Petra,Petra schreef: ↑15 mar 2019 03:43 knip knip
Misschien wel een argument voor Darwin.
Even simpel als "15"
Uit jouw link:ENCODE:Implicaties
‘Rna-editing is een opkomend en veelbelovend onderzoeksgebied’, zegt Marianne Rots, hoogleraar moleculaire epigenetica aan het Universitair Medisch Centrum Groningen. ‘Wat dat betreft is dit een interessante studie. We zien ook dat er bij mensen rna-modificaties plaatsvinden, maar weten nog niet goed wat de implicaties zijn.
Related Projects
REMC: The Roadmap Epigenomics Mapping Consortium (ROADMAP) identified DNA methylation, histone modifications, chromatin accessibility, and small RNA transcripts in primary human tissues.
Je hebt kennelijk niet in de kijkert dat het niet gaat om voor of tegen Darwin, die trouwens niet eens wist van het bestaan van DNA.
Misschien is je blik wat jurisprudentie-achtig getraind, waarbij het alleen gaat om herbruikbare uitspraken. Los van enige verdere samenhang of logica. Dat zit in de biologie wat anders.
De epigenetische vondsten bij de inktvis zijn daarom net zo interessant als die bij de mens. Vandaar mijn uit de kast halen ervan.
Hoezeer Lamarck niet houdbaar is kan je regelrecht uit Wiki afleiden:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lamarckisme schreef:Gebaseerd op het voorgaande, formuleerde Lamarck twee wetten:
1. Bij elk dier dat zijn ontwikkelingsgrens niet overschrijdt, leidt een frequenter en standvastig gebruik van een orgaan geleidelijk aan tot een sterker, beter ontwikkeld en vergroot orgaan. Het niet-gebruiken van een orgaan leidt tot een verzwakt en minder ontwikkeld orgaan, tot het uiteindelijk verdwijnt.
2. De kenmerken verworven door individuen onder invloed van het leefmilieu waar zijn ras gedurende lange tijd verbleef (dus door het al of niet gebruiken van organen), worden bij de voortplanting doorgegeven aan het nageslacht.
De hoofdgedachte is dus dat een verandering in het milieu een veranderde behoefte veroorzaakt, die een gedragsverandering en zo een veranderd orgaangebruik tot gevolg heeft. Dit zorgt dan weer voor een geleidelijke verandering van het orgaan en zo ook van het ras waartoe het individu behoort.
De eerste wet klopt meestal wel, maar de tweede wet klopt bijna nooit; verworven eigenschappen worden niét overgedragen aan het nageslacht. Recent onderzoek binnen de epigenetica toont echter aan dat bepaalde verworven eigenschappen wel tijdelijk enkele generaties kunnen overgedragen worden.
Dat laatste zal Susan Blackmore vast ergens in haar Memen & Tremen hebben aangehaald!Peter Medawar (1959), Conrad Waddington (1961) en Jean Molino (2000) merkten op dat de Lamarckiaanse overerving wél van toepassing is op culturele evolutie.
Roeland
