Is gewoon niet geloven zo moeilijk ?

[Petra]

Het punt wat i kwil maken is dat de neocortex iets heeft toegevoegd waar we (nog) niet mee overweg kunnen. De mens functioneerde prima op basaal niveau, kan prima fuinctioneren op een dierlijk niveau, maar die extra mogelijkheden door die extra hersenen brengen met zich mee dat de mens nu zelfs in staat is de hele wereld te vernietigen. Maar dat hij niet in staat is om te voorkomen dat we met vervuiling de hele wereld doodmaken. Dat bedoel ik met in de weg zitten.

Dat de mens prima functioneert op dierlijk niveau ben ik het niet mee eens.
Wel dat we blijkbaar hersenen hebben die we beter kunnen gebruiken.
Vandaar dat ik ook speel met de vraag hoe dat dan in te vullen. Als democratische stelsels ook niet het ultieme antwoord bieden. (viewtopic.php?f=25&t=17023)

Niet meer in een god geloven helpt wellicht om wel in de mogelijkheid op een betere maatschappij te geloven ?

[Peter van Velzen]

Niet meer in een god geloven helpt wellicht om wel in de mogelijkheid op een betere maatschappij te geloven ?

Je kunt prima geloven in een betere maatschappij als je denkt dat er een god bestaat die dat ook wil. Het probleem is alleen dat je dan ook kunt denken dat te bereiken zonder zélf de benodigde inspanning te leveren. Dat is een illusie. Als we een betere wereld willen dan moeten we ons daar zelf voor inzetten. Alleen als genoeg mensen dat doen is een betere maatschappij bereikbaar. Ondertussen is een perfecte maatschappij onbereikbaar. Je kunt er misschien zo dichtbij komen als je maar wilt. Bereiken zul haar nooit. Dat is iets wat je misschien ook beter beseft als je niet in goden gelooft.

[Petra]

Niet meer in een god geloven helpt wellicht om wel in de mogelijkheid op een betere maatschappij te geloven ?

Je kunt prima geloven in eenm betere maatschappij als je denkt dat er een god bestaat die dat ook wil. Het probleem is alleen dat je dan ook kunt denken dat te bereiken zonder zélf de benodigde inspanning te leveren. Dat is een illusie. Als we een betere wereld willen dan moeten we ons daar zelf voor inzetten. Alleen als genoeg mensen dat doen is een betere maatschappij bereikbaar. Ondertussen is een perfecte maatschappij onbereikbaar. Je kunt er misschien zo dichtbij komen als je maar wilt. Bereiken zul haar nooit. Dat is iets wat je misshien ook beter beseft als je niet in goden gelooft.

Mwah, ik zie als ik god schrijf de bijbelse zaai-haat-en-vecht-mekaar-de-tent-uit-god voor me. Dus vandaar...

Zeg nooit nooit (Heb ik geleerd.

[Peter van Velzen]

Mwah, ik zie als ik god schrijf de bijbelse zaai-haat-en-vecht-mekaar-de-tent-uit-god voor me. Dus vandaar...

Zeg nooit nooit (Heb ik geleerd.

Ik heb - door mijn katholieke opvoeding - altijd "onze lieve heer" voor ogen gehad. Het oude testament leerde ik pas kennen op de middelbare school, en zelfs dat boekje was maar een bloemlezing waaruiit de gruwelijkste onderdelen waren verwijderd. Dus voor mij was een goedwillende god niet zo'n onmogelijk idee, Later - toen ik besefte dat hij zo aardig niet was in de Pentateuch, hielp dat wel om het ideaalbeeld voorgoed op te geven.

