God's liefde is onvoorwaardelijk

[Skepke]

Alleen als het van familie komt vind ik het nog wel lastig, ik vind het heel vervelend dat ik de oorzaak van zoveel verdriet ben.

Geloof veroorzaakt onvoorstelbaar veel verdriet in gezinnen. Een tweedeling onder je eigen neus. Geloof scheurt gezinnen uit elkaar in zij die 'behouden' zijn, en in zij die voor 'eeuwig verloren' de hel in gaan.

Hel en hemel onder één dak.

Vreselijk als men in één gezin zó naar elkaar kijkt. Wat een verdriet en treurigheid om zó te moeten leven. Als je zó naar elkaar moet kijken.

Ik ben me er niet voldoende van bewust dat geloof zo'n gevoelig punt kan zijn in families.

Als kind vertelden mijn ouders mij dat 'de dood' het einde is van je leven, dat niemand ervan gespaard blijft en dat er (heel waarschijnlijk) niets nà bestaat. "We leven voort in herinneringen en het is aan ons om ervoor te zorgen dat het goede herinneringen zijn."

Je kind vertellen dat het eeuwig zal branden in de hel als hij/zij bepaalde regels niet navolgt, lijkt mij harder dan dat. En er zélf ook van overtuigd zijn: "Mijn kind komt misschien ooit in de hel terecht". Vreselijk.
Religie... hoe meer ik erover te weten kom, hoe meer het mij afstoot.

[Destinesia]

Alleen als het van familie komt vind ik het nog wel lastig, ik vind het heel vervelend dat ik de oorzaak van zoveel verdriet ben.

Geloof veroorzaakt onvoorstelbaar veel verdriet in gezinnen. Een tweedeling onder je eigen neus. Geloof scheurt gezinnen uit elkaar in zij die 'behouden' zijn, en in zij die voor 'eeuwig verloren' de hel in gaan.

Hel en hemel onder één dak.

Vreselijk als men in één gezin zó naar elkaar kijkt. Wat een verdriet en treurigheid om zó te moeten leven. Als je zó naar elkaar moet kijken.

Ik ben me er niet voldoende van bewust dat geloof zo'n gevoelig punt kan zijn in families.

Ik was de enige gelovige. Dat is dan wéér anders. Ik heb jarenlang gedacht dat mijn vader en zus moesten worden bekeerd. Mijn moeder al 'verloren' was. Ik kende eigenlijk niemand in mijn pre-gelovige vriendenkring die gelovig waren. Ik had een zéér sterk: "die en die en die en die zal vast wel verloren gaan". Als er een bekendheid stierf dacht ik: "Ah, die geloofde ook niet". Christelijk geloof is zóóó ziek. Je bent eigenlijk totaal "schizo" geworden. Maar aan de buitenkant zie je er gewoon normaal uit.
De "hel" speelt zich af onder je hersenpan. En niemand ziet het. En je lacht een beetje.

[Skepke]

Ik was de enige gelovige. Dat is dan wéér anders. Ik heb jarenlang gedacht dat mijn vader en zus moesten worden bekeerd. Mijn moeder al 'verloren' was. Ik kende eigenlijk niemand in mijn pre-gelovige vriendenkring die gelovig waren. Ik had een zéér sterk: "die en die en die en die zal vast wel verloren gaan". Als er een bekendheid stierf dacht ik: "Ah, die geloofde ook niet". Christelijk geloof is zóóó ziek. Je bent eigenlijk totaal "schizo" geworden. Maar aan de buitenkant zie je er gewoon normaal uit.
De "hel" speelt zich af onder je hersenpan. En niemand ziet het. En je lacht een beetje.

De drang om de mensen waarvan je houdt te bekeren (vòòr ze verloren gaan) moet emotioneel enorm uitputtend zijn, kan ik me inbeelden.
Hoe ben je na verloop van tijd uit die gedachtenwereld 'ontsnapt' ?
Heb je je verhaal al ergens op dit forum neergepent ?

[Destinesia]

De drang om de mensen waarvan je houdt te bekeren (vòòr ze verloren gaan) moet emotioneel enorm uitputtend zijn, kan ik me inbeelden.
Hoe ben je na verloop van tijd uit die gedachtenwereld 'ontsnapt' ?
Heb je je verhaal al ergens op dit forum neergepent ?

