hoge snelheden bereiken in ruimte

[Maarten]

interessant. Ga me in mijn vrije tijd wat in natuurkunde verdiepen. Lijkt me boeiend.

[The Black Mathematician]

Ok, 10 procent onder de lichtsnelheid is nog altijd iets wat we voorlopig met geen enkel tuig in de ruimte hebben bereikt.
Ik meen hier een idee te hebben dat kan uitgewerkt worden door ingenieurs om snelheden te bereiken, met onze huidige kennis, die maximum lager zijn dan 10 procent van de lichtsnelheid.

Alvast bedankt voor bijkomende info.

Maarten, er zijn wel enkele problemen. Als je met een raket vol raketten vertrekt, wordt het gewoon moeilijker om de snelheid van je "start"raket op te drijven, omdat die de andere raketten als last met zich meedraagt! Vervang je "opvolger"raketten door brandstof, en je krijgt het probleem waar huidige raketten mee te maken hebben, en meteen ook één van de redenen waarom geen enkele ingenieur jouw idee heeft proberen uit te werken.

Nou, het idee bestaat eigenlijk al lang in de vorm van drietrapsraketten. Wat Maarten wil is eigenlijk niets anders dan een tientrapsraket.

[mrBE]

Ok, 10 procent onder de lichtsnelheid is nog altijd iets wat we voorlopig met geen enkel tuig in de ruimte hebben bereikt.
Ik meen hier een idee te hebben dat kan uitgewerkt worden door ingenieurs om snelheden te bereiken, met onze huidige kennis, die maximum lager zijn dan 10 procent van de lichtsnelheid.

Alvast bedankt voor bijkomende info.

Maarten, er zijn wel enkele problemen. Als je met een raket vol raketten vertrekt, wordt het gewoon moeilijker om de snelheid van je "start"raket op te drijven, omdat die de andere raketten als last met zich meedraagt! Vervang je "opvolger"raketten door brandstof, en je krijgt het probleem waar huidige raketten mee te maken hebben, en meteen ook één van de redenen waarom geen enkele ingenieur jouw idee heeft proberen uit te werken.

Nou, het idee bestaat eigenlijk al lang in de vorm van drietrapsraketten. Wat Maarten wil is eigenlijk niets anders dan een tientrapsraket.

Precies! Wel eentje van het "Matroesjka"-type.

[vegan-revolution]

interessant. Ga me in mijn vrije tijd wat in natuurkunde verdiepen. Lijkt me boeiend.

Succes met je verdieping. Het is vaak zo dat niet alles is wat het op het eerste gezicht lijkt te zijn.

Natuurlijk heeft The Black Mathematician gelijk als hij zegt dat volgens de inzichten in de fysica de relativiteitstheorie altijd geldt. Toch zijn er nog steeds fysici die kijken of ze toch geen uitzonderingen kunnen vinden die verbijzonderingen van de relativiteitstheorie zijn (zoals relativistische fenomenen verbijzonderingen van de wetten van Newton zijn).

Eén van de bekendste recente claims van sneller-dan-licht-fenomenen, hoewel niet onomstreden, is van de fysici Dr. Günter Nimtz en Dr. Alfons Stahlhofen van de Universiteit van Koblenz in Duitsland. Zij denken dit door een zogenaamde "quantum tunnelling" bereikt te hebben.

Hier vind je meer informatie over sneller-dan-licht-claims en kritiek op die claims.

In dit filmpje laat Dr. Günter Nimtz iets van zijn experiment zien.

[mrBE]

interessant. Ga me in mijn vrije tijd wat in natuurkunde verdiepen. Lijkt me boeiend.

Succes met je verdieping. Het is vaak zo dat niet alles is wat het op het eerste gezicht lijkt te zijn.

Natuurlijk heeft The Black Mathematician gelijk als hij zegt dat volgens de inzichten in de fysica de relativiteitstheorie altijd geldt. Toch zijn er nog steeds fysici die kijken of ze toch geen uitzonderingen kunnen vinden die verbijzonderingen van de relativiteitstheorie zijn (zoals relativistische fenomenen verbijzonderingen van de wetten van Newton zijn).

