Destinesia schreef:a.r. schreef:Dit soort gedrag doet mij telkens weer huiveren
Het is triester dan dát. Het is namelijk geen gedrag. Het is wel degelijk een rotsvaste overtuiging. De overtuiging namelijk dat de satan met zijn wijsheid de mens wil laten redeneren. De boom der kennis van goed en kwaad. De mens wil machtiger worden dan God. Zich gelijkstellen met God. Alle wijsheid die tegen God en het Woord ingaan zijn van de satan.
Uiteraard is het wel een overtuiging waaraan men hard moet blijven werken. De ratio "zeurt" bij hen. Zo is het aan de andere kant ook een keuze. Het is dus nogal een verwarrende psychologie die ik wil leren begrijpen.
Maar vanuit die rotsvaste overtuiging, die desondanks stiekem nogal eens blijkt te wankelen, houdt de doodsbange en onderdanige, gelovige zichzelf wanhopig vast aan de "reddende" strohalm in het religieus moeras, bang als hij of zij is om te verzuipen door op de kant proberen te klimmen en op eigen benen op stevige grond te gaan staan. Liever laat hij of zij (zichzelf) bevelen, die strohalm vast te houden en te doen wat god hem of haar verteld dat er moet gebeuren. Het is mi dát gedrag dat mensen tot heel nare handelingen aanzet, naar zichzelf én naar anderen. Vandaar dus mijn vergelijking met "Befehl ist befehl" en/of Orwell's "Big brother is watching you".
Het is heel verwarrende psychologie idd én hoewel religie de meest beangstigende, langdurigste en ultieme verfijning van mindcontrol en onderdrukking is, komt het dus
niet alleen voor in religie, het is iets dat in de psyche van de mens ingebakken zit. Rereformed schreef er ooit onderstaand psalm over en ik schreef daar met zijn toestemming de mij betreffende variant op:
Rereformed schreef:
Psalm van de 21e eeuw
Gelukkig de mens
die niet meegaat met wie wedergeboren denkt te zijn.
die de weg van de ware gelovigen niet betreedt,
die bij vrome antwoordapparaten niet aan tafel zit,
maar vreugde vindt in altoos voor nieuwe raadsels te staan
en altijd recht wil doen aan zijn oprechte eigen menszijn,
of nu de zon schijnt, of de maan.
Hij zal zijn als een boom,
geplant aan stromend water.
Iedere dag draagt hij vrucht,
zijn bladeren zijn altijd vers.
Alles wat hij aanraakt, komt tot bloei,
overal waar hij ademt is frisse lucht.
Zo niet de verlosten!
Zij zijn als kaf,
dat hier op aarde zaad van verdeeldheid rondpreekt,
dat in een hiernamaals betaald wil worden voor liefde,
en nooit verzuimt een God te prediken van straf.
Vromen houden niet stand in het gezelschap van waarachtig menszijn,
Bijbelaars niet waar eerlijkheid van denken heerst.
Wijs is de weg van de mens die zijn God kastijdt,
de weg van de deugdzamen loopt dood,
en die van de zekerweters is het hardleerst.
###
Ik schreef er deze variant op:
Gelukkig is de mens
Die niet meegaat met wie de baas zegt te zijn.
Die de weg van de opofferende liefde niet betreedt,
Die bij de egotrippenden niet thuis is,
Maar vreugde vindt in altoos voor nieuwe uitdagingen staan
En altijd recht wil doen aan haar eigen oprechte eigen menszijn,
Of de zon nu schijnt, of de maan.
Zij zal zijn als een boom,
geplant aan stromend water.
Iedere dag draagt zij vrucht,
haar bladeren zijn altijd vers.
Alles wat zij aanraakt, komt tot bloei,
overal waar zij ademt is frisse lucht.
Zo niet de getrouwen!
Zij zijn als kaf,
Dat op deze aarde een verkeerd voorbeeld geeft,
Dat ooit wel beloond denkt te gaan worden voor haar liefde,
En nooit verzuimend honds te blijven…zit en AF
Getrouwen houden niet stand in het zichzelf zijn,
Waar slechts eenzijdige oprechte liefde heerst.
Wijs is de weg van de mens die niet alleen zichzelf kastijdt,
De weg van de deugdzamen loopt dood,
En die van getrouwen is het hardleerst.