Ja, dit moet ik beamen. Het is zelfs tegenwoordig de gewoonte (vooral USA) om evolutie toch maar vooral te koppelen aan een intelligent wezen om draagkracht te blijven houden en subsidies te genereren in het congres. Zelf in Nederland is er een beweging die deze stellingname hanteert. Elke rimpeling in de evolutie-theorie (of wet of kader waarbinnen onderzoek wordt verricht) wordt aangegrepen om te wijzen op ingrijpen van buitenaf. Echter de essentie van evolutie is dat het een op zichzelf staand fenomeen is. De gelukkigen verdienen een prijs en de verliezers die verdwijnen. De enigen die hier iets aan zouden kunnen veranderen is de menselijke soort. Maar ja, die zijn over een miljoen jaar ook weer verdwenen en dan hebben de kakkerlakken het voor het zeggen. :PFonsV schreef: Ik kom al niet eens meer op de gedachte dat er óf alléén maar een 'goddeloze' evolutie óf alléén maar een 'evolutieloze' schepping zou kunnen zijn.
Die 'discussie' vind ik getuigen niet alleen van kortzichtigheid, maar van volledige verblinding.
Ik denk dus dat we het wel helemaal eens zijn. Zo niet, dan is er nóg geen man overboord!
Is er een God?
Moderator: Moderators
Religie: Jezelf elke dag voorliegen tot je erin gaat geloven!
Is er een God?
Hallo allemaal,
na lange tijd weer eens op freethinker verzeild.
Ik vraag me het volgende af:
Zou er een God zijn, mochten er geen mensen zijn?
na lange tijd weer eens op freethinker verzeild.
Ik vraag me het volgende af:
Zou er een God zijn, mochten er geen mensen zijn?
De noodzaak om veel uit te leggen en te rechtvaardigen roept de gedachte op dat er iets mis is met de zaak zelf. (B. Tuchman)
Re: Is er een God?
Als er een God is bestaat die of Hij nu gekend word door mensen of niet. De aarde, zon en maan bestaan of wij nu leven en ze benoemen of niet.drosofila schreef:Hallo allemaal,
na lange tijd weer eens op freethinker verzeild.
Ik vraag me het volgende af:
Zou er een God zijn, mochten er geen mensen zijn?
Groet Enigma
PS leuk dat je hier ook weer eens langs komt.
Geen mens is intelligent genoeg om de eigen domheid te begrijpen.
Dag Drosofila,
Leuk je weer eens te treffen.
1. Als er geen mensen zijn, is God er niet. God zou dan een 'bedenksel' van de mens zijn. Of dát Kuiterts bedoeling is betwijfel ik. Ik denk meer in de trant van Enigma: de stoffelijke en onstoffelijke werkelijkheid zijn er onafhankelijk van het bestaan van ons mensen, die de werkelijkheid kunnen waarnemen en benoemen.
2. Als er geen mensen zijn dan is er op deze aarde geen 'beeld van God'. En voor deze interpretatie voel ik duidelijk meer.
God - als Hij bestaat - kunnen we niet waarnemen en (zo wordt altijd beweerd) Hij gaat bovendien ons begrip oneindig ver te boven. Wij hebben dus geen 'begrip' van Hem en DUS geen woord(en) om Hem uitputtend tot uitdrukking te brengen.
3. Onze relatie met God is er een van 'geloven', vrijwillig aannemen dát Hij bestaat. En tot dat geloof lijkt alle tijden door en bij alle culturen wereldwijd een a.h.w. 'ingeschapen' neiging te bestaan. Noem het een 'erfneiging', die quasi 'met de genen meekomt'.
Noodgedwongen gaan wij zelf een 'menselijke invulling' geven aan dat idee van God. En, omdat ieder dat min of meer op zijn of haar manier doet, ontstaan er meningsverschillen, die regelmatig tot het einde worden 'uitgevochten'. In plaats van samen een zo overweldigend mogelijk beeld van God te maken, staat ieder op zijn of haar eigen gelijk.
