Politieke correctheid is vijand vrije woord

[siger]

Ik vroeg me af of het verplichte pro-Palestijnen standpunt c.q. anti-Israel standpunt ook een onderdeel is van de politieke correctheid. Volgens mij wel.

Verplicht door wie?

Verplicht in de betekenis van sociaal gewenst...

Maar merkwaardigerwijs dus niet "sociaal gewenst" door David Bakker. Een scheiding dwars door het land van het vrije woord. Je ziet immers twee aparte contexten: een bokaal mensjes die zaken "sociaal wensen", maar die minachtend bekeken worden door wie de bokaal met zure blik tegen het licht houdt.

Naast storend is dit ook finaal falsifierend voor wat je schrijft. Een verdediger van vrijheid (van spreken of van om het even wat) kan standpunten niet zomaar wegwuiven. Je opvatting over "sociaal verplicht" is een afkeuren van het gewriemel in een denkbeeldige bokaal waarboven jij je zo ver verheven waant dat je gelooft niet eens meer in debat te moeten treden.

Zowel aanhangers als tegenstanders van het "pro-Palestijnen standpunt c.q. anti-Israel" hebben argumenten. Het vrije denken zit hem in de confrontatie van deze argumenten, vijand van het vrije spreken is ze wegtyperen.

[fred neerhoff]

Een scheiding dwars door het land van het vrije woord.

Hoe raad je het zo! Erg he?

[David Bakker]

Een geheel ander voorbeeld van politieke correctheid is het verbod op sex met dieren. Op het oude forum schreef ik daar al eerder over:

Sex met dieren. Mag ook al niet meer.
Het leven kent vele geneugten. Maar dat wordt steeds minder. PvdA-Tweede Kamerlid Harm Evert Waalkens heeft een wetsvoorstel ingediend dat sex met dieren verbiedt. Inmiddels is dit voorstel ook door de Eerste Kamer goedgekeurd. De nieuwe wet *) zal op 1 jul 2010 in werking treden.

Maar is deze wet noodzakelijk? Immers, dierenmishandeling is al bij wet verboden. Dus wanneer iemand een geit neukt en de geit lijdt daaronder dan is sprake van strafbare dierenmishandeling. Genieten daarentegen zowel mens en geit van het neuken dan is dat voortaan strafbaar en in de oude situatie was dat niet het geval. Eerder stelde Midas Dekkers terecht de fatsoensrakkerij van het wetsvoorstel aan de orde. Hij wees er op dat in de bio-industrie de mens voortdurend sex met dieren heeft teneinde de bevruchting te bevorderen. Hij noemde als voorbeeld kalkoenen. Kalkoenen worden in de bio-industrie dusdanig vetgemest dat een mannetjeskalkoen niet meer in staat is een vrouwtjeskalkoen te bevruchten. Daarom tilt een mens de mannetjeskalkoen op en trekt deze af zodat de vrouwtjeskalkoen alsnog wordt bevrucht. En zo kunnen we, aldus Midas, aan het einde van het jaar toch nog de geboorte van Jezus Christus vieren. En zo zijn er tal van andere voorbeelden te bedenken met andere dieren. Midas wees er ook nog even op dat in het oorspronkelijke wetsvoorstel een te ruime definitie was opgenomen waardoor ook sex in de bio-industrie onder de werking van de wet zou vallen. Deze definitie is daarom gedurende de parlementaire behandeling beperkt zodat de wantoestanden in de bio-industrie door kunnen gaan. Hypocrisie ten top dus.

Moraal van dit verhaal
Wil je sex met dieren hebben, ga dan in de bio-industrie werken.



*)
Wet van 4 maart 2010, houdende strafbaarstelling van het plegen van ontuchtige handelingen met dieren en pornografie met dieren (verbod seks met dieren)
Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.
Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:
Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is ontuchtige handelingen met dieren en pornografie met dieren strafbaar te stellen en daartoe het Wetboek van Strafrecht en het Wetboek van Strafvordering te wijzigen;
Zo is het, dat Wij, de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze:

ARTIKEL I Na artikel 253 van het Wetboek van Strafrecht worden twee artikelen ingevoegd, die luiden:

Artikel 254 Hij die ontuchtige handelingen pleegt met een dier wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar en zes maanden of geldboete van de vierde categorie.

