Primaat schreef:[...]
1) "geloof" is concluderen zonder bewijs/theorie waarna er een passende theorie wordt verzonnen om het "geloof" te ondersteunen.
2) wetenschap waarneemt waarna er een theorie voor wordt ontwikkeld die getest moet worden om tot een stevige conclusie te komen.
[...]
Punt 1 is een leuke karikatuur, die opgaat voor creationisten.
Punt 2 is gewoon ronduit fout:
De huidige hoge energie fysica begint anders een punt te benaderen dat meer op filosofie dan op natuurwetenschap begint te lijken.
Voor zover ik weet is er geen enkele theorie
die al getest is die het Higgs deeltje voorspelt. Hooguit kan er op basis van theorieën die wel getest zijn gezegd worden dat als het bestaat het in een bepaald energiegebied aangetroffen kan worden. Sommige theoretici hopen zelfs dat het niet blijkt te bestaan, omdat dan de natuur "vreemder en dus leuker is". Dit impliceert ook dat het bestaan van het Higgs deeltje helemaal niet vaststaat.
Hetzelfde geldt nog veel meer voor supersymmetrie, een principe waar elke nieuwe theorie zoals snaartheorie van uitgaat.
Wetenschap neemt waar, waarna er een theorie wordt ontwikkeld?
Dus niet! In de huidige moderne natuurkunde loopt de theorie voor op het experiment. Dit is een ontwikkeling die logisch is, er is tegenwoordig zulke krachtige meetapparatuur nodig dat het miljarden kost om iets nieuws te kunnen bouwen, en met de nieuwe LHC van CERN zal de experimentele natuurkunde weer kunnen aanklampen bij de theorie, maar voor hoe lang? Snaren zelf zullen waarschijnlijk nooit direct waargenomen worden, die zijn daarvoor veel te klein.
Wil je precies weten hoe de natuurkrachten zich gedragen, dan zul je energieën moeten opwekken van het niveau vlak na de oerknal. Daar heb je een deeltjesversneller voor nodig ter grote van het zonnestelsel!!!
Waarom besluit iedereen zaken als Higgsdeeltjes, supersymmetrie en vaak ook snaren aan te nemen als er nog geen enkel experimenteel bewijs is? Puur op basis van esthetiek, de theorieën worden er eleganter van.
Is dit erg? Tot op zekere hoogte niet. Het geloof dat de natuurwetten elegant moeten zijn heeft ons de algemene relativiteitstheorie opgeleverd. Het kan dus een goede richtlijn zijn om nieuwe theorieën te ontwikkelen, maar het is de vraag of de ultieme theorie van alles ook elegant is. Dat weten we pas na een experiment en dus mogen natuurkundigen hun best doen om lage energie-experimenten over snaartheorie te verzinnen, anders dreigt natuurkunde te veranderen in filosofie.
In ieder geval zolang er geen deugdelijke wetenschappelijke theorie is over het ontstaan van het heelal, staat het mensen vrij daar hun eigen invulling aan te geven. God of the gaps? Allicht. Al weet je nooit of alle gaten opgevuld kunnen worden (Gödel?) en verder moeten die mensen hun godsbeeld aanpassen bij elke nieuw feitje wat de wetenschap uitpoept, maar dat moet ik ook. Mijn wereldbeeld wordt ook steeds verder ingekleurd door de wetenschap, ben ik nou zoveel anders dan een gelovige?