Vuurtje schreef:Want de HEER verafschuwt mensen, die zulke dingen doen, en om die verfoeilijke praktijken verdrijft hij deze volken voor u."
Dat het bijbelverhaal menselijke flauwekul is en de woorden niet van God zijn uitgegaan is al duidelijk hieruit dat
God deze volkeren helemaal niet verdreef, noch zelf via een godsoordeel uitmoordde, maar
het volk Israel het werk opknappen moest. God gaf zogenaamd opdracht om het via een oorlog te doen! Hoe klein, stuntelig en onmachtig kan men zijn God maken?
Indien dit nog overtuigender gezegd moet worden dan kan dat wellicht door de woorden van Deuteronomium 20 aan te halen, waar Jahweh regels voor de oorlog voorschrijft op deze manier:
Maar uit de steden van déze volken die Jahweh, uw God, u ten erfdeel zal geven, zult gij niets wat adem heeft, in leven laten, maar gij zult ze volledig met de ban slaan (=uitroeien), de Hethieten, de Amorieten, de Kanaänieten, de Perizzieten, de Chiwwieten, en de Jebusieten, zoals Jahweh, uw God, u geboden heeft, opdat zij u niet leren te doen naar al de gruwelen, die zij voor hun goden doen, zodat gij tegen Jahweh, uw God, zoudt zondigen.
Wanneer gij lange tijd een stad belegert, daartegen strijdende om haar in te nemen, dan moogt gij het geboomte daaromheen niet vernietigen door de bijl erin te slaan, maar gij moogt daarvan wel eten, doch het niet vellen; want zijn de bomen in het veld mensen, dat zij door u bij het beleg betrokken zouden worden? Alleen het geboomte, waarvan gij weet, dat het geen geboomte met eetbare vruchten is, dat moogt gij vernietigen en vellen om een belegeringswal te bouwen tegen de stad die met u strijd voert, totdat zij valt.’(16-20)
Let op de angst die Jahweh hier heeft en die als basis dient voor het uitroeien van zes volken. Wat de laatste verzen betreft laat Jahweh zich van zijn beste kant zien door ons erop te wijzen dat de prachtige vruchtbomen onschuldig zijn en daarom geëerbiedigd moeten worden.
(...Eh, O ja, natuurlijk...Bovendien zijn ze nuttig om als voedsel te dienen voor de soldaten van Jahweh, zodat ze beter slagen in hun uitroeiingsopdracht...
De andere bomen zijn weliswaar ook onschuldig, ja...maar leveren geen vrucht op! ...dat laat natuurlijk duidelijk zien dat je het met die bomen niet zo nauw hoeft te nemen. Ze bestaan als het ware alleen maar om voor de mens als hout te dienen...en zijn, by the way, ook nuttig voor de oorlog, dus kap die maar wel!)
We kunnen hier dus een hoop van leren over wat goed en slecht is en hoe de bijbelschrijver redeneert! Vooral het naast elkaar staan van teksten die het hebben over uitroeien van gehele volken, maar sparen van vruchtbomen spreekt boekdelen.
Dat de opdracht niet door God is gegeven is ook duidelijk uit een ander feit: het was een algemeen gebruik in de regio om oorlogen te voeren in naam van de plaatselijke God die er zogenaamd opdracht toe gaf en aan wie na afloop van de strijd de gehele vijandelijke bevolking geofferd moest worden. Een voorbeeld hiervan is te lezen op de beroemde steen van Mesa, de koning van Moab in de 9e eeuw voor de jaartelling. Volgens 2 Kon. 3:4 en 5 maakte hij zich onafhankelijk na de dood van Achab. Op een gedenksteen die hij liet oprichten aan de overkant van de Jordaan, ter ere van zijn onafhankelijkheid staat te lezen:
‘En Kemosh (de god van Moab) zei tot mij: Ga, neem Nebo op Israël; en ik ging in de nacht, en ik streed ertegen van het aanbreken van de dageraad tot de middag, en ik nam het, en ik doodde alles [ervan], zevenduizend m[annen] en… en vrouwen en … en dienstmaagden; immers, voor Ashtar Kemosh had ik het met de ban (cherem) geslagen. En vandaar nam ik… van Jahweh [Jahaz], en ik sleepte deze voor het aangezicht van Kemosh’.
Hoe dom kan een modern mens zijn om bij zulke doorgestoken kaart toch te blijven volhouden dat achter zo'n menselijke oorlog in primitieve tijden God als opdrachtgever staat?
Hebr 6: 
