Nazi-vergelijkingen

[dikkemick]

Hoe vaker mensen Israel met de nazi’s vergelijken, hoe meer het lijkt alsof de nazi’s eigenlijk nog best meevielen. Is dat echt de boodschap die je wilt uitstralen?

Iemand die voor een paar sjekel naar het leed van Gaza gaat kijken om zich daaraan te verlekkeren kan ik niet serieus meer nemen

[dikkemick]

Wil je on topic en dan ook nog serieus verder gaan HierEnNu? Dit valt onder nekkletsen.

[HierEnNu]

Wil je on topic en dan ook nog serieus verder gaan HierEnNu? Dit valt onder nekkletsen.

Welke nazi-vergelijking kan ik hier uit interpreteren?
Daar waar ik uitspaken van jou hier als nazi-vergelijking wegzet ben ik bloedserieus!


--------------

Iemand die voor een paar sjekel naar het leed van Gaza gaat kijken
om zich daaraan te verlekkeren kan ik niet serieus meer nemen

Wil je on topic en dan ook nog serieus verder gaan dikkemick? Dit valt onder nekkletsen.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Hoe vaker mensen Israel met de nazi’s vergelijken, hoe meer het lijkt alsof de nazi’s eigenlijk nog best meevielen. Is dat echt de boodschap die je wilt uitstralen?

Dat is slecht jouw idee hierover, dat als ze ongeveer het zelfde deden als de Zionisten nu, ze kennelijk zo slecht niet konden zijn.
Zegt heel veel over de gemiddelde Zionist.

[dikkemick]

"Grappig" feitje

Israël, het laatste bolwerk van antisemitisme op aarde - DeWereldMorgen.beDeWereldMorgen.be https://share.google/VNsXUGmlqLQA5WhG1

Toen de nazi’s aan de macht kwamen waren de zionistische joden in Duitsland de enige groep joden die bereid was om samen te werken met het nazisme, omdat ze daarin een grote opportuniteit zagen voor het koloniaal project Israël.

Zionist

[ChaimNimsky]

Israel staat aan de andere kant van dit spectrum. Nelson Mandela streed voor democratie en gelijke rechten.

Waarbij je vergeet dat de Zionisten dik bevriend waren met het racistische Apartheidsregime van Zuid Afrika.
Ze werketen dan ook nauw samen.

Net zoals zoveel westerse landen. Tijdens het apartheidsregime in Zuid-Afrika was er ondanks verbale kritiek en enkele openlijke sancties, opvallend veel samenwerking met westerse landen. Hoewel het VK officieel sancties steunde, bleven veel Britse bedrijven actief in het land en vond er soms ook militaire en technologische samenwerking plaats. Ook de Verenigde Staten hielden een bewust dubbelzinnig beleid: officieel was en kritiek en enkele sancties, maar achter de schermen werd Zuid-Afrika gezien als een bondgenoot in de strijd tegen het communisme in Afrika, wat leidde tot militaire en inlichtingenprojecten. Frankrijk speelde eveneens een rol door wapensystemen en technologie te leveren die het apartheidsregime versterkten. Duitsland was betrokken via economische banden en leverde technische kennis en materialen, waaronder voor militaire doeleinden. Ook Nederland en België, hoewel ze publiekelijk kritiek uitten en sancties ondersteunden, hadden goede economische relaties met Zuid-Afrika via multinationals en particuliere bedrijven.

De redenen achter deze samenwerking lagen deels in strategische belangen. Zuid-Afrika was rijk aan grondstoffen zoals goud en uranium en had een belangrijke ligging in het geopolitieke schaakspel van de Koude Oorlog. Westerse landen wilden een anti-communistisch regime steunen, ook al botste dat met hun officiële standpunten. Daarnaast speelden economische belangen een grote rol, aangezien veel westerse bedrijven investeringen en contracten in Zuid-Afrika hadden. Militaire technologie en kennisuitwisseling vonden daarom vaak achter de schermen plaats, waardoor de werkelijkheid nogal afweek van de officiële politieke uitspraken.

