Ik zal het nog eens proberen :
Je krijgt met nieuwjaar een kadootje
Het is een mooie zwarte kubusvormige doos
vraag is wat zit er in en wat ga je ermee doen ?
Hoe los je dit enigma op ?
Het best door die doos open te doen en te kijken wat erin zit ....
je kan ook wachten tot ze vanzelf open valt ...
Dat doe je dus ook en wat blijkt ?
er zit ( bijvoorbeeld ) niets in .....
of iets waar jij ( bijvoorbeeld ) niets mee kan doen
:
"misschien kan iemand anders daar iets mee doen ? "
( en ook met die doos en met dit enigma --->
herbegint het verhaal ... )
Maar je moet wel altijd de doos open doen en kijken wat erin zit
( of voor mijn part met rontgenstralen , erin "kijken " of er mee schudden of zo )
Of
misschien kan je iets met de gesloten gelaten doos doen ?( je krijgt ze bijvoorbeeld : niet open ) ze gebruiken als boekensteun bijvoorbeeld ?
of
Je opent de doos niet , omdat het altijd mogelijk is dat je , daardoor je gekoesterde verwachtingen zou kunnen verliezen ?
of
Je maakt de doos niet open, omdat iemand je gezegd heeft dat , dat gevaarlijk zou kunnen zijn ?
of
je mag de doos niet open doen van de autoriteiten en van pandora
Maar als je doos open maakt en je dus ziet en eruit neemt wat erin zit , kun je de nu lege doos misschien toch nog als boekensteun gebruiken ?
Iedereeen , mijn beste wensen met deze "free- improvisatie" op de
" zwarte doos van Schrodinger "
God is niet meer dan een illusie
Moderator: Moderators
Jij zegt: Wiskunde wordt slechts toegepast om die wetenschappelijke experimenten te verklaren..lanier schreef:Hoe bedoel je dat? Kom eens met een verklaring.....Ik denk te weten dat je met deze uitspraak het vakgebied wiskunde enorm tekort doet.
Ik begrijp daaruit het volgende: jij denkt dat wiskunde slechts als ondersteunend gereedschap dient om empirische data, verkregen in de context van een wetenschappelijk experiment, te beoordelen.
Misschien is die interpretatie van jouw uitspraak verkeerd, want het is natuurlijk triviaal zo dat wiskunde ook in vele andere contexten wordt toegepast. Denk aan technisch ontwerp (i.e., je beschouwt de natuurwetten als gegeven en gaat een artefact maken met bepaald gedrag). Of weersvoorspellingen. Of mijn favoriete stukje wiskunde: informatietheorie - hetgeen een formalisatie is van ideeën die in het technisch domein van data-communicatie in de praktijk boven kwamen drijven en daar door een wiskundige formulering structuur en eenheid in aanbracht.
Behalve deze toepassingen van wiskunde is er ook een gigantische berg van wiskunde for the sake of wiskunde. Er is geen enkele manier waarop de beroemde laatste stelling van Fermat 'nuttig' is; maar er is wel honderden manjaren aan wiskunde verstookt om hem te bewijzen.
Er bestaan belangrijke wiskundige objecten die "groepen" heten. Ongeveer vijftien jaar geleden werd daarin een mijlpaal bereikt: door noeste arbeid van generaties wiskundigen werd de classificatie van alle eindige groepen afgerond. Dit heeft het journaal nooit gehaald, maar het is echt een prestatie van jewelste. behalve een verdwaalde Lie-groep in de quantum-mechanica is dit hele kennisgebied binnen de natuurwetenschap eigenlijk niet relevant.
Neem elementaire verzamelingenleer. De hele wiskunde is prima bruikbaar zonder al te veel na te denken over wat een "verzameling" nou precies is - gebruik gewoon een intuïtief idee, dan komt het meestal wel goed. Maar als je dan over monstrums gaat nadenken als "de verzameling van alle verzamelingen die niet zichzelf bevatten" dan blijkt er een probleem te zijn, en het heeft de wiskunde tientallen jaren gekost om met een bevredigend antwoord te komen op de problemen die dit oproept. Ondertussen gingen wetenschap en techniek vrolijk door met het gebruik van wiskunde - deze fundamentele discussie was simpelweg niet relevant.
