven wil maken.

de default voor mij is dat je het recht hebt om te leven, niet de plicht.
maar ik ga er niet vanuit dat iemand met een doodswens dat zomaar om te lachen zegt of omdat z'n lief hem bedriegt.
voor mij zijn dat mensen met een enorme lijdensweg en die hebben over die vraag nagedacht en zijn daar al langer mee bezig.

Niet zoals jij dat lijkt te willen doen. Ik heb er geen probleem mee om een aanpassing of uitbreiding te bespreken

waarom blok je dan altijd af bij de puber met z'n liefdesverdriet of dat je zelf maar je leven moet beëindigen?
dat is toch ook niet serieus? Jij weet toch ook dat het gros vd zelfmoordpogingen mislukt

Misschien dat ik daar te pessimistisch in ben maar ik ben daarin niet alleen. Ook heel wat voorstanders voor een wettelijke euthanasie staan huiverig voor het invoeren van dergelijke wetgeving in maatschappijen waar de medische faciliteiten erg gebrekkig zijn. De vrees is dat euthanasie dan een gemakkelijkheidsoplossing wordt voor al die patiënten die lijden wegens een gebrekkige medische omkadering.

misbruiken, uitwassen, excessen,... kun je wettelijk invullen/kaderen en dat is strikt genomen al geen euthanasie meer.
iemand tegen z'n wil, met druk, dwang,... om het leven brengen omdat het gemakkelijk is noemen we moord/doodslag/... en geen euthanasie.

zelf kiezen om je eigen leven te beëindigen, om welke reden ook, is nooit een gemakkelijkheidsoplossing. Niet voor mij moest ik ooit pijnpatent worden, niet voor depressieveling die al decennia zonder succes in behandeling is of de 90jarige opa aan het einde van zijn leven.
dat gaat altijd om mensen die al een hele lijdensweg, op allerlei vlakken, achter de rug hebben.

ook al gaat het niet om mij, dit soort wetgeving gaat over mensen dus is het interessant om na te denken vanaf wanneer ik volgens jou euthanasie mag aanvragen, er is voor mij maar 1 weg en die ziet er geweldig slecht uit.

we beperken het tot het psychische niveau of wil je euthanasie echt pas vanaf, voor buitenstaanders, zichtbare fysieke pijn toelaten?

ik heb herhaaldelijk gezegd dat het geen carte blanche is
een 5j die dood wil omdat een vriendinnetje haar pest, dan zeggen we natuurlijk neen. Net als bij abortus moet er uiteraard een bedenkperiode zijn, ...

[axxyanus]

Wat bedoel je met niet voor alle gevallen?

heel veel categorieën van psyshcich zieken en mensen die niet verder willen vallen ook in België uit de boot.
Jij weet dat toch?

Neen, ik weet dat niet. Er zijn natuurlijk de psychisch zieken die niet meer wilsbekwaam zijn maar voor de rest ben ik niet op de hoogte van die categorieën psychisch zieken die niet verder willen. Over welke categorieën heb je het?

Een jongvolwassene die net de bons gekregen heeft van zijn partner daarvan kan je ook beweren dat ze psychisch lijden,

tuurlijk lijdt die
maar tussen dit lijden en de stap naar de vraag om te sterven liggen nog een paar bruggen.

Komaan, voor zover ik op de hoogte ben zijn er wel elk jaar een aantal studenten die een zelfmoordpoging doen omdat hun partner de relatie heeft afgebroken en/of omdat ze niet gaan slagen. Dat aantal bruggen is soms nul.

jij gebruikt psychisch lijden bijna tautologisch voor iedereen die een einde aan zijn leven wil maken.

de default voor mij is dat je het recht hebt om te leven, niet de plicht.
maar ik ga er niet vanuit dat iemand met een doodswens dat zomaar om te lachen zegt of omdat z'n lief hem bedriegt.
voor mij zijn dat mensen met een enorme lijdensweg en die hebben over die vraag nagedacht en zijn daar al langer mee bezig.

Misschien dat je je dan eens beter moet informeren. Er zijn al mensen die een zelfmoordpoging achter de rug hebben om hun lief hen bedroog. Dat jij met dat gegeven geen rekening houdt, is net de reden waarom ik jouw voorstellen niet serieus kan nemen.