Ook Israel zag in Zuid Afrika een nuttige speler om dezelfde redenen. Tevens vond samenwerking plaats rond de ontwikkeling van Israel's kernwapens: Israel beschikte over de kennis en nucleaire technologie, terwijl Zuid-Afrika de ruimte en discretie had om te testen, met name in afgelegen gebieden zoals de Zuid-Atlantische Oceaan of de Kalahari-woestijn.

En iets vergelijkbaars speelde zich af rond de onderzoeksprogramma’s die zich bezighielden met de ontwikkeling van biologische agentia die specifiek gericht zijn op bepaalde etnische kenmerken en groepen. Een bekend historisch voorbeeld is het Zuid-Afrikaanse Project Coast, dat tijdens het apartheidsregime onderzoek deed naar biologische middelen die specifiek gericht waren op etnische bevolkingsgroepen. Ook het Amerikaanse Pentagon heeft geëxperimenteerd met genetische en biotechnologische wapens, met als doel om bedreigingen te kunnen neutraliseren op basis van genetische kenmerken. Hoewel het onderwerp ethisch omstreden is, vormt het een reëel aandachtspunt binnen defensie- en inlichtingengemeenschappen wereldwijd. Victor Ostrovsky, een voormalig Mossad-officier, beweerde dat Israel in die periode samenwerkte met Zuid-Afrika (op een lacatie die niet ver verwijderd was van waar Bischop Tutu woonde). Vast staat in elk geval dat Dr. Wouter Basson, de leider van Project Coast, naar Israel reisde om informatie en technologieën te vergaren.

Opmerkelijk is dat deze samenwerking plaatsvond in een tijd waarin Israel internationaal steeds meer werd gezien als een cruciale strategische bondgenoot van het Westen vanwege de ligging en onmisbare geopolitieke rol in het Midden-Oosten. Deze dubbele werkelijkheid onderstreept hoe geopolitieke belangen vaak haaks staan op morele standpunten, en hoe politieke uitspraken in de praktijk tegengesteld kunnen zijn aan politieke daden.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Israel staat aan de andere kant van dit spectrum. Nelson Mandela streed voor democratie en gelijke rechten.

Waarbij je vergeet dat de Zionisten dik bevriend waren met het racistische Apartheidsregime van Zuid Afrika.
Ze werketen dan ook nauw samen.

Net zoals zoveel westerse landen. Tijdens het apartheidsregime in Zuid-Afrika was er ondanks verbale kritiek en enkele openlijke sancties, opvallend veel samenwerking met westerse landen. Hoewel het VK officieel sancties steunde, bleven veel Britse bedrijven actief in het land en vond er soms ook militaire en technologische samenwerking plaats. Ook de Verenigde Staten hielden een bewust dubbelzinnig beleid: officieel was en kritiek en enkele sancties, maar achter de schermen werd Zuid-Afrika gezien als een bondgenoot in de strijd tegen het communisme in Afrika, wat leidde tot militaire en inlichtingenprojecten. Frankrijk speelde eveneens een rol door wapensystemen en technologie te leveren die het apartheidsregime versterkten. Duitsland was betrokken via economische banden en leverde technische kennis en materialen, waaronder voor militaire doeleinden. Ook Nederland en België, hoewel ze publiekelijk kritiek uitten en sancties ondersteunden, hadden goede economische relaties met Zuid-Afrika via multinationals en particuliere bedrijven.

De redenen achter deze samenwerking lagen deels in strategische belangen. Zuid-Afrika was rijk aan grondstoffen zoals goud en uranium en had een belangrijke ligging in het geopolitieke schaakspel van de Koude Oorlog. Westerse landen wilden een anti-communistisch regime steunen, ook al botste dat met hun officiële standpunten. Daarnaast speelden economische belangen een grote rol, aangezien veel westerse bedrijven investeringen en contracten in Zuid-Afrika hadden. Militaire technologie en kennisuitwisseling vonden daarom vaak achter de schermen plaats, waardoor de werkelijkheid nogal afweek van de officiële politieke uitspraken.