Mijn geloofsverhaal is compleet anders dan dat van Kyra. Ik heb geen échte geloofsopvoeding van huis meegekregen. Ik ging wél naar een christelijke lagere school. Ja ik heb mijn verhaal al neergepent maar ik zou het nu veel meer uitgediept kunnen omschrijven met meer uitleg. Ik gooi er tussen de regels door nogal wat christelijke begrippen doorheen vanaf mijn eerste berichten die misschien niet door iedereen begrepen worden. Ik ben daar dan ook mee bezig. Mijn verhaal is nog lang niet af. Ik ben er nog lang niet klaar mee. Ik heb nog altijd de drang om de onderste steen boven te krijgen en er veel over te schrijven. Begrijpen hoe ik er toe kwam om die stap te zetten.

Hier mijn verhaal zoals ik dat een een paar jaar geleden op ft plaatste. Ik hoop dat Kyra er wel raakvlakken en bepaalde gevoelens uit kan herkennen.

XcsM werd agnost

[kyra]

[Je kind vertellen dat het eeuwig zal branden in de hel als hij/zij bepaalde regels niet navolgt, lijkt mij harder dan dat. En er zélf ook van overtuigd zijn: "Mijn kind komt misschien ooit in de hel terecht". Vreselijk.
.

Gelukkig wordt dit meestal niet zo gezegd, in mijn geval niet in elk geval. De hel wordt meestal in het midden gelaten, zo van: die beslissing ligt bij God, daar kunnen wij niks over zeggen. En God is een God van liefde, die het beste met iedereen voor heeft, dus dan vertrouwen we erop dat het goedkomt.
Wel wordt er gezegd dat je in dit leven niet gelukkig kunt worden zonder God, dat je leven dan leeg en zinloos is.
En natuurlijk blijft iedereen bidden en hopen dat ik mij ooit weer bekeer tot het christendom. Ik weet dat dat niet gaat gebeuren, maar het wordt niet geaccepteerd als ik dat zeg. 'God laat je niet los, je bent gedoopt, je bent zijn kind.' Die verwachtingen leggen een vervelende druk op mij, want ik weet dat ik het niet ga waarmaken.

[Mijn verhaal is nog lang niet af. Ik ben er nog lang niet klaar mee. Ik heb nog altijd de drang om de onderste steen boven te krijgen en er veel over te schrijven. Begrijpen hoe ik er toe kwam om die stap te zetten.

Hier mijn verhaal zoals ik dat een een paar jaar geleden op ft plaatste. Ik hoop dat Kyra er wel raakvlakken en bepaalde gevoelens uit kan herkennen.

XcsM werd agnost

Ik heb jouw verhaal een paar maanden geleden al gelezen en ook al was ik niet zo'n bevlogen eindtijd christen als jij, herkende ik veel van de moeite die het kost om je geloof los te laten en alle emoties die daar bij komen kijken.
Dat verhaal van schrikdraad was briljant. Je hebt goed weten te analyseren hoe dat werkt. Dat heeft mij enorm geholpen om uit dat kleverige spinnenweb te komen waar ik in vastzat.
Ook je reactie op de brief van Jezus was geweldig om te lezen. Je verwoordde daarmee precies wat er in mij omging.
Je hebt wat dat betreft echt een gave en ik ben heel benieuwd naar je boek wat je aan het schrijven bent. Hoe ver ben je daar mee?

[Henk]

Het valt mij op, dat de hel veel vaker door ongelovigen als door christenen ter sprake wordt gebracht. Ik praat er ook liever niet over. De hel wordt gekenmerkt als de plaats waar God niet is. Voor gelovigen is dat iets verschrikkelijks en daarom wordt die plaats ook zinnebeeldig voorgesteld met vuur en pijn. Maar ik vraag me soms af of het eeuwig leven zonder God voor ongelovigen wel zoveel erger is dan het leven zonder God nu.
In de Bijbel komt een gelijkenis voor (dus inderdaad fictie) waarin een rijke man vanuit de hel de arme Lazarus nog klusjes voor hem wil laten doen. Hij denkt, dat de verhoudingen nog steeds zijn zoals voor zijn dood. Opeens kent hij Lazarus' naam terwijl hij bij het leven hem niet zag zitten. Maar het is opvallend, dat deze man niet vraagt aan Lazarus om alsnog uit de hel bevrijd te worden. Kennelijk is het leven met God (want dat is het alternatief) voor hem nog veel verschrikkelijker.
Wanneer de hel ter sprake komt is dat altijd voor mensen, die zich willens en wetens tegen God verzetten en niet met Hem willen leven. Over "onschuldige" mensen en kinderen, die nog nooit van God gehoord hebben zegt de Bijbel niet, dat ze in de hel komen.