Niet zoals jij dat lijkt te willen doen. Ik heb er geen probleem mee om een aanpassing of uitbreiding te bespreken

waarom blok je dan altijd af bij de puber met z'n liefdesverdriet of dat je zelf maar je leven moet beëindigen?
dat is toch ook niet serieus? Jij weet toch ook dat het gros vd zelfmoordpogingen mislukt.

Ik blok dat daar af omdat jouw voorstellen daar nooit rekening mee willen houden, en ik begrijp echt niet welk punt je denkt te maken met die laatste opmerking, aangezien jij nut net een 100% garantie lijkt te willen geven aan die student met zijn liefdesverdriet. Als iemand een voorstel doet dat impliceert dat een student met een gebroken hart een 100% garantie krijgt op een overleiden, dan haak ik af. Als jij zo gefocust bent op de mensen die je wil helpen dat je met dit soort omstandigheden geen rekening wil houden, dan maak je jezelf IMO blind voor eventuele nadelige gevolgen.

Misschien dat ik daar te pessimistisch in ben maar ik ben daarin niet alleen. Ook heel wat voorstanders voor een wettelijke euthanasie staan huiverig voor het invoeren van dergelijke wetgeving in maatschappijen waar de medische faciliteiten erg gebrekkig zijn. De vrees is dat euthanasie dan een gemakkelijkheidsoplossing wordt voor al die patiënten die lijden wegens een gebrekkige medische omkadering.

misbruiken, uitwassen, excessen,... kun je wettelijk invullen/kaderen en dat is strikt genomen al geen euthanasie meer.
iemand tegen z'n wil, met druk, dwang,... om het leven brengen omdat het gemakkelijk is noemen we moord/doodslag/... en geen euthanasie.

Je snapt het punt niet. Als er ergens gewoon te weinig pijnbestrijders te vinden zijn, dan kan iemand die daar verblijft voor een euthansie kiezen omdat hij de pijn niet kan verdragen. Niemand zet die persoon onder druk of dwang. Alleen zijn er samenlevingen die onvoldoende georganiseerd of te corrupt zijn om ervoor te zorgen dat er voldoende pijnbestrijders beschikbaar zijn. Wat doe je in een dergelijk geval? Ga je in op zo iemands euthanasie verzoek of mag je verwachten dat die maatschappij eerst en vooral haar zaakjes op orde zet zodat er voldoende pijnbestrijding beschikbaar is?

zelf kiezen om je eigen leven te beëindigen, om welke reden ook, is nooit een gemakkelijkheidsoplossing. Niet voor mij moest ik ooit pijnpatent worden, niet voor depressieveling die al decennia zonder succes in behandeling is of de 90jarige opa aan het einde van zijn leven.
dat gaat altijd om mensen die al een hele lijdensweg, op allerlei vlakken, achter de rug hebben.

En dit illustreert nu mooi mijn probleem met jou. Er zijn mensen voor wie het eigen leven te beëindigen wel een gemakkelijkheidsoplossing is. Ik wil best aannemen dat jij het niet over dat soort mensen hebt maar gewoon negeren dat ze bestaan is gewoon oogkleppen opzetten.

ik heb herhaaldelijk gezegd dat het geen carte blanche is.

Je hebt ook herhaaldelijk dingen gezegd die dat ondermijnden.

[Petra]

de default voor mij is dat je het recht hebt om te leven, niet de plicht.
maar ik ga er niet vanuit dat iemand met een doodswens dat zomaar om te lachen zegt of omdat z'n lief hem bedriegt.
voor mij zijn dat mensen met een enorme lijdensweg en die hebben over die vraag nagedacht en zijn daar al langer mee bezig.

