zennie schreef:Ik zou een schuldige niet vrijpleiten op een handigheidje, hij is immers schuldig.
O en dit dan?
Ja, want ik ben er van overtuigd dat al het lijden wat mensen elkaar aandoen komt uit onwetendheid. Zelfs als iemand vanuit ignorance denkt dat het beter is om mij dood te maken heeft zijn leven nog waarde, ik hoop namelijk dat zijn onwetendheid op dat vlak doorbroken kan worden
Je zou hem wel de doodstraf laten krijgen, dus zijn leven heeft dus geen waarde ineens meer? Als jij hem laat veroordelen en hij krijgt de doodstraf stap je dus over het feit heen dat je vind dat zijn leven waarde heeft.
Daarnaast heb jij het over schuldig?? Iemand die onwetend is(wat hij in jouw beleving wel moest zijn anders zou hij het niet gedaan hebben)is niet schuldig maar eerder slachtoffer van de omstandigheden. Van schuld kan in een wereld waar onwetendheid grond is voor een daad geen sprake zijn.
Iemand die verstandelijk beperkt is en daardoor iets doet omdat de beperking het niet mogelijk maakt om verantwoordelijk gesteld te worden voor de daden word ook niet als schuldig bestempeld omdat de beperking de schuldige is en niet de persoon. Men gaat er van uit dat de persoon zonder die beperking de daad niet had gepleegd.
Onwetendheid is een beperking en van schuld ken er dan geen sprake zijn.
Je bent nooit medeplichtig aan iemands daden omdat je iets van te voren wist van een persoon,
Wanneer jij de dader vrijpleit terwijl jij weet dat hij als hij vrijkomt je moeder gaat vermoorden ben jij wel degelijk medeschuldig aan de dood van je moeder. Je kunt je niet beroepen op onwetendheid, aangezien je wist dat het ging gebeuren. Dat was ook duidelijk de stelling in de situatie schets die ik maakte.
Je wist wat er zou gebeuren, en je hebt de mogelijkheid gecreeerd om het te laten gebeuren omdat je de kennis had van wat er ging gebeuren. Dan ben je zeker medeschuldig voor de dood van je moeder, zelfs voor de wet maar ook moreel gezien.
De dader kan onwetend zijn omdat hij misschien beperkt is(en daarom is wat hij dreigt te doen des te serieuzer) maar jij was niet degene die beperkt was want jij had de kennis. Jij gaaf de beperkte gevaarlijke persoon de vrijheid om zijn woorden tot daden te maken.
jij ziet overal medeplichtigen.
Nee hoor, ik heb het er alleen in deze situatie over, dus overal is heel erg overdreven, vind je niet?
Het enige wat je iemand zou kunnen verwijten is dat hij geen actie onderneemt,
of zij? Niet alleen geen actie onderneemt, maar ook in de gelegenheid stelt door hem vrij te pleiten voor het 1 waarna het het ander kan doen. Da's best een groot verschil hoor.
maar dat maakt iemand nog niet medeplichtig
Ik zeg niet dat je de dader ik heb het immers over MEDE plichtig, maar het feit dat je wist wat er ging gebeuren en het liet gebeuren maakt je wel praktisch medeplichtig. En dan komt er nog bij dat jij de gelegenheid hebt gecreeerd om hem zn daad te laten plegen door hem vrij te pleiten om hem voor de doodstraf weg te halen. En dat ben je moreel verplicht ook als je stelt dat
Zelfs als iemand vanuit ignorance denkt dat het beter is om mij dood te maken heeft zijn leven nog waarde
want dan kun je niet toelaten dat hij de doodstraf krijgt. Wanneer dan de enige keus is of doodstraf of vrijheid moet jij kiezen voor het handigheidje gebruiken om hem vrij te pleiten.
Nou ik heb al aangegeven dat ik wat zou doen om te voorkomen dat hij naar mijn moeder ging, hoef je nog niemand voor te vermoorden.Dat je hem niet zal vrijpleiten bedoel je?
Maar dan krijgt hij de doodstraf en stem je in met dat zijn leven dus geen waarde meer heeft.
Omdat hij schuldig is? Maar je kan iemand niet schuldig vinden als je ervan uitgaat dat hij iets doet uit onwetendheid, want dat is een beperking. Niet hij is schuldig, maar de onwetendheid is schuldig. En hij die onwetend is kan het niet weten niet kwalijk genomen worden.
