kiks schreef:
Voor dit kind wel. Ik neem aan dat je dat niet tegen dit kind zult zeggen als je het tegenkomt.
Jij ziet het einde van het leven op aarde als absolute einde. Ik kijk daar anders tegen aan.
Je zult me verkeerd begrijpen als je dat er niet in betrekt.
Het eerste woord van een liefdevolle god zou in mijn fantasie zijn: "Er zal geen lijden zijn". Dat zou toch mooi zijn van zo'n god?
Enerzijds wil je geen rekening houden met een hiernamaals, alleen wat in dit leven gebeurt is bepalend.
Vervolgens voeg je God toe, zonder het voorgaande daarop aan te passen.
Ook voeg je een God toe die in de huidige tijd direct in zou moeten grijpen in het leven op aarde.
En dan stel je dat God onrechtvaardig is.
Ik begrijp je gedachtengang wel, en ook waar je dan op uit komt. Maar aldus heb je een constructie gemaakt, die verder niet overeenkomt met God en aarde zoals deze in de bijbel bescheven worden. Dus wat je ook wilt aantonen, het gaat dan alleen over jouw theoretische definitie van god en aarde.
Volgens de bijbel heeft God de aarde en mens gemaakt.
God gaf de mens vrijheid en dus de mogelijkheid om keuzes te maken.
De mens koos een eigen weg zonder God (de zondeval).
Omdat God niet wil dat deze toestand eeuwig blijft voortduren, is de stoffelijke mens geen eeuwig leven gegeven.
In deze situatie, buiten Eden, zitten we nog steeds. We zien het resultaat van wat de keuze(s) van de mens produceert.
De mens faalt en is niet in staat om een volmaakte wereld te maken.
De bijbel is er duidelijk over dat deze tijd niet blijft voortduren en er een moment komt dat de maat vol is.
God grijpt in.
De dood is niet het einde van een mens. Er is een opstanding uit de dood.
De mensen zullen rekenschap moeten afleggen over hun keuzes en daden.
In Christus heeft God Zelf voor een oplossing voor de zonde van de mens gezorgd.
Uiteindelijk brengt God alles tot volmaaktheid.
Dat er veel onrecht in de wereld is, waar iets aan gedaan dient te worden, en dat er op een goddelijke interventie niet gerekend hoeft te worden.
Die situatie duurt al duizenden jaren. Er moet iets aan gedaan worden, maar de mens lukt dat niet.
Het enige wat wij kunnen doen zijn die druppels op een gloeiende plaat, want de mens zelf is het probleem.
Het is per slot van rekening nog nooit gebeurd, nou ja op en incidentje van het uitroeien van nagenoeg de hele mensheid door een watertruuk
Het was wel een oplossing om een einde te maken aan het lijden dat een verdorven mensheid voortbrengt.
Dat geeft ook het dilemma aan: het einde van het lijden betekent tevens het einde van de mens.
Had God dan maar beter de mens helemaal niet kunnen scheppen?
Had God de mens als robotten moeten scheppen, zonder vrijheid en keuze?
God heeft ervoor gekozen de mens met vrijheid te scheppen, en tevens voor een oplossing van gevolgen van de verkeerde keuzes gezorgd in Christus. Met een uiteindelijk doel die het lijden verre overtreft.
Dit ene kindje staat trouwens symbool voor de ongeveer 15000 kinderen per dag die zonder dat ze waarschijnlijk ooit van jouw god gehoord hebben voor "het zwarte uitzicht zonder God" geplaatst worden en een afschuwelijke dood ervaren.
Wat ik "het zwarte uitzicht zonder God" noemde is blijkbaar niet goed overgekomen.
Ik bedoel daarmee het uitzicht dat het leven en lijden zou bieden ALS er geen God is.
Want dan is al het lijden zinloos, er is dan geen hoop of troost.
Welke troost of hoop heeft het atheisme te bieden aan die 15000? Kom je veel verder dan "Pech gehad, je bent op de verkeerde plek geboren" ?
En kom niet met "we moeten praktisch helpen", daar zijn we het over eens. Maar daarmee is het de realiteit niet.
De eerste slok uit de beker der natuurwetenschap maakt atheïstisch, maar op de bodem wacht God. (Werner Heisenberg)