Er zijn tientallen onderdelen van wiskunde waar mensen een wetenschappelijke carrière van maken zonder dat er veel raakvlak is met iets praktisch als natuurwetenschap. De wiskunde zien als een soort "hulp-sinterklaas" voor het wetenschappelijk experiment is daarom zeer onterecht.
Groetjes, Sidney
Dat heb ik niet gezegd; ik weet niet of je de quotes hebt gelezen van Goethe en Sheldrake, maar daar was die zin op van toepassing.Jij zegt: Wiskunde wordt slechts toegepast om die wetenschappelijke experimenten te verklaren..
Ik begrijp daaruit het volgende: jij denkt dat wiskunde slechts als ondersteunend gereedschap dient om empirische data, verkregen in de context van een wetenschappelijk experiment, te beoordelen.
Als ik had gezegd: Wiskunde wordt alleen maar toegepast om wetenschappelijke experimenten te verklaren, dan had je gelijk. Het was een reactie op de eerdere postings.
Hemeltjelief - zou het veel moeite zijn om duidelijk te maken wat je precies bedoelt in je posts? Ik heb zojuist dus blijkbaar een kwartier verspeeld met het ontkrachten van een punt wat nooit gemaakt is.lanier schreef:Dat heb ik niet gezegd; ik weet niet of je de quotes hebt gelezen van Goethe en Sheldrake, maar daar was die zin op van toepassing.Jij zegt: Wiskunde wordt slechts toegepast om die wetenschappelijke experimenten te verklaren..
Ik begrijp daaruit het volgende: jij denkt dat wiskunde slechts als ondersteunend gereedschap dient om empirische data, verkregen in de context van een wetenschappelijk experiment, te beoordelen.
Doe me een lol en lees zelf je eigen bericht nog eens door. En leg me dan nog eens uit waar de opmerking "Wiskunde wordt slechts toegepast om die wetenschappelijke experimenten te verklaren" precies naar terugverwijst. Ik haal het verband met Goethe en Sheldrake er niet uit hoor.
Not amused,
Sidney
Eeeeh Reddish misschien zit de crux in het woordje "die"
lanier schreef;
Lijkt me heel leuk als je dat allemaal wel snapt. Mijn natuur om van alles het waarom te vragen loopt spaak op rekenkunde dat uitgaat van vaste aannames die je niet ter dusicussie steld dus dreef ik de meester tot wanhoop met de vraag waarom 1+1 dan 2 was en waarom ik het daarmee eens moest zijn. :P Begin ineens wel een fundamenteel verschil te onderscheiden in de wijze van denken tussen mij en sommige andere forumleden 
Tsjok een leuke uitleg en mijn dank voor een nieuwe poging elkaar te verstaan.
Wat nu als je met alle jou ter beschikking staande middelen niets feitelijks kunt bepalen over die zwarte doos?
Betekend dat dan alleen maar dat je niets kunt bepalen en zegt dat niets feitelijks over die doos of betekend dat dan dat je niets kunt bepalen omdat er dùs niets IS?
Groet Enigma
Je hebt wat mij betreft je bijdrage niet voor niets geschreven hoor, ik vond het heel leerzaam, voor mij iets om over na te denken, snap namelijk vrijwel niets van wiskunde en deze visie lijtk mij iets meer inzicht te geven.Wiskunde wordt slechts toegepast om die wetenschappelijke experimenten te verklaren.
lanier schreef;
Word ik dus ff stikjaloers van, ik kreeg al problemen op de lagere school toen we aan de breuken begonnenHet is een leuk vak (tijdens mijn HTS studie Informatica genoot ik 18 uur wiskunde per week); maar het blijft goochelen met getallen. Het is inderdaad leuk als het resultaat datgene oplevert wat je ervan mag verwachten.
Lijkt me heel leuk als je dat allemaal wel snapt. Mijn natuur om van alles het waarom te vragen loopt spaak op rekenkunde dat uitgaat van vaste aannames die je niet ter dusicussie steld dus dreef ik de meester tot wanhoop met de vraag waarom 1+1 dan 2 was en waarom ik het daarmee eens moest zijn. :P Begin ineens wel een fundamenteel verschil te onderscheiden in de wijze van denken tussen mij en sommige andere forumleden Tsjok een leuke uitleg en mijn dank voor een nieuwe poging elkaar te verstaan.
Wat nu als je met alle jou ter beschikking staande middelen niets feitelijks kunt bepalen over die zwarte doos?