Ook Israel zag in Zuid Afrika een nuttige speler om dezelfde redenen. Tevens vond samenwerking plaats rond de ontwikkeling van Israel's kernwapens: Israel beschikte over de kennis en nucleaire technologie, terwijl Zuid-Afrika de ruimte en discretie had om te testen, met name in afgelegen gebieden zoals de Zuid-Atlantische Oceaan of de Kalahari-woestijn.

En iets vergelijkbaars speelde zich af rond de onderzoeksprogramma’s die zich bezighielden met de ontwikkeling van biologische agentia die specifiek gericht zijn op bepaalde etnische kenmerken en groepen. Een bekend historisch voorbeeld is het Zuid-Afrikaanse Project Coast, dat tijdens het apartheidsregime onderzoek deed naar biologische middelen die specifiek gericht waren op etnische bevolkingsgroepen. Ook het Amerikaanse Pentagon heeft geëxperimenteerd met genetische en biotechnologische wapens, met als doel om bedreigingen te kunnen neutraliseren op basis van genetische kenmerken. Hoewel het onderwerp ethisch omstreden is, vormt het een reëel aandachtspunt binnen defensie- en inlichtingengemeenschappen wereldwijd. Victor Ostrovsky, een voormalig Mossad-officier, beweerde dat Israel in die periode samenwerkte met Zuid-Afrika (op een lacatie die niet ver verwijderd was van waar Bischop Tutu woonde). Vast staat in elk geval dat Dr. Wouter Basson, de leider van Project Coast, naar Israel reisde om informatie en technologieën te vergaren.

Opmerkelijk is dat deze samenwerking plaatsvond in een tijd waarin Israel internationaal steeds meer werd gezien als een cruciale strategische bondgenoot van het Westen vanwege de ligging en onmisbare geopolitieke rol in het Midden-Oosten. Deze dubbele werkelijkheid onderstreept hoe geopolitieke belangen vaak haaks staan op morele standpunten, en hoe politieke uitspraken in de praktijk tegengesteld kunnen zijn aan politieke daden.

Onbelangrijk voor het gestelde.

Maakt trouwens de verdorven mentaliteit van de Zionisten er zeker niet beter op.

[dikkemick]

Ergo: De zionisten waren bevriend met het racistische apartheidsregime van Zuid Afrika en met de nazi's?

Zionist
Krijg steeds meer respect voor deze ondertekening!

[ChaimNimsky]

Waarbij je vergeet dat de Zionisten dik bevriend waren met het racistische Apartheidsregime van Zuid Afrika.
Ze werketen dan ook nauw samen.

Net zoals zoveel westerse landen. Tijdens het apartheidsregime in Zuid-Afrika was er ondanks verbale kritiek en enkele openlijke sancties, opvallend veel samenwerking met westerse landen. Hoewel het VK officieel sancties steunde, bleven veel Britse bedrijven actief in het land en vond er soms ook militaire en technologische samenwerking plaats. Ook de Verenigde Staten hielden een bewust dubbelzinnig beleid: officieel was en kritiek en enkele sancties, maar achter de schermen werd Zuid-Afrika gezien als een bondgenoot in de strijd tegen het communisme in Afrika, wat leidde tot militaire en inlichtingenprojecten. Frankrijk speelde eveneens een rol door wapensystemen en technologie te leveren die het apartheidsregime versterkten. Duitsland was betrokken via economische banden en leverde technische kennis en materialen, waaronder voor militaire doeleinden. Ook Nederland en België, hoewel ze publiekelijk kritiek uitten en sancties ondersteunden, hadden goede economische relaties met Zuid-Afrika via multinationals en particuliere bedrijven.

De redenen achter deze samenwerking lagen deels in strategische belangen. Zuid-Afrika was rijk aan grondstoffen zoals goud en uranium en had een belangrijke ligging in het geopolitieke schaakspel van de Koude Oorlog. Westerse landen wilden een anti-communistisch regime steunen, ook al botste dat met hun officiële standpunten. Daarnaast speelden economische belangen een grote rol, aangezien veel westerse bedrijven investeringen en contracten in Zuid-Afrika hadden. Militaire technologie en kennisuitwisseling vonden daarom vaak achter de schermen plaats, waardoor de werkelijkheid nogal afweek van de officiële politieke uitspraken.

