Het verhaal van Rereformed

[Rereformed]

Heel bijzonder allemaal Rere. Tussen haakjes, had jij een jaar of twaalf geleden een finse site met o.a. muziekcomposities?

Inderdaad. Precies 12 jaar geleden kwam die site op het internet. Hij staat er nog steeds.

Heel voorstelbaar Rereformed, hoe die beginjaren gegaan zijn. Hoe is het nu? Voel je je nu na zoveel jaren verder, helemaal gesetteld? Of heb je nog steeds wel eens heimwee naar het leven hier in Nederland. Ook wel knap van je vrouw dat ze ermee om kon gaan, want voor haar moeten jouw depressieve gevoelens ook niet makkelijk geweest zijn.

Je vraag is voor mij moeilijk te beantwoorden. Die benauwdheid, zorgen en depressieve gedachten ken ik niet meer. Ik voel ook helemaal niets van heimwee. Integendeel, wanneer ik af en toe in Holland rondloop voel ik me weeskind en voel ik dat ik er niet meer thuishoor. Maar aan de andere kant word ik gekenmerkt door 'permanente tegenstrijdigheid'. Overal waar ik rondloop beschouwt men mij als 'anders'. Tegenstrijdige gevoelens en onberekenbaarheid is als het ware mijn basiskarakter. Je kunt het vergelijken met een ommezwaai maken naar atheïsme nadat je een lange tijd een religieus wereldbeeld had. Nietzsche noemde zulke mensen 'herstellenden'. Hij durfde ze nooit voor 'gezond' uit te maken.
Ik ervaar het echter niet meer als benauwend. Eerder als iets bijzonder boeiend. Ik ervaar allerlei tegenstrijdigheden in je leven aan elkaar rijgen om er toch een soort geheel van te maken als bezig zijn met het maken van een kunstwerk. In een groots kunstwerk gaat het er niet om dat alles 'harmonieus' is of 'mooi', maar dat het je eindeloos blijft boeien, dat je er telkens weer nieuwe dingen uithaalt, dat je je erover verbaast. Ik heb vaak het gevoel dat ik dit alles bewust zo gedaan heb in mijn leven omdat ik in de kern van mijn persoon een hunkering heb naar grote dramatiek. Die dramatiek is noodzakelijk voor mij om mijn leven zin te geven. Het is iets van zoveel mogelijk uit het leven te willen halen, daarbij alle pijn en moeite op de koop toe nemen omdat je beseft dat je enkel zo ook grootse en zalige gevoelens van geluk kan ervaren.

[Cluny]

Ik krijg wel eens het verwijt dat ik het mezelf zo gemakkelijk maak in het leven.

[Rereformed]

Ik krijg wel eens het verwijt dat ik het mezelf zo gemakkelijk maak in het leven.

Iedereen is zoals hij of zij is...

[Cluny]

Ik krijg wel eens het verwijt dat ik het mezelf zo gemakkelijk maak in het leven.

Iedereen is zoals hij of zij is...

Je begon zo goed!

[Rereformed]

Ik krijg wel eens het verwijt dat ik het mezelf zo gemakkelijk maak in het leven.

Iedereen is zoals hij of zij is...

Je begon zo goed!

Ik kan de zin nog afmaken: en op iemand als jij word ik af en toe jaloers.

Waarom zou je hele bossen moeten doorlopen en ijskoude regionen doorkruisen om uiteindelijk te staan waar een vijfjarige ook al kan staan? http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 77#p105877

[Kitty]

Wat ook kan, is dat je zo'n ontzettende antipathie hebt ontwikkeld tegen het je door andermans gedachte te laten indoctrineren, dat je je daar volledig voor afsluit en niet anders kan, dan je eigen weg gaan, ver weg van de suggesties die men je wilde opleggen. Je bent natuurlijk het grootste gedeelte van je jeugd en jonge leven volledig gestuurd geweest door suggesties voortkomende uit een gelovige doctrine. Daar heb je je van los weten te schreuren. Dat je dan niet zondermeer vanzelf meegaat in zoiets als geleide fantasie, kan ik mij goed voorstellen. Je volgt je eigen weg, als een kind dat stampvoetend roept: ik wil zélf! Geen wonder, dat je dan een geheel persoonlijke weg kiest die volledig los staat van de aangereikte suggestieve voorstellingen.

[Rereformed]

... Dat je dan niet zondermeer vanzelf meegaat in zoiets als geleide fantasie, kan ik mij goed voorstellen. Je volgt je eigen weg, als een kind dat stampvoetend roept: ik wil zélf! Geen wonder, dat je dan een geheel persoonlijke weg kiest die volledig los staat van de aangereikte suggestieve voorstellingen.

Het leven in Finland leidt je ahw iedere dag hiervoor op. Een kern van het Fin-zijn is dat iedereen in eenzaamheid zijn eigen weg gaat. Het heeft niets met antipathie of agressie te maken. Je doet het niet stampvoetend, maar eenvoudig omdat het leven hier dit lot op je drukt. Niemand ontkomt er hier aan. De kracht van de eenzame en barre natuur hier, de lange en donkere winters, is iets waartegen je geheel machteloos staat en jezelf ook stug en stil en afstandelijk maakt. Maar terwijl je gelaten allerlei zaken moet leren accepteren en aanzien en ondergaan die je liever niet ziet, maar die onherroepelijk zijn, ontstaat gelijktijdig een onverzettelijke geest, een gevoel dat jij ook dingen hebt die onherroepelijk zijn, dat niets je eigen geest kan breken en je nergens voor buigt, maar je eigen geest een kasteel is op graniet gebouwd.

Nietzsche schreef veel hierover (bijvoorbeeld in de aanhef, paragraaf 1, van de Antichrist). Hij zag zichzelf en de cultuur waartoe hij behoort als de cultuur van noorderlingen die hun eenzame eigen weg gaan, die liever verkleumen dan hun eigen geest opgeven. En hoe noordelijker des te sterker die trek. Het christelijk geloof zag hij als het geloof van de zuiderlingen, van 'broeierige geesten', geesten die zich graag willen geven aan de 'zalige overgave' en die in de eerste plaats gekenmerkt worden door een grote hunkering naar 'erbarmelijk innerlijk welbehagen'. Hoe zuidelijker des te sterker die trek.

[Kitty]

Het 'zuidelijke' kun je dan 'jezelf verliezen' noemen omdat je je geheel laat sturen door de groep, en het 'noordelijke' jezelf ontdekken, juist omdat je geheel op jezelf wordt teruggeworpen. Ik denk dat je in het laatste geval pas echt jezelf kunt leren kennen en er ook dan pas achter komt waar je toe in staat bent, of niet natuurlijk.

[Rereformed]

Het 'zuidelijke' kun je dan 'jezelf verliezen' noemen omdat je je geheel laat sturen door de groep, en het 'noordelijke' jezelf ontdekken, juist omdat je geheel op jezelf wordt teruggeworpen. Ik denk dat je in het laatste geval pas echt jezelf kunt leren kennen en er ook dan pas achter komt waar je toe in staat bent, of niet natuurlijk.

Ja, precies. De behoefte Het 'zuidelijke' en het 'noordelijke' zijn natuurlijk allebei aanwezig als behoeften in een mens, maar in bepaalde culturen is het één of het ander heel geprononceerd.