Betekend dat dan alleen maar dat je niets kunt bepalen en zegt dat niets feitelijks over die doos of betekend dat dan dat je niets kunt bepalen omdat er dùs niets IS?
Groet Enigma
Geen mens is intelligent genoeg om de eigen domheid te begrijpen.
Hmmm, maar ook dan snap ik het nog niet .... grumble..... :^)Enigma schreef:Eeeeh Reddish misschien zit de crux in het woordje "die"Wiskunde wordt slechts toegepast om die wetenschappelijke experimenten te verklaren.
Dat is fijn om te horen. Voor mij is wiskunde een zeer belangrijk gereedschap in mijn werk, en daarnaast vind ik ook de abstracte schoonheid van wiskunde enorm fascinerend. Ook de notie dat je zekerheid kunt hebben, dus niet "99,9999999%" maar "100%" zekerheid over uitspraken in de wiskunde is zeer aansprekend. Het is een overzichtelijke wereld.Je hebt wat mij betreft je bijdrage niet voor niets geschreven hoor, ik vond het heel leerzaam, voor mij iets om over na te denken, snap namelijk vrijwel niets van wiskunde en deze visie lijtk mij iets meer inzicht te geven.
Dat is een heel goede vraag, waarop die onderwijzer natuurlijk niet kan antwoorden - zijn werk is om de kids een hele hoop truukjes te leren. Ook ik kampte op de lagere school met dit soort vragen, maar ik heb die tijdelijk kunnen onderdrukken en daarna op de middelbare school en vooral op de universiteit (technische informatica in delft) heel wat wiskunde voor mijn kiezen gekregen. Pas heel laat in die ontwikkeling kwamen de "grondregels" aan de orde, waarbij je inderdaad kunt gaan snappen waarom de uitspraak "1+1=2" zinnig is, en wat je allemaal moet aannemen om dat te kunnen zeggen.Word ik dus ff stikjaloers van, ik kreeg al problemen op de lagere school toen we aan de breuken begonnen
Een grappige anekdote: een paar jaar geleden had ik alleen pen en papier bij de hand, en toen moest ik (voor het eerst in 15 jaar?) een staartdeling maken. Met enige moeite lukte dat, en het mooiste daaraan was dat ik al doende ineens inzag waarom staart-delen werkt - dat hadden ze me op de lagere school natuurlijk nooit verteld, maar dankzij mijn verbeterde wiskunde inzicht kon ik het echt begrijpen.
Ander leuke voorbeeld: zoals je misschien weet is een heel getal deelbaar door drie dan en slechts dan als de "som der cijfers" deelbaar is door drie. Toen ik wat algebra kreeg in mijn 2e jaar van de universiteit en wat zat te doodlen met pen en papier, zag ik ineens in hoe je dat heel makkelijk kon bewijzen, en verder hoe je die regel kon generaliseren; er bestaat een soortgelijke simpele regel voor "deelbaarheid door een willekeurig getal uitgedrukt in een willekeurig talstelsel", en dat werd in een halve minuut ineens glashelder - een echte Aha-Erlebnis! Mooie momenten zijn dat.
Groetjes, Sidney
Het zegt het volgende:Betekend dat dan alleen maar dat je niets kunt bepalen en zegt dat niets feitelijks over die doos of betekend dat dan dat je niets kunt bepalen omdat er dùs niets IS?
Het gaat over de kat-paradox van Schrodinger. Een kat wordt opgesloten in een doos met een radioactief atoom en een mechanisme dat de kat kan doden.
In de eerste plaats is er hier weer het verschil tussen klassieke toestand en quantum-toestand (of ensemble). Als de standaardinterpretatie hier consequent wordt doorgetrokken mogen de katten, zolang er geen waarneming aan wordt gedaan, niet beschouwd worden als dood of levend. Of dit consequent doorvoeren van de
standaardvisie toegestaan is, hangt samen met de vraag of en in hoeverre de quantummechanische beschrijving kan worden overgedragen van het microscopische naar het macroscopische niveau. Vervolgens is er weer de vraag wat een waarneming is. Zijn de katten waarnemers van hun eigen toestand? En indien bewustzijn essentieel is voor een waarneming, hebben katten daarvoor dan het juiste soort van bewustzijn?
