ten eerste excuses voor dit wat laat antwoord, ik zag hem gisteravond staan maar ik had het fut niet meer om te reageren op het eerste gedeelte.
Eduard schreef:Afvalligen komen op mij altijd wat tragi-komisch over.
Dat mag, maar ik vind het een generalisatie. Soms vind ik dat ook maar je moet ook bedenken waarom sommige afvalligen op een bepaalde manier overkomen.
Ze zijn er achter gekomen dat ze een blind geloof hadden, dat ze veel voor zoete koek slikten.
Dit verteld nog niets over het proces waarmee iemand tot "ongeloof" komt.
Trouwens "blind geloof" of "geloof in god" is voor de meeste afvalligen gewoon hetzelfde. dat is iets wat jij niet kan vatten denk ik.
Eenmaal tot verlichting gekomen werpen ze blijmoedig de baby met het waswater weg.
Nee, in het proces waarmee iemand tot "ongeloof" komt komen veel van deze tragi komische figuren een reeks alternatieven tegen waar je vervolgens ook weer orde moet scheppen in het aangereikte. Het feit dat sommigen "blijmoedig het kind met het waswater weggooien" is het gevolg dat er zoveel en betere alternatieven in de plaats zijn komen te staan.
Immers er was hun zoveel onzinnigs voorgehouden dat alles aan geloof wel waanzin moet zijn.
Meer dat geloof veel overtollige last met zich meebrengt. Het is logisch dat men zich wil bevrijden van a deze overtollige last en op zoek gaat naar betere alternatieven.
Ik noem een gelovige niet waanzinnig, of per definitie niet iemand die zich enkel met onzinnige dingen bezighoud. Dit zou ik wel doen als ik dacht dat heel het geloof op louter onzinnige zaken gestoeld was. Ik kan accepteren dat voor sommige mensen geloof een belangrijke steun en toeverlaat is in het leven. Dit is niet onzinnig.
Jij niet, jij vind veel afvalligen tragi komische figuren omdat ze het geloof volledig verwerpen en geen ruimte willen open laten voor mensen waarvoor het geloof niet onzinnig is.
Er is een klein maar belangrijk verschil in de opstelling dat ik van mening bent dat het geloof op waan ideëen gebaseerd is, of dat ik zou vinden dat het geheel waanzin is.
Nu weten ze beter, god bestaat niet en alles wat het geloof hun voorhield zijn onzinnige sprookjes die een onsamenhangend en vertekend beeld van de werkelijkheid weergeven.
Juist dat heb je door, dus welk kind spoelen we met het badwater weg?
Regelmatig dringt bij mij het beeld zich op van de niet-meer-roker. Waar zij zich ooit harstochtelijk overgaven aan het rookgenot, dient zich nu bij de minste of geringste, al dan niet vermoedde, aanwezigheid van enige tabaksdampen, een fanatisch blik in de ogen aan. Hoe had men ooit zo blind kunnen zijn voor de foeilijke stank van de roker, de zelfzuchtige verslaving aan de nicotine en vergiftende eigenschappen van de tabaksdampen?
Rookverslaving als analoog voor godsdienst, je komt er zelf mee. Ik vind het een slechte analoog. Je stelt daarmee diepgelovige respectloos gelijk aan "verslaafden aan iets slecht". Voor veel diepgelovige mensen is het geloof niet slecht en ik ben niet hun morele waakhond om te zeggen dat het "een slechte verslaving is".
Zo dus ongelovigen "krijgen een fanatische blik" ook weer zo'n stereotypering. Maar laten we fanatisme even beschouwen. Sommige vormen van fanatisme zijn helemaal niet slecht. Zo ken ik mensen die me dolgraag (fanatiek) wilen bekeren en dit vanuit een goed hart doen. Zijn dit dan slechte fanatiekelingen? Geloofs fanatici? Ben ik dan een fanatiekeling om te propageren waarom men het geloof kan verwerpen op het feit dat het louter een aanname is?
Hoe had men ooit mee kunnen doen aan de verheerlijking van zoveel waan, verantwoordelijk voor onnoemelijk veel leed.
Dat is een goede vraag, en als jij hem hard op stelt in een kritische vorm mogen ongelovigen dat dan ook?
Maar tabak zelf is niet de oorzaak van al dat leed, het is de onmatigheid van de gebruiker zelf.
Valse analoog, tabak gebruiken is altijd slecht. Feitelijk beweer jij met deze analoog dat de aard van religie altijd slecht is. Iets wat ik als ongelovige bestrijd omdat ik niet gaat invullen wat voor een ander slecht of goed is.
Onmatig gebruik en toepassing van geloof is net zo rampzalig als onmatig gebruik en toepassing van tabak. Toch wisten duizenden jaren lang bepaalde volkeren tabak als een rituele katalysator en natuurgeneesmiddel met mate tot voordeel te gebruiken.
Je zegt het zelf, uit onwetendheid dat tabak altijd slecht is, tenzij je het er mee eens bent dat je misschien een valse analoog geeft.
De rest van dit verhaaltje heb ik al afgedaan als aanname. Tegenover jouw stereotyperingen over ongelovigen zet jij alleen maar weer een aanname neer (in een mooi verpakt verhaaltje) dat als dusdanig weer verworpen kan worden.
Groet,
Hebr 6: 