Dat is nu juist het punt. Het was geen beslissing. De keuze die ik had was:
1. Mezelf voor de gek blijven houden en net doen alsof ik geloof
2. toegeven dat ik het diep van binnen niet geloof

Ok, daar wil ik wel in meegaan. Maar volgens mij kun je er wel voor kiezen om niet te luisteren naar al dat negatieve en onredelijke verzet tegen de christenen, wat je hier en op de Atheistenhyve zoveel aantreft. Er is geen enkele reden om je nu opeens daar bij aan te sluiten. Je kent nog steeds christenen van heel nabij, ook al geloof je dan zelf niet meer. Maar je weet heel goed, dat veel van wat over christenen wordt gezegd absoluut niet waar is of erg generaliserend. Zo las ik gisteren nog, dat christelijke verpleegkundigen wel niet berekend zouden zijn op hun taak, want ze gaan bidden in plaats van verplegen. Dat wordt spottend gezegd, maar achter deze "humor" zit een bittere ondertoon.

[Kitty]

Maar je weet heel goed, dat veel van wat over christenen wordt gezegd absoluut niet waar is of erg generaliserend.

Je weet vast ook heel goed, dat veel van wat over atheïsten, door christenen, wordt gezegd absoluut niet waar is of erg generaliserend.

Trouwens dat van die biddende verpleegkundigen is zo'n onzin, dat ik hier geen atheïst zou weten die dat zou stellen. Hoezo generaliseren?

[Samante]

De hel wordt gekenmerkt als de plaats waar God niet is.

God is overal. Er is geen plaats waar God niet is. De hel bestaat niet.

[Berjan]

Kyra, God laat zich kennen in Jezus. Hij is heel dichtbij gekomen en klein en arm geworden. God heeft (ik zeg het op menselijke manier en ook wel een beetje profaan) eerst op een andere manier geprobeerd om de wereld te redden. Het liep uit op de zondvloed. Toen via Abraham en het volk Israel. Maar het Oude verbond liep op niets uit. Toen heeft God uiteindelijk zijn eigen zoon maar gestuurd. Radiacaler en ingrijpender kan het niet.

Wat heb jij een kleinzielig beeld van God. God is toch almachtig? Dus zijn eerste plan mislukte, daarna nog een en toen zond hij zijn zoon?

Wat denk je ervan dat Jezus WEL bestaan heeft, dat hij gezegd heeft dat iedereen normaal moest doen en dat iedereen een kind van God is? Dat is toch een veel vreugdevoller beeld van God, dan een God die eerst twee plannen mislukt zag, en vervolgens tegen zijn zoon zei: Heey, ga jij het even goed maken daar, mij lukt het niet..

In het hele oude testament komt niet voor dat God een zoon had, en nu komt hij ineens wel in het beeld voor?

Weet je hoe het gegaan is (in mijn bescheiden ogen)? Jezus was een bijzonder man, hij had namelijk de eenheid van alles gezien. In andere evangeliën heeft Jezus het ook vaak over "kennen van het AL"
Daardoor had hij geloof in zichzelf en in anderen, hij riep mensen op dat ook te doen. Toen stierf Jezus, en mensen dachten dat hij de messias was. Ze wisten het oude testament uit hun hoofd, en hebben daar de evangeliën op geschreven. Maar helaas hebben ze sommige profetieën niet goed begrepen, en daarom hebben ze onder andere de MAAGD Maria ervan gemaakt.

En in die tijd hadden Romeinen ook geloof in een zoon van God, en zie hier: Jezus, zoon van God.

God is LICHT en ENERGIE. Zonder deze twee dingen zouden we niks zien. Energie (materie) en licht schijnt op een bepaalde manier op de materie en weerkaatst in onze ogen, waardoor we het kunnen zien.

[vuurdoorn]

Een God die met ons lijdt als wij lijden, wat heb je daar nu aan? Misschien lijdt de boom in mijn tuin ook wel vreselijk als ik lijdt! ik heb er niets aan!

Als christen ben je een kind van god, wandel je met God. Stel, ik ga met mijn kind wandelen. we komen over een bruggetje, kind valt in het water en kan niet zwemmen. ik blijf op het bruggetje staan en roep: Ik ben bij je! Ik houd van je! ik lijd net zo erg als jij lijd! En laat ondertussen het kind verdrinken. Klinkt absurd, maar dat is wat een almachtig God doet door te zeggen Hij lijd net zo erg als wij! ik zou opgepakt worden en ik kom er niet mee weg als ik zeg dat ik er een bedoeling mee heb. want dat is wat christenen in zo'n geval zeggen.

Steun zoeken bij god in moeilijke tijden? Stel, mijn zoon heeft een vriendje op bezoek en dat vriendje slaat hem helemaal in elkaar. Mijn zoon schreeuwt om hulp van mij en ik doe......niets! Als het vriendje weg is komt zoonlief bij me om steun. Beetje absurd, maar dat is wat God doet en christenen doen!