Uit het bovenstaande kunnen we de volgende trefbegrippen afzonderen:
1. de werkelijke toestand van een systeem onafhankelijk van de meting;
2. onvolledigheid;
3. meetstoring;
4. complementariteit;
5. de overgang van micro-naar macroscopie, en
6. bewustzijn.
De rol van het bewustzijn wordt als essentieel gezien door wis- en natuurkundigen
als Von Neumann, F. London, W. Heitler en E.P. Wigner. Deze in de fysica hoogst ongebruikelijke stap illustreert hoe ernstig de situatie is.
Bovenstaande is een samenvatting uit de grondslagen van de Quantummechanica geschreven door Hilgevoord en bedoeld als collegemateriaal.
Dit klopt. Zo moeilijk is het toch niet? Sheldrake zegt dat we in experimenten datgene zien wat je verwacht. In die experimenten wordt wiskunde gebruikt. Het resultaat zegt dus niet of de wiskundige berekeningen kloppen of niet; dat zal heus wel het geval zijn. Hij zegt dat de resultaten van een experiment geen naakte feiten zijn, maar de resultaten waar je naar zoekt. En Goethe zegt dat alles wat feitelijk is, in zekere zin theorie is.Eeeeh Reddish misschien zit de crux in het woordje "die"
Niels Bohr: Het is verkeerd te denken dat het de taak van de natuurkunde is om uit te vinden hoe de natuur is. De natuurkunde gaat uitsluitend over wat wij over de natuur kunnen zeggen.
Zelfs het leveren van 1 bewijs kan eigenlijk niet.
Stephen Hawking: In het algemeen voorspelt de quantummechanica voor een waarneming niet 1 bepaalde uitkomst. In plaats daarvan voorspelt ze een aantal mogelijke uitkomsten en zegt ons hoe waarschijnlijk elke mogelijkheid is. Dat wil zeggen, wanneer we dezelfde meting verrichten bij een groot aantal vergelijkbare systemen, die op dezelfde manier zijn begonnen, dan zouden we merken dat de uitkomst van een meting in een aantal gevallen A is, in sommige gevallen B, enzovoort. We zouden bij benadering kunnen voorspellen dat de uitkomst A is, of B, maar het specifieke resultaat van een afzonderlijke meting valt niet te voorspellen. De quantummechanica brengt daardoor een onontkoombaar element van onvoorspelbaarheid oftoeval in de natuurwetenschap. De quantummechanica is werkelijk een buitengewone geslaagde theorie, en vormt de grondslag voor vrijwel de gehele moderne natuurwetenschap en technologie.
Wat is waarheid?
Volgens mij is de meest natuurlijke manier om hierover na te denken de volgende. Althans, dit is wat ik heb gedestilleerd uit een inleidend quantum-mechanica vakje wat ik ooit heb gevolgd... Bij gebrek aan mensen die er wel verstand van hebben (ik niet dus) bij deze het model wat ik over deze materie in mijn hoofd heb zitten:lanier schreef:Vervolgens is er weer de vraag wat een waarneming is.
Ieder quantum-mechanisch systeem kan precies worden beschreven door zijn golf-functie, die precies de waarschijnlijkheidsamplitudes bepaalt van alle mogelijke toestanden waarin het systeem zich kan bevinden. De quantum-mechanische golffunctie ontwikkelt zich deterministisch.
Wat is nu een "waarneming"? Vóórdat een waarneming wordt gedaan kunnen de systemen ('waarnemer+apparatuur' en 'waar te nemen object') worden beschouwd als onafhankelijk, met onafhankelijke (maar deterministische) ontwikkeling van hun beide golf-functies. Datgene wat wij "waarneming" noemen is het samengaan van beide golffuncties tot één golffunctie die het gedrag van beide onderdelen beschrijft; het is niet meer mogelijk om te spreken over twee losse systemen, aangezien ze interacteren (beide sub-componenten bestaan niet meer als systeem omdat ze niet langer gesloten zijn). Deze "quantum entanglement" leidt tot een situatie waarin de nieuwe golffunctie een representatie is van de superpositie van alle states van het nieuwe systeem, en het is precies dit verschijnsel (het verlies van identiteit als systeem, en het samen met andere systemen opgaan in een nieuw super-systeem) dat een waarneming is. Tenminste, wij noemen het een "waarneming" als tenminste één van de oorspronkelijke systemen op macroscopisch niveau bestaat, maar hetzelfde gebeurt als bv. twee elementaire deeltjes elkaar tegenkomen - ook dan kan de situatie alleen nog maar adequaat worden beschreven door de systemen niet meer als onafhankelijk te beschouwen.
