Dat is correct. Ik projecteer mijn eigen gevoelens op mijn gelovige medemensen vanuit mijn eigen ervaringen met gelovigen. Na 15 jaar geloven, bijbellezen, bidden, straatevangelisatie, en omgang met christenen is mijn eigen ervaring dat gelovigen die het klaarspelen om niet te twijfelen de keuze maken voor zichzelf om zich totaal niet bezig te (willen) houden met objectiviteit en twijfel. Zich afsluiten voor de rede en kritiek. Of ze willen bepaalde boeken die ik ze aanraad liever niet lezen. Ik ken persoonlijk enkele christenen met een hele slimme baan en een hoge opleiding maar die maar niet in staat zijn zich te willen verplaatsen in de redelijke kritiek tegen de bijbel. Ze voorkómen uit alle macht de twijfel en vermoeien zich helemaal niet met innerlijk onrust opwekkende onderzoekjes die hun opvattingen ter discussie stelt. You BET dat deze mensen wel degelijk twijfelen maar daarover in alle toonaarden zwijgen vanwege bijvoorbeeld de omstandigheden en negatieve gevolgen binnen het gelovig gezin. Een gelovige is zijn hele leven bezig om zijn geloof op te peppen. Het valt niet mee om te geloven in een Jona in de walvis of in de wonderstaf van Mozes. Of in de hemelvaart van Jezus terwijl je dagelijks naar National Geographic kijkt en over sommige programma's in verwarring raakt . Een gelovige kan zich hiertegen alléén maar verdedigen door heel simplistisch te stellen: "Als God bij machte is om zowel het onmetelijke heelal te scheppen of een vlinder en een bloem dan is het voor God een peuleschil om Jezus uit het graf op te wekken". Maar wanneer ik dan met het antwoord kom dat het voor Allah evenzo een peuleschil was om Mohammed op zijn paard naar de hemel te laten galopperen door de lucht vanuit Jeruzalem (in andere overleveringen maakte hij eerst zijn paard vast alvorens de lucht in te schieten) dan word het stil. Eigenlijk moet je de startpost van rereformed nog eens een keer doorlezen omdat ik nu bedenk dat ik zaken opnieuw wil gaan verduidelijken die ik al gezegd heb.MNb schreef:Of je projecteert je eigen vroegere twijfels op je gelovige medemensen.Destinesia schreef:Ik ben zéér sterk van mening dat bijna iedere gelovige twijfelt.
Het is alleen een enorme methodologische fout om aan te nemen dat zij representatief zouden zijn voor alle gelovigen.
Dat klopt. Elke christen boetseert zijn eigen Jezeke en daar groeien weer kerkjes uit. Iemand schreef eens op dit forum:
‘Een christen is iemand die de leringen van Jezus en het christendom navolgt, voor zover ze niet in strijd zijn met zijn eigen levenswijze en opvattingen.’
Echter blijft de bijbelse hardnekkige rode draad dat iedereen die niet een wederomgeboren christen is voor eeuwig en altijd de hel in moet. En jij dus ook als atheïst. Ik val dus verbaal niet de selfmade-christenen aan die het christelijk geloof (ten onrechte vanwege de fatalistische boodschap in de kern) zien als een verrijking van hun gemoed maar de boodschap zélf en een ieder die deze verplichte hemel/hel keuze promoot, onder het mom van: Je kiest er zélf voor en je bent bij deze gewaarschuwd.
Het type uit mijn omgeving interesseert zich hoegenaamd niet voor discussies als hier worden gevoerd en komt hier niet langs. Zij hebben aan Credo genoeg.
Het feit dat het ze niet interesseert is voor mij alleen maar een aanwijzing dat zij waarschijnlijk ooit eens "per-ongeluk" in een christelijk gezin zijn geboren en geen notie hebben waar de evangelische boodschap om draait. Of ze kennen de bijbel door en door en het interesseert ze geen moer en weten niet beter. Ik echter werd pas christen op mijn 26'ste en dwong mijzelf in rap tempo om de bijbelse boodschap te begrijpen. En toen ik het begreep zat er voor mij maar één ding op: Evangelisatie .............
Ik weet overigens niet welk type gelovige je hier bedoeld. Als je het over onverschillige geboren "vorm-gelovigen" hebt? Als in: "Ik geloof nu eenmaal omdat mijn ouders geloven en kan het ook niet helpen want ik ben er nu eenmaal mee opgevoed" Ik doe het bewust even heel zwart wit. Wel, dit soort gelovigen maken zich vaak ook totaal niet druk over de wagonladingen ongelovigen die richting hel zullen verdwijnen en die zij eigenlijk zouden moeten bekeren vóór het te laat is. Net of ze het allemaal zélf niet écht geloven dat vrijwel iedereen voor eeuwig verloren zal gaan. Zij zien de ernst niet in van de nieuw-testamentische boodschap. Zij zijn niet gecharmeerd door enthousiaste soms zelfs getatoeeerde bekeerlingen uit de evangelische hoek die een rottig en ongelovig leven achter de rug hebben gehad want die "doen zo fanatiek" aan mensen redden. En dat moet je niet hebben. Dit zijn de "vromen" die blij zijn dat hun dorp blijft zoals het is. Ze zijn eigenlijk bang om te evangeliseren omdat tijdens dat evangeliseren de argumenten tegen hun geloof zó sterk zijn dat zij gaan twijfelen. Als ze al evangeliseren dan doen zij dat bij kerkverlaters. Extreem voorbeeld. Alleen op de Noordpool ben je veilig verstopt voor kritiek en twijfel.
MNb schreef:Schijt de auteur hiervan ook in zijn broek?Destinesia schreef:Waar een boek als "God als Misvatting verschijnt" daar MOET onmiddelijk een simplistisch boek komen met de titel "Dawkins als Misvatting". De gelovige schijt naar mijn mening in zijn broek van de twijfels.
http://www.skepsis.nl/dawkins.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Ik heb dat stuk over memen al eens gelezen. Het boeit mij secundair in lichte mate. Schrijf hem een brief. Ik denk dat hij kritiek juist verwelkomt als wetenschapper en hoopt dat er iemand met een nog betere theorie komt aanzetten.
