van wedergeboren christen tot............

Destinesia · Bericht door **Destinesia** » 22 aug 2008 15:58

Tenzij Prediker iets reflectief duidelijk wilde maken wat hem eigenlijk zijn kop had kunnen kosten. Misschien was hij wel een 'agnost' of 'ietsist' of deist of misschien wel atheist maar kon, of durfde daar niet voor uit te komen.

fbs33 · Bericht door **fbs33** » 22 aug 2008 18:59

Rereformed schreef:Inderdaad. God was voor Prediker dan ook enkel een axioma. De gedachte kwam niet in hem op dat God wel eens niet zou kunnen bestaan, zelfs niet terwijl hij alle redenen die hij voor zo'n uitspraak zou kunnen bedenken al op een rijtje had staan. God was een automatisme. Het is interessant dit te overdenken.

Hij (prediker) was, gezien zijn eerdere constatering, tot de conclusie gekomen een dier te zijn en beschouwde allerlei zaken die de mens deden veronderstellen bóven die dierenwereld te staan als ijdele inbeelding! Waar een veronderstelde god nodig was (als ingebeeld!) om hem die andere 'inbeelding' te bezorgen (Dát is m.i. de reden voor het fundamentele fanatisme waarmee velen zich aan dat geloof vastklamp[t]en)
Een tweede bijkomende reden was de erbij komende eerdere ontdekking dat een stel individuen het beste samenleefden met een ijkpunt van waaruit vaste regels en wetten voortkwamen die dat 'stel' vast aaneen kitte tot maatschappij!
Niemand had daar vóór ooit voldoende gezag gehad om de 'regels' ná diens dood te laten handhaven (Gezag was een een tijdelijke en wisselende (labiele) zaak per leider! m.i.)
Prediker zat m.i. in een spagaat nml. A)de god als inbeelding om die menselijke inbeelding overeind te houden en B) de inbeelding die het stel individualisten zo goed bij elkaar hield als maatschappij door gezag aan wetten en regels mee te geven!
Het moet hem tot rationalistisch huichelen hebben gebracht, haha.

Ik heb het voordeel dat ik in mijn verleden nooit diep en indringend geindoctrineerd ben geweest en daardoor veel makkelijker terecht kon komen bij de mens zelf als bedenker van zijn zgn. 'schepper' zonder dat de angst mij om het hart sloeg voor god's toorn in de vorm van een bliksemstraal oid. (als ik pech had verweet ik dat aan mijn eigen stommiteit en ter lering om de volgende te vermijden)
Da's heel wat andere koek dan jij (en vele anderen) hebt moeten eten om zich aan god te ontworstelen.

Bericht door **Rereformed** » 22 aug 2008 20:41

fbs33 schreef:Ik heb het voordeel dat ik in mijn verleden nooit diep en indringend geindoctrineerd ben geweest en daardoor veel makkelijker terecht kon komen bij de mens zelf als bedenker van zijn zgn. 'schepper' zonder dat de angst mij om het hart sloeg voor god's toorn in de vorm van een bliksemstraal oid. (als ik pech had verweet ik dat aan mijn eigen stommiteit en ter lering om de volgende te vermijden)
Da's heel wat andere koek dan jij (en vele anderen) hebt moeten eten om zich aan god te ontworstelen.

Persoonlijk heb ik ook geen ervaring met een God waar je bang voor moet zijn. Mijn ontworstelen aan God was eerder iets wat lijkt op je ontworstelen aan het roken wanneer je een lange tijd een roker bent geweest. Achteraf noem ik het verslaafdheid van het denken, het gehecht zijn aan het belopen van bepaalde vertrouwde paadjes, het niet in staat zijn om je gedachten een radikaal nieuwe wending te geven. Ik kan het ook vergelijken met het omschakelen op een totaal andere taal.

fbs33 · Bericht door **fbs33** » 22 aug 2008 21:25

Rereformed schreef: Achteraf noem ik het verslaafdheid van het denken, het gehecht zijn aan het belopen van bepaalde vertrouwde paadjes, het niet in staat zijn om je gedachten een radikaal nieuwe wending te geven. Ik kan het ook vergelijken met het omschakelen op een totaal andere taal.

Zit daar niet de angst voor de consequenties wanneer je die god (en doel!) los moet laten onder de druk v.h. verstand dat je iedere keer wijst op die ijdelheid die je een hiernamaals doet veronderstellen maar dan daardoor de conclusie lijkt te wettigen dat je tijdens je leven slechts een bijeengegraaide hoop materie etc. bent die na je dood verwaait tot (min of meer) niets?
Ik heb wel enige tijd en moeite nodig gehad om me dat te realiseren (maar gelukkig óók dat ik er niet meer zou zijn om daarover te treuren, haha)
Overigens zou ik er niet aan moeten denken om nog Fins te leren, brr

Bericht door **Rereformed** » 22 aug 2008 22:16

fbs33 schreef:
Rereformed schreef: Achteraf noem ik het verslaafdheid van het denken, het gehecht zijn aan het belopen van bepaalde vertrouwde paadjes, het niet in staat zijn om je gedachten een radikaal nieuwe wending te geven. Ik kan het ook vergelijken met het omschakelen op een totaal andere taal.
Zit daar niet de angst voor de consequenties wanneer je die god (en doel!) los moet laten onder de druk v.h. verstand dat je iedere keer wijst op die ijdelheid die je een hiernamaals doet veronderstellen maar dan daardoor de conclusie lijkt te wettigen dat je tijdens je leven slechts een bijeengegraaide hoop materie etc. bent die na je dood verwaait tot (min of meer) niets?
Ik heb wel enige tijd en moeite nodig gehad om me dat te realiseren (maar gelukkig óók dat ik er niet meer zou zijn om daarover te treuren, haha)

Ik heb nooit zo gezeten met dit gevoel van zinloosheid. Voor mij is en was (als gelovige) eeuwig leven juist een vooruitzicht van ultieme zinloosheid. Ik hield me nooit bezig met het hiernamaals, maar kon er eenvoudig niets mee.
Ik zat meer met het onbehaaglijke gevoel dat het geloof opgeven voor dít leven een soort ontreddering of desoriëntering betekende. Alles was zogenaamd door de Vaderhand geleid in het leven en kon je daarom gemakkelijker accepteren. Je at altijd uit de hand van een ander zogezegd. Geloof was als wonen in een huis waar het altijd behaaglijk warm is.
Zelf bomen moeten zagen, in mootjes hakken, zelf haardkachels bouwen en ze leren aan te steken en op het juiste moment de schoorsteen dicht doen om de kachel zo warm mogelijk te krijgen terwijl hij geen giftige dampen meer afgeeft, ... daar wist je totaal niets van en dat is een hele kunst voordat je het onder de knie hebt!
Afbeelding

Overigens zou ik er niet aan moeten denken om nog Fins te leren, brr

Welnee, da's juist goed om ouwe hersencellen in optimale conditie te houden. Vergeet niet dat het Fins de taal van de Oerbron is. Wanneer je er mee bezig bent het te leren herinner je je opeens van alles weer, waarom je hier bent, Wie je bent en waartoe je bent.

Kochimodo · Bericht door **Kochimodo** » 22 aug 2008 23:17

Wat mij ook benauwde aan het idee om het geloof los te laten, was het feit om weer helemaal opnieuw te beginnen. En de angst om in een diep zwart gat te vallen. Alles wat je al die tijd daarvoor geloofd had was dan eigenlijk verspilde tijd en moeite. Versplide tijd aan gebed, bijbellezen, kerkbezoek, alle dingen die omwille van het geloof had gelaten. En uiteraard ook alle financiele bijdragen die ik zo in de loop de jaren had gedaan. Gelukkig zijn giften aan de kerk aftrekbaar, maar toch. Je opnieuw moeten orienteren op geestelijk gebied, alle levensvragen opnieuw doorlopen. Ik ben er als kind mee opgegroeid, dus ik leefde altijd met het idee dat ik door een God bedacht was en dat er een leven in het hiernamaals was. Ook het opgeven van de gedachte aan vergelding in het hiernamaals hield me wel bezig. Ik ben nogal wraakzuchtig van aard dus ja, daar moet je dan ook wat mee. En uiteraard de (achteraf onredelijke) angst van: "Wat als het wel waar is? Wat als er wel een god bestaat en een beloning dan wel bestraffing in het leven na de dood? Wat dan?" Gelukkig werd de cognitieve dissonantie mij te veel en werd ik hier op FT liefdevol in mootjes gehakt en werden mij zéér lastige vragen gesteld waar ik geen antwoord op had. Tsja, je geloof opgeven en op je 45ste weer opnieuw beginnen is niet iets wat je zo maar voor de lol doet.

