BDE - onderzoek, conclusies en interpretaties

[Delight]

Het antwoord is vooralsnog nee. Met die uitzondering dat wij - volgens mijn vader - voortleven in onze kinderen. Als je dit ruimer opvat komt je wel tot een soort eeuwig leven, maar dat heeft niet het persoonlijke karakter van een bewustzijn.

Dat je daden worden herinnerd door diegenen die je gekend hebben? Dat is volgens mij Joods. Judaïsme is ook al 3000 jaar oud. In die dagen werden in geschriften veel zaken gepersonificeerd. Naar mijn mening kun je ook 'onthouden' worden door het universum, immers: de daden die je doet worden 'onthouden' in de verandering van 'de loop der dingen', dat wil zeggen: als je er niet geweest was waren de dingen anders gegaan. Dat is mijn opvatting (in het kort).

[Gershom]

Merkwaardig dat er geen verhalen zijn over mensen die een tunnel zagen met aan het eind een helder licht, als zij ontwaakten uit een narcose. Toch lijkt mij dat de meest nabije benadering van dood zijn.
Ik hoop ook dat het in werkelijkheid zo is. Want ik vond het prima zo'n narcose. Ik speelde nog even met de gedachte dat ik wel eens niet meer wakker zou kunnen worden. Maar dat idee boezemde mij geen angst in. Integendeel ik sliep al voordat ze mij op de operatietafel hadden gepleurd. (Zo zeg je dat toch in het jargon van onze minister president?)
Maar ik werd gewoon wakker. Niks tunnel nada licht, en ik heb ook de chirurg niet horen praten. Ze draaide in die O.K. wel mooie muziek van Vivaldi.
Maar misschien was er wel geen muziek...

[Storm]

Eigenlijk verlang ik niet naar leven na de dood; geen hemel en geen hel. Als ik eerlijk ben wil ik gewoon er niet meer zijn; de family tree gaat wel door.

Ooit zij een christen me dat wanneer iemand geloofde voor dit leven, hij/zij beklagenswaardig was .
Ik ben zo iemand; Jezus betekend in dit leven wat voor mij niet voor later. En dat is meer dan ik ooit durfde te schrijven.

[Delight]

Ik verwacht na de dood er helemaal niet meer te zijn, tenzij de deeltjes die ik verplaatst heb nog wat van me onthouden hebben.

[dikkemick]

Dood gaan we allemaal.

Behalve als je de juiste religie aanhangt.

Maar ja, wat is dood nou eigenlijk.

Dood is dood. Over en sluiten. Ashes to ashes, dust to dust, atoms to atoms.

Toch blijft de dood boeiend, er bestaat veel mysterie omheen.

Mysterie....wensdenken....

Wat gebeurt er dan als we sterven.

Het moment van sterven is misschien lastig te bepalen. Waar ligt de exacte overgang van (net) nog levend naar (net) dood? Maar ben je die grens eenmaal gepasseerd, dan is dood doorgaans dood (tenzij er weer leven in je 'geblazen'/gepompt wordt. Maar of je dan al echt dood bent geweest, dat is de vraag (reanimatie).

Wat gebeurt er als wij bij bewustzijn zijn als wij sterven.

Dat vermindert tijdens het stervensproces, totdat het uitgeschakeld wordt.

Er bestaan verhalen van mensen die licht hebben gezien bij het overschrijden van de grens tussen leven en dood, maar dat is een psychologisch probleemstelling. Leeft het bewustzijn door nadat je bent gestorven, met andere woorden is er leven na de dood?

Volgens Freek de Jonge wel. https://www.youtube.com/watch?v=H6uPe7Euzd8" onclick="window.open(this.href);return false;
Volgens mij niet.

[Jan van Lennip]

Ik begrijp dat er eigenlijk niemand is die gelooft in een leven na de dood. Althans niet hier op het forum. Er bestaat geen enkel bewijs dat bewustzijn plaatsvindt dat de dood overschrijdt.

Ik zelf hoor wel eens over de uitdrukking van onsterfelijkheid. Mensen zouden dit kunnen bereiken door verder te leven in het bewustzijn van de nog levende mensen.

[lost and not found yet!]

Ik zelf hoor wel eens over de uitdrukking van onsterfelijkheid. Mensen zouden dit kunnen bereiken door verder te leven in het bewustzijn van de nog levende mensen.

Verder leven in het bewustzijn van de nog levende mensen gaat hooguit een generatie of 3 mee, tenzij je Napoleon of iets van dien aard bent geweest.

[gerard_m]

Ik vind het wel bijzonder dat mensen hier met absolute stelligheid zeggen dat er geen leven na de dood is, terwijl we het in werkelijkheid gewoon niet (kunnen) weten. Wensdenken?

Ooit zij een christen me dat wanneer iemand geloofde voor dit leven, hij/zij beklagenswaardig was .
Ik ben zo iemand; Jezus betekend in dit leven wat voor mij niet voor later. En dat is meer dan ik ooit durfde te schrijven.

Als je niet religieus bent, draait het om dit leven. Als je wel religieus bent, kun je redeneren dat je hier niet voor niets bent, en zou het ook om dit leven moeten draaien. There is only now .... De vraag of er daarna nog wat komt, is eigenlijk niet al te interessant, je moet er nu iets van maken.

[Jan van Lennip]

Verder leven in het bewustzijn van de nog levende mensen gaat hooguit een generatie of 3 mee, tenzij je Napoleon of iets van dien aard bent geweest.

Idd bij beroemdheden is de duur van het leven langer, dus vooralsnog niet onsterfelijk. Aangezien dit een optie is vraag Ik mij af wat de mogelijkheden daarvan zijn.

