siger schreef:Dat kan ik echt niet waarnemen, maar ik ben dan ook geen deskundige. Ik zie allen maar honderden zondagsschilders, kermiskoersers, jeugdvoetballertjes die zich allemaal de gekte amuseren. Wat meer willen? Misschien wel. Maar als ze gefrustreerd zouden zijn, zou je dan niet eerder een golf van opluchting en haat voelen dan een golf van genegenheid als bijvoorbeeld Michael Jackson sterft?
Wanneer is iemand een deskundige op dit soort van gebieden?
Ik denk (als óók een leek!) dat affiniteit met het waargenomene, gekoppeld aan een bepaalde mate van zelfkennis een verwachtingspatroon oproept dat dan, al waarnemende, - -al dan niet ingevuld gaat worden volgens dat verwachtingspatroon.
De diversiteit van degenen die zich daarmee als zgn. 'vakmensen' bezig houden (gekoppeld aan hun resp. affiniteit, etc.) staat borg voor verschillen van mening die zelfs tot het gieten van ijswater over het hoofd van zo'n meninghebber kan leiden.
Zónder dat daarmee definitief komt vast te staan wie er gelijk heeft op basis van doorslaande rationele argumenten!
Er kan m.i. alleen op gevoelens geoordeeld worden, en dat op basis van meerderheden die afwijzen, dan wel toejuichen.
Impliciet erken je dat zelf als je wijst op gevoelens van haat dan wel opluchting die er zouden moeten zijn inzake het overlijden van M.J. , maar er niet waren, maar eerder gevoelens van genegenheid die de boventoon voerden!
Kun jij in al die hoofden kijken v.d. mensen die er aanwezig waren?
Zou die genoemde 'genegenheid' niet een soort nostalgie geweest kunnen zijn (als basis), , of, of?(waar je in de herinnering terug mijmert naar tóen?)
Je zou een enquête moeten houden met iedere deelnemer afzonderlijk! om enigszins een indruk te krijgen van hun gevoelens aldaar.
Ik wéét dat er sprake is van prestatiedrang bij al die voetballertjes, winnen of verliezen laat (hoewel gelukkig niet zo lang) zijn sporen na, evenals het aanzien dat je hebt als eerste elftalspeler boven de mindere goden.
De 'lol' om te spelen verdwijnt langzamerhand als hij gewogen en te licht bevonden is, in tegenstelling tot het bijna-fanatisme als hij aan alle kanten te horen krijgt hoe goed hij is.
(Bij AJAX liep het altijd storm als je op een specifieke datum aldaar je kunsten vertonen kon, enz. enz.)
Afgewezen worden was bijna altijd het eind van de voetbalperiode, m.i.
)