Doel van het leven: groei

[a.r.]

A.r. is een meisje

[Peter van Velzen]

Beste Herman,

Trek je niets aan van kritiek op wat het doel van "het leven" zou moeten zijn. Als wij ons niet willen voortplanten, gaat dat verder niemand wat aan.
Jij kiest voor inzicht, Prima! Ik hoop dat je er veel van krijgt,

Maar de grap is dat de vraag nooit geheel te beantwoorden is, want:

Waarom wil jij inzicht?

Is dat zo maar een willekeurige keuze; zoiets als het opgooien van een dobbelsteen? Of zijn er oorzaken voor te geven ?

Heb jij daar enig inzicht in ?

[Mypos]

A.r. is een meisje

Excuses.

[herman van der helm]

Beste Herman,

Trek je niets aan van kritiek op wat het doel van "het leven" zou moeten zijn. Als wij ons niet willen voortplanten, gaat dat verder niemand wat aan.
Jij kiest voor inzicht, Prima! Ik hoop dat je er veel van krijgt,

Maar de grap is dat de vraag nooit geheel te beantwoorden is, want:

Waarom wil jij inzicht?

Is dat zo maar een willekeurige keuze; zoiets als het opgooien van een dobbelsteen? Of zijn er oorzaken voor te geven ?

Heb jij daar enig inzicht in ?

Het ontwikkelt zich automatisch of je het nu wilt of niet.

[Peter van Velzen]

Beste Herman,

Trek je niets aan van kritiek op wat het doel van "het leven" zou moeten zijn. Als wij ons niet willen voortplanten, gaat dat verder niemand wat aan.
Jij kiest voor inzicht, Prima! Ik hoop dat je er veel van krijgt,

Maar de grap is dat de vraag nooit geheel te beantwoorden is, want:

Waarom wil jij inzicht?

Is dat zo maar een willekeurige keuze; zoiets als het opgooien van een dobbelsteen? Of zijn er oorzaken voor te geven ?

Heb jij daar enig inzicht in ?

Het ontwikkelt zich automatisch of je het nu wilt of niet.

Een doel ontwikkelt zich niet automatisch, een doel moet worden nagestreefd. Als doelen vanzelf zouden worden bereikt, dan hoefden wij ons ze niet te stellen. Als inzicht je doel is, dan moet je er iets voor doen, er iets voor overhebben. Een doel is iets dat je wilt, maar niet iets dat je komt aangewaaid.
Misschien ontwikkeld je wens tot inzicht zich echter wél vanzelf. Misschien heeftc de mens, door zich inzicht te verschaffen, en daarmee succes te hebben (in de voortplanting, krijgen je criticasters ook een beetje gelijk), nu eenmaal de genetische aanleg om inzicht te zoeken. Vraagt elk kind niet Waarom, en waarom dat ? en waarom dat dan weer ?

Zelfs het stellen van doelen is wellicht een onontkoombare menselijke neiging. Een neiging zo groot dat wij maar niet willen beseffen, dat de wereld en de natuur om ons heen, dat helemaal niet kennen. Doelen.
Wat zullen we gaan doen als we inzicht hebben? Welk doel stellen wij ons dan?
Te vroeg natuurlijk voor die vraag, want we hebben slechts een glimp van inzicht.

De individuele mens leeft te kort, om alleen tot inzicht te komen. Daarom doen we het samen, en wanneer er een afhaakt, staan er twee klaar om de queeste op zich te nemen. Natuurlijk laten we ons daarbij afleiden, We moeten tussendoor ademhalen, eten, drinken, voortplanten en praten. Veel praten. Want inzicht komt niet van het oog alleen. Daarbij kan elk zintuig en elk hersendeel van pas komen.

Ik wil ook inzicht, maar ik denk niet dat ik veel inziciht zal verwerven. Maar misschien kan ik een ander tot inzicht brengen, door het stellen van een onozele vraag.

Inzicht in wat ?

[Mypos]

De individuele mens leeft te kort, om alleen tot inzicht te komen.