[appelfflap]

Er zijn mensen voor wie het eigen leven te beëindigen wel een gemakkelijkheidsoplossing is.

eigenlijk bewijst dit dt jij totaal geen voeling met de problematiek hebt.
sterven en een doodswens is iets dat tegen alle primaire oerinstincten vd mens, en elk ander levend wezen ingaat. Zo'n vragen zijn nooit gemakkelijk.

qua samenlevingen spreken we over Belgie of in uitbreiding de benelux, EU
in landen als Syrie en Soedan hebben ze wel andere katjes te geselen momenteel. die landen, en hun gebrekkig zorgstelsel, als excuus nemen om hier tegen een uitbreiding vd euthanaisewetgeving te pleiten is toch gewoon een zwaktebod.

ik vroeg je vanaf wanneer ik volgens jou euthanasie zou mogen aanvragen.
Je kunt zeggen dt je voor euthanasie bent maar het 2e luik is natuurlijk de concrete invulling en die geef je niet.

Daar ben je weer met die puber
een puber is doorgaans niet meerderjarig en komt de facto niet in aanmerking, maar blijkbaar komt dat niet aan.
pubers die dus zelfmoord willen plegen zul je zo ook niet kunnen tegenhouden en vallen dus, strikt genomen, buiten de discussie.
zoals ik gisteren zei, ik zal het maar herhalen, een 8jarige heeft uiteraard geen recht op euthanasie en ook een 12, 13 of 15jarige is onvoldoende neurologisch, cognitief, ... ontwikkeld (op alle vlakken).

dan komt er psychologische begeleiding ed aan te pas, kinderen hebben doorgaans nog geen decennialange psychiatrische begeleidingsweg afgelegd met ettelijke 100'en pillen

[axxyanus]

Er zijn mensen voor wie het eigen leven te beëindigen wel een gemakkelijkheidsoplossing is.

eigenlijk bewijst dit dt jij totaal geen voeling met de problematiek hebt.
sterven en een doodswens is iets dat tegen alle primaire oerinstincten vd mens, en elk ander levend wezen ingaat. Zo'n vragen zijn nooit gemakkelijk.

Jij bewijst dat je geen voeling hebt met de praktijk. Mensen in stressvolle situaties kunnen in hun wanhoop tijdelijk het gevoel hebben dat een einde er aan maken de beste oplossing is. Studenten die wanhopig zijn omdat hun partner de relatie verbreekt of omdat hun examens op een ramp dreigen uit te lopen bestaan. Mensen die door een echtscheiding, een ontslag, de dood van een naaste ... tijdelijk totaal elk levensperspectief uit het oog verliezen, bestaan.

Die oerinstincten waar jij een beroep op wil doen, verhinderen bij voldoende van die mensen niet dat ze een zelfmoordpoging ondernemen en zolang jij op de mogelijkheid dat dergelijke gevallen ook van een levenseinde regeling gebruik zouden willen maken, enkel een antwoord kan geven dat erop neerkomt dat onze oerinstincten dergelijke gevallen wel zullen verhinderen, kan ik je niet serieus nemen.

Daar ben je weer met die puber

Neen, ik had het over een student. Studenten aan de hoge school en universiteit zijn over het algemeen meerderjarig.

[Jagang]

Ben je een tijd weg, zie je dit.
Alles draait nog in hetzelfde kringetje, niet in de laatste plaats omdat Appelflap steeds met dezelfde karikaturen op de proppen komt die je kan weerleggen tot je een ons weegt, want een pagina verderop staan ze er weer.

Geheugenverlies?
Slecht begrijpend kunnen lezen?
Cherry picking?
...
Domme koppigheid en te koste van alles het eigen gelijk willen binnen hengelen?

Ja, als anderen jou moeten helpen bij het sterven, gaan anderen over jouw dood.
Dat is eigenlijk zo simpel als dat 1+1=2, en zo vanzelfsprekend dat ik niet begrijp waarom daarover verder nog gediscussieerd zou moeten worden.

Vervolgens blijf je als een rancuneus kind je passief-agressieve gesprekstechnieken ten toon spreiden door steeds in herhaling te vallen, en sleetse argumenten op te voeren die bovendien erg egoïstisch van aard zijn.

"IK wil dood, IK heb daar RECHT op, maar een ANDER moet me daarbij helpen. En wie het daar NIET mee eens is, is een inhumane klootviool die geen voeling heeft met de problematiek."

