sjun schreef:Kitty schreef:Rereformed, dan grijpt God in de ogen van de gelovige dus wel degelijk in, maar met straffen. Dus moet in de ogen van de gelovige de Holocaust zelf als het ingrijpen van God worden gezien, en dat maakt de vraag van Binnendijk wat de bedoeling van God hiermee was dus een logische vraag. De vraag is dan waarom greep God in met de holocaust. Daarnaast blijft dan de vraag staan, waarom grijpt God dan nooit ten goede in. Dus om iets kwaadaardigs ten goede te keren. God straft dus alleen en beloont nooit. Dit vraagt een gelovige zich nooit af? Een gelovige verwacht zijn beloning niet in dit leven, maar daarna. In dit leven ondergaat hij kennelijk alleen straffen.
Je gaat zomaar voorbij aan
Psalm 34 uit de overgelverde geschriften waarin verhaald wordt van dit leven en het proeven van de goedheid..
Het oog van de HEER rust op de rechtvaardigen,
zijn oor luistert naar hun hulpgeroep.
Toornig ziet de HEER wie kwaad doen aan,
hij wist hun namen op aarde uit.
De HEER hoort de kreten van de rechtvaardigen,
hij bevrijdt hen uit de nood,
gebroken mensen is de HEER nabij,
hij redt wie zwaar wordt getroffen.
Al blijft de rechtvaardige niets bespaard,
de HEER zal hem steeds weer bevrijden.
Hij waakt zelfs over zijn beenderen,
niet één ervan wordt verbrijzeld.
Er wordt niet overgeleverd dat er geen lijden of dood zal zijn voor degenen die rechtvaardig genoemd worden. Er wordt ook niet overgeleverd dat er niets goeds voor hen zal zijn in dit leven zoals jij ervan maakt.
Ik ga daar helemaal niet aan voorbij. Sterker nog, Psalm 34 is juist een zeldzaam goed voorbeeld om de absurditeit van het geloof van Binnendijk, en waar hij mee 'worstelt' aan te tonen. Het laat namelijk precies zien dat geloof op geen enkel feit gebaseerd is, maar gelijk staat aan het oppeppen van je psyche met innerlijke behoeften.
De psalmdichter merkt eerst op dat God naar rechtvaardigen luistert: gemakkelijk op te merken: wie kan het controleren?
Vervolgens merkt hij op dat God de boosdoeners straft met de dood. Híer is dus iets wat we wel kunnen controleren, en helemaal niet juist blijkt te zijn. Denk bijvoorbeeld aan Stalin en Mao. Conclusie: God was blijkbaar in zijn schik met die mannen.
Vervolgens merkt de psalmdichter op dat God rechtvaardigen in nood bevrijdt. In dat geval zitten we met miljoenen 'rechtvaarigen' van alle eeuwen die niet gered zijn. Om je geloof in de God van de psalmdichter te behouden moet je ze allemaal afschrijven als niet-rechtvaardig, maar blijkbaar verdiende straf voor hun zonde krijgend.
De psalmdichter erkent vervolgens dat het voor de gelovige niet altijd gemakkelijk is, en hij soms gruwelijke dingen te doorstaan heeft,
maar blijft voet bij stuk houden dat God hen uiteindelijk redt. Hij is zelfs zo dolgedraaid in zijn fanatieke geloof dat hij het presteert te eindigen met de woorden:
"Hij waakt zelfs over zijn beenderen,
niet één ervan wordt verbrijzeld."
Je kan zo'n psalmdichter in een primitieve maatschappij er niet op aankijken dat hij zoiets uitsprak: men
wist niet beter. Men had geen kijk op de geschiedenis en de wereld zoals wij moderne mensen hebben. Maar voor ieder modern mens met moderne kennis is het idioot om met zo'n psalm of zulke denkbeelden als in de psalm naar voren worden gebracht, te blijven rondlopen. En dat is toch wat Binnendijk moet doen. Vandaar dat hij moet 'worstelen'.
Je had geen betere bijbelwoorden kunnen aanhalen om de waan van het geloof te ontmaskeren dan zo'n psalm als deze.
En over die beloning: Hoeveel is de glimlach van een kind, de geur van een Mango en de sfeer van een bloementuin in de ochtendnevel waard en waarom zou die slechts trancedent beleefd kunnen worden?
Deze opmerking behoort tot het grootste onkruid dat iemand maar in een topic waar harde noten gekraakt worden kan gooien om het te bederven. De mango en de morgentuin is mij alles waard, maar heeft
niets met het doen en laten van God (zoals hij ons in de bijbel wordt voorgesteld) te maken.