Jezus en Boeddha kwamen anders tot een aardig niveau van inzicht in hun levens..

[herman van der helm]

Net zoals er vele gebeurtenissen in je leven komen zonder dat je er wat aan kunt doen, zijn de ervaringen en het inzicht dat je daardoor krijgt ook automatisch je deel. Ik ben wel met je eens dat je er ook voor kunt kiezen om er zo min mogelijk van te leren. Maar dit is redelijk tegennatuurlijk en ook niet je hele leven vol te houden.
Dat je voor jezelf daarbuiten ook nog doelen stelt lijkt me ook logisch. Maar dat is niet het doel waar ik op doel.

[Peter van Velzen]

De individuele mens leeft te kort, om alleen tot inzicht te komen.

Jezus en Boeddha kwamen anders tot een aardig niveau van inzicht in hun levens..

Deden ze dat? en deden ze dat alleen? Jezus bouwde - mijns inziens - voort op de Thora(de wet) en de profeten. Hij maakte daarbij wel duidelijke keuzes, en in tegenstelling tot de profeten gaf hij eerlijk zijn eigen mening, zonder te beweren dat hij die van "god" had: "Ik zeg U", zo staat er op meerdere plaatsen. Siddharta Gautama bouwde voort op het denken van de Hindoe-goeroes voor hem. Ook hij kwam tot een eigen conclusie dat is waar (de middenweg). Wij kunnen - als wij dat willen - op onze beurt weer gebruik maken van wat Jezus en Siddharta hebben achtergelaten. Desalniettemin, verbeeld ik me niet een groot inzicht te hebben. Hier en daar zie ik wat.

De moderne wetenschap heeft ons inzichten gebracht waar beide iconen niet van hadden durven dromen, maar omtrent het menselijk denken, zijn we toch nog niet zo heel veel verder gekomen. Een paar decennia terug was er srpake van een nieuwe stroming in de psycho-therapie. De kernvraag was daar: "Where is the must". Dat onnodige moeten, was iets dat Siddharta al millenia eerder had begrepen. Zijn pleidooi voor onhechting is precies dat.

Ondertussen waren onze beide voorbeelden nog behept met veel bijgeloof. De een geloofde in reincarnatie, de ander in excorsisme en een niet bestaande "vader". Beiden waren dualisten, die niet beseften, dat wat zij voor een geest hielden, niets meer en niets minder was als de werking van de (menselijke) hersenen, en hun onderlinge communicatie.
Dat laatste weet ik inmiddels wel, maar desalniettemin ben ik nog nauwelijks verder dan zij. Als ik al zo ver ben. . .

Het doel blijft bestaan, zolang het niet bereikt is,

[a.r.]

Dubbelpost verwijdert.

[Mypos]

De individuele mens leeft te kort, om alleen tot inzicht te komen.

Jezus en Boeddha kwamen anders tot een aardig niveau van inzicht in hun levens..

Deden ze dat? en deden ze dat alleen? Jezus bouwde - mijns inziens - voort op de Thora(de wet) en de profeten. Hij maakte daarbij wel duidelijke keuzes, en in tegenstelling tot de profeten gaf hij eerlijk zijn eigen mening, zonder te beweren dat hij die van "god" had: "Ik zeg U", zo staat er op meerdere plaatsen. Siddharta Gautama bouwde voort op het denken van de Hindoe-goeroes voor hem. Ook hij kwam tot een eigen conclusie dat is waar (de middenweg). Wij kunnen - als wij dat willen - op onze beurt weer gebruik maken van wat Jezus en Siddharta hebben achtergelaten. Desalniettemin, verbeeld ik me niet een groot inzicht te hebben. Hier en daar zie ik wat.

De moderne wetenschap heeft ons inzichten gebracht waar beide iconen niet van hadden durven dromen, maar omtrent het menselijk denken, zijn we toch nog niet zo heel veel verder gekomen. Een paar decennia terug was er srpake van een nieuwe stroming in de psycho-therapie. De kernvraag was daar: "Where is the must". Dat onnodige moeten, was iets dat Siddharta al millenia eerder had begrepen. Zijn pleidooi voor onhechting is precies dat.