Artikel 254a 1. Met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie wordt gestraft degene die een afbeelding – of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding – van een ontuchtige handeling, waarbij een mens en een dier zijn betrokken of schijnbaar zijn betrokken, verspreidt, openlijk tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of in bezit heeft.
2. Met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vierde categorie wordt gestraft degene die van het plegen van een van de misdrijven, omschreven in het eerste lid, een beroep of een gewoonte maakt.

ARTIKEL II In artikel 67, eerste lid, onderdeel b, van het Wetboek van Strafvordering wordt na «137g, tweede lid,» ingevoegd: 254a,.

ARTIKEL III Deze wet treedt in werking op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip.
Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst en dat alle ministeries, autoriteiten, colleges en ambtenaren wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.histnoot
Gegeven te ’s-Gravenhage, 4 maart 2010
Beatrix
De Minister van Justitie,
E. M. H. Hirsch Ballin
Uitgegeven de zestiende maart 2010
De Minister van Justitie,
E. M. H. Hirsch Ballin

--------------------------------------------------------------------------------

[Mahalingam]

Het ziet er naar uit dat ik dan mijn archief moet reinigen van heel wat afbeeldlingen. Ik heb nogal wat plaatjes waarin Mohammedanen als geitenneukers o.i.d. worden afgebeeld.

[Jagang]

belangrijk is hier op te merken dat de analyse wel gemaakt wordt, maar dat de uitkomst niet bevalt.
Diverse opiniemakers hebben gezegd dat Wilders minderheden stigmatiseert, Cohen heeft aangegeven dat Wilders een gevaar is voor de rechtstaat, en alhoewel ik ook wel een diepere analyse van allerlei rechtsondermijnende tendensen in het programma van Wilders mis, zijn een aantal zaken, zoals de etnische registratie wel degelijk in het publieke debat naar voren gebracht. Dat die analyse niet bevalt mondt meestal uit in 3. het slachtofferisme.

Interessant.
Laten we eens bekijken wat opiniemakers eigenlijk zijn:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Opiniemaker

Een opiniemaker is iemand die publiekelijk zijn mening uit, met als doel die van een ander te beïnvloeden, bijvoorbeeld een columnist of een radio-dj.

Bekende opiniemakers zijn bijvoorbeeld Theo van Gogh en Piet Grijs.

Opiniemakers zijn dus kennelijk erg belangrijk om de vrijheid van meningsuiting te verdedigen.
Dit doen zij dus vooral ook door hun meningen te geven.

Verschillende meningen.

Opiniemakers aanvoeren als autoriteit om je eigen standpunt te bekrachtigen, (Opiniemakers zeggen dat..) komt me dus voor als misplaatst.
Zoals Wikipedia terecht aangeeft, was van Gogh ook een opiniemaker.
En hij was bepaald niet vriendelijk over de Islam.

Opiniemakers mogen van mij zeggen wat ze wilen, maar het beschikken over een microfoon of column, maakt iemand nog niet tot een autoriteit.

Hooguit tot stemmingmaker, zogezegd.
Want is "opiniemaker" eigenlijk geen eufemisme?

[Jagang]

Het zal mij aan m'n reet roesten of iets wel of niet politiek correct is.

Als iets klopt, dan klopt het.
Als iets niet klopt, dan klopt het niet.
Als er deugdelijke argumenten zijn staat een mening sterker.
Als er geen deugdelijke argumenten zijn staat een mening zwakker.

Het is daarbij volstrekt irrelevant of iets 'politiek correct' genoemd wordt (en door wie dan nog wel? en op welke gronden?). Om dit volstrekt onbruikbare begrip dan ook nog eens tegenover 'het vrije woord' te plaatsen is even absurd als onzinnig.