Ik kan me dan voorstellen dat sommigen uit die herrie de conclusie trekken dat er geen God bestaat.
Zomaar een overweging.
Groeten.
Fons.
Leuk je weer eens te treffen.
Kuitert schreef zijn boek 'De mens een tijd een plaats voor God'. En dat laat zich - denk ik - op meerdere manieren verstaan.Drosofila schreef:Zou er een God zijn, mochten er geen mensen zijn?
1. Als er geen mensen zijn, is God er niet. God zou dan een 'bedenksel' van de mens zijn. Of dát Kuiterts bedoeling is betwijfel ik. Ik denk meer in de trant van Enigma: de stoffelijke en onstoffelijke werkelijkheid zijn er onafhankelijk van het bestaan van ons mensen, die de werkelijkheid kunnen waarnemen en benoemen.
2. Als er geen mensen zijn dan is er op deze aarde geen 'beeld van God'. En voor deze interpretatie voel ik duidelijk meer.
God - als Hij bestaat - kunnen we niet waarnemen en (zo wordt altijd beweerd) Hij gaat bovendien ons begrip oneindig ver te boven. Wij hebben dus geen 'begrip' van Hem en DUS geen woord(en) om Hem uitputtend tot uitdrukking te brengen.
3. Onze relatie met God is er een van 'geloven', vrijwillig aannemen dát Hij bestaat. En tot dat geloof lijkt alle tijden door en bij alle culturen wereldwijd een a.h.w. 'ingeschapen' neiging te bestaan. Noem het een 'erfneiging', die quasi 'met de genen meekomt'.
Noodgedwongen gaan wij zelf een 'menselijke invulling' geven aan dat idee van God. En, omdat ieder dat min of meer op zijn of haar manier doet, ontstaan er meningsverschillen, die regelmatig tot het einde worden 'uitgevochten'. In plaats van samen een zo overweldigend mogelijk beeld van God te maken, staat ieder op zijn of haar eigen gelijk.
Ik kan me dan voorstellen dat sommigen uit die herrie de conclusie trekken dat er geen God bestaat.
Zomaar een overweging.
Groeten.
Fons.
-
MR_WALLACE
- Berichten: 4
- Lid geworden op: 05 okt 2004 21:27
Ik denk dat er geen god bestaat.
Echter daar ik dat niet bewijzen kan, moet ik er van uit gaan dat er toch een mogelijkheid bestaat dat hij/zij/het toch samen met nog meer collega's ergens een plaats heeft binnen de kosmos.
Echter daar ik dat niet bewijzen kan, moet ik er van uit gaan dat er toch een mogelijkheid bestaat dat hij/zij/het toch samen met nog meer collega's ergens een plaats heeft binnen de kosmos.
Laatst gewijzigd door molleboon op 05 okt 2004 23:40, 1 keer totaal gewijzigd.
Dus "God" heeft mensen nodig om te overleven. Hij leeft voort in het hoofd van mensen.Fons schreef: 2. Als er geen mensen zijn dan is er op deze aarde geen 'beeld van God'. En voor deze interpretatie voel ik duidelijk meer.
God - als Hij bestaat - kunnen we niet waarnemen en (zo wordt altijd beweerd) Hij gaat bovendien ons begrip oneindig ver te boven. Wij hebben dus geen 'begrip' van Hem en DUS geen woord(en) om Hem uitputtend tot uitdrukking te brengen.
Is een oorlog voor zijn overleving beter dan vrede??
Fons schreef: 3. Onze relatie met God is er een van 'geloven', vrijwillig aannemen dát Hij bestaat. En tot dat geloof lijkt alle tijden door en bij alle culturen wereldwijd een a.h.w. 'ingeschapen' neiging te bestaan. Noem het een 'erfneiging', die quasi 'met de genen meekomt'.
Biedt religie een evolutionair voordeel??
Religie: Jezelf elke dag voorliegen tot je erin gaat geloven!
