Ik zou van verbazing omvallen als het niet zo was.FonsV schreef:Dag rereformed,
Je moet er wel rekening mee houden dat ik a) het niet over alle Egyptenaren hebJe schreef:Tot zover niets dan lof voor de Egyptenaren.
Uiteraard, en juist daarom ben ik zo moe geworden van esoterie. De wereld puilt uit van de wazige ideeën.en b) dat de Egyptenaren over wie ik het wel heb niet de enigen waren met die ‘esoterische’ denkbeelden.
Wellicht is de bekendste moderne creatie van een mythe om in te geloven 'Aldus sprak Zarathoestra', met denkbeelden als de Bovenmens en de Eeuwige Wederkeer. Een ander is de kijk op het leven van Teilhard de Chardin. Beiden, maar vooral de laatste, staan in nauw verband met de mythe waar de mens sinds Darwin mee speelt, dat de mens evolueert naar hoger, beter, meer intellect, meer toekomstige macht om te scheppen.Persoonlijk ken ik geen moderne mythen.
Inderdaad. Maar boven op die wetenschap bouwt de mens zijn idealen, zoals een geloof in een betere, hoger ontwikkelder toekomst. En dit is eenvoudig een modern geloof.Denk aan Moerland: hij behandelt in zijn boek eerst de ‘Geheime woorden’. Het blijkt dat allerlei termen zoals leven, dood, opstanding en blindheid in de gnostiek een heel eigen symbolische betekenis hebben en vooral niet letterlijk verstaan moeten worden.
Mijn indruk is dat onze ‘mentaliteit’ volledig anders is. Wij drukken ons niet meer uit in mythen, wij produceren wetenschap.
En terecht. Een discussie over de waarheid van 'esoterie' heeft eigenlijk nooit zin. Het kan waardevol zijn voor iemand om bepaalde idealen te onderhouden. En dat is dan op dát moment. Later kan iemand zien dat de overtuiging eenzijdig is, oftewel de wereld veel te monotoon inkleurt, en wordt men wijzer, dwz doet men andere, soms tegengestelde wijsheden op.Kijk alleen maar op dit forum: er worden wetenschappelijk correcte waarnemingen verwacht en onweerlegbare wetenschappelijke bewijzen voor welke bewering dan ook! En als je denkt die te hebben gegeven wordt er gevraagd naar je bronnen of referenties; zijn die niet dezelfde als die van je tegenspeler, dan loopt op zijn best de ‘discussie’ dood.
Let op je geloof: je bent er in bovenstaande met zekerheid van overtuigd dat we véél verder komen. Maar een pessimist zou kunnen geloven in het tegendeel: elke stap verder op het wetenschappelijk gebied is een spijker die de mens in zijn eigen doodskist timmert. Er zijn zelfs bepaalde esoterische stromingen die zo redeneren, zoals de numerologie/kabbalistiek van Friedrich Weinreb.Inderdaad: technisch zijn wij schier oneindig veel verder dan destijds. En we zullen nog véél en véél verder komen! Er wordt door sommigen zelfs gedacht dat we ooit alles in formules kunnen gieten en dan beheersen. 'Begrip' betekent bij ons voornamelijk 'zeker weten' en 'in de hand hebben'.
Sterker nog, een definitie van de esoterie
zou kunnen zijn dat het per definitie altijd de materie, het lichaam, het stoffelijke, het letterlijke afwijst, en de geest ertegenoversteld als superieur.
Wat is het nu. Komen we véél en véél verder of blijven we altijd in een moeras van onwetendheid? Het antwoord hierop is een geloof dat de mens voor zichzelf heeft geschapen, een moderne mythe.Wat ik altijd weer geinig vindt is dat die hiërogliefenschrijvers al wisten dat de aarde om de zon draait ruim 2000 jaar voordat wij dat van de het kerkelijk gezag mochten ‘geloven’. Wellicht hielden zij de zon nog voor het centrum van het heelal, niet bedoeld als astrologisch middelpunt, maar als middelpunt van hun belangstelling en verwondering. Wíj weten dat de zon ongeveer 150 miljoen kilometer van de aarde ‘staat’ (op ’n paar duizend kilometer meer of minder wordt niet gekeken). Of de hiërogliefenschrijvers dat ook al wisten…?
En van de atomaire wereld wisten ze nog helemáál niets, laat staan van de subatomaire. Wij weten dus écht veel meer dan zij. En Socrates zei: “Hoe meer ik ‘weet’, des te meer ik besef wat ik nog niet weet”. Of iets van gelijke strekking. Robbert Dijkgraaf , die veel meer weet dan Socrates, zei: “Wetenschap is niet het terrein van zeker weten, maar het terrein van de goede vragen stellen”. Klinkt ietwat analoog.
Neem voor de grap eens de Relativiteitstheorie van Einstein. Iedereen heeft het daar onbeschroomd over alsof hij die theorie begrijpt. Geeft die theorie de waarheid (de werkelijkheid) weer? Ja, dat doet die theorie, alhoewel… er wordt gefluisterd dat hij conflicteert met de Kwantumtheorie van Planck en dus werken de geleerden aan een ‘Snaartheorie’, die beide moet verzoenen.
Heb je gelijk in. Maar de eerste felle bestrijdingen van gnostiek vindt men al in de bijbel (brieven van Johannes), en in de vroege kerk (Irenaeus), dus het begon al vóórdat het christendom de macht van de Romeinen kreeg om het grondiger te doen.Dat ook hier weer de meningen verschillen is me duidelijk. Welke mening de juiste is zal wel niet te ‘bewijzen’ zijn. Het is in ieder geval wél waar dat de gnosis (die óók meerdere ‘gezichten’ had) nooit eerder zo fanatiek is bestreden als tijdens het oorspronkelijke christendom en dan bedoeld: het aan het Romeinse gezag gelieerde christendom. De meeste gnostische bronnen zijn door de kerk verwoest, nagenoeg alle informatie die we tot voor kort erover hadden kwam uit de christelijke hoek. En… normaal wordt de geschiedenis geschreven door de overwinnaars. En dat laatste heeft zo zijn consequenties.
Het klinkt interessant. Misschien moet ik het boek ook eens lezen.Je schreef:Bram Moerland heeft geloof ik een boek geschreven waar men met veel lof over spreekt. Mee bekend? http://www.brammoerland.com/start/
Tot dit moment niet. Had hem alleen een paar maal geciteerd gezien. Op de aangegeven site las ik o.a. (onderstrepingen van mij):
* De gnostici geloofden in de mens. De gnostiek is geen leer of een utopie die de mens kant en klare antwoorden biedt. De gnostiek biedt een weg om te leren je eigen antwoord op het leven te geven.
* 'Allereerst heb je naar mijn mening de diverse teksten van het Thomas Evangelie erg goed verklaard. Talloze keren heb ik gedacht: nú snap ik het pas echt goed'. (recensie van John Mohr)
Toen ik dat las, moest ik denken aan een of meer boeken van Bhagwan (kan uit het hoofd niet zeggen welke), die ook blijk gaf de gnosis goed te begrijpen. Vooral het begin van het Johannes-evangelie was volledig ontdaan van zijn raadselachtigheid.
Dat de gnostiek en het christendom altijd felle tegenstanders van elkaar zijn geweest kan welhaast ook niet anders. Geloven in de mens is precies het tegengestelde van geloven in openbaringsreligie.
Aangezien ik in de loop van mijn leven het één en ander de revue heb zien passeren, en er wel wat in zag, maar later weer naast me neer heb moeten leggen, is voor mij wijsheid en scepticisme bijna een synoniem. Ik begrijp juist wel vrijwel alle leren, en snap dat ze op zekere hoogte allemaal waar zijn. Maar als gevolg daarvan heerst het relativisme als hoofdaspect van mijn denken.Dit klinkt allemaal erg vreemd in mijn oren (wat dus niets zegt!). ‘Wijsheid komt met de jaren’ heet het. Wijsheid ontstaat door bezinning op ervaringen (die altijd persoonlijk zijn) niet door alleen het ontwikkelen van syllogismen. Uitgaande van een verschillende ervaring kom je – als je correct redeneert – tot een andere conclusie. Als je de ‘ervaring’ van de ‘wijze’ die aan het woord is niet kunt delen, zul je zijn ‘leer’ niet begrijpen, laat staan het met hem eens zijn.Je schreef:Ik zou liever willen vragen: wat is wijsheid? Want alle wijsheid kan een onwaarheid zijn. Iets wat heel wijs klinkt voor mij, kan iemand anders zo van tafel vegen, zelfs vaak door precies het tegenovergestelde centraal te stellen.