[Peter van Velzen]

Ik vind het wel bijzonder dat mensen hier met absolute stelligheid zeggen dat er geen leven na de dood is, terwijl we het in werkelijkheid gewoon niet (kunnen) weten. Wensdenken?

VIndt je het ook bijzonder dat mensen overal met absolute stelligheid zeggen dat er geen monsters onder je bed liggen als het licht uitgaat? Dat kun je toch pas zeker weten als je het licht aan doet, en zelfs dan. Wat als het onzichtbare monsters zijn?

De gedachte dat de geest (datgene in ons dat denkt) los van het lichaam zou kunnen bestaan, wordt door geen enkele feit dat ons daaromtrent bekend is gesteund. Er is slechts steun voor de veronderstelling dat ze in een dood lichaam ontbreekt. Maar als je auto de geest geeft, vraag je je toch ook niet af waar die geest gebleven is? Als onze hersenen lang genoeg zonder zuurstof zitten, worden ze onherstelbaar beschadigd. Daar helpt geen lief moedertje aan, en ook geen lieve heer..

[dikkemick]

Ik zelf hoor wel eens over de uitdrukking van onsterfelijkheid. Mensen zouden dit kunnen bereiken door verder te leven in het bewustzijn van de nog levende mensen.

Verder leven in het bewustzijn van de nog levende mensen gaat hooguit een generatie of 3 mee, tenzij je Napoleon of iets van dien aard bent geweest.

Maar dit wil niet zeggen dat Napoleon zelf (of zijn bewustzijn) nog leeft. Dood = dood. Ook Napoleon.

[Storm]

Ik vind het wel bijzonder dat mensen hier met absolute stelligheid zeggen dat er geen leven na de dood is, terwijl we het in werkelijkheid gewoon niet (kunnen) weten. Wensdenken?

Ik kan dat niet zeggen met absolute stelligheid, ik verlang er niet naar, dat is wat anders.

[Wim_1946]

Ik vind het wel bijzonder dat mensen hier met absolute stelligheid zeggen dat er geen leven na de dood is, terwijl we het in werkelijkheid gewoon niet (kunnen) weten. Wensdenken?

Dat is een onvervalste drogredenering. In de logica geldt dat het bestaan van iets wordt verworpen als er ook na intensief onderzoek geen enkel bewijs is gevonden of sterker nog, niet de minste aanwijzing is gevonden.
Als jouw redenatie klopt zou je ook kunnen zeggen :
- Ik vind het wel bijzonder dat mensen hier met absolute stelligheid zeggen dat er geen kabouters bestaan,
terwijl we het in werkelijkheid gewoon niet (kunnen) weten.
- Ik vind het wel bijzonder dat mensen hier met absolute stelligheid zeggen dat er geen elfjes bestaan,
terwijl we het in werkelijkheid gewoon niet (kunnen) weten.
- Ik vind het wel bijzonder dat mensen hier met absolute stelligheid zeggen dat er geen roze eenhooorns
bestaan terwijl we het in werkelijkheid gewoon niet (kunnen) weten.
- Ik vind het wel bijzonder dat mensen hier met absolute stelligheid zeggen dat er geen rode mannetjes die in
het binnenste van Pluto leven bestaan, terwijl we het in werkelijkheid gewoon niet (kunnen) weten.

Ik hoop dat je de onzinnigheid van je opmerking inziet.

[gerard_m]

De gedachte dat de geest (datgene in ons dat denkt) los van het lichaam zou kunnen bestaan, wordt door geen enkele feit dat ons daaromtrent bekend is gesteund. Er is slechts steun voor de veronderstelling dat ze in een dood lichaam ontbreekt. Maar als je auto de geest geeft, vraag je je toch ook niet af waar die geest gebleven is? Als onze hersenen lang genoeg zonder zuurstof zitten, worden ze onherstelbaar beschadigd. Daar helpt geen lief moedertje aan, en ook geen lieve heer..

Van een auto begrijpen we precies waarom hij het wel of niet doet. Er is geen sprake van "bewustzijn", de auto ervaart niets, als we niet op knoppen of pedalen drukken gebeurt er ook niets. We kunnen verklaren waardoor dit komt.

Als we ons bewustzijn en onze ervaringen tot in de perfectie zouden begrijpen, dan zou ik je redenering dan ook volgen. Maar dat is (voor zover mijn kennis reikt) niet zo.

Eigenlijk gebruik je een aanname, namelijk die van het materialisme. Zonder de materie (de hersenen en de processen die zich daarin afspelen), is er niets. Maar wéten we dat het denken, het bewust zijn, uitsluitend het gevolg is van die processen?

Het verschijnsel BDE begrijpen we nog niet 100%, we nemen aan dat het een soort restproces is door zuurstof tekort in de hersenen. De meeste mensen zijn religieus en we nemen aan dat het grootste deel van de mensen in leven na de dood gelooft vanuit een wensdenken. Er bestaan talloze over geesten en verschijningen en we nemen aan dat alle verhalen slechts fantasieën of hallucinaties zijn. Inderdaad, niets hiervan vormt een bewijs. Er is inderdaad geen enkel feit dat leven na de dood bewijst, maar toch wel iets meer aanwijzingen dan voor monsters onder je bed.

[gerard_m]

Dat is een onvervalste drogredenering. In de logica geldt dat het bestaan van iets wordt verworpen als er ook na intensief onderzoek geen enkel bewijs is gevonden of sterker nog, niet de minste aanwijzing is gevonden.

Ik hoop dat je de onzinnigheid van je opmerking inziet.

Graag zie ik dan wel eerst de uitgebreide onderzoeken die dit aantonen.
In dat geval zal ik de onzinnigheid van mijn opmerking toegeven.