[dikkemick]

Er zijn mensen die in god geloven en uitstekend functioneren, een maatschappij goed draaiende kunnen houden, talloze vrienden hebben en de wereld een stukje beter maken en er zijn mensen die in een god geloven die hiervan het tegenovergestelde zijn.
Voor sommigen is het geloven in een klein stukje van hun werkelijkheid dat hen verder niet belemmert. Ik kan me dan inderdaad niet voorstellen dat dat de god van het OT is, maar wie weet. De mens blijkt uitermate creatief om te kunnen gaan met dit soort denkbeelden. Het gewoon niet-geloven is dan misschien niet zo zeer te moeilijk, maar de behoefte is er om die denkbeelden vast te houden.
Dit zijn de gelovigen a-la-mijn vrouw. Ze is weliswaar opgegroeid met de Dondergod uit het OT, maar heeft dit beeld losgelaten. Er is nu nog 'iets' over. Dat beetje 'meer' dat haar dat fijne gevoel geeft als er b.v. iemand overlijdt die A: goedgedaan heeft in het leven en beloond wordt (op wat voor manier dan ook) en B: Bestraft zal worden voor zijn/haar slechte daden. Maar niet die straf van de eeuwige hel.
De denkbeelden staan mijlenver af van de orthodox christelijke denkbeelden en eigenlijk komen ze er op neer dat ze het niet weet, maar het zeer sterk zou wensen. Zo sterk, dat ze het gelooft. Maar dit loslaten??? Nog niet.

[Henry II]

Natuurlijk is er 'iets'. Iedereen zoekt wel naar iets. Alleen vind ik het onsmakelijk om een dergelijk gat of vermoeden op te vullen met een godsbeeld zoals voorgesteld door bijna alle religieuzen.

[dikkemick]

Natuurlijk is er 'iets'. Iedereen zoekt wel naar iets. Alleen vind ik het onsmakelijk om een dergelijk gat of vermoeden op te vullen met een godsbeeld zoals voorgesteld door bijna alle religieuzen.

Dat iedereen zoekt naar 'iets' wil niet zeggen dat er 'iets' is. Wat zou dat 'iets' dan zijn? Wat was het 'iets' voor Napoleon anno 2017?

[Petra]

Ik heb - door mijn katholieke opvoeding - altijd "onze lieve heer" voor ogen gehad.

Ik snap dat niet.
Ik heb werkelijk mijn uiterste best gedaan om dat te vinden maar ik begrijp niet hoe je het voor elkaar krijgt om die heer lief te vinden.
En Jezus vind ik ook niet lief.
In die hele bijbel kan ik geen enkele lieverd vinden en ik heb het heus geprobeerd.

[Petra]

Dit zijn de gelovigen a-la-mijn vrouw. Ze is weliswaar opgegroeid met de Dondergod uit het OT, maar heeft dit beeld losgelaten. Er is nu nog 'iets' over. Dat beetje 'meer' dat haar dat fijne gevoel geeft als er b.v. iemand overlijdt die A: goedgedaan heeft in het leven en beloond wordt (op wat voor manier dan ook) en B: Bestraft zal worden voor zijn/haar slechte daden. Maar niet die straf van de eeuwige hel.
De denkbeelden staan mijlenver af van de orthodox christelijke denkbeelden en eigenlijk komen ze er op neer dat ze het niet weet, maar het zeer sterk zou wensen. Zo sterk, dat ze het gelooft. Maar dit loslaten??? Nog niet.

Het klinkt mij helemaal niet onprettig in de oren.
Ik wens van harte dat zij gelijk heeft of krijgt.

[Petra]

Natuurlijk is er 'iets'.

Wat is dat iets dan volgens jou?

[Peter van Velzen]

Ik heb - door mijn katholieke opvoeding - altijd "onze lieve heer" voor ogen gehad.

Ik snap dat niet.
Ik heb werkelijk mijn uiterste best gedaan om dat te vinden maar ik begrijp niet hoe je het voor elkaar krijgt om die heer lief te vinden.
En Jezus vind ik ook niet lief.
In die hele bijbel kan ik geen enkele lieverd vinden en ik heb het heus geprobeerd.

Het heeft inderdaad NIETS met de bijbel te maken. Ik wist niet eens wat dat was totdat ik op de middelbare school kwam. Het idee berust eenvoudig op de veronderstelling dat Jezus geleden en heeft en gestorven is uit liefde voor de mensen. Een mythe uiteraard, maar als kind geloof je dat, en blijft dat je uitgangspunt, totdat je beseft dat het niet klopt.