Wellicht had men inderdaad beter kunnen zeggen dat censuur een bedreiging is voor het vrije woord.
Maar ik kan me ook voorstellen dat het dan wel érg een gevalletje "stating the obvious" wordt.

[Mahalingam]

[David Bakker]

Het politiek correct denken is diep verankerd in de Nederlandse samenleving. Kijk maar eens hoe er gereageerd wordt op een bericht als het onderstaande:

"Gemengde scholen zijn niet bevorderlijk voor de onderwijsprestaties, althans in het voortgezet onderwijs. Scholen met bijvoorbeeld alleen maar leerlingen uit islamitische landen of alleen maar autochtone kinderen scoren beter.


Die conclusie trekt onderwijssocioloog Jaap Dronkers uit onderzoek naar de leesprestaties van vijftienjarige leerlingen in verschillende landen. De uitkomsten maakte hij gisteren bekend in een rede bij zijn aantreden als hoogleraar internationaal onderwijsonderzoek aan de Universiteit Maastricht."

Zonder zich te verdiepen in het onderzoek beginnen mensen dingen te roepen als:


"Dit kan écht niet hoor! Zijn die cijfers niet gemanipuleerd? Deze boodschap is wel zo politiek incorrect, de onderzoeker is vast stiekem lid van de PVV. Trouw had dit artikel nooit mogen plaatsen. Maakbare samenleving, weetjewel."

"Wat een "banale racistische" (ik citeer Evelien Tonkes) constatering en conclusie! Kan echt niet, hoor. Helemaal fout. Alle kinderen zijn gelijk, toch?"

[Kitty]

Het lijkt mij alleen maar logisch dat onderwijs aan gelijkgerichte leerlingen beter scoort dan onderwijs aan leerlingen met gemengde afkomst. Het is ook altijd zo geweest dat katholieke scholen beter scoorden dan openbare scholen. Waarschijnlijk ook omdat dezelfde achtergrond, van zowel leraren als leerlingen een voordeel was. Je hoeft dan in ieder geval geen tijd te besteden aan het overbruggen van verschillen. Tijd die altijd ten koste gaat van het geven van les.

[fred neerhoff]

Wellicht had men inderdaad beter kunnen zeggen dat censuur een bedreiging is voor het vrije woord. Maar ik kan me ook voorstellen dat het dan wel érg een gevalletje "stating the obvious" wordt.

Zeker. Natuurlijk is politieke correctheid een verkapte vorm van censuur. Maar waar die censuur historisch vanuit rechtse hoek komt (met uitzondering van de inmiddels in Groen Links opgegane CPN) ligt de bron van die vorm van verkapte censuur nu bij 'links'!

[Jagang]

Zeker. Natuurlijk is politieke correctheid een verkapte vorm van censuur.

Nee, dat is het niet.
Censuur is het wanneer je publiek afschermt van informatie.
Niet wanneer je tegen informatie protesteert, welk een dwaze vormen dit soms dan ook aan mag nemen.

Het recht om politiek correct te zijn, valt evenzeer onder het recht op de vrijheid van meningsuiting als het overal tegenaan schoppen, om even twee extremen te noemen.

"Politieke correctheid" is in zekere zin ook een term zonder eigen waarde, aangezien het (excuseer me voor Godwin) in NAZI Duitsland politiek correct was om Joodse mensen naar de gaskamers te transporteren.

Wat politiek correct is, is vrij tijds- en plaatsafhankelijk, en wordt vooral bepaald door historische omstandigheden.
De benoeming van politieke correctheid an sich is derhalve leuk, maar gaat in feite niet over de inhoud.

Persoonlijk vind ik dat de frase "politiek correct" maar al te vaak gebruikt wordt om iemand op een gemakkelijke manier te kunnen diskwalificeren, zonder echt in discussie te hoeven gaan.

Maar waar die censuur historisch vanuit rechtse hoek komt (met uitzondering van de inmiddels in Groen Links opgegane CPN) ligt de bron van die vorm van verkapte censuur nu bij 'links'!