Ook Israel zag in Zuid Afrika een nuttige speler om dezelfde redenen. Tevens vond samenwerking plaats rond de ontwikkeling van Israel's kernwapens: Israel beschikte over de kennis en nucleaire technologie, terwijl Zuid-Afrika de ruimte en discretie had om te testen, met name in afgelegen gebieden zoals de Zuid-Atlantische Oceaan of de Kalahari-woestijn.

En iets vergelijkbaars speelde zich af rond de onderzoeksprogramma’s die zich bezighielden met de ontwikkeling van biologische agentia die specifiek gericht zijn op bepaalde etnische kenmerken en groepen. Een bekend historisch voorbeeld is het Zuid-Afrikaanse Project Coast, dat tijdens het apartheidsregime onderzoek deed naar biologische middelen die specifiek gericht waren op etnische bevolkingsgroepen. Ook het Amerikaanse Pentagon heeft geëxperimenteerd met genetische en biotechnologische wapens, met als doel om bedreigingen te kunnen neutraliseren op basis van genetische kenmerken. Hoewel het onderwerp ethisch omstreden is, vormt het een reëel aandachtspunt binnen defensie- en inlichtingengemeenschappen wereldwijd. Victor Ostrovsky, een voormalig Mossad-officier, beweerde dat Israel in die periode samenwerkte met Zuid-Afrika (op een lacatie die niet ver verwijderd was van waar Bischop Tutu woonde). Vast staat in elk geval dat Dr. Wouter Basson, de leider van Project Coast, naar Israel reisde om informatie en technologieën te vergaren.

Opmerkelijk is dat deze samenwerking plaatsvond in een tijd waarin Israel internationaal steeds meer werd gezien als een cruciale strategische bondgenoot van het Westen vanwege de ligging en onmisbare geopolitieke rol in het Midden-Oosten. Deze dubbele werkelijkheid onderstreept hoe geopolitieke belangen vaak haaks staan op morele standpunten, en hoe politieke uitspraken in de praktijk tegengesteld kunnen zijn aan politieke daden.

Onbelangrijk voor het gestelde.

Maakt trouwens de verdorven mentaliteit van de Zionisten er zeker niet beter op.

De verdorven mentaliteit van vrijwel de gehele wereld. Net zoals de oorlogsmisdaden van zoveel andere landen die van Israel ver overstijgen in aantallen en ernst, maar het hier juist Israel weer is dat wordt vergeleken met de nazi's. Indien de nazi's slechts hadden gedaan wat Israel doet, dan zouden hun daden niet eens een voetnoot in de geschiedenis zijn geweest.

[ChaimNimsky]

"Grappig" feitje

Israël, het laatste bolwerk van antisemitisme op aarde - DeWereldMorgen.beDeWereldMorgen.be https://share.google/VNsXUGmlqLQA5WhG1

Toen de nazi’s aan de macht kwamen waren de zionistische joden in Duitsland de enige groep joden die bereid was om samen te werken met het nazisme, omdat ze daarin een grote opportuniteit zagen voor het koloniaal project Israël.

Zionist

Deze bewering is feitelijk onjuist en gevaarlijk misleidend. In werkelijkheid stonden de meeste Duitse Joden, inclusief zionisten, vijandig tegenover het nazisme en werden zij juist slachtoffer van onderdrukking en vervolging. Zionistische leiders zetten zich in om Joden uit nazi-Duitsland te helpen emigreren en te redden waar mogelijk -- bijvoorbeeld via de Ha'avara-overeenkomst, een regeling om Joden naar Palestina te laten emigreren, maar zeker geen samenwerking in de zin van politieke steun aan het naziregime.

