Precies Madeleine, maar ik weet niet of die er toch is. Maar als die er is, dan zal die god het met ons eens zijn denk ik.Madeleine schreef: We hebben geen god nodig, nog buiten ons, nog binnen onszelf.
Warme groet terug!
Van pantheïst naar agnost
Moderator: Moderators
-
Samante
-
Samante
Re: Van pantheïst naar agnost
Het brein is een wonder op zich denk ik, hopelijk onthult de mensheid het hele mysterie daarvan.Plons schreef:'The mind is a tricky thing'. En ik denk 'Daar' zitten al de oplossingen, maar omdat het zo complex is vraag ik me af of we ooit dat mysterie kunnen oplossen.
-
Samante
En anderen ook -
Theoloog
-
Rereformed
- Moderator
- Berichten: 18251
- Lid geworden op: 15 okt 2004 12:33
- Locatie: Finland
- Contacteer:
Ik moet zeggen dat ik hier stil van word, al een paar uur stil van ben.
Wat zou ik met jou, Samante, en met een paar andere Freethinkers nu graag op een zomers terrasje een pilsje (zo je wilt wat anders) willen gaan drinken, en elkaar als broers en zussen een hand geven. Wat zijn zovelen van ons een lange en moeizame weg langsgegaan... Ik moet zeggen dat ik er tranen van in mijn ogen krijg. Precies een jaar geleden dacht ik soms dat jij de enige bent die mij begrijpt, en ik jou. En toen ik me voelde veranderen van opvattingen was ik niet van plan ook maar één woord van onenigheid met je te wisselen, en toen ik toch in het onderwerp pantheïsme verwikkeld raakte voelde ik pijn om het op de nogal felle manier die mij eigen is tegen jou te hebben. En ik had geen idee van jouw achtergrond, anders zou ik me geschaamd hebben om jouw pantheïsme aan de kaak te stellen. Ik doe dat in feite nu ook, want wie ben ik om altijd mijn grote mond open te doen en te proberen andere mensen ergens van te overtuigen.
Ik heb het meeste respect en liefde voor iemand die zichzelf overwint, voor de persoon die in staat is zó eerlijk te zijn tegen zichzelf dat hij die overtuigingen die hem het dierbaarst zijn bereid is op te geven indien de intellectuele eerlijkheid hem dit gebiedt. Ik heb dit grenzeloze respect voor zo iemand omdat ik tot op het bot weet hoe zwaar zo'n Hercules taak is. Ik ben er ook heilig van overtuigd dat de mens die hiertoe in staat is uitgroeit tot een formidabele kracht en al zijn innerlijke worstelingen in het leven glansrijk zal overwinnen.
Wat zou ik met jou, Samante, en met een paar andere Freethinkers nu graag op een zomers terrasje een pilsje (zo je wilt wat anders) willen gaan drinken, en elkaar als broers en zussen een hand geven. Wat zijn zovelen van ons een lange en moeizame weg langsgegaan... Ik moet zeggen dat ik er tranen van in mijn ogen krijg. Precies een jaar geleden dacht ik soms dat jij de enige bent die mij begrijpt, en ik jou. En toen ik me voelde veranderen van opvattingen was ik niet van plan ook maar één woord van onenigheid met je te wisselen, en toen ik toch in het onderwerp pantheïsme verwikkeld raakte voelde ik pijn om het op de nogal felle manier die mij eigen is tegen jou te hebben. En ik had geen idee van jouw achtergrond, anders zou ik me geschaamd hebben om jouw pantheïsme aan de kaak te stellen. Ik doe dat in feite nu ook, want wie ben ik om altijd mijn grote mond open te doen en te proberen andere mensen ergens van te overtuigen.
Ik heb het meeste respect en liefde voor iemand die zichzelf overwint, voor de persoon die in staat is zó eerlijk te zijn tegen zichzelf dat hij die overtuigingen die hem het dierbaarst zijn bereid is op te geven indien de intellectuele eerlijkheid hem dit gebiedt. Ik heb dit grenzeloze respect voor zo iemand omdat ik tot op het bot weet hoe zwaar zo'n Hercules taak is. Ik ben er ook heilig van overtuigd dat de mens die hiertoe in staat is uitgroeit tot een formidabele kracht en al zijn innerlijke worstelingen in het leven glansrijk zal overwinnen.
