organen doneren

[Kitty]

En wat dan te doen met kinderen van mensen die geen donor willen zijn? Ook maar niet op de lijst voor een nieuw hart of nieuwe nier?

[sarnian]

En wat dan te doen met kinderen van mensen die geen donor willen zijn? Ook maar niet op de lijst voor een nieuw hart of nieuwe nier?

Volgens mij lees je ook hier weer de intentie helemaal verkeerd, want het staat er toch heel erg duidelijk

"Ik zou een vakje: "[X] niet doneren aan volwassenen die geen donor zijn redelijk vinden."

Er wordt hier dus gesproken over een specifieke groep volwassenen en niet over (hun) kinderen.
.

[LordDragon]

appelflap

en wat heeft orgaandonatie na je dood met orgaandiefstal te maken?

Devious opperde dat er misschien wel dokters waren die net een jong gezond lichaam wel gingen opensnijden (om dan rijke individuen van organen van topkwaliteit te voorzien?). Er wordt blijkbaar niet altijd gewacht tot de donor dood is. Er worden mensen van straat geplukt en zonder enige inmenging beroofd van een orgaan, als het vitale organen zijn doen ze niet de moeite om je dicht te naaien.

enkele voorbeelden

http://www.trouw.nl/krantenarchief/1993 ... niets.html

http://www.maroc.nl/forums/showthread.php?t=67159

http://blogs.rnw.nl/wereldnet/2009/10/0 ... nenmaffia/

http://www.europarl.europa.eu/sides/get ... XML+V0//NL

MVG, LD.

[Kitty]

"Ik zou een vakje: "[X] niet doneren aan volwassenen die geen donor zijn redelijk vinden."

In eerste instantie zou ik hierin mee kunnen gaan. Als je niet wil geven dan krijg je ook niet. Aan de andere kant vraag ik mij af of zo'n standpunt genoeg ethische morele ondersteuning heeft om iemand een levensreddend orgaan te onthouden. Je gaat nu gewoon dood, want jij was niet van plan bij je dood organen af te staan. Eigen schuld, dikke bult. Ik kan hier toch niet genoeg ethiek of moraal in ontdekken. Alleen maar menselijk onderbuikgevoel wat voor rechtvaardigheidsgevoel wil doorgaan. Het is erg makkelijk gesteld. Hoe komt het op familie over dat vader of moeder, die bijvoorbeeld een bepaalde angst had om donor te zijn, nu moet sterven terwijl er een levensreddend orgaan beschikbaar is?
Kun je ook stellen dat wie niet betaalt, geen medische hulp moet krijgen? In eerste instantie zou dat legitiem zijn, je hoort je namelijk te verzekeren. Maar wat als iemand zwaar gewond de eerste hulp binnengereden wordt? Eerst controleren of iemand verzekerd is, en zo niet, in een hoekje maar laten sterven? Dus de levensreddende operatie maar niet uitvoeren dan? In Amerika blijken die praktijken voor te komen.

Ik denk dat je hier toch te maken hebt met grote dilemma's. Waar laat je het tit for tat meespelen en waar laat je een diepere moraal de boventoon voeren. Wat is ethisch en moralistisch in dit geval?

[Solist]

we doen toch aan recycling ?
alle bruikbare materialen,inclusief
mijn organen, mogen naar de "kringloopwinkel".

[sarnian]

Als je niet wil geven dan krijg je ook niet. Aan de andere kant vraag ik mij af of zo'n standpunt genoeg ethische morele ondersteuning heeft om iemand een levensreddend orgaan te onthouden.

Het ligt er gewoon aan hoe je er over denkt. Jij vindt niet, dus kruis je die optie aan. Ik vind wel, dus kruis ik die optie aan.
Tenzij je vindt dat je helemaal niet mag bepalen wat er met je eigen lichaam gebeurt na de dood.
Maar als je vindt dat je dat recht wel hebt, dan is die keuze uiteraard aan jou, en aan niemand anders.
.