Eén van de bekendste recente claims van sneller-dan-licht-fenomenen, hoewel niet onomstreden, is van de fysici Dr. Günter Nimtz en Dr. Alfons Stahlhofen van de Universiteit van Koblenz in Duitsland. Zij denken dit door een zogenaamde "quantum tunneling" bereikt te hebben.

Hier vind je meer informatie over sneller-dan-licht-claims en kritiek op die claims.

Dat is inderdaad wel zo. De Algemene Relativiteitstheorie is duidelijk NIET het eindpunt. Er moet nog iets ruimers, overkoepelend bestaan. Maar als we het hebben over praktische mogelijkheden, kunnen we haar toch wel vertrouwen denk ik. Er zullen wel exotische uitzonderingen en uitbreidingen opduiken, maar op de bouw van raketten en andere ruimtevaartuigen zullen die waarschijnlijk weinig invloed hebben. En het is toch DAT aspect that de leek interesseert.

Zo is er iets voor te zeggen dat je door bepaalde manipulatie de ruimtetijd vóór je raket zou kunnen doen inkrimpen, en achter je zou kunnen doen uitzetten. Op die manier kan je sneller dan licht "surfen" op de ruimtetijd zonder wetten te schenden. Alleen krijg je dan weer de situatie dat je 26 keer de energieinhoud van het heelal moet spenderen om die vervorming van de ruimtetijd te kúnnen veroorzaken, en dat soort kleine bijkomstigheden.

[vegan-revolution]

Inderdaad, voor zover mijn informatie reikt lijkt er, met behulp van nieuwe inzichten hierover, geen zeer relevante praktische toepassing voor de ruimtevaart te kunnen worden gecreëerd met betrekking tot snelheidsontwikkeling. Maar goed, zeg nooit nooit.

[Maarten]

ok, bedankt. Ik moet me eerst wat inwijden, want de begrippen en formules zijn me niet zo vertrouwd. Eerst wat basis eigen maken. Merci.

[Fish]

Dat van die maanbasis is het realistische aspect. Dat is inderdaad DE belangrijkste reden waarom men terug naar de maan wilde: haar in de toekomst gebruiken als lanceerplatform omdat de zwaartekracht er 1/6de is van op aarde. (en ook wel om bv. radiotelescopen te bouwen aan de kant van de maan die afgeschermd is van de aarde, en optische telescopen die geen last zouden hebben van een atmosfeer) Op dezelfde manier probeert men hier bv. lanceerbasissen indien mogelijk zo dicht mogelijk bij de evenaar te lokaliseren.

Ik denk dat je wel de snelheid van de maan ten opzichte van je doel kan gebruiken of zit ik nu ook te dromen?
De maan heeft een eigen snelheid, als je nu lanceerd als de maan de richting van het doel, inplaats van er af, gaat zou je toch voordeel moeten hebben?

[Mahalingam]

In de ruimte kunnen stoffelijke dingen geen hoge snelheden bereiken. De ruimte is niet leeg. Dus zal er af en toe gebotst worden. Dat kunnen protonen, neutronen, atomen zijn maar ook fijnstof.
Een botsing bij snelheden in de buurt van het llicht geeft erg energierijke botsingen. Daar is geen materiaal tegen bestand.

[vegan-revolution]

Ik zit maar wat te fantaseren, maar ik stel me zo voor dat ze iets uit zouden kunnen vinden dat werkt als een krachtveldschild en tegelijkertijd als een absorberende stofzuiger die de energie van de deeltjes omzet in voorstuwingsenergie. Vergezocht misschien, maar zonder verbeelding kom je nergens.

[Maarten]

.

[Mahalingam]

Ik zit maar wat te fantaseren, maar ik stel me zo voor dat ze iets uit zouden kunnen vinden dat werkt als een krachtveldschild en tegelijkertijd als een absorberende stofzuiger die de energie van de deeltjes omzet in voorstuwingsenergie. Vergezocht misschien, maar zonder verbeelding kom je nergens.

Dat is al bedacht: de Bussard ramjet
http://en.wikipedia.org/wiki/Bussard_ramjet

[Maarten]

Ik zie in nanoversie wel een oplossing om hoge snelheden te kunnen bereiken.
Zo is mijn idee dat je verschillende nanorobots tegelijk kan afschieten van op gelijkaardige platformen op de maan, die geprogrammeerd werden om, eens ter plaatse, zich te organiseren tot een groter systeem. (een Marsroover bijvoorbeeld). Het voordeel is de individuele hoge snelheid van de onderdelen, die door hun kleine massa, in de ruimte kan worden bereikt.