Wel, dan ben ik maar inhumaan, dan zijn we daar vanaf.
Want het probleem heeft meer kanten dan die van degene met een doodswens, zodra daar andere partijen bij betrokken zijn. Daar geen notie van willen nemen is op zijn zachts gezegd egocentrisch te noemen.

Je kan niet van twee walletjes eten: Alles door een ander willen laten opknappen, maar wel de volledige regie in handen willen hebben.

Had je nou ook nog vernieuwende argumenten, eenmaal, andermaal, die de afgelopen 23 pagina's nog niet voorbij zijn gekomen?

[appelfflap]

Je kan niet van twee walletjes eten: Alles door een ander willen laten opknappen, maar wel de volledige regie in handen willen hebben.

net een nieuwe ketel laten steken
ik had de volledige regie in handen en een andere heeft het uitgevoerd
een vrouwelijk kennis en haar abortus
zij had de volledige regie in handen en een ander heeft het opgeknapt.
zo gaat het trouwens meestal in heel veel facetten van het leven. Vooral in zaken die te maken hebben met vaardigheden, kennis en opleiding.

al 23 blz gaat men niet op de kern in en daarom blijven we draaien
mensen mogen niet dood op eigen vraag of derden willen dat maximaal bemoeilijken.
waarom?

ik blijf aan een evolutionaire instinct denken.
leef je in kleine groepjes samen dan is het verlies van 1 iemand niet zo goed voor de overlevingskansen vd groep.
ons brein, dat nog half denkt dat we in bomen leven, heeft nog niet helemaal door dat 7 miljard man vrij veel is

[axxyanus]

al 23 blz gaat men niet op de kern in en daarom blijven we draaien
mensen mogen niet dood op eigen vraag of derden willen dat maximaal bemoeilijken.
waarom?

Als 23 blz lang weiger jij in te gaan op mogelijke negatieve neveneffecten van wat jij voor ogen hebt. Of toch van hoe jij het hier presenteert. Je bent ook niet eerlijk, langs de ene kant probeer je het voor te stellen dat het gewoon gaat om de persoonlijke keuze van mensen die dood willen, o.a. omdat ze hun leven als voltooid beschouwen zoals de titel van het topic aangeeft. Langs de andere als iemand aangeeft daar bedenkingen bij te hebben gaat het plots om mensen die ondraaglijk psychisch lijden en wordt de persoon die bedenkingen had bij het eerste, plots als inhumaan afgeschilderd en wordt op hem een weigering voor euthanasie bij ondraaglijk psychisch lijden geprojecteerd.

Als men hier al 23 blz niet op de kern ingaat, dan is dat toch ook omdat ook jij vaak genoeg van die kern afwijkt, o.a. door het plots over ondraaglijk psychisch lijden te hebben, terwijl dat oorspronkelijk geen voorwaarde is.

[Jagang]

net een nieuwe ketel laten steken
ik had de volledige regie in handen en een andere heeft het uitgevoerd
een vrouwelijk kennis en haar abortus
zij had de volledige regie in handen en een ander heeft het opgeknapt.

Deze analogieën laten vooral zien dat je de dood ziet als een soort postorderproduct, en dat het voor de "leverancier" zoiets moet zijn als een order picken en opsturen.
Gezien de genoemde neveneffecten vind ik dat een verwerpelijke benadering.
Maak je verder geen illusies over regie voeren over de dood.
Zodra je het bewustzijn verliest ben je die hoe dan ook kwijt, dus die vergelijkingen gaan niet echt op.
Je "bestelt" de dood, maar zal deze nooit in ontvangst kunnen nemen.

al 23 blz gaat men niet op de kern in en daarom blijven we draaien
mensen mogen niet dood op eigen vraag of derden willen dat maximaal bemoeilijken.
waarom?

In het ene geval om mensen tegen hun eigen opwellingen te beschermen, in het andere geval om te voorkomen dat deze mensen door anderen over het randje worden geduwd, en in sommige gevallen om derden te beschermen tegen het moeten uitvoeren van handelingen die tegen hun geweten in gaan.

Dat lijken me naast de doodswens genoeg zaken om rekening mee te houden.
Deze zaken terzijde schuiven als er niet toe doend, lijkt me opnieuw erg egocentrisch.