Nee, dat geloof ik niet.
Gelukkig is er hier niet één partij die zich in zijn eentje het recht kan toeëigenen om de burger onwelgevallige informatie te onthouden.

Ook wordt de discussie rechts-links vrij abstract.
Wanneer ben je links, of rechts?
En is bijv. Wilders nou eigenlijk rechts of links, als het gaat om sociaal-economisch beleid?

Of ben je al rechts wanneer je "niet politiek correct" bent?
Is Hugo Chavez dan ook rechts?

[fred neerhoff]

Of ben je al rechts wanneer je "niet politiek correct" bent?

Met de term 'politiek correct' kun je inderdaad zowel linksaf of rechtsaf gaan. Steeds geldt echter dat een politiek correcte motivering zelden oprecht is, verhullende taal gebruikt, zelden inhoudelijk is, en steeds wordt ingegeven door sociale druk.

[Jagang]

Met de term 'politiek correct' kun je inderdaad zowel linksaf of rechtsaf gaan. Steeds geldt echter dat een politiek correcte motivering zelden oprecht is, verhullende taal gebruikt, zelden inhoudelijk is, en steeds wordt ingegeven door sociale druk.

Ik weet niet hoe oprecht Hugo Chavez is, om hem nog maar eens aan te halen, maar politiek correct zou ik hem niet willen noemen.
Niet waar het internationale betrekkingen betreft, in ieder geval.

Ik vind dat je hier zelf tamelijk vaag en verhullend formuleert, en weinig inhoudelijk bovendien.

Hoe bepaal jij bijvoorbeeld hoe oprecht iemand is?
En hoe wil je tegenover de rest van de wereld bewijzen dat jij niet onderhevig bent aan sociale druk?
Ik bedoel: Laten zien dat de ander niet deugt, is niet zo moeilijk.
Maar waarom deug je "zelf" wél?

En waarom verwar je politiek correct met schijnheilig?
Waarom zou men niet in alle oprechtheid politiek correct kunnen zijn, aangezien vooral de publieke opinie bepaalt wat politiek correct is?

Volgens mij sla je de plank hier behoorlijk mis.

[fred neerhoff]

Hoe bepaal jij bijvoorbeeld hoe oprecht iemand is?

Nee, het is natuurlijk geen wiskunde. Maar ik geef een voorbeeld:

Zonder zich te verdiepen in het onderzoek beginnen mensen dingen te roepen als:


"Dit kan écht niet hoor! Zijn die cijfers niet gemanipuleerd? Deze boodschap is wel zo politiek incorrect, de onderzoeker is vast stiekem lid van de PVV. Trouw had dit artikel nooit mogen plaatsen. Maakbare samenleving, weetjewel."

"Wat een "banale racistische" (ik citeer Evelien Tonkes) constatering en conclusie! Kan echt niet, hoor. Helemaal fout. Alle kinderen zijn gelijk, toch?"

Evelien Tonkes (Groen Links) gaat in haar conclusie niet op de inhoud in maar benadrukt in plaats daarvan haar morele verontwaardiging.

Of vind jij dat haar verontwaardiging oprecht is?

[Jagang]

Evelien Tonkes (Groen Links) gaat in haar conclusie niet op de inhoud in maar benadrukt in plaats daarvan haar morele verontwaardiging.

Of vind jij dat haar verontwaardiging oprecht is?

Ik denk dat het al dan niet ingaan op de inhoud, niet noodzakelijkerwijs verband hoeft te houden met iemand's oprechtheid.

Of dat leidt tot nuttige stappen, is vers twee.

Er is een verschil tussen "oprecht" en "terecht".

Was haar verontwaardiging oprecht?: Dat is zeer goed mogelijk.

Was haar verontwaardiging terecht?: Waarschijnlijk niet. Waarbij ik de aantekening moet plaatsen dat ik niet weet waar deze mevrouw precies op reageerde.

Ze zou echter niet de eerste persoon zijn die het aannemelijke niet van het aantrekkelijke scheiden kan.