Born OK the first time
-
Samante
Voel je geenszins bezwaard beste Rereformed! Je hoeft je in geen enkel opzicht te schamen, werkelijik waar niet!!!Rereformed schreef:Ik moet zeggen dat ik hier stil van word, al een paar uur stil van ben.
Wat zou ik met jou, Samante, en met een paar andere Freethinkers nu graag op een zomers terrasje een pilsje (zo je wilt wat anders) willen gaan drinken, en elkaar als broers en zussen een hand geven. Wat zijn zovelen van ons een lange en moeizame weg langsgegaan... Ik moet zeggen dat ik er tranen van in mijn ogen krijg. Precies een jaar geleden dacht ik soms dat jij de enige bent die mij begrijpt, en ik jou. En toen ik me voelde veranderen van opvattingen was ik niet van plan ook maar één woord van onenigheid met je te wisselen, en toen ik toch in het onderwerp pantheïsme verwikkeld raakte voelde ik pijn om het op de nogal felle manier die mij eigen is tegen jou te hebben. En ik had geen idee van jouw achtergrond, anders zou ik me geschaamd hebben om jouw pantheïsme aan de kaak te stellen. Ik doe dat in feite nu ook, want wie ben ik om altijd mijn grote mond open te doen en te proberen andere mensen ergens van te overtuigen.
Ik heb het meeste respect en liefde voor iemand die zichzelf overwint, voor de persoon die in staat is zó eerlijk te zijn tegen zichzelf dat hij die overtuigingen die hem het dierbaarst zijn bereid is op te geven indien de intellectuele eerlijkheid hem dit gebiedt. Ik heb dit grenzeloze respect voor zo iemand omdat ik tot op het bot weet hoe zwaar zo'n Hercules taak is. Ik ben er ook heilig van overtuigd dat de mens die hiertoe in staat is uitgroeit tot een formidabele kracht en al zijn innerlijke worstelingen in het leven glansrijk zal overwinnen.
Als ik iets geleerd heb in die psychoses, is het wel dat angst/schuldgevoel en schaamte de grootste vijanden van de mens zijn (volgens mij stond dat ook in die boeken van Walsch).
Wij begrijpen elkaar denk ik heel goed, en onder de beste vrienden valt soms wel eens een kritisch woord. Maar voel je daar allerminst schuldig voor, schaam je niet!
Ik ben zeer sterk uit die psychoses gekomen, sta stabieler in mijn schoenen dan ooit tevoren en de laatste psychose dateert al weer van begin 2004.
Ik ben blij dat je niet op de hoogte was van mijn achtergrond
-
Samante
Die vriendelijke psychose ervaringen zijn me denk ik zeer welkom geweest. Die positiebepaling op dit moment zou zonder die ervaringen anders zijn verlopen denk ik.Theoloog schreef:Bravo Samante. Een rationele positiebepaling.
Waar ik trouwens wel benieuwd naar ben is hoe je nu terugkijkt op die die vriendelijke.
(En stel je voor dat het werkelijk openbaringen zijn geweest die ik heb gehad: dan is het toch geweldig dat die god niets van ons verlangt? Die valt gewoon samen met het heelal en alles daarbinnen dan.)
Rereformed, je weet waar je de ontmoetingsdagen kan vinden. Probleem is alleen jouw reistijd vermoed ik.
"De bijbel is net een spoorboekje van de NS, je kan er alle kanten mee op." - Fons Jansen
"Als er bij het dorp waar bergen bergen bergen bergen bergen, Bergen, bergen bergen bergen bergen bergen, bergen bergen bergen bergen bergen.". - Kees Torn
"Als er bij het dorp waar bergen bergen bergen bergen bergen, Bergen, bergen bergen bergen bergen bergen, bergen bergen bergen bergen bergen.". - Kees Torn
Het is hoe dan ook gezellig om met Samante een pilsje te drinken, pantheïst, agnost, of panteïstische agnost, homo, hetero, maakt allemaal niet uit. En de rest is trouwens ook heel gezellig.Rereformed schreef:Wat zou ik met jou, Samante, en met een paar andere Freethinkers nu graag op een zomers terrasje een pilsje (zo je wilt wat anders) willen gaan drinken, en elkaar als broers en zussen een hand geven.
