Daarover heb ik geen enkele twijfel. ze zijn niet het enige object. Wij hebben sterke empathieen ten aanzien van anderen dan kinderen. Ik ben echter op rationele gronden van mening, dat het nageslacht het primaire object is, omdat het de enige verklaring vormt voor het voortbestaan van een moraal.Earthheart schreef:daar hoef je niet aan te twijfelen. Ik twijfel wel of ze het enige object zijn.Dat kinderen het object van de moraal zijn, is mij zowel intuitief als rationeel duidelijk. Bij jou twijfel ik er regelmatig aan of je dit wel beseft.
Dat is geen intuitie die alle mensen hebben en in geval van voedseltekorten laten we haar evengoed vallen. Uiteraard weten wij niet hoe Orca's de facto denken. Dus ik kan me vergissen. Maar dat zij het eten van vlees als zodanig niet kunnen afkeuren, is wel zeker. Waarom je niet zou mogen eten wat je lekker vindt, lijkt dan een rare vraag. Het lekker vinden is zeker geen reden om het niet te eten. Zo'n reden kan wel bijvoorbeeld empathie zijn (het vlees lijkt te veel op een Orca), of rationeel(als wij mensen gaan opeten, dan doden ze wellicht ons). Rationele redenen zijn absoluut geldige redenen, ook als ze niet intuitief zijn. Intuitieve redenen kunnen daarentegen ongeldig zijn, als ze rationeel niet kloppen. Daarom kun je me ook niet overtuigen met louter intuities.Earthheart schreef:dat weet ik nog zo niet. Orca's kunnen toch ook empathie voelen? tuDan kunnen ze zich inleven in slachtoffers. en misschien komen ze dan net zoals ik wel tot een ethiek dat men niet iemand anders mag doden en opeten louter voor de smaak (maar dus nog wel om te leven)Laten wij eens als gedachtenexpirement aannemen, dat we kunnen communiceren met Orca's en Olifanten. Orca's zouden ongetwijfeld een lans breken voor het eten van vlees, en ons wellicht voor gek verklaren als wij vegetarier willen zijn.
Wij willen geen honden eten, wij (zelfs vleeseters) vinden dat dat niet kan. Ik zie die vleeseters niet ons als gek verklaren als wij hondenloos willen eten.
Ik bedoel met respecteren van de morele intuities van de meerderheid van de morele denkers, ook dat ik ze zal naleven. zolang ik de meerderheid niet heb kunnen overtuigen van de onjuistheid ervan. Ik heb tenslotte ook nog empathische gevoelens jegens mijn medemensen. die mij in staat stelt, me om hun wensen te bekommeren ook als het wensen zijn die ik zelf geenzins koester. Het is dus niet eens zo dat ik me er om zuiver rationele redenen bij neerleg. Ik heb ook empathie voor eenieder - zowel voor vleeseters als voor veganisten - die mij in staat stelt hun wensen te willen helpen realiseren. Ratio en gevoel hoeven dus niet eens met elkaar in conflict te geraken, om morele regels die ik zelf niet zou entameren toch met genoegen na te leven. Uiteraard vormen de verschillende gevoelens van veganisten en vleeseters wel een probleem dat ik niet geheel kan oplossen. Maar er moet een weloverwogen keuze mogelijk zijn. (en ja, veganisme is wellicht zo'n weloverwogen keuze, dat wil ik zeker niet op voorhand uitsluiten).Earthheart schreef:Maar dat kunnen ze wel! Ik ben immers bereid met de wensen van de morele partners rekening te houden. Ook als ze niet voorvloeien uit mijn uitgangspunten. Samenwerking houdt in dat je niet alleen je eigen mening doordramt, maar ook de mening van de andere respecteert.
ja, maar ik had het hier over meer dan respecteren: het zelf ook naleven. Jij kunt misschien wel veganisten (en hun mening) respecteren, maar zelf ook veganist worden uit morele plicht, dat is toch nog een stap verder? Misschien ben je wel bereid veganist te worden als de meerderheid je daarom vraagt, om je bij de wil van de meerderheid met lichte tegenzin neer te leggen. Maar dan nog kan ik jou niet overtuigen om veganist te worden uit morele plicht (omwille van intrinsieke redenen, los van wat anderen willen), op basis van morele intuities die jij niet hebt.
