Nietgeweten en geweten schreef
Het bekijken van moslims met niet-moslimse argusogen hoeft idd geen discriminatie te zijn (oftewel: talig antimoslimisme), maar zelfs als het slechts vooroordelen zijn is het nog iets dat bestreden dient te worden om die onterechte argusogen op vriendelijke moslims te vervangen door een anderskijkend paar ogen. Om H.Ahrendt's onderscheid toe te passen dient er verschil te worden gemaakt tussen zich aan geweld schuldig makende radicale moslims en (mede)verantwoordelijke moslims en dienen die laatste soort moslims in NL en Europa niet te worden aangekeken of aangesproken als zijnde schuldig aan moslimgeweld maar te worden aangekeken en aangesproken als verantwoordelijke moslims. Interessante vraag lijkt me waaruit die verantwoording van (door niet-ingrijpen mede) verantwoordelijke moslims in NL en Europa dan precies bestaat.
Ik ben het er wel mee eens dat verantwoordelijke moslims als zijnde verantwoordelijk worden aangegaan, maar hoe neem je de twijfel weg?
Tariq Ramadan is bv. iemand die dat label 'verantwoordelijk' zou kunnen krijgen, maar is hij te vertrouwen?
Volgens mij kom je dan bij het probleem waar politici ook voor staan. Men gaat graven naar vuil en licht dat eruit. Marcouch: Is hij te vertrouwen? Wie zegt dat de buurtvader er geen radicale ideeën op nahoudt, of zijn vrouw slaat?
We leven in een tijd waar roddel en conspiracy en spannende schokkende verhalen in secondes de wereld over trekken. Wie is er nog te vertrouwen van wie je niet persoonlijk kent?
Dit is een dilemma van deze tijd op een schaal als nooit tevoren. De westerling trekt zich terug in zijn individualisme en de islamiet in zijn gemeenschap, waardoor een naast elkaar leven in wantrouwen ontstaat. Men kent elkaar niet en naarmate de buurten van elkaar segregeren, ontstaan er kleine staatjes binnen de grote staat. De weinige contactpunten zijn scholen en werk, maar zelfs sport en verenigingen scheiden zich steeds vaker in 'islamitisch' en niet islamitisch.
Ik werk in verschillende sportscholen en geef les bij verenigingen, maar in al die jaren dat ik dat doe kan ik me maar één keer een moslima in een groep voor de geest halen. Terwijl iedereen meer dan welkom is. Komt dat door het anti-moslimisme, of door het anti-kuffarisme?
Ja, het woord 'antimoslimisme' is een betere omschrijving voor moslimdiscriminerende woorden en antimoslimdaden.
Anti-kuffarisme lijkt me een goede tegenhanger. Waarom hoor je daar nooit iets over?
Ja, het woord 'antimoslimisme' is een betere omschrijving voor moslimdiscriminerende woorden en antimoslimdaden.
Wat noem je trouwens moslim discriminerende woorden? Dan kan ik nagaan of ik me daaraan schuldig maak.
Op welke moslims in NL of Europa doel je die zo fanatiek islamitisch zijn, geen kritiek leveren op de achterlijkheden van het ontvluchte islamitische land van herkomst en daarbij ook nog een politieke haatcampagne voeren tegen het westen en Israël? De Sharia4-moslims en Mohammed B. en de andere radicale moslimgroepjes die de AIVD met argusogen volgt? Of bedoel je ook de gematigde moslims die bezig zijn met NLse taal- en inburgeringscursussen en eerst de dagelijkse spreektaal willen beheersen voordat ze zich mengen in het kritische islamdebat om zich tegen de gewelddadige islam uit te spreken?
Ik ken geen gematigde moslims. Ik ken wel gematigde mensen. Daar kunnen ook moslims tussen zitten. Daar kom je meestal achter als je er contact mee hebt. Daarom heb ik problemen met de islamitische afscheidingsbeweging. De anti-kuffaristen.

Doe toch gewoon mee en dan is een groot deel van het probleem al overwonnen. Waarom moeten wij naar moskeeën gaan om te zien hoe moslims leven en bidden? Vieren zij het kerstfeest met ons? Of carnaval?
Als er geen contact is, dan ontstaat segregatie en wederzijds wantrouwen en discriminatie. Dat is niet de schuld van het westen, want anders zou je het ook zien bij Indonesiers, Chinezen, Oost-blokkers, enz...
Wat die domheid en onwetendheid over de islam betekent, ben ik het met Siger eens. Het gaat om het gedrag. Mensen die vanuit Nederland een politieke strijd tegen het westen voeren en vanuit islamitisch gedachtegoed hier de vrijheden willen beperken, kun je niet zomaar vertrouwen dat ze het beste met je land voor hebben. Of ze nu geweld gebruiken of niet. Het is een goed recht van de burgers om zich tegen dat gedachtegoed te verzetten en zich niet in naam van de tolerantie de mond te laten snoeren, of weg te laten zetten als racist.
Ben je hier niet inconsequent? Je zegt eerst dat het gaat om gedrag, waar ik dan handelingen in lees en niet het denken, en dan blijkt dat het toch gaat om ook gaat om het denken. Zover ik weet is er nog geen melding gemaakt van een daad-werkelijke islamitische steniging in NL, maar er kan wel melding worden gemaakt van NLse moslims die op meer of minder voorwaardelijke wijze op grond van hun islamopvatting een steniging rechtvaardigen. Zowel zulk handelingsgedrag als denkgedrag van moslims valt niet te tolereren en behoort in NL ten alle tijde met het kritische woord bestreden te worden. Maar ook is de vraag in naam van de tolerante samenleving van vrijdenkers en theïsten welke islamitisch denken en handelen van moslimNLers wèl getolereerd kan en dient te worden en je daarover niet de mond te laten snoeren omdat men anders vreest dat het intolerante islamitische denken en handelen in het Midden-Oosten dan te weinig kritische aandacht krijgt.
Het denken is vrij in Nederland, maar vertrouwen en respect moet verdiend worden. Met zo'n gedachtegang dat steniging best moet kunnen, of het slaan van vrouwen, of homo's OK is, zul je weinig respect en vertrouwen winnen binnen westerse maatschappijen.
Als het gevolg segregatie en aggitatie in de samenleving is, dan moet je goed afwegen wat voor belang zwaarder weegt. De vrijheid van godsdienst en scholing (wat je zelf dan ook moet erkennen en handhaven, en niet alleen gebruik van moet maken als het goed uit komt), of een vreedzame
samenleving waar kinderen samen naar school gaan en mensen samen werken, sporten, verenigen, enz...
Wanneer is is het zo dat Mohammed en Aïsha recht van spreken hebben dat hun islam wettelijk aanspraak maakt op de godsdienstvrijheid en derhalve niet door Henk en Ingrid op valse gronden kan worden aangemerkt als een onwettige politieke ideologie?
Als er door de betreffende islamitische bewegingen de vrijheid van godsdienst ook erkend en gepraktiseerd wordt. Als bv. een Wahabistische school zich op de vrijheid van onderwijs wil beroepen, dan zal de Wahabistische stroming ook die vrijheid van onderwijs moeten toekennen in al die landen waar die Wahabistische stroming aanwezig is.
Volgens mij erkend het Vaticaan ook de vrijheid van godsdienst en onderwijs. Misschien niet spontaan, maar daar mag best wat druk op komen te staan. Als de beweging/ideologie die vrijheden niet voor anderen erkent, waarom zouden wij dat wel voor hun moeten doen? Dan ga je pas de regels vervalsen. Wij committeren ons aan bepaalde regels, terwijl degenen die mee willen spelen enkel onze regels willen gebruiken als het hun goed uitkomt.