Floris1976 schreef:Ik weet niet zo goed wat ik me er bij voor moet stellen. Ik zou denken dat een dier dat aan land komt niet zelf vinnen heeft en zijn jong ineens poten. Ik weet dat er bij mensen goed zichtbaar is hoe het veranderd, maar ik vroeg me af or er een dier is waarvan erg vel fossielen zijn gevonden zodat als je de lijn foto's naast elkaar legt het beeld goed zichtbaar is. Of is dat wishfull thinking?
Dat is inderdaad wishful thinking, want nu lijkt het alsof je suggereert dat een dier zijn vinnen bewust laat verdwijnen zodra hij het land op kruipt. Maar zo werkt eveolutie niet. Er zit geen doel achter, sommige mutaties hebben nu eenmaal nut voor het voortbestaan van een soort en andere niet. Maar wat onderscheidt nu één soort van een andere? Baseer je dat op het uiterlijk, op het gedrag? Een kip en een krokodil lijken uiterlijk niet veel op elkaar, maar in het DNA hebben ze heel veel overeenkomsten. Hou dat in je achterhoofd als je zoekt naar 'tussenvormen' want elk dier is een tussenvorm, omdat de evolutie continu doorgaat. Bovendien zijn de meeste nu nog levende diersoorten ontstaan na het uitsterven van de dinosaurussen dacht ik. Zoals de soorten er nu uitzien, zijn ze enorm goed ontwikkeld, anders waren ze niet meer in leven. Kleine mutaties zullen meestal geen voordeel opleveren. Zo is een albino leeuw een slechte mutatie en overleeft zeer moeilijk in het wild, omdat zijn prooi hem al van verre zien aankomen. Dat er nu nog albino leeuwen bestaan is de schuld van de mens. Andere mutaties kunnen een voordeel opleveren. 70 miljoen jaar geleden bestonden er alleen heel kleine zoogdieren, nu zijn er veel grote zoogdieren, omdat die in het habitat een voordeel opleverden. Eilanden bijv. leveren bijna altijd enorm grote variaties van diersoorten op, zoals de beren op Kodiak en de schildpadden op de Galapagos eilanden. Voor vogels gaat dit niet op, hoewel de struisvogel wel een voorbeeld is van een soort die enorm groot is geworden, met succes, maar die niet meer kan vliegen. Er zit een limiet aan het formaat van vogel. Zo kunnen we eindeloos doorgaan. Tussensoorten vinden we meestal niet terug, omdat ze relatief gezien een zeer kleine groep vormen die bovendien niet erg succesvol was, anders hadden we ze nu nog steeds zien rondhuppelen. Dus een tussenvorm vinden is bijzonder, omdat het altijd een uitgestorven soort betreft die bovendien niet veel succes had in het overleven.
Vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan.