ik beschouw een discussie als een gevecht tussen ideeën, ja. Argumenten en tegenargumenten zijn dan de slagen en verdedigingen.
PS: ik beoefen karate als hobby.
ik denk dat het dilemma wel duidelijk is: niet herbivoriseren (omwille van niet voor god spelen) of wel herbivoriseren (omwille van leed verminderen)?Je post namelijk een ethische theorie op en discussieplatform, in "ethische dilemma's", zonder dat je een -dilemma- post
ofwel ermee akkoord gaan, ofwel, als je er niet mee akkoord gaat, er goede argumenten tegen inbrengen.en daar moeten we eigenlijk allemaal gewoon mee akkoord gaan
daar hecht ik niet veel belang aanWaarom is het zo belangrijk voor je om nergens ook maar een millimeter te verschuiven?
dat is waar: ik ben al een goede 20 keer van mening veranderd, maar nog nooit in/tijdens een discussie. Wat soms wel gebeurde, is dat ik een redeneerfout maakte en iemand in een discussie me daarop wees en dat ik dat dan meteen toegegeven heb. Daar kan ik me enkele voorbeelden van voor de geest halen.Ik zie je dat in discussies waar dan ook, nooit doen.
inderdaad; vreemd hé?Wel ben je verschillende malen van inzicht veranderd, maar wie of wat die veranderingen dan bij je triggert: Het is nooit in het "openbaar".
al denk ik dat mijn judospel beter is geworden, door veel te discussieren/oefenen.En doorheen alle veranderingen die je hebt doorgemaakt, blijf je een behendig "judospeler".
Je verdedig elk inzicht dat je je aanmeet uiteindelijk op eenzelfde manier, ongeacht in welke hoek zich dat bevindt, van deepeco, naar ecomodernist.
interessant zou zijn om mijn oude deepeco-identiteit eens te laten discussieren met mijn nieuwe ecomodernsime-identiteit. Als ik de argumenten van mijn oude deepeco opnieuw lees, denk ik dat ik die gemakkelijk kan onderuit halen. De argulenten van mijn nieuwe ecomodernist niet. In deze discussie heb ik al enkele argumenten gegeven die mijn oude deepeco onderuit zouden halen.
het is leuk, ja, zoals dat karate leuk is.Ik zie alleen niet zo goed hoe dat resulteert in iets anders dan een soort intellectuele zelfbevrediging, op deze wijze.
of een facsinatie voor de slechte argumenten die ik in dergelijke discussie zie passeren. Zoals bij een schaakspel: gefascineerd door de tegenzetten van de tegenpartij, en het bizarre geloof van de tegenpartij dat hij het spel aan het winnen is terwijl ik hem schaakmat zet.Ik zie in ieder geval geen serieuze intentie om iets ter discussie te stellen, maar meer een soort behoefte aan gelijk krijgen, en wel totaal.