Maar Antoon, deze 25% is toch echt erg! Waarom zijn deze mensen door het geloof getraumatiseerd? Hoe moeten religieus getraumatiseerde mensen verder met hun leven? Zelf invullen of weer terug naar de kerk die ze dit probleem heeft aangepraat? Dat ligt toch puur aan de opvoeding? Bij mij iig wel, ik was getraumatiseerd door de hel! Nu niet meer gelukkig maar zo wordt het in bepaalde religies wel gebracht! Ik blijf bij mn eigen standpunt: religie heeft alleen ontzettend veel ellende gebracht! Niks meer, niks minder! 
PS, ik ken zat "makkelijke" jongens in de kerk, maar of die nou het beste met je voor hebben?
Zelf was ik ook getraumatiseerd door mijn opvoeding, ik was gedwongen om iedere zondag naar de kerk te gaan.opzich vond ik dat niet het ergste, maar als mensen dat prioriteit geven, ook boven een goede maaltijd morgens en goede begeleiding, dan kon ik alleen maar concluderen dat dat niet met een liefdevolle god te combineren valt.
Ik trek duidelijk een scheidingslijn tussen religie en God het eerste is een verschrikking en voedingsbodem voor neuroses. Het tweede, GOD en de juiste theologie ligt anders .
wat dat betreft vind God ik net zoveel verschillen van religie als een muis en een olifant, ik vind dat ik de juiste theologie heb, en natuurlijk moet ik ook oppassen, trouwens ik let erop dat ik mensen zo weinig mogelijk met een trauma opzadel.
Die fout ligt op de loer dat ik als een koude ideoloog overkom, sommige mensen zullen dat bevestigen. 
Daarom probeer ik mijn rol te relativeren en als het nodig is te herzien.
Wat de hel betref ik kan het mij voorstellen, ik had ook zoiets, wij JG geloven beslist niet dat de hel bestaat, ook in de Bijbel vinden we geen bevestiging
De hel 
hades of 
sjeool in de oorspronkelijke talen werd gezien als een gemeenschappelijk graf van de mensheid, ik weet dat men valt over het verslag van Lazarus en de rijke man, maar dat zien we toch als een illustratie over het overgaan van de wet naar de christus.