ad.1 "de werkelijke toestand van een systeem" is precies gelijk aan de toestand zoals die wordt beschreven door de golf-functie. De kat is niet óf dood, óf levend. Na waarneming (= entanglement van de golffunctie van de kat en de waarnemer) neemt de amplitude van één van beide mogelijkheden af tot nul.Zijn de katten waarnemers van hun eigen toestand? En indien bewustzijn essentieel is voor een waarneming, hebben katten daarvoor dan het juiste soort van bewustzijn?
Uit het bovenstaande kunnen we de volgende trefbegrippen afzonderen:
1. de werkelijke toestand van een systeem onafhankelijk van de meting;
2. onvolledigheid;
3. meetstoring;
4. complementariteit;
5. de overgang van micro-naar macroscopie, en
6. bewustzijn.
ad.5 er gebeurt niets essentieels in die overgang, behalve dat de golffuncties van macroscopische systemen meestal veel kansmassa hebben geconcentreerd in één toestand; de kat van schrödinger is een bewust geconstrueerd tegenvoorbeeld.
ad.6 bewustzijn: wat is dat?
Oké, ik mis blijkkbaar iets simpels. Jammer dan, kan gebeuren. Sorry voor mijn korte lontje.Citaten?De rol van het bewustzijn wordt als essentieel gezien door wis- en natuurkundigen
als Von Neumann, F. London, W. Heitler en E.P. Wigner. Deze in de fysica hoogst ongebruikelijke stap illustreert hoe ernstig de situatie is.
Dit klopt. Zo moeilijk is het toch niet? Sheldrake zegt dat we in experimenten datgene zien wat je verwacht. In die experimenten wordt wiskunde gebruikt. Het resultaat zegt dus niet of de wiskundige berekeningen kloppen of niet; dat zal heus wel het geval zijn. Hij zegt dat de resultaten van een experiment geen naakte feiten zijn, maar de resultaten waar je naar zoekt. En Goethe zegt dat alles wat feitelijk is, in zekere zin theorie is.Eeeeh Reddish misschien zit de crux in het woordje "die"
Groetjes, Sidney
Sorry Mar, het is een vrij technisch verhaal, maar volgens mij wel nodig om terug te komen op de stelling is God een illusie?Ik heb niet meer gereageerd, omdat ik jullie volledig kwijt ben... Wiskunde is niet mijn vak en wat er hier nu allemaal gezegd wordt - ik snap er geen hout meer van, dus wat dit betreft haak ik compleet af...
Einstein zei: God dobbelt niet, maar Stephen Hawking zegt: God is een overbeterlijke gokker en Hij werpt zijn dobbelstenen bij iedere gelegenheid die zich voordoet.
Stephen Hawking zegt het volgende:
Als je zegt dat God almachtig is, buiten de tijd staat, weet wat er staat de gebeuren en over ons lot kan beschikken; hoe kunnen wij dan beschikken over een vrije wil? En als we die niet hebben, kunnen we dan verantwoordelijk zijn voor onze eigen daden?
Er moet een verzameling wetten zijn die de ontwikkeling van het heelal vanaf de begintoestand compleet beschrijft. Deze wetten zijn uitgevaardigd door God. Maar het heeft er alle schijn van dat God niet ingrijpt om de wetten te schenden.
De begintoestand van het heelal kan door God zijn gekozen, maar hij kan evengoed op eigen kracht zijn bepaald door de natuurwetten. Als alles door de natuurwetten is bepaald, moet de vrije wil op illusie berusten.
Het maakt weinig uit of de voorbeschikking van het heelal wordt toegeschreven aan een almachtige God of aan de natuurwetten. Men zou altijd kunnen aanvoeren dat de natuurwetten een uitdrukking zijn van Gods wil.