[Kitty]

Ok, dus niet als algemene regel, maar als jouw eigen keuze te beslissen wat er met je organen gebeurt. Zou dat dan ook uitgebreid kunnen worden met: niet aan mensen met een strafblad, niet aan fundamentalisten, niet aan mensen die ziek zijn geworden door ongezond gedrag, enz.? Ga je je niet op heel glad ijs begeven indien de gever mag bepalen wie wel en wie niet in aanmerking gaat komen voor het krijgen van zijn organen? Buiten de vraag of het allemaal een werkbare situatie op gaat leveren natuurlijk.
Ik zou bijvoorbeeld mijn organen liever schenken aan een goed mens dat toevallig angst heeft om zelf donor te zijn, dan aan de eerste de beste extremistische funda met toevallig een nierziekte.
Dus als het wel of niet zelf doneren het enige criterium voor een keuze zou zijn, zou ik dat wat magertjes vinden. Het totaal over laten aan de gever, levert mijns inziens weer een totaal onwerkbare situatie op.

[Maria]

Ik zou bijvoorbeeld mijn organen liever schenken aan een goed mens dat toevallig angst heeft om zelf donor te zijn, dan aan de eerste de beste extremistische funda met toevallig een nierziekte.

Kan ik helemaal achter staan.
Maar ook dat is waarschijnlijk niet werkbaar.

Tot nog toe heb ik het idee, dat artsen stiekum weg hun eigen (binnen hun team) criteria hebben, om niet bij hun keuze van wie wel of wie niet, op het rijtje van wachtenden af te moeten gaan.

Degene, die de meeste overlevingskansen heeft in geval van een absoluut tekort aan donormateriaal, ook de meeste kans die te krijgen.
Natuurlijk is het zo dat hun beoordeling wel eens niet echt objectief is, maar ik heb er alle vertrouwen in, dat als er de keuze is om mijn lever te plaatsen bij een patient met een levercirrhose tgv. van chronisch alcoholmisbruik, of bij iemand met een constitutioneel zwakke lever of bij iemand met een acute leververgiftiging vanwege externe andere oorzaken dan een liederlijk leven, zij die keuze ook maken,zoals ik dat gedaan zou hebben.

Dat dat met het grootst mogelijke beleid gebeurt, denk ik zeker.
En als er dan nog in dit soort acute situaties, mensen komen, die allerlei soorten argumenten en commentaren hebben ter kritiek op hun keuzes en werkwijzen, zou ik zeggen:
"Daar gaan we de volgende conferentie over dit onderwerp maar over discussieren.
Nu gaan wij deze ene beschikbare lever plaatsen, zoals wij dat nu op dit moment van plan zijn."

Natuurlijk moet het toch zo zijn, dat dit steeds weer ter sprake moet kunnen komen, ook de kritiek.

edit: fouten hersteld

[sarnian]

Ok, dus niet als algemene regel, maar als jouw eigen keuze te beslissen wat er met je organen gebeurt.

Daar reageerde ik toch? Op dat voor mij tenminste duidelijke voorstel door Marinus (12 dec 2009 13:28).

Zou dat dan ook uitgebreid kunnen worden met: niet aan mensen met een strafblad, niet aan fundamentalisten, niet aan mensen die ziek zijn geworden door ongezond gedrag, enz.?

Misschien is het niet erg praktisch, zo veel mogelijke condities. Maar wij hebben het hier alleen toch maar over de ethische aspecten? Als jij zo een conditie zou willen maken, waarom niet? Je praat over jouw lichaam, jouw organen. Een "baas in eigen lichaam" vorm die ik wel ondersteun.

Ga je je niet op heel glad ijs begeven indien de gever mag bepalen wie wel en wie niet in aanmerking gaat komen voor het krijgen van zijn organen?

Ik dacht het niet. Condities zouden misschien wel weigeraars kunnen overreden om hun lichaam na de dood toch nog beschikbaar te stellen voor orgaan donatie.

Ik zou bijvoorbeeld mijn organen liever schenken aan een goed mens dat toevallig angst heeft om zelf donor te zijn, dan aan de eerste de beste extremistische funda met toevallig een nierziekte.

Een "goed mens" .... een nogal een zweverige conditie : erg moeilijk meetbaar. Misschien moeten we daarvoor maar eens een instantie bedenken die daarover kan beslissen .... Waar te beginnen ?

Dus als het wel of niet zelf doneren het enige criterium voor een keuze zou zijn, zou ik dat wat magertjes vinden. Het totaal over laten aan de gever, levert mijns inziens weer een totaal onwerkbare situatie op.

