Demiurg schreef:Hij krijgt iemand tegenover zich die een andere levensbeschouwelijke opvatting heeft dan hij en hij stelt zonder omhaal dat de man hallucineert. De man in kwestie zou aldus Dawkins 50 jaar lang in een continue hallucinerende staat verkeren. Dat jij deze absurde bewering respectvol noemt is veelzeggend. Als ik tegen jou zeg dat je gestoord bent (jij dus, niet je mening) omdat je mening me niet aanstaat, zou je dat als respectvol ervaren? Ik kan me dat nauwelijks voorstellen. Het probleem is dan ook niet de zwak beargumenteerde verwerping van het godsdienstig idee dat de man voorlegt, maar in het feit dat Dawkins de man als ontoerekeningsvatbaar verklaard op grond van een pathologische diagnose die volstrekt uit de lucht is gegrepen.
Dat is wel heel eufemistisch uitgedrukt. We hebben het hier over mensen die denken dat er een of meerdere kosmische gordijnentrekkers bestaan die actief dan wel passief invloed op ons bestaan uitoefenen. Als we het toespitsen op het christendom, denken velen van hen ook nog eens dat dit ondetecteerbare opperwezen zichzelf offerde aan zichzelf, om een probleem op te lossen dat hijzelf had veroorzaakt. En dat alles omdat hij (uiteraard een hij, want ontstaan vanuit een patriarchale samenleving) het beste met ons voor zou hebben. De term 'levensbeschouwelijke opvatting' is wat mij betreft echt veel te veel eer voor dergelijke ridicule denkbeelden. We hebben het hier over mensen die in sprookjes geloven! Een vrij uitgebreid, saai, ver doorgevoerd en invloedrijk sprookje, maar een sprookje niettemin.
Dus waarom zouden we hier respectvol over moeten praten? Waar komt toch die hardnekkige misvatting vandaan dat religieuze denkbeelden respectvol benaderd zouden moeten worden? Religie is niets meer dan een mening, en nog een lachwekkend slecht onderbouwde ook. Het enige dat ik respecteer is het
recht van iemand om te geloven wat hij wil en zijn mening hierover te verkondigen, maar daar houdt het voor mij ook op. Slechte ideeën zijn er om op geschoten te worden.
Over die beargumentering. Dawkins stelt dat de man hallucineert omdat als hij in India geboren zou zijn hij over Lord Krsna zou reppen of in Afghanistan over Allah etc. Dat mensen in verschillende culturen het goddelijke fenomeen anders benoemen, beschrijven of met andere rituelen omkleden zegt niets over het fenomeen op zich.
Inderdaad, net zoals jouw bewering dat deze mensen in feite dezelfde god aanhangen nergens op gebaseerd is.
Ervan uitgaande dat atheïsme wereldwijd een zeer kleine minderheid is, vind ik het nogal wat om de rest van de wereld ervan te beschuldigen dat zij zich in een permanente staat van hallucinatie bevinden. En Dawkins behoort tot het selecte gezelschap dat die hallucinatie doorziet en de werkelijkheid ziet voor wat die is. David Icke is er niets bij.
Argumentum ad populum? Werkelijk? Okee, wereldwijd hangt slecht 30% van de bevolking het christendom aan. Een minderheid dus. Jouw redenering volgend zitten deze mensen er dus helemaal naast. Dit houdt ook in dat de meerderheid van de wereldbevolking, die vroeger geloofde dat de Aarde plat was, het destijds bij het goede eind had? Feiten zijn dus subjectief, afhankelijk van een meerderheid van stemmen?
Ik zie niet waarom het nodig is om het fenomeen te pathologiseren, je kunt het toch ook nuchter bekijken voor wat het is?
Hersenspoeling, zelfbedrog, wishful thinking?
Ik kom later op je bericht terug.