Ook heb ik eerder al verschillende keren laten zien hoe mensen het in het uiterste geval zelf waardig het leven kunnen beëindigen, al een heel eind terug. Toch zie ik hier weer dat mannetje opduiken dat voor de trein springt, en dat is niets anders dan een ad nauseam. Ik zie niet in waarom iemand daar nog maar eens op in zou moeten gaan.

We zullen zulke zelfmoorden nooit kunnen voorkomen door een soepeler euthanasiewetgeving, noch hebben die mensen literatuur geraadpleegd omtrent hoe er op een zachte manier een einde aan te maken. Dergelijke gevallen zijn vaak ook een laatste schreeuw om aandacht, en die aandacht krijg je niet als je besluit er in alle rust en anonimiteit uit te stappen. Treinspringers en dergelijke staan wat mij betreft buiten de discussie.

[Peter van Velzen]

Hoe willen we sterven?

Stel, we weten de problemen die nu en in de toekomst op ons afkomen te overwinnen, en allerlei oorzaken waardoor we vroegtijdig kunnen sterven, uit de wereld te helpen. Het probleem is dan, dat we de keuze hebben tussen drie alternatieven.

1. We blijven nageslacht verwekken maar sterven niet meer. Dit leidt onherroepelijk tot een hongersnood, of een ander soort ellende waardoor we toch weer doodgaan,
2. We verwekken geen nageslacht meer en gaan ook niet dood. Dit leidt onherroepelijk tot een maatschappij van uitsluitend oude mensen. Héél oud. Onvoorstelbaar oud. Alle mensen zullen dan langer leven dan dan alle menselijke generaties die hen vooraf gingen bij elkaar. Tot 2 miljard jaar oud. Iedereen! Dit lijkt me ook geen werkbaar alternatief.
3. We blijven sterven.

Het laatste alternatief lijkt het meest haalbare. Maar als we blijven sterven, waaraan willen we dan doodgaan. Willen we vermoord worden, omkomen in het verkeer, een hartaanval krijgen, aan de mazelen sterven, of liever aan kanker?

Het komt mij voor dat euthanasie wegens een voltooid leven de meest wenselijke van alle doodsoorzaken zou zijn. We willen sterven als we vinden dat we lang genoeg geleefd hebben. Wie dat niet wil, moet ophouden met alle andere overlijdensoorzaken te bestrijden. Als we zelf kunnen kiezen, dan moeten we ook zelf kiezen, en ik daag eenieder uit om uit te leggen waarom we zouden moeten sterven op een moment waarop we dat helemaal niet willen.

[appelfflap]

Deze analogieën laten vooral zien dat je de dood ziet als een soort postorderproduct,

als je enkel dat wil lezen ben je van slechte wil en wil je enkel de discussie vergiftigen.
humaan mogen sterven en zelf de regie in handen krijgen rond je levenseinde is simpelweg een mensenrecht, zou het moeten zijn.

je kunt perfect aangeven wat je in bepaalde situaties wenst, dus ook in een coma heb je dan nog steeds het laatste woord. Net zoals je het laatste woord moet hebben over andere facetten, bv je organen.
als de omgeving je wensen niet respecteert dan is dat natuurlijk een ander onderwerp. Dat als tegenargument opwerpen dat je niet het laatste woord zou hebben is redelijk zwakjes.

zelfmoord ergens in een achterkamertje alleen is niet waardig, toch niet naar mijn aanvoelen.
Voor jou misschien wel en dan respecteer ik dat, waarom jij mijn wens niet respecteert als mijn artsen en omgeving akkoord gaan? Waarom jij je blijft verzetten tegen een uitbreiding vh wettelijk kader?
nog steeds geen idee, ik weet enkel dat jij niet wil maar meer ook niet. Ik pak je niets af, ik dwing je tot niets, ...

Dierenartsen die dieren laten inslapen is pijnloos, vredig en 100% zeker, voor je beweert dat euthanasie onder medische begeleiding niet 100% zeker zou zijn, integenstelling tot het gros vd zelfmoordpogingen (soms met bijzonder kwalijke gevolgen nadien).