Dag Mr Wallace,
Als je had geschreven 'Ik heb overal gezocht' dan wist ik alvast met zekerheid één reden waarom je niets hebt gevonden. Jezus zou volgens Lucas 17 hebben gezegd: "En zij zullen tot u zeggen: Ziet hier, of ziet daar is Hij; gaat niet heen, en volgt niet. Het Koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat. Want ziet, het Koninkrijk Gods is binnen ulieden".
Er is dus maar één plaats waar God gevonden kan worden en dat is binnen in je zelf!
En daarbij komt nog dat dat 'zoeken' goed moet worden verstaan. Dat is namelijk zonder denkactiviteiten en in volstrekte onbevangenheid en/of vooringenomenheid kijken en luisteren naar je diepste zelf, op de jusite manier gehoor geven aan de kreet van Socrates "Ken jezelf" of: 'Wees jezelf bewust".
Of, om de woorden van Jezus te gebruiken: "Bemin jezelf". En dat niet egoïstisch uitgelegd in de trant van: 'Eerst ikke en de rest kan stikken', maar: 'Jezelf in dankbaarheid accepteren zoals je (geschapen) bent'.
Het klinkt allemaal zo eenvoudig en dat is het in feite ook, maar in de praktijk blijkt het een hele oefening te zijn want het vraagt een behoorlijke dosis onthechting. De eerste maal dat het lukt duurt dat zelfbewustzijn misschien slechts een paar seconden, maar… dán heb je in ieder geval de ervaring en een beginnend idee van waarover het gaat.
Het probleem is: Socrates en Jezus gingen jaren vooraf aan de Schrift en nog veel meer jaren vooraf aan de 'verbeteringen', die latere generaties in de Schrift hebben aangebracht. Helaas waren die generaties de kijk op mythe en mystiek wat verloren en wij zitten met de erfenis. Beetje erfelijk belast bedoel ik te zeggen.
Groeten.
Fons.
Ik zou willen dat het bij mij ook zo eenvoudig lag. Regelmatig ben ik iets kwijt omdat ik het ergens heb achtergelaten en intussen ben vergeten waar dat ergens is. En dan kan ik soms zoeken wat ik wil, ik vind het niet altijd, intussen zeker wetend dat het ergens moet zijn en dus bestaat.Mr Wallace schreef:Ik heb nog eens goed gezocht maar heb niks gevonden. Sorry hij bestaat niet.
Als je had geschreven 'Ik heb overal gezocht' dan wist ik alvast met zekerheid één reden waarom je niets hebt gevonden. Jezus zou volgens Lucas 17 hebben gezegd: "En zij zullen tot u zeggen: Ziet hier, of ziet daar is Hij; gaat niet heen, en volgt niet. Het Koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat. Want ziet, het Koninkrijk Gods is binnen ulieden".
Er is dus maar één plaats waar God gevonden kan worden en dat is binnen in je zelf!
En daarbij komt nog dat dat 'zoeken' goed moet worden verstaan. Dat is namelijk zonder denkactiviteiten en in volstrekte onbevangenheid en/of vooringenomenheid kijken en luisteren naar je diepste zelf, op de jusite manier gehoor geven aan de kreet van Socrates "Ken jezelf" of: 'Wees jezelf bewust".
Of, om de woorden van Jezus te gebruiken: "Bemin jezelf". En dat niet egoïstisch uitgelegd in de trant van: 'Eerst ikke en de rest kan stikken', maar: 'Jezelf in dankbaarheid accepteren zoals je (geschapen) bent'.
Het klinkt allemaal zo eenvoudig en dat is het in feite ook, maar in de praktijk blijkt het een hele oefening te zijn want het vraagt een behoorlijke dosis onthechting. De eerste maal dat het lukt duurt dat zelfbewustzijn misschien slechts een paar seconden, maar… dán heb je in ieder geval de ervaring en een beginnend idee van waarover het gaat.