Deze mythe wordt vaak gebruikt om de Holocaust te bagatelliseren en Joden onterecht te beschuldigen van collaboratie, wat zowel historisch onjuist als moreel verwerpelijk is.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Net zoals zoveel westerse landen. Tijdens het apartheidsregime in Zuid-Afrika was er ondanks verbale kritiek en enkele openlijke sancties, opvallend veel samenwerking met westerse landen. Hoewel het VK officieel sancties steunde, bleven veel Britse bedrijven actief in het land en vond er soms ook militaire en technologische samenwerking plaats. Ook de Verenigde Staten hielden een bewust dubbelzinnig beleid: officieel was en kritiek en enkele sancties, maar achter de schermen werd Zuid-Afrika gezien als een bondgenoot in de strijd tegen het communisme in Afrika, wat leidde tot militaire en inlichtingenprojecten. Frankrijk speelde eveneens een rol door wapensystemen en technologie te leveren die het apartheidsregime versterkten. Duitsland was betrokken via economische banden en leverde technische kennis en materialen, waaronder voor militaire doeleinden. Ook Nederland en België, hoewel ze publiekelijk kritiek uitten en sancties ondersteunden, hadden goede economische relaties met Zuid-Afrika via multinationals en particuliere bedrijven.

De redenen achter deze samenwerking lagen deels in strategische belangen. Zuid-Afrika was rijk aan grondstoffen zoals goud en uranium en had een belangrijke ligging in het geopolitieke schaakspel van de Koude Oorlog. Westerse landen wilden een anti-communistisch regime steunen, ook al botste dat met hun officiële standpunten. Daarnaast speelden economische belangen een grote rol, aangezien veel westerse bedrijven investeringen en contracten in Zuid-Afrika hadden. Militaire technologie en kennisuitwisseling vonden daarom vaak achter de schermen plaats, waardoor de werkelijkheid nogal afweek van de officiële politieke uitspraken.

Ook Israel zag in Zuid Afrika een nuttige speler om dezelfde redenen. Tevens vond samenwerking plaats rond de ontwikkeling van Israel's kernwapens: Israel beschikte over de kennis en nucleaire technologie, terwijl Zuid-Afrika de ruimte en discretie had om te testen, met name in afgelegen gebieden zoals de Zuid-Atlantische Oceaan of de Kalahari-woestijn.

En iets vergelijkbaars speelde zich af rond de onderzoeksprogramma’s die zich bezighielden met de ontwikkeling van biologische agentia die specifiek gericht zijn op bepaalde etnische kenmerken en groepen. Een bekend historisch voorbeeld is het Zuid-Afrikaanse Project Coast, dat tijdens het apartheidsregime onderzoek deed naar biologische middelen die specifiek gericht waren op etnische bevolkingsgroepen. Ook het Amerikaanse Pentagon heeft geëxperimenteerd met genetische en biotechnologische wapens, met als doel om bedreigingen te kunnen neutraliseren op basis van genetische kenmerken. Hoewel het onderwerp ethisch omstreden is, vormt het een reëel aandachtspunt binnen defensie- en inlichtingengemeenschappen wereldwijd. Victor Ostrovsky, een voormalig Mossad-officier, beweerde dat Israel in die periode samenwerkte met Zuid-Afrika (op een lacatie die niet ver verwijderd was van waar Bischop Tutu woonde). Vast staat in elk geval dat Dr. Wouter Basson, de leider van Project Coast, naar Israel reisde om informatie en technologieën te vergaren.

Opmerkelijk is dat deze samenwerking plaatsvond in een tijd waarin Israel internationaal steeds meer werd gezien als een cruciale strategische bondgenoot van het Westen vanwege de ligging en onmisbare geopolitieke rol in het Midden-Oosten. Deze dubbele werkelijkheid onderstreept hoe geopolitieke belangen vaak haaks staan op morele standpunten, en hoe politieke uitspraken in de praktijk tegengesteld kunnen zijn aan politieke daden.

Onbelangrijk voor het gestelde.

Maakt trouwens de verdorven mentaliteit van de Zionisten er zeker niet beter op.

De verdorven mentaliteit van vrijwel de gehele wereld. Net zoals de oorlogsmisdaden van zoveel andere landen die van Israel ver overstijgen in aantallen en ernst, maar het hier juist Israel weer is dat wordt vergeleken met de nazi's. Indien de nazi's slechts hadden gedaan wat Israel doet, dan zouden hun daden niet eens een voetnoot in de geschiedenis zijn geweest.