Destinesia · Bericht door **Destinesia** » 22 aug 2008 23:56

Kochimodo schreef: Tsja, je geloof opgeven en op je 45ste weer opnieuw beginnen is niet iets wat je zo maar voor de lol doet.

Precies. Dat wordt door veel gelovigen die je verhaal aanhoren niet helemaal begrepen heb ik ondervonden.

Hier iets voor de afleiding

Bericht door **Rereformed** » 23 aug 2008 00:08

Kochimodo schreef: liefdevol in mootjes gehakt

Bericht door **Rereformed** » 23 aug 2008 00:15

Destinesia schreef:Dat wordt door veel gelovigen die je verhaal aanhoren niet helemaal begrepen heb ik ondervonden.

Ach, wie wordt nu wel begrepen.

Kochimodo · Bericht door **Kochimodo** » 23 aug 2008 00:16

Rereformed schreef:
Kochimodo schreef: liefdevol in mootjes gehakt

Bericht door **Rereformed** » 23 aug 2008 00:17

Kochimodo schreef:
Rereformed schreef:
Kochimodo schreef: liefdevol in mootjes gehakt

Bericht door **Rereformed** » 23 aug 2008 00:19

Rereformed schreef:
Kochimodo schreef:
Rereformed schreef:

Mmm, het heeft toch wel iets christelijks geloof ik...

Kochimodo · Bericht door **Kochimodo** » 23 aug 2008 00:21

Rereformed schreef:
Kochimodo schreef:
Rereformed schreef:

De emoticon die ik wilde plaatsen deed het niet.......je bent te snel

Kochimodo · Bericht door **Kochimodo** » 23 aug 2008 00:49

Destinesia schreef:
Hier iets voor de afleiding

Geweldig! Aanschouwend onderwijs.

fbs33 · Bericht door **fbs33** » 23 aug 2008 12:07

Rereformed schreef:Ik zat meer met het onbehaaglijke gevoel dat het geloof opgeven voor dít leven een soort ontreddering of desoriëntering betekende. Alles was zogenaamd door de Vaderhand geleid in het leven en kon je daarom gemakkelijker accepteren.

Wat was eigenlijk de oorzaak dat je je met dit soort 'afwegingen' ging bezighouden als er eigenlijk als bewoner van een door god gebouwde woning (behaaglijk warm zittend daarin) geen enkele materieële aanleiding toe was? Want verandering zou verslechtering betekenen (vanuit die invalshoek) (werken in het zweet Uws aanschijns

)

Voor mij is en was (als gelovige) eeuwig leven juist een vooruitzicht van ultieme zinloosheid. Ik hield me nooit bezig met het hiernamaals, maar kon er eenvoudig niets mee.

Voor mij was het de ultieme waarnemingspost om te kijken naar het ontrollen v.d. geschiedenis (van 'Hier' tot de laatste mens en verder.........!) Een snakken naar het krijgen van overzicht van het geheel dat het eeuwige waarnemen zou bieden!
Maar dat soort van dromerijen waren er op momenten dat ik allang niet meer in een god geloofde maar al had aangenomen dat mijn leven niet meer zou zijn dan een puntje op de tijdslijn (en dus slechts een zinloos verlangen )

Het verleden kon ik (voor een stukje) bekijken door de ogen van anderen die datgene wat ze zagen hadden genoteerd,- - en de toekomst als prognose waar ik, al levende, stukjes al dan niet ingevuld zie worden.

Overigens hoop ik voor jou dat je een motorzaag bezit