Het probleem is: Socrates en Jezus gingen jaren vooraf aan de Schrift en nog veel meer jaren vooraf aan de 'verbeteringen', die latere generaties in de Schrift hebben aangebracht. Helaas waren die generaties de kijk op mythe en mystiek wat verloren en wij zitten met de erfenis. Beetje erfelijk belast bedoel ik te zeggen.
Groeten.
Fons.
Dag Tjeerdo,
In Genesis 1 lees ik: 'En God zeide: Dat de aarde uitschiete grasscheutjes, kruid zaadzaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin zij op de aarde! En het was alzo. En de aarde bracht voort grasscheutjes, kruid zaadzaaiende naar zijn aard, en vruchtdragend geboomte, welks zaad daarin was, naar zijn aard. En God zag, dat het goed was. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de derde dag'.
Of dit allemaal letterlijk dient te worden verstaan is een ander onderwerp. Maar als ik nu beweer dat aan het einde van die derde dag op de aarde 'geen beeld' was van die grassprietjes en bomen, zeg jij dan: "Dus die waren er niet"? En nu niet met spitsvondige interpretaties van de term 'beeld' aankomen want dat schiet niet op.
Groeten.
Fons.
Fons schreef:Als er geen mensen zijn dan is er op deze aarde geen 'beeld van God'.
De 'dus' in deze zin ontgaat me. Beter gezegd: die staat er volgens mij ten onrechte.Tjeerdo schreef:Dus "God" heeft mensen nodig om te overleven. Hij leeft voort in het hoofd van mensen.
In Genesis 1 lees ik: 'En God zeide: Dat de aarde uitschiete grasscheutjes, kruid zaadzaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin zij op de aarde! En het was alzo. En de aarde bracht voort grasscheutjes, kruid zaadzaaiende naar zijn aard, en vruchtdragend geboomte, welks zaad daarin was, naar zijn aard. En God zag, dat het goed was. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de derde dag'.
Of dit allemaal letterlijk dient te worden verstaan is een ander onderwerp. Maar als ik nu beweer dat aan het einde van die derde dag op de aarde 'geen beeld' was van die grassprietjes en bomen, zeg jij dan: "Dus die waren er niet"? En nu niet met spitsvondige interpretaties van de term 'beeld' aankomen want dat schiet niet op.
Ik begrijp niet wat Gods bestaan met oorlog en/of vrede heeft te maken en dus heb ik geen antwoord op je vraag.Tjeerdo schreef:Is een oorlog voor zijn overleving beter dan vrede??
Ook hier zou ik geen antwoord weten want ik zie het probleem en/of de samenhang niet.Tjeerdo schreef:Biedt religie een evolutionair voordeel??
Groeten.
Fons.
Dag Fons, allereerst de volgende opmerking. Het verbaast mij dat iemand die enerzijds mythogieen ziet als menselijke overleveringen. Anderzijds deze menselijke overleveringen een plaats geeft in zijn bestaan. De beperkingen zijn zichtbaar, desalniettemin probeer je toch een "Kuiteriaanse" vormgeving te creeren, compleet met tekstgedeelten. Zelfs de orthodoxe stellingname om genesisdagen te presenteren om een godsbeeld verder uit te bouwen. Roept bij mij meer vragen op dan ...
Het lijkt dat je primair de gedachte centraal stelt; er moet toch meer zijn? En hierna zoekt tussen de regels waar je zelf moeite mee hebt naar aanknopingspunten. Ik ga enkele vragen waar je moeite mee had of niet begreep opnieuw behandelen.
Hier biedt enig literatuur-onderzoek uitkomst.