Donor dwang is voor velen onacceptabel. Die blijven dan juist uit pure recalcitrantie langer leven, omdat de organen van een 70+'er niet meer worden gebruikt.

Ayyyyh : back to square one it is, than !
.

[Marinus]

@Kitty,

Ik weet niet hoe het in NL precies zit, maar in veel landen pissen rokers bijvoorbeeld gewoon naast de organenpot. Daarbij is het moreel blijkbaar wel te verantwoorden dat je je organen aan niemand wil afstaan, maar niet als je ze niet aan iedereen wil afstaan. Noem me een mens, maar mochten mijn organen (bijvoorbeeld) in een potenrammer belanden, dan hoop ik toch op flinke afstotingsreacties.

[Kitty]

Wat ik het lastige vind is dat de kans dat je organen überhaupt gebruikt kunnen gaan worden uiterst klein is, ook al ben je donor. Dus van al die orgaandonors zal dus toch maar een percentage bruikbare organen kunnen leveren. De vraag naar organen is echter enorm. Als ik dood ben, heb ik er niets meer aan. Het stuit mij dan eigenlijk best tegen de borst, dat mijn organen, indien bruikbaar, gewoon verbrand zullen worden, terwijl ik er iemand het leven mee had kunnen redden. Natuurlijk zou ik best willen kiezen wie ze dan kreeg. Want ik ben het met je eens Marinus dat er best gevallen denkbaar zijn, die ik mijn organen nou niet direct gun. Maar daarnaast zijn er zoveel die ik ze wel zou gunnen, dat ik dat risico er maar bij neem.

[Marinus]

@Kitty, uiteindelijk komt bij organen doneren niet enkel de donor kijken, maar ook medische ethiek. Iedereen dient zonder aanziens des persoons behandelt te worden. Het lijkt me ook niet handig om in de marges daarvan te gaan kloten. Dit beteknt echter ook dat rokers en drinkers organen dienen te krijgen indien nodig.

Wat betreft afgekeurde organen: helaas zijn die dus wel vaak bruikbaar maar niet optimaal, maar ze worden niet gebruikt om rechtzaken te voorkomen en zo. Daar zouden ze iets mee moeten gaan doen denk ik dan.

[Kitty]

@Kitty, uiteindelijk komt bij organen doneren niet enkel de donor kijken, maar ook medische ethiek. Iedereen dient zonder aanziens des persoons behandelt te worden. Het lijkt me ook niet handig om in de marges daarvan te gaan kloten. Dit beteknt echter ook dat rokers en drinkers organen dienen te krijgen indien nodig.

Daar ben ik het mee eens. Vandaar dat ik mijn donorschap niet opgeef omdat er iemand een orgaan zou kunnen krijgen waar ik niet achter zou staan. Het tekort aan organen geeft bij mij de doorslag. En het feit dat ik zelf ook wel eens in de situatie zou kunnen komen dat ik afhankelijk ben van een donororgaan.

[Ongeloveloos]

Ik vind het belachelijk dat een (levend)persoon mag beschikken over wat er met zijn dode lichaam gebeurt !
Wanneer je leeft in een land dat zoveel doet voor jou gezondheid, zou het normaal zijn dat hetzelfde land beschikt over jouw organen !

[sarnian]

Ik vind het belachelijk dat een (levend)persoon mag beschikken over wat er met zijn dode lichaam gebeurt !

Dat mag jij best zo vinden, net als anderen mogen vinden dat dit niet zo is.
De wetgeving is duidelijk wat betreft de rechten van ieder persoon omtrent zijn/haar lichaam zijn na overlijden : die persoon bepaalt dat voor overlijden zelf, en zonder instructies bepaalt na overlijden de naaste familie. Een grote groep mensen wil b.v. zelf bepalen of zij begraven of gecremeerd wil worden.
Dat dezelfde lijn wordt doorgetrokken inzake orgaan donatie lijkt mij logisch.

Wel ondersteun ik het initiatief om zeker te maken dat iedere beslissing op dat gebied duidelijk en van te voren bekend is, zodat geen onnodige druk op de nabestaanden ontstaat na overlijden.
.