Tijd

[Mullog]

...
Filosofie is vrij denken, wat moeilijk is als je je ergens aan vasthouden wilt.

Aan de tijd kun je je niet vasthouden.

daarom kan het niets blijvends zijn en is er eeuwig tijdelijkheid.

Aan ruimte kun je je ook niet vasthouden.

[Leon]

...
Filosofie is vrij denken, wat moeilijk is als je je ergens aan vasthouden wilt.

Aan de tijd kun je je niet vasthouden.

daarom kan het niets blijvends zijn en is er eeuwig tijdelijkheid.

Aan ruimte kun je je ook niet vasthouden.

Nee inderdaad, je kunt die invullen, de leegte in het hart.

[ChaimNimsky]

Aan de tijd kun je je niet vasthouden, daarom kan het niets blijvends zijn...

Los van alles dat er reeds tegenin is gebracht, is het bovendien een gigantische drogreden. Als je je er niet aan vast kunt houden, kan het niet bljvend zijn? Waaruit blijkt dat? Het tegendeel is eerder waar: iets waaraan je je kunt vasthouden, is niet blijvend, aangezien in de modernste fysica het er sterk naar uitziet dat alle materie eens zal verdwijnen; zelfs zwarte gaten blijken niet eeuwig. Hooguit kwantumvelden zijn eeuwig en hebben wellicht nooit een begin gehad, maar daaraan kun je je juist niet vasthouden.

Maak eerst maar eens duidelijk dat iets niet eeuwig zijn kan indien je je er niet aan vast kunt houden

[Leon]

Aan de tijd kun je je niet vasthouden, daarom kan het niets blijvends zijn...

Los van alles dat er reeds tegenin is gebracht, is het bovendien een gigantische drogreden. Als je je er niet aan vast kunt houden, kan het niet bljvend zijn? Waaruit blijkt dat? Het tegendeel is eerder waar: iets waaraan je je kunt vasthouden, is niet blijvend, aangezien in de modernste fysica het er sterk naar uitziet dat alle materie eens zal verdwijnen; zelfs zwarte gaten blijken niet eeuwig. Hooguit kwantumvelden zijn eeuwig en hebben wellicht nooit een begin gehad, maar daaraan kun je je juist niet vasthouden.

Maak eerst maar eens duidelijk dat iets niet eeuwig zijn kan indien je je er niet aan vast kunt houden

Het leek me wel logisch. Tijd glipt ons door de vingers.Je kunt een foto maken, maar weinig meer. Fotos zijn ook materie en niet eeuwig blijvend. Als je de logica niet ziet, kan ik die waarschijnlijk ook niet overdragen.

[ChaimNimsky]

Aan de tijd kun je je niet vasthouden, daarom kan het niets blijvends zijn...

Los van alles dat er reeds tegenin is gebracht, is het bovendien een gigantische drogreden. Als je je er niet aan vast kunt houden, kan het niet bljvend zijn? Waaruit blijkt dat? Het tegendeel is eerder waar: iets waaraan je je kunt vasthouden, is niet blijvend, aangezien in de modernste fysica het er sterk naar uitziet dat alle materie eens zal verdwijnen; zelfs zwarte gaten blijken niet eeuwig. Hooguit kwantumvelden zijn eeuwig en hebben wellicht nooit een begin gehad, maar daaraan kun je je juist niet vasthouden.

Maak eerst maar eens duidelijk dat iets niet eeuwig zijn kan indien je je er niet aan vast kunt houden

Het leek me wel logisch. Tijd glipt ons door de vingers.Je kunt een foto maken, maar weinig meer. Fotos zijn ook materie en niet eeuwig blijvend. Als je de logica niet ziet, kan ik die waarschijnlijk ook niet overdragen.

Het is niet gebaseerd op logica en het klopt evenmin. Voor deeltjes zonder massa verstrijkt er geeneens tijd, glipt er geen tijd door de vingers. Zaken op macro-niveau - zoals wijzelf - zijn niet blijvend, maar waarom zouden kwantumvelden niet blijvend zijn? Is er iets anders dat kwantumvelden teniet doet? Zoals het er nu naar uitziet, niet.

[MaartenV]

Presentisme is volgens mij onze ervaring van tijd. Wij ervaren enkel het actuele moment als bestaand. Het verleden bestaat niet (meer) en de toekomst is er (nog) niet. Enkel het heden is beschikbaar voor ons bewustzijn. Natuurlijk hebben we (vervormbaar) geheugen (verleden) en kunnen we constructies maken over de toekomst. Maar in de ervaring is enkel het actuele moment voor ons beschikbaar. Presentisme zie ik op die manier als een karakteristiek van de ervaring van de werkelijkheid door bewustzijnde wezens.