Stoer Samante dat je je nu agnost kunt noemen en dat je dat hier zo neer schrijft. Ik heb het proces een beetje mogen volgen en ik moet zeggen dat het wel mooi is als iemand steeds meer inzicht krijgt in zichzelf en de werkelijkheid om zich heen. En nog mooier als iemand kan twijfelen aan wat hij als zo waar had ervaren en dat ook eigenlijk altijd toch wel toegaf. Wat weten we nu eigenlijk allemaal zeker, er is meer om niet zeker te weten denk ik. Er zijn momenten dat ik het ook allemaal niet zeker weet. Dan neig ik ook naar agnosme. Andere momenten ben ik er toch weer van overtuigt dat zoiets als een God niet waar kan zijn. Zijn we niet allemaal mensen met af en toe onze onzekerheden?
Alle gebondenheid kan vrijheid heten, zolang de mens de banden niet voelt knellen. (naar Erasmus)
Il n’y a que les imbéciles qui ne changent jamais d’avis ... (Jacques Brel)
En de mens schiep God en dacht dat dat goed was.
Il n’y a que les imbéciles qui ne changent jamais d’avis ... (Jacques Brel)
En de mens schiep God en dacht dat dat goed was.
-
Rereformed
- Moderator
- Berichten: 18251
- Lid geworden op: 15 okt 2004 12:33
- Locatie: Finland
- Contacteer:
.
Samante,
ik hoop dat je agnost zijn net zoveel aan je persoonlijke ontwikkeling en groei bijdraagt als je pantheïst zijn. Ik heb je pantheïst zijn trouwens nooit als hinderlijk ervaren (dit is trouwens geen verwijt naar andere gebruikers van dit forum, want zover ik weet heb ik nooit iemand hier gezien die het als hinderlijk ervaarde). Ik vond het wel boeiend om iemand vanuit een ander perspectief te zien redeneren. Ik vind het trouwens moedig van je dat je een oude opvatting hebt verlaten en tot een nieuw inzicht bent gekomen, daar is veel moed voor nodig. Toch zag ik het, zelfs in de beperkte tijd dat ik af en toe even op het forum kwam lezen, wel aankomen. Zeker na discussies met Rereformed, die in hetzelfde schuitje heeft gezeten.
Zelf was ik ooit ook pantheïst (ik geloofde dat in alles een essentie van goddelijke energie aanwezig was), totdat ik er heel oprecht voor mezelf over ging nadenken en erachter kwam dat ik eigenlijk geen enkel argument had voor die opvatting. Laten we zeggen dat ik er min of meer vanzelf op die manier geleidelijk uit ben gegroeid. Vanaf nu zie ik mezelf voor als rationeel denkend mens, maar daarbij heb ik wel een uitgesproken opvatting over goden. Met andere woorden ik ben atheïstisch. Maar er zijn punten waarop ik een agnostisch standpunt aanneem (met name buitenaards leven, andere universa, leven na dit leven maar dan in de vorm van reïncarnatie als recyclingvorm. Hoewel ik bij dat laatste zeer gering agnost ben en ik neig daarbij naar het uitsluiten van die mogelijkheid.), hoewel ik die zaken niet als bewezen beschouw en er zelfs zeer sceptisch over ben.
Ik vind het wel boeiend om te zien wat voor soort effect dit forum op verschillende personen met elk hun eigen achtergronden heeft. Jij, Rereformed en Theoloog zijn er duidelijk ongeloviger van geworden. Ik heb juist het idee dat ik een "mildere" atheïst ben geworden. Toen ik net atheïst was, sloot ik alles uit. Maar sinds iets meer dan een jaar, ben ik toch wat milder geworden. Het gekke is dat dit juist door dit forum kwam. Misschien komt het mede door het feit dat ik mezelf soms te klinisch vond worden in de discussies. Maar wees niet bang, ik ben en blijf ongelovig wat betreft de hectische godenwereld. Ik weet zeker dat die opvatting niet meer veranderd.