Ondertussen waren onze beide voorbeelden nog behept met veel bijgeloof. De een geloofde in reincarnatie, de ander in excorsisme en een niet bestaande "vader". Beiden waren dualisten, die niet beseften, dat wat zij voor een geest hielden, niets meer en niets minder was als de werking van de (menselijke) hersenen, en hun onderlinge communicatie.
Dat laatste weet ik inmiddels wel, maar desalniettemin ben ik nog nauwelijks verder dan zij. Als ik al zo ver ben. . .

Het doel blijft bestaan, zolang het niet bereikt is,

Je spreekt jezelf nogal tegen als je zegt dat je niet pretendeert een groot inzicht te hebben en later pretendeer je dat je dat je bijna zo ver als Jezus en Boeddha bent.

Verder denk ik dat Jezus voortbouwde op de kennis die hij opdeed bij zijn verblijf bij de Meesters uit India en Tibet.

Dat jij gelooft dat het geloof in reincarnatie en een God bijgeloof is, is jouw mening. Aangezien de dingen die zij zeiden en deden bij mij (en vele anderen) veel meer resoneren dan hetgeen wat jij zegt denk ik toch dat deze twee voorbeelden behoorlijk verder waren op het pad van inzicht als jij.

[Peter van Velzen]

Je spreekt jezelf nogal tegen als je zegt dat je niet pretendeert een groot inzicht te hebben en later pretendeer je dat je dat je bijna zo ver als Jezus en Boeddha bent.

Verder denk ik dat Jezus voortbouwde op de kennis die hij opdeed bij zijn verblijf bij de Meesters uit India en Tibet.

Dat jij gelooft dat het geloof in reincarnatie en een God bijgeloof is, is jouw mening. Aangezien de dingen die zij zeiden en deden bij mij (en vele anderen) veel meer resoneren dan hetgeen wat jij zegt denk ik toch dat deze twee voorbeelden behoorlijk verder waren op het pad van inzicht als jij.

Spreek ik mijzelf tegen? Misschien, ik (jij ook trouwens) heb inzichten (kado gekregen van mensen die na genoemde voorbeelden leefden) die zij niet hadden. Maar of ik de inzichten die zij hadden helemaal begrepen heb, is ook nog maar de vraag. Bovendien zijn waarschijnlijk niet al hun inzichten op paier gezet, of zijn de inzichten die wel op papier staan, eigenlijk niet van hen.

Het is vrijwel zeker, dat wij zowel meer weten, als minder. Maar wat wij meer weet hebben we dus - min of meer - kado gekregen, het zijn allemaal geen originele inzichten. Dat is waar. Mijn geestelijke prestaties zijn verwaarloosbaar ( over de jouwe kan ik niet oordelen), maar desalniettemin, vermoed ik, dat wij - per saldo - toch wat meer weten, dan mensen van 20 tot 25 eeuwen geleden. Mensen die nog nooit van Galileo, Newton, Huijgens, Maxwell, Schroedinger Einstein of Bohr hadden gehoord. Of van descarte, Hume, Russel of Popper. Of van Ghandi Mandela, Martin Luther King, of de Dalai Lama. etc, etc.


Er is mij geen enkele aanwijzing bekend voor een verblijf van Jezus in India of Tibet. Wel is er een mogelijke beïnvloeding geweest, via de missionarisen die Asoka naar het westen heeft gestuurd, en waarbij - naar het schijnt - nog tot minsten 125AD een gemeenschap in Aleandrie heeft bestaan. Ook schijnen de essenen, (en niet onbelangrijke Joodse groep, volgens sommigen was Jezus een Esseen), veel aan het Boeddhisme te hebben ontleend.

Desaniettemin hebben beiden een andere insteek.

Boeddha gaat van het individu zelf uit en ziet het afschudden van hebzucht en dergelijke, vooral een winst voor degene die haar verliest. Het zou een weg zijn om aan de eeuwige wedergeboorte te ontkomen. Goden vindt hij daarbij niet interessant.