Denk aan afzonderlijke lego-blokken, die voorgeprogrammeerd zijn om afzonderlijk te reizen en zichzelf te kunnen organiseren in communicatie met de andere lego-blokken (robots) en zich als geheel kunnen herstructureren. (waarvoor ze geprogrammeerd werden)

Volgens mij zou het dus met kleine objecten om enkel (nano-) dataverwerkingsapparatuur te vervoeren het wel kunnen. Aangezien het probleem van de massa daar minder een rol bij speelt.

Zo zou je bijvoorbeeld dataverwerkingsmateriaal in nanoversie kunnen maken (als men daartoe in staat zou zijn), deze in kleine projectielen opsluiten die sequëntieel worden afgeschoten. Waardoor de massa zelf klein blijft en waarmee dan hoge snelheden kunnen worden behaald.

Met mijn boven beschreven sequentiële lanceermethode zouden dan via een katapultsysteem (mechanisch systeem) of gasdruksystemen deze nano-projectielen van op de maan of vanaf het ISS kunnen worden afgeschoten.

Mini-systeem:


Je zou dit als een katapultsysteem kunnen zien, maar zo was het niet bedoeld door de designers.
(De tekening werd gemaakt door ontwerpers die een levitatiesysteem voor ogen hadden:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Maglev)

Volgens mij kunnen met mijn sequentiële lanceermethode (zie fotosuggestie) wellicht nog andere interessante uitwerkingen worden bedacht.

Daarvoor moet eerst de nanotechnologie op punt staan in Europa. Micro-ingenieurs zouden daar al vrij veel in moeten kunnen.
We moeten in dit project dan wel eerst nanorobots ontwikkelen, die data (beeld en geluid) kunnen verwerken en doorsturen.
We kunnen dan deze nano-robots zo klein mogelijk maken en opsluiten in zo klein mogelijke projectielen.


Het voordeel is dat zoiets zo klein kan zijn, dat zelfs de Amerikanen en de Russen er niet achter komen dat wij, Europeanen, via micro-ingeneering al ongemerkt op Mars geweest zijn of 'to go where no man has gone before'.

[fbs33]

Maar zolang de snelheden onder de lichtsnelheid blijven, gelden de relativiteitswetten toch niet?
[...]

Neen. De relativiteitswetten gelden altijd.

En je raket kan alleen 10x zo snel gaan als een andere raket als die laatste raket langzamer gaat dan 10% van de lichtsnelheid.

Volgens mij kan een raket nooit sneller vliegen dan de snelheid van zijn stuwstraal (actie=reactie) en ook op het moment van loskomen van de andere raket niet sneller kunnen vliegen dan de eigen stuwstraal. (je kunt ze niet optellen behalve met een explosie die de snelheid v.d. andere raket benut als afzetpunt (als een kogel ahw. maar met het nadeel dat geen mens die plotselinge snelheidstoename overleeft).
De granaat waarmee Jules Verne een bemanning afschoot naar de maan zou in werkelijkheid pulp v.d. bemanning maken. (9G is met speciale drukpakken het hoogst haalbare!!!)

Wat ik mij ook afvraag, "De snelheid v.h. licht is toch (grofweg) 300.000 KM/sec.?
maal 3600 sec. (is een uur) kom je op 1080.000.000 KM/uur?
Of ben ik nou gek?

Overigens heb ik wel eens iets gelezen over foton-aandrijving waarmee in theorie snelheden bereikt zouden kunnen worden die in de buurt v.d. lichtsnelheid komen.
De uitgestoten massa van zo'n fotonstraal is echter zo gering dat het jaren zou duren voordat de raket die snelheid bereikt zou hebben, en er ook al jaren van tevoren afgeremd zou moeten worden om een redelijke landing te kunnen maken (en dát met een conventionele stuwstraal natuurlijk!)

[Maarten]

Zo had ik nog het ander idee om verschillende nanorobots tegelijk af te schieten die geprogrammeerd werden om, eens bijna ter plaatse, zich in de ruimte te organiseren tot een dataregistratiesysteem. Het voordeel is ook hier weer de individuele hoge snelheden van de onderdelen door de ruimte.