Ik ben ook tegen de doodstraf, en ik zou in een land waar de doodstraf geld niet gaan werken als jurist einde dilemma.
Daar gaat het niet om, je staat nu eenmaal voor dit dilemma. Daarnaast beetje rare redenatie
en ik zou in een land waar de doodstraf geld niet gaan werken als jurist
Juist des te meer reden om daar te gaan werken om zoveel mogelijk mensen er voor te behoeden.
einde dilemma.
Nee, je probeert er nu onderuit te komen.
Soms kom je in het leven in situaties terecht waar je zelf geen invloed op had. Dit is nu eenmaal de situatie waarin je komt in dit voorbeeld.
Ik had ook een ander voorbeeld kunnen nemen zoals je word gegijzeld en je moet kiezen jij en je gezin dood of een willekeurig persoon, wat kies je? Maar we zitten nu eenmaal al in het eerste voorbeelddilemma.
En daarop kan jij geen antwoord geven en stelling blijven houden in
Ja, want ik ben er van overtuigd dat al het lijden wat mensen elkaar aandoen komt uit onwetendheid. Zelfs als iemand vanuit ignorance denkt dat het beter is om mij dood te maken heeft zijn leven nog waarde
Daar zit het dilemma. Er gaat iemand dood, of de schuldige die je vrij kan krijgen door een handigheidje waarmee je hem red voor de doodstraf.
Of je moeder, omdat de man die je vrij hebt gekregen daarna je moeder gaat vermoorden.
Je kunt zeggen ik pleit hem vrij want ik ben tegen de doodstraf, maar daarnaast ga je ook nog eens uit van de onwetendheid van de man waardoor hij eigenlijk niet verantwoordelijk gehouden kan worden voor zn daden. Hij wist immers niet beter aangezien hij onwetend is volgens jou anders had hij nu niet je client geweest.
Welk van de redenen voor jou ook doorslaggevend is om hem vrij te pleiten, je kunt daarna niet zeggen dat je moeder is vermoord uit onwetendheid aangezien JIJ wel wist wat er ging gebeuren en je het niet hebt voorkomen.
Of je kiest er voor hem niet vrij te pleiten en daarmee zal je je stelling moeten herzien dat niet elk leven even veel waarde heeft.
Ik hoop dat je het nu snapt, duidelijker kan ik het niet maken. Dus onwetendheid is geen uitvlucht nu:)
Onzin waar je nu mee komt, als jij misdaden pleegt omdat jij onwetend bent van de menselijke staat ben jij niet ineens onschuldig
Is dat wel zo? Denk eens goed na over wat je zegt!!
Ja, want ik ben er van overtuigd dat al het lijden wat mensen elkaar aandoen komt uit onwetendheid.
Je zegt dat het lijden dat mensen elkaar aandoen voortkomt uit onwetendheid, daar mee zeg je dus dat niet de persoon oorzaak is van zijn doen maar de onwetendheid van de persoon. Als je de persoon zn onwetendheid kwalijk mag nemen dan mag je de gevolgen van zijn onwetendheid hem dus ook kwalijk nemen. Daarmee kun je het dus gewoon de persoon kwalijk nemen. Maar jij zegt eigenlijk dat de persoon het enkel deed omdat hij niet beter wist, want dat bedoel je volgens mij heel duidelijk. En dan is de dader de onwetendheid en niet de persoon. Dus als ik jou in je gezicht zou slaan dan zou je zeggen, ach hij is onwetend daarom doet hij dat. Had ik beter geweten dan had ik het niet gedaan.
Daarmee kun je het mij niet kwalijk nemen, je kunt het enkel mijn onwetendheid kwalijk nemen. En dat is iets ongrijpbaars. Daarmee ben ik niet verantwoordelijk voor mijn daden want de oorzaak is mijn onwetendheid.
Waarom ik die onwetendheid heb is de vraag en staat er los van, jij kunt met in jouw beleving dus nooit verantwoordelijk houden voor mijn daden aangezien het lijden dat ik jou(anderen) aandoe enkel voortkomt uit onwetendheid.
En daarom vond en vind ik je politiek correcte reactie ondoordacht en erg naief.