[dikkemick]

Dit zijn de gelovigen a-la-mijn vrouw. Ze is weliswaar opgegroeid met de Dondergod uit het OT, maar heeft dit beeld losgelaten. Er is nu nog 'iets' over. Dat beetje 'meer' dat haar dat fijne gevoel geeft als er b.v. iemand overlijdt die A: goedgedaan heeft in het leven en beloond wordt (op wat voor manier dan ook) en B: Bestraft zal worden voor zijn/haar slechte daden. Maar niet die straf van de eeuwige hel.
De denkbeelden staan mijlenver af van de orthodox christelijke denkbeelden en eigenlijk komen ze er op neer dat ze het niet weet, maar het zeer sterk zou wensen. Zo sterk, dat ze het gelooft. Maar dit loslaten??? Nog niet.

Het klinkt mij helemaal niet onprettig in de oren.
Ik wens van harte dat zij gelijk heeft of krijgt.

Dat gun ik iedereen die het zou verdienen, maar ik vrees dat ze teleurgesteld worden (hoewel dat uiteraard ook niet zo is...)

[Petra]

Dit zijn de gelovigen a-la-mijn vrouw. Ze is weliswaar opgegroeid met de Dondergod uit het OT, maar heeft dit beeld losgelaten. Er is nu nog 'iets' over. Dat beetje 'meer' dat haar dat fijne gevoel geeft als er b.v. iemand overlijdt die A: goedgedaan heeft in het leven en beloond wordt (op wat voor manier dan ook) en B: Bestraft zal worden voor zijn/haar slechte daden. Maar niet die straf van de eeuwige hel.
De denkbeelden staan mijlenver af van de orthodox christelijke denkbeelden en eigenlijk komen ze er op neer dat ze het niet weet, maar het zeer sterk zou wensen. Zo sterk, dat ze het gelooft. Maar dit loslaten??? Nog niet.

Het klinkt mij helemaal niet onprettig in de oren.
Ik wens van harte dat zij gelijk heeft of krijgt.

Dat gun ik iedereen die het zou verdienen, maar ik vrees dat ze teleurgesteld worden (hoewel dat uiteraard ook niet zo is...)

Hoe het ook zij.. volgens mij moet het toch prima zijn om daaraan vast te houden. Er is toch geen noodzaak om dat stukje op te geven?
Dus waarom loslaten??? nog niet. (zoals jij schrijft.)

[dikkemick]

Hoe het ook zij.. volgens mij moet het toch prima zijn om daaraan vast te houden. Er is toch geen noodzaak om dat stukje op te geven?
Dus waarom loslaten??? nog niet. (zoals jij schrijft.)

Is ook prima. Maar als alle mensen wereldwijd nu eens iets meer in de realiteit zouden gaan leven, zou de wereld er een beetje op vooruit gaan denk ik. In ons geval is het totaal onschuldig uiteraard. Mijn vrouw pleegt geen aanslagen, laat iedereen vrij en indoctrineert de kinderen niet.

[Petra]

Hoe het ook zij.. volgens mij moet het toch prima zijn om daaraan vast te houden. Er is toch geen noodzaak om dat stukje op te geven?
Dus waarom loslaten??? nog niet. (zoals jij schrijft.)

Is ook prima. Maar als alle mensen wereldwijd nu eens iets meer in de realiteit zouden gaan leven, zou de wereld er een beetje op vooruit gaan denk ik. In ons geval is het totaal onschuldig uiteraard. Mijn vrouw pleegt geen aanslagen, laat iedereen vrij en indoctrineert de kinderen niet.

Wat is DE realiteit?
Misschien is haar visie wel DE realiteit.
Waar het om gaat is m.i. dat geloven ook onschuldig kan zijn. Dat je kunt geloven zonder mekaar naar het leven te staan.
Dan kun je niet stellen dat geloven per definitie kwaad brengt.