Precies. Maar het hoeft je niet achterdochtig te maken. Want Nietzsche was al precies tot dezelfde conclusie als jij gekomen: Zelfs in de grootste dwaling is nog enige waarheid te vinden is zijn uitspraak. Hij heeft zijn omkering van waarden juist geschreven om te laten zien dat de mens juist achterdochtig moet zijn. Hij riep zichzelf zelfs uit tot de achterdochtigste mens die ooit geleefd heeft, en geeft ruiterlijk toe dat zijn ideeën een moderne mythe zijn.Alleen al het feit dat Zarathoestra, zoals je schrijft, alle waarden uit het christendom omkeert maakt mij achterdochtig. Zelfs in de grootste dwaling is nog enige waarheid te vinden. Elkaar uitsluitende algemene waarden kunnen in mijn ontologie niet beide even reële waarden zijn.Je schreef:Het boek Aldus sprak Zarathoestra bijvoorbeeld is één lange omkering van alle waarden die het christendom predikt.
Een modern mens heeft geen geloof meer zoals men dat vroeger zag, een zekerheid die men voor ultieme waarheid houdt, maar gelooft op de manier van: 'dit is mijn waarheid, dat wat mij inspireert.
Nietzsches basisidee was dat vrijwel alle oude (zowel religieuze als filosofische) idealen voortkwamen uit levensmoeheid en pessimisme. Hij wilde het omgekeerde denken ertegenover zetten als inspiratiebron, en was van mening dat het een beter alternatief is.
Geheel mee eens. Wijsheid heeft veel te maken met de manier waarop wij het leven leven, onze houding tegenover het leven, hetgeen vaak komt door de door jou genoemde bezinning op ervaring. Maar het is ook een kwestie van karakter of persoonlijkheid. Nietzsche noemde het de kwestie van sterke of zwakke wil.Mag ik ook beweren dat wijsheid niet identiek is met positief wetenschappelijk bewijsbaar inzicht?
Geheel mee eens. En ik begin het zelf langzamerhand steeds beter in te zien dat de enige gezonde conclusie is dat een mens beter kan ophouden over God te praten. Geloven in mnlkuclsxp, is nog tot daar aan toe, maar dit woord in je mond nemen en als God gaan omschrijven/uitleggen/verhelderen is wat anders, namelijk per definitie onzin, behalve wanneer je er altijd achter zet dat het maar je fantasie is, je menselijke vereenvoudiging. Maar het is volgens mij zelfs twijfelachtig of de fantasie zelfs maar een steun is, aangezien het wellicht meer op een groter dwaalspoor brengt dan iets verheldert.Als iemand de behoefte heeft om de oneindige energie ‘god’ te noemen, hij of zij ga zijn of haar gang. Maar voor pantheïsme is dan al geen plaats meer want niet de volledige ‘pan’ is ‘verschenen’. ‘Buiten’ de verschenen energie is nog steeds oneindige energie.
Niet dat ik dit allemaal begrijp! Houd me te goede. Het zijn maar fantasieën, die alles openhouden omdat ik het uiteindelijk toch niet kan bevatten. Laat staan bewijzen.
Het eerste is bekend en één van de interessantste gegevens in het leven.Waarom superintelligent? De grens tussen genialiteit en krankzinnigheid is dunner dan flinterdun. Gewoon tevreden zijn met de intelligentie die je te beurt is gevallen en die in alle rust gebruiken. Zoals die Branbantse boer eens tegen me zei: “Ik heb nie veul verstand, maar wat ik heb is mee van het beste”.
De tweede wijsheid is ook bekend.
Maar bekend zijn met zaken is nog geen wijsheid...Ik zie mezelf altijd als een vat vol tegenstrijdigheden...
Bertrand Russell zei eens dat wijsheid plezier is in wat in overvloed voorhanden is. De grootste les die hij uit het menselijk bijgeloof haalde was dat het een hoogst vermakelijke zaak is.
Hij gaf als voorbeeld dat er in Engeland een sekte was die beweerde dat de engelsen de afstammelingen van de 10 verloren gegane Israelitische stammen waren. Er had zich in de sekte echter een scheuring plaatsgevonden. De strengere richting was namelijk van mening dat het engelse volk slechts afstammelingen van Efraïm en Manasse waren...Russell schreef dat altijd wanneer hij één van beide aanhangers aan de deur had hij steevast een voorstander zei te zijn van de rivaliserende stroming: Deze opmerking had altijd tot gevolg dat hij daarna lhet meest kon genieten van het bijgeloof waarmee hij ditmaal weer eens geconfronteerd werd.
Wanneer ik geconfronteerd word tegenwoordig met een kreet "JC was NIET de messias" heb ik de neiging op dezelfde manier te genieten.