[LordDragon]

samante

God is overal. Er is geen plaats waar God niet is. De hel bestaat niet.

Jamaar, je heb het niet over de almachtige baarddrager

MVG, LD

[CXT]

Henk, ook Jezus blijft erg afstandelijk. Hij zal ongetwijfeld een geweldig persoon zijn geweest, maar uiteindelijk geeft hij net zoveel antwoord als zijn zogenoemde vader. Voor sommigen is het christelijk geloof een redding, maar dat maakt niet dat iedereen het nodig zou hebben. Als je kijkt in het Oude Testament zie je dat God ook vrij afstandelijk bleef, op een paar uitzonderingen na. Wat hij deed was richtlijnen geven om optimaal van het leven te kunnen genieten, maar het zichzelf ook een beetje prettig te maken (dat deden goden in die tijd nu eenmaal). Wat Jezus uiteindelijk deed was niet iedereen proberen te bekeren tot zichzelf, maar hen aanspreken die hem nodig hadden. Niet voor niets zei hij: ik ben niet gekomen voor degenen die geen dokter nodig hebben, maar voor de zieken. Pas later is men gekomen met eeuwig heil of verdoemenis, en geef toe, wat een macht geeft dat. Maar God is er niet zonder kleerscheuren van af gekomen en uiteindelijk heeft men hem zelfs dood verklaard. Toch blijft hij leven voor sommigen die hem nodig hebben, maar tegelijk blijft hij voor anderen - die net zo goed in hoge nood verkeren - ijselijk stil.

[Destinesia]

Het valt mij op, dat de hel veel vaker door ongelovigen als door christenen ter sprake wordt gebracht. Ik praat er ook liever niet over.

Waarom praat je er liever niet over Henk? Dat zouden christenen wel moeten doen omdat de hoofdreden van het christendom is dat er mensen van die vurige hel behouden moeten worden. Jij probeert de hel alleen maar minder erg te laten overkomen omdat je die hel niet kunt negeren in je geloofsverhaal. En ongelovigen boos weglopen als jij hen het evangelie probeert uit te leggen. De hel wordt in het nieuwe testament nérgens voorgespiegeld als een plek waar ongelovigen voor zouden kiezen. Jij verdraaid hier de 'bijbelse feiten'. Volgens de bijbel is de hel verschrikkelijker dan wat je je kunt voorstellen. Erger dan de kampen van de Nazi-beulen. Erger dan de wreedste Gulag. Hoe jij de hel beschrijft komt op mij over alsof het allemaal nog wel meevalt.

[Ali]

Een God die met ons lijdt als wij lijden, wat heb je daar nu aan? Misschien lijdt de boom in mijn tuin ook wel vreselijk als ik lijdt! ik heb er niets aan!

In alle pijn en shit grondvesten wij ons zelf.

Het kan (m.i.) niet anders.

[Destinesia]

Ik heb jouw verhaal een paar maanden geleden al gelezen en ook al was ik niet zo'n bevlogen eindtijd christen als jij, herkende ik veel van de moeite die het kost om je geloof los te laten en alle emoties die daar bij komen kijken. Dat verhaal van schrikdraad was briljant. Je hebt goed weten te analyseren hoe dat werkt. Dat heeft mij enorm geholpen om uit dat kleverige spinnenweb te komen waar ik in vastzat.
Ook je reactie op de brief van Jezus was geweldig om te lezen. Je verwoordde daarmee precies wat er in mij omging.

Ik ben echt heel blij dat jij hier wat aan hebt gehad. heel graag gedaan. Kyra

Je hebt wat dat betreft echt een gave en ik ben heel benieuwd naar je boek wat je aan het schrijven bent. Hoe ver ben je daar mee?

Ik kom nog zoveel "meuk" in mijn hoofd tegen, en ik kan nog zó veel schrijven dat ik daar nu nog niet veel over kan zeggen maar het zou zomaar een jaar kunnen zijn. Minimaal. En dát terwijl ik al een half boek af heb maar daarin nog zoveel moet ordenen en schikken, strepen, anders verwoorden, aangevuld met bijbelsteksten, uitleg, nieuwe visie, onderbouwing. Plus dat het boek "lekker leesbaar moet gaan lopen" en het óók nog eens leesbaar moet worden voor gelovigen die ik niet wil laten "afhaken". Eigenlijk heb ik geen enkel idee. Maar ik wil je af en toe best wat ruwe gedachten opsturen hoor.

Mijn hoop is trouwens dat Rereformed ooit eens naar de drukker gaat ......... ZUCHT!!!!