Succes met je agnosticisme, Samante.
ik hoop dat je agnost zijn net zoveel aan je persoonlijke ontwikkeling en groei bijdraagt als je pantheïst zijn. Ik heb je pantheïst zijn trouwens nooit als hinderlijk ervaren (dit is trouwens geen verwijt naar andere gebruikers van dit forum, want zover ik weet heb ik nooit iemand hier gezien die het als hinderlijk ervaarde). Ik vond het wel boeiend om iemand vanuit een ander perspectief te zien redeneren. Ik vind het trouwens moedig van je dat je een oude opvatting hebt verlaten en tot een nieuw inzicht bent gekomen, daar is veel moed voor nodig. Toch zag ik het, zelfs in de beperkte tijd dat ik af en toe even op het forum kwam lezen, wel aankomen. Zeker na discussies met Rereformed, die in hetzelfde schuitje heeft gezeten.
Zelf was ik ooit ook pantheïst (ik geloofde dat in alles een essentie van goddelijke energie aanwezig was), totdat ik er heel oprecht voor mezelf over ging nadenken en erachter kwam dat ik eigenlijk geen enkel argument had voor die opvatting. Laten we zeggen dat ik er min of meer vanzelf op die manier geleidelijk uit ben gegroeid. Vanaf nu zie ik mezelf voor als rationeel denkend mens, maar daarbij heb ik wel een uitgesproken opvatting over goden. Met andere woorden ik ben atheïstisch. Maar er zijn punten waarop ik een agnostisch standpunt aanneem (met name buitenaards leven, andere universa, leven na dit leven maar dan in de vorm van reïncarnatie als recyclingvorm. Hoewel ik bij dat laatste zeer gering agnost ben en ik neig daarbij naar het uitsluiten van die mogelijkheid.), hoewel ik die zaken niet als bewezen beschouw en er zelfs zeer sceptisch over ben.
Ik vind het wel boeiend om te zien wat voor soort effect dit forum op verschillende personen met elk hun eigen achtergronden heeft. Jij, Rereformed en Theoloog zijn er duidelijk ongeloviger van geworden. Ik heb juist het idee dat ik een "mildere" atheïst ben geworden. Toen ik net atheïst was, sloot ik alles uit. Maar sinds iets meer dan een jaar, ben ik toch wat milder geworden. Het gekke is dat dit juist door dit forum kwam. Misschien komt het mede door het feit dat ik mezelf soms te klinisch vond worden in de discussies. Maar wees niet bang, ik ben en blijf ongelovig wat betreft de hectische godenwereld. Ik weet zeker dat die opvatting niet meer veranderd.
Succes met je agnosticisme, Samante.
groet, Deadline
Nature and nature's laws lay hid in night: evolution said, "Let Newton be!" and all was light.
We make our world significant by the courage of our questions and by the depth of our answers - Carl Sagan
Nature and nature's laws lay hid in night: evolution said, "Let Newton be!" and all was light.
We make our world significant by the courage of our questions and by the depth of our answers - Carl Sagan
-
Theoloog
Wat je erover vertelt doet me denken aan de experimenten die individuen vroeger voerden met LSD, mescaline, e.d. Timothy Leary, Carlos Castaneda..Samante schreef:Die vriendelijke psychose ervaringen zijn me denk ik zeer welkom geweest. Die positiebepaling op dit moment zou zonder die ervaringen anders zijn verlopen denk ik.
(En stel je voor dat het werkelijk openbaringen zijn geweest die ik heb gehad: dan is het toch geweldig dat die god niets van ons verlangt? Die valt gewoon samen met het heelal en alles daarbinnen dan.)
die zeiden ook dat je een rijkere ervaring van de werkelijkheid kon hebben door je gewoonlijke breinpatronen te doorbreken, en dat dit hun bewust-zijn van de werkelijkheid veranderd had.
Misschien kun je zo ook kijken naar jouw psychotische ervaringen. Het waren misschien geen 'openbaringen', maar als zuiver als ervaring waren ze wel reëele ervaringen, en hebben ze je verstaan van het leven ongetwijfeld beïnvloedt.
-
Samante
Juist vanwege die onzekerheden noem ik mezelf agnost.Kitty schreef: Zijn we niet allemaal mensen met af en toe onze onzekerheden?
Ik heb aan de ene kant die zo indrukwekkende ervaringen gehad in de psychoses, waarvan ik niet eens met 100% zekerheid kan zeggen dat ze misleidingen waren van mijn brein. Aan de andere kant is er ook geen redelijke grond voor het pantheïsme zoals ik dat voorstond. Misschien dat het pantheisme van Spinoza redelijker is.
Maar die onzekerheid zal ik ook wel houden. Zeker met die persoonlijke ervaringen.