Ik begin maar met de Duits-Zwitsers classicus prof. Walter Burkert. Deze beweert dat religie overlevingskansen biedt in extreme en objectief gezien, hopeloze situaties. Mensen zonder godsdienstig besef zouden wellicht de moed opgeven, waar de religieus denkende medemens nog overlevingskansen ziet. Hij ziet religie als een soort culturele fitness, een beter aangepast zijn. Hij gelooft niet in een genetische basis. Hij ziet het zuiver en alleen als cultuuroverdracht. Trekken we deze lijn door naar een groep, dan zouden we kunnen stellen dat religie een groep kan laten overleven. Via een rangorde kun je respect creeeren. De hierarchie bepaalt de plaats van het individu. Iets wat je terugziet bij de apen. Bij de mens is het abstracter geworden. Gezag wordt geaccepteerd ook van niet waarneembare autoriteiten. Iemand die de baas is, kan dit beter doen als hij kan zeggen dat er nog een baas boven hem is. En de macht van die baas is weer groter dan de macht die hij bezit. Besluitvorming wordt genomen door de baas boven de baas. Discussie is hierdoor problematisch als de baas zich niet laat zien. Echter bepaalde regels zijn gemakkkelijker op te leggen en te handhaven. Deze structuur zou een groep kunnen helpen met overleven.
D.S. Wilson onderscheidt vijf verschillende evolutionaire verklaringen voor religie.
1. Religie als adaptatie
1.1. op het niveau van de sociale groep
Wilson D.S. 1983 Annual Reveiw of Ecology and Systematics 14: 159 -188
Wilson D.S. 2002. Darwins Cathedral
1.2. Op het niveau van het individu
1.3. Een culturele parasiet (meme) dat dikwijls evolueert ten koste van individuen en sociale groepen (Richard Dawkins 2003)
2. Niet adaptief
2.1. Het resultaat van vroegere adaptaties aan vervlogen omgevingen en situaties zoals bijvoorbeeld voorouderlijke stamgroepen en sociale constructies.
Boyer- Religion explained: The Evolutionary Origins of Religions thought.
2.2 Religie als bijprodukt van genetische of culturele evolutie (S.Gould)
Anderen: Zie boven
Durkheim - The Elementary Forms of Religious Life en nog vele, vele anderen
Wil je trouwens jezelf verder verdiepen in evolutie. Abiogenesis e.a. aanverwante zaken dan kun je doorschakelen naar het
http://groups.msn.com/evodisku
Een leuk " alternatief" naast de studie van mythologieen en hun praktische toepassingen
Het lijkt dat je primair de gedachte centraal stelt; er moet toch meer zijn? En hierna zoekt tussen de regels waar je zelf moeite mee hebt naar aanknopingspunten. Ik ga enkele vragen waar je moeite mee had of niet begreep opnieuw behandelen.
Tjeerdo schreef:Is een oorlog voor zijn overleving beter dan vrede??
Wanneer leeft het godsbegrip sterker. In tijden van welvaart, vrede of in tijden van oorlog. Dus in deze hoedangheid kun je je afvragen in welke omstandigheden de kerndefinitie god meer tot zijn recht komt.Fons schreef: Ik begrijp niet wat Gods bestaan met oorlog en/of vrede heeft te maken en dus heb ik geen antwoord op je vraag.
Tjeerdo schreef:Biedt religie een evolutionair voordeel??
Fons schreef: Ook hier zou ik geen antwoord weten want ik zie het probleem en/of de samenhang niet.
Hier biedt enig literatuur-onderzoek uitkomst.
Ik begin maar met de Duits-Zwitsers classicus prof. Walter Burkert. Deze beweert dat religie overlevingskansen biedt in extreme en objectief gezien, hopeloze situaties. Mensen zonder godsdienstig besef zouden wellicht de moed opgeven, waar de religieus denkende medemens nog overlevingskansen ziet. Hij ziet religie als een soort culturele fitness, een beter aangepast zijn. Hij gelooft niet in een genetische basis. Hij ziet het zuiver en alleen als cultuuroverdracht. Trekken we deze lijn door naar een groep, dan zouden we kunnen stellen dat religie een groep kan laten overleven. Via een rangorde kun je respect creeeren. De hierarchie bepaalt de plaats van het individu. Iets wat je terugziet bij de apen. Bij de mens is het abstracter geworden. Gezag wordt geaccepteerd ook van niet waarneembare autoriteiten. Iemand die de baas is, kan dit beter doen als hij kan zeggen dat er nog een baas boven hem is. En de macht van die baas is weer groter dan de macht die hij bezit. Besluitvorming wordt genomen door de baas boven de baas. Discussie is hierdoor problematisch als de baas zich niet laat zien. Echter bepaalde regels zijn gemakkkelijker op te leggen en te handhaven. Deze structuur zou een groep kunnen helpen met overleven.