Er volgen drie vragen:
1=Hoe kan de complexiteit van het heelal met alle triviale details zijn bepaald door een stel eenvoudige vergelijkingen? Kan men werkelijk geloven dat God alle triviale details heeft uitgekozen? Kennelijk luidt het antwoord dat het onzekerheidsbeginsel (***van Heisenberg; erg technisch weer, dus dat sla ik maar even over***) van de quantummechanica met zich meebrengt dat er niet slechts 1 afzonderlijke geschiedenis voor het heelal bestaat, maar een hele familie van mogelijke geschiedenissen. Wij leven toevallig in een bepaalde geschiedenis, met zekere eigenschappen en details.
2=Als alles is voorbeschikt door een bepaalde fundamentale theorie, dan is wat wij over de theorie beweren ook door de theorie bepaald. En waarom zou bepaald zijn dat onze uitspraken juist zijn en niet geheel fout of niet ter zake doend? Mijn antwoord luid dat alleen individuen die de juiste conclusies in verband met de wereld on hen heen trekken een kans maken om te overleven en zich voort te planten (Darwins theorie van de natuurlijke selectie).
3=Als alles is voorbeschikt, hoe zit het dan met de vrije wil en de verantwoordelijkheid van onze daden? Omdat we het menselijk gedrag niet kunnen voorspellen, doen we er beter aan de effectieve theorie aan te hangen dat mensen vrije wezens zijn die kunnen kiezen wat zij willen doen. We moeten nog afwachten of het verantwoordelijkheidsgevoel voldoende zal zijn om het agressie-instinct te beheersen. Als dat niet het geval is zal de mensheid een van de doodlopende stegen van de natuurlijke selectie blijken te zijn.
Is alles voorbeschikt? Ja dat is zo. Maar het zou evengoed niet zo kunnen zijn, want we zullen nooit weten wat er is voorbeschikt.
God zou je in mijn ogen kunnen zien als de maker van het heelal en God grijpt verder niet in. Religie gaat uit van een God en meestal spreekt een God tot de gelovigen (dmv een profeet). God heeft in mijn ogen geen invloed op wat er zich afspeelt en de mens is zelf verantwoordelijk voor zijn/haar daden. Ik geloof niet in een religie omdat het voor mij slechts iets zegt over ons mensen en niets over een God. Als iemand gelooft in een God vind ik dat prima, en als iemand zijn/haar geloof aanwend om tot bepaalde inzichten te komen wat niet schadelijk is voor anders denkenden dat vind ik dat ook prima. Doe wat je ermee wilt doen. In mijn ogen is een religieuze ervaring iets wat sommigen van nature hebben (relie-gen?). Afstand doen van je religie betekent veelal dat er iets anders voor in de plaats moet komen omdat het berust op gevoelens. Geen gelovige zou graag afstand doen van zijn/haar geloof om het te vervangen door niets.
Is God een illusie? Misschien wel, misschien niet. Zoals Reddish het al zei: een van beide zit er gigantisch naast. Zolang elk individu kan leven met zijn/haar opvatting, so be it. Helaas zijn we uitgerust met een agressie-instinct en zijn we zo ongeveer de enige soort die elkaar vermoorden. Binnen de dierenwereld is er volgens mij geen enkele soort die elkaar vermoorden. Dit agressie-instinct wordt tevens gebruikt binnen de religie, maar ook in de politiek en ook in ons dagelijks leven. Het is zoals Hawking al aangaf iets wat ons uiteindelijk kan opbreken. Ik zie als agnost God slechts als een mogelijkheid voor het creeeren van ons heelal en niets meer dan dat.
No hard feelingsOké, ik mis blijkkbaar iets simpels. Jammer dan, kan gebeuren. Sorry voor mijn korte lontje.
Er zijn vele voorbeelden van andere diersoorten die moorden binnen de eigen soort. Enigma noemde kortgeleden het voorbeeld van een apengroep dat ze op televisie had gezien, waarbij een aap door een groep MANNETJES (jazeker) werd vermoord. Bij leeuwen is het standaard dat wanneer een nieuw mannetje dominant wordt in de groep, deze de jongen van de vrouwtjes, verwekt door zijn voorganger, doodt. Kannibalisme in tijden van schaarste komt bij erg veel soorten voor. Mieren vechten complete oorlogen uit tussen verschillende nesten, ook tegen mieren van dezelfde soort. Etcetera.lanier schreef:Helaas zijn we uitgerust met een agressie-instinct en zijn we zo ongeveer de enige soort die elkaar vermoorden. Binnen de dierenwereld is er volgens mij geen enkele soort die elkaar vermoorden.
Groetjes, Sidney