Sorry, maar ik zal in mijn gedrag altijd mijn eigen wensen meer laten meewegen dan die van anderen. Met name om Om twee redenen. Ten eerste zijn niet alle belangen van anderen mijn verantwoordelijkheid. Ten tweede zijn mij de wensen van anderen niet altijd bekend.Earthheart schreef:Uiteraard heeft eenieder het recht voor zijn mening te pleiten en te trachten om de ander te overuigen. Daar biedt ik alle ruimte toe. Jij daarentegen heb er blijkbaar problemen mee, andere als gelijken in de morele discussie te accepteren.
het gaat er niet om anderen in een discussie als gelijken te accepteren. Wat ik niet accepteer is dat anderen iemand gaan schaden. Iemand schaden is echt nog wel iets anders dan voor een mening mogen uitkomen. Jij en ik zijn gelijken in een discussie, volledig me eens. Maar ik wil wel dat jij je niet naar willekeur boven iemand anders (bv. een varken) gaat plaatsen en dat individu zo hard gaat schaden dat het zelfs sterft, louter omwille van (smaak)genot. Ik wil consistentie in gelijkheid.
Wat ik echter ook doe is JOUW belangen boven die van enig varken plaatsen. Dit ten eerste omdat ik ten opzichte van jou grotere verantwoordelijkheden heb. die verantwoordelijkheid heb ik primair omdat jou familie en mijn familie gezamenlijk nageslacht kunnen krijgen en secondair omdat wij deel uit maken van een samenleving, en die samenleving een moraal deelt. Het feit dat jij een andere variant van die moraal voorstaat dan anderen, doet daar niet aan af. Op de tweede plaatst heb ik meer verantwoordelijkheden tegenover jou omdat ik jouw wensen kan kennen en deels ook ken, waar ik aanzienlijk minder wensen van enig varken kan kennen, laat staan ken. Jij bent ten ene male niet gelijk aan enig varken. Jij bent mij veel meer waard dan enig varken. En jouw wensen ten opzichte van het varken zijn me dan ook meer waard dan het varken zelf. Mijn intuitie zegt mij dat jij inderdaad iemand bent. Die intuitie is niet of nauwelijks aanwezig tegenover enig varken.
Als jij met die anderen varkens bedoelt, dan weet je het antwoord al. Want er worden dagelijks varkens geslacht. In mijn geval zelfs binnen een of twee kilometer van mijn huis. Maar ik zou me heel anders gedragen als tijdens de discussie mijn discussiepartner IEMAND aan het schaden was. Onze intuitie ten aanzien van wat men als IEMAND kan beschouwen verschilt enigzins. Ik zie met name mijn discussie partners als IEMAND. Uiteraard is er geen absolute maatstaf. Maar ik hecht een relatief veel groter belang aan gevoelens van morele acteurs dan aan de gevoelens van andere wezens. Een veel groter belang.Earthheart schreef:en wat zou jij doen als ondertussen jouw discussiepartner anderen aan het schaden is?Het lijkt me raadzamer om vooraleerst respect te tonen voor hen met wie je in discussie bent.
Nogmaals ik ben heel goed in staat te discussieren over jouw intuities en daar begrip voor op te brengen ongeacht of en in welke mate ik die intuities ook heb. Intuities kunnen juist of onjuist zijn. Als ik een onjuiste intuitie niet heb. kan dat nooit en reden zijn om een discussie niet te kunnen voeren. Als ik een juiste intuitie niet heb, dan is ook dat nog geen reden om te veronderstellen dat je me niet rationeel zou kunnen overtuigen. Het gaat hier dan ook helemaal niet om intuities, het gaat om empathische gevoelens. Die heb ik heel sterk jegens jou, maar veel minder jegens varkens. Als jij even empathisch bent ten opzichte van varkens als ten opzichte van mij, mag dat de discussie enrnstig hinderen, maar dat wil niet zeggen dat ze onmogelijk is.Earthheart schreef:Denk je dat ze daar ook maar een seconde over hebben nagedacht?
tja, dat is dan net een probleem. Als ze niet hebben nagedacht over waarom ze hun rechtenverklaring mogen beperken tot een willekeurige groep, aangeduid als "mensen"...maar jawel: die intuitie heb ik ook, maar ik heb ontdekt dat ze niet consistent is met een Die coherent systeem van ethische principes die gebaseerd zijn op andere, sterkere intuities. En zo concludeer ik dan dat die speciesistische intuitie een morele illusie is, net zoals bij een optische illusie. Dat is net één van de centrale themas van mijn doctoraatsonderzoek. Om discussie mogelijk te maken, is de vraag dan of jij die andere, sterkere intuities ook hebt.Dat is een kwestie van intuitie.(Ook al ben ik uitstekend in staat die intuitie rationeel te onderbouwen) Maar die intuitie heb jij blijkbaar niet.
Dus hou nu eens op met het baseren van je argumenten op intuities. Intuities bewijzen niets. Moraal is niet gebaseerd op intuities. Ze is gebaseerd op empathie en op een zekere overlevingswaarde. Je kunt daar verder logisch over redeneren, zolang je rekening houdt met beiden. Het domweg aanvaarden van intuities als waarheid, is ook moreel gesproken onjuist. Het - wederzijds - aanvaarden van elkaars gevoelens is moreel gesproken daarentegen onmisbaar.