D.S. Wilson onderscheidt vijf verschillende evolutionaire verklaringen voor religie.
1. Religie als adaptatie
1.1. op het niveau van de sociale groep
Wilson D.S. 1983 Annual Reveiw of Ecology and Systematics 14: 159 -188
Wilson D.S. 2002. Darwins Cathedral
1.2. Op het niveau van het individu
1.3. Een culturele parasiet (meme) dat dikwijls evolueert ten koste van individuen en sociale groepen (Richard Dawkins 2003)
2. Niet adaptief
2.1. Het resultaat van vroegere adaptaties aan vervlogen omgevingen en situaties zoals bijvoorbeeld voorouderlijke stamgroepen en sociale constructies.
Boyer- Religion explained: The Evolutionary Origins of Religions thought.
2.2 Religie als bijprodukt van genetische of culturele evolutie (S.Gould)
Anderen: Zie boven
Durkheim - The Elementary Forms of Religious Life en nog vele, vele anderen
Wil je trouwens jezelf verder verdiepen in evolutie. Abiogenesis e.a. aanverwante zaken dan kun je doorschakelen naar het
http://groups.msn.com/evodisku
Een leuk " alternatief" naast de studie van mythologieen en hun praktische toepassingen
Religie: Jezelf elke dag voorliegen tot je erin gaat geloven!
-
MR_WALLACE
- Berichten: 4
- Lid geworden op: 05 okt 2004 21:27
Beste Fons,FonsV schreef:Dag Mr Wallace,
.Mr Wallace schreef:Ik heb nog eens goed gezocht maar heb niks gevonden. Sorry hij bestaat niet.
Er is dus maar één plaats waar God gevonden kan worden en dat is binnen in je zelf!
Groeten.
Fons.
Ik vond uw argumentatie heel goed vooral de bovenstaande zin vind ik heel sterk.
Hier lopen onze meningen perfect gelijk alleen trek ik de conclusie dat hij niet bestaat omdat ik "hem" daar niet vind. En met hem bedoel ik eender welk opperwezen uit eender welke godsdienst.
Ik begrijp niet waarom mensen die "bewust zijn van zichzelf" nog behoefte hebben aan een godsbeeld. Ik voel die behoefte in elk geval niet.
Vraagje:Noodgedwongen gaan wij zelf een 'menselijke invulling' geven aan dat idee van God.
Als iedereen "bewust" zou zijn zou de menselijke invulling niet meer nodig zijn?
JESUS DIED FOR HIS OWN SINS, NOT MINE.
Tjeerdo,Mensen zonder godsdienstig besef zouden wellicht de moed opgeven, waar de religieus denkende medemens nog overlevingskansen ziet.
Het is niet dat godsdienstige mensen de moed dan niet opgeven, maar eerder dat ze zich schuldig voelen t.o.v. een uit die godsdienst voortvloeiende god.
Zoals jij het hier stelt/quoteert komt het bij mij over dat "het de moed erin houden" meerwaardig is als de moed opgeven en daar consequenties uit trekt.
Beste Mr Wallace,
Het is het verhaal van degenen die het hebben meegemaakt, die kans hebben gezien hun voortdurend malende verstand stil te zetten om gedachteloos gewaar/zich bewust te worden dat het altijd NU is (het verleden is niet meer en de toekomst is er nog niet) en dat diegenen ineens met louter verwondering waren geslagen: "Ik ben! Hoe komt of kan dat"?
En het is bovendien hun ervaring dat zij hun ervaring alleen kunnen 'delen' met degenen die dezelfde ervaring hebben gehad. Want… breng maar eens onder woorden wat je hebt ervaren. De ander (niet ingewijde) zal je niet begrijpend aanstaren: ''Waar heeft die het over'?