Jezus baseerde zich juist eerst en vooral op een god (die van de decaloog), die - volgens hem - op de eerste plaats verlangde dat het individu zich om zijn medemensen bekommerde. Hoewel hijzelf misschien nog een werelds beeld had van "het rijk gods", hebben zijn volgelingen de leer vooral gepresenteerd als een middel om het eeuwige leven te verwerven!

Het resulterend gedrag, zou - indien men zich althans aan de raad van beide meesters zou houden - wel eens weinig kunnen verschillen. Het doel - waartoe ze dat gedrag aanbevolen wordt - lijkt bij Jezus compleet tegengesteld aan dat bij Boeddha


Dat reincarnatie niet bestaat is alleen mijn mening?
Wel er zijn meer objectieve waarnemingen van Kerstmannen dan van reincarnaties, maar ik beschouw het desalniettemin als een feit dat de Kerstman niet bestaat. Ik wacht geduldig tot iemand mijn "theorie" falcificeert. (ik zal wel voor die tijd van ouderdom sterven, vrees ik, maar alla!)

[siger]

Een steeds terugkerend misverstand is dat de Boeddah verlichting bereikte door geen belang te hechten aan aardse goederen. Ligt voor de hand, maar je struikelde over asceten in Boeddah's tijd. net dat dat nergens toe leidde zette Boeddah aan het mediteren. De verlichting van Boeddah is mi. dat je geen belang moet hechten aan aardse goederen in die zin, dat je ze niet wilt, maar ook niet niet wilt. Wat telt is je oanfhankelijke gelijkmoedigheid.

[Rereformed]

Thomas, prachtige reacties van jou op de topicopener. Daar ben ik van onder de indruk. Alles wat ik er nog aan toe zou voegen zou van minder kwaliteit zijn.

[Peter van Velzen]

Een steeds terugkerend misverstand is dat de Boeddah verlichting bereikte door geen belang te hechten aan aardse goederen. Ligt voor de hand, maar je struikelde over asceten in Boeddah's tijd. net dat dat nergens toe leidde zette Boeddah aan het mediteren. De verlichting van Boeddah is mi. dat je geen belang moet hechten aan aardse goederen in die zin, dat je ze niet wilt, maar ook niet niet wilt. Wat telt is je oanfhankelijke gelijkmoedigheid.

Bedankt voor de opmerking, je hebt volomen geljik
Je hebt het niet nodig, noch de overvloed aan goederen, noch de overbodige ascese. Eigenlijke wel een aardige scepticus die Boeddha

Ik bedacht ineens dat er wel enige verwantschap is tussen Boeddha en Epicurus. Een steeds terugkerend misverstand is dat Epicurus streefde naar onbeperkt genieten. Maar ook hij bewandelde in feite een middenweg .

Een opvallende overeenkomst is ook, dat beiden wel geloofden dat de goden bestonden, ook al praktizeerden ze geen enkele godsdienstige handeling. Eigenlijk is dat natuurlijk ook waar. Mars en Venus bestaan: De planeten bestaan, de oorlog bestaat en de liefde bestaat. Maar het heeft inderdaad geen zin om tot ze te bidden, of om ze offergaven aan te bieden. De planeten laat het koud. De oorlog en de liefde zijn onverzadigbaar en eisen alleen maar meer, wat je ze ook geeft.

[siger]

Ik bedacht ineens dat er wel enige verwantschap is tussen Boeddha en Epicurus. Een steeds terugkerend misverstand is dat Epicurus streefde naar onbeperkt genieten. Maar ook hij bewandelde in feite een middenweg.

Dat is ook zo. de geschiedenis van de filosofie kan je ook zien als het zich een moeizame weg banen van mythe naar realiteit, of van metafysica naar het menselijke bestaan, zo je wil. Daarom zijn confucianisme, boeddhisme, epicurisme, stoa etc... uiteindelijk allemaal bij deze vraag aangekomen: hoe te leven?