De bekende zionistische propaganda (die niet meer werkt) wijzen naar ander zaken om zo de discussie te verleggen.

[dikkemick]

"Grappig" feitje

Israël, het laatste bolwerk van antisemitisme op aarde - DeWereldMorgen.beDeWereldMorgen.be https://share.google/VNsXUGmlqLQA5WhG1

Toen de nazi’s aan de macht kwamen waren de zionistische joden in Duitsland de enige groep joden die bereid was om samen te werken met het nazisme, omdat ze daarin een grote opportuniteit zagen voor het koloniaal project Israël.

Zionist

Deze bewering is feitelijk onjuist en gevaarlijk misleidend. In werkelijkheid stonden de meeste Duitse Joden, inclusief zionisten, vijandig tegenover het nazisme en werden zij juist slachtoffer van onderdrukking en vervolging. Zionistische leiders zetten zich in om Joden uit nazi-Duitsland te helpen emigreren en te redden waar mogelijk -- bijvoorbeeld via de Ha'avara-overeenkomst, een regeling om Joden naar Palestina te laten emigreren, maar zeker geen samenwerking in de zin van politieke steun aan het naziregime.

Deze mythe wordt vaak gebruikt om de Holocaust te bagatelliseren en Joden onterecht te beschuldigen van collaboratie, wat zowel historisch onjuist als moreel verwerpelijk is.

Sweet dreams


Veel Russen vonden Stalin ook een toffe peer en al het negatieve omtrent oom Joseph was propaganda!
Word eens wakker Nimsky. Je kunt straks met eigen ogen (en een paar sjekel) zien wat jouw heilige leger heeft aangericht.

[ChaimNimsky]

"Grappig" feitje

Israël, het laatste bolwerk van antisemitisme op aarde - DeWereldMorgen.beDeWereldMorgen.be https://share.google/VNsXUGmlqLQA5WhG1

Toen de nazi’s aan de macht kwamen waren de zionistische joden in Duitsland de enige groep joden die bereid was om samen te werken met het nazisme, omdat ze daarin een grote opportuniteit zagen voor het koloniaal project Israël.

Sta je achter bovenstaande uitspraak?

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Word eens wakker Nimsky. Je kunt straks met eigen ogen (en een paar sjekel) zien wat jouw heilige leger heeft aangericht.

Ik vrees dat hij niet geschokt zal zijn omdat hij het allang weet.
De kans is groot dat hij er trots van zal genieten.

[dikkemick]

"Grappig" feitje

Israël, het laatste bolwerk van antisemitisme op aarde - DeWereldMorgen.beDeWereldMorgen.be https://share.google/VNsXUGmlqLQA5WhG1

Toen de nazi’s aan de macht kwamen waren de zionistische joden in Duitsland de enige groep joden die bereid was om samen te werken met het nazisme, omdat ze daarin een grote opportuniteit zagen voor het koloniaal project Israël.

Sta je achter bovenstaande uitspraak?

Dat is wat ik lees en waar ik gezien de huidige instelling van het nationale zionisme niet van op kijk. Ik lees ook:

In 1933 ondertekenden de ‘Zionistische Vereinigung für Deutschland’ een akkoord met de nazi’s, het ‘Ha’avara-Abkommen-akkoord’. Daarin beloofden de nazi’s dat de joden die naar Palestina emigreren een groot deel van hun vermogen zouden kunnen meenemen. Dat was een uiterst belangrijke bron van inkomsten voor de zionisten. Maar de samenwerking met de nazi’s ging veel verder.

In 1935 waren de Joods-Duitse zionisten de enige van alle Joods-Duitse groeperingen die de ronduit verwerpelijke Neurenberg Rassenwetten steunden. De zionisten werden bedankt voor de gewezen diensten, want na Kristallnacht in 1938 lieten de nazi’s de publicatie van alle joodse kranten verbieden met uitzondering van de Rundschau, het mondstuk van de zionistische beweging in Duitsland. Tussendoor bezochten prominente nazi’s hun antisemitische zionistische evenknieën in Palestina.