Intussen maakt die ervaring de genialiteit duidelijk van degene, die duizenden jaren geleden God in de braambos Zichzelf liet voorstellen met: "Ik ben Die ben".
Groeten.
Fons.
De argumentaie is niet van mezelf, ik sta er wel achter. Niettemin bedankt!Mr Wallace schreef:*Ik vond uw argumentatie heel goed vooral de bovenstaande zin vind ik heel sterk.
En hier zit hem dan de 'crux'. De bewering van vele 'wijzen' is dat wij onszelf niet 'als bestaand' bewust zijn. Meestal is het zo dat, als het bestaan wordt bedreigd met vernietiging, er eventjes iets tot dat bewustzijn doordringt. Even later is het weer verdwenen.Mr Wallace schreef:Hier lopen onze meningen perfect gelijk alleen trek ik de conclusie dat hij niet bestaat omdat ik "hem" daar niet vind. En met hem bedoel ik eender welk opperwezen uit eender welke godsdienst.
Het is het verhaal van degenen die het hebben meegemaakt, die kans hebben gezien hun voortdurend malende verstand stil te zetten om gedachteloos gewaar/zich bewust te worden dat het altijd NU is (het verleden is niet meer en de toekomst is er nog niet) en dat diegenen ineens met louter verwondering waren geslagen: "Ik ben! Hoe komt of kan dat"?
En het is bovendien hun ervaring dat zij hun ervaring alleen kunnen 'delen' met degenen die dezelfde ervaring hebben gehad. Want… breng maar eens onder woorden wat je hebt ervaren. De ander (niet ingewijde) zal je niet begrijpend aanstaren: ''Waar heeft die het over'?
Intussen maakt die ervaring de genialiteit duidelijk van degene, die duizenden jaren geleden God in de braambos Zichzelf liet voorstellen met: "Ik ben Die ben".
Het ware godsbeeld ontstaat niet uit behoefte maar uit ervaring. Maar ja…Mr Wallace schreef:Ik begrijp niet waarom mensen die "bewust zijn van zichzelf" nog behoefte hebben aan een godsbeeld. Ik voel die behoefte in elk geval niet.
Ik denk dat wij mensen ons alleen kunnen uiten in woorden die een symbool zijn van onze zintuiglijke waarneming en de begrippen die wij op grond van die waarneming hebben gevormd. En God, als Hij bestaat, valt buiten onze zintuiglijke waarneming.Mr Wallace schreef:Vraagje: Als iedereen "bewust" zou zijn zou de menselijke invulling niet meer nodig zijn?
Groeten.
Fons.
-
Donnie Darko
- Forum fan
- Berichten: 114
- Lid geworden op: 23 sep 2004 10:40
Het is maar hoe je die ervaringen invult, in oude tijden had men geen verklaringen voor psychoses, schizofrenie en allerhande aandoeningen, ook de waarnemingen i.v.m natuurverschijnselen werden toegeschreven aan een goddelijke entiteit, en in teksten besproken, werd de ramp in Pompei gezien als God die de hel naar boven haalt, is men zo aan het idee gekomen in de bijbel dat de hel midden in de aarde ligt?
In moderne tijden hebben we veel verklaringen voor deze fenomenen gevonden en hoeven ze dus niet ingevuld te worden door een God.
Vragen die verband houden omtrent het onstaan van het heelal, het leven, onze bestemming, zijn (nog?) niet te verklaren, en hebben voor sommigen een invulling nodig in de vorm van een hogere macht.
In moderne tijden hebben we veel verklaringen voor deze fenomenen gevonden en hoeven ze dus niet ingevuld te worden door een God.
Vragen die verband houden omtrent het onstaan van het heelal, het leven, onze bestemming, zijn (nog?) niet te verklaren, en hebben voor sommigen een invulling nodig in de vorm van een hogere macht.
Een God die een hel schept van eeuwige duisternis en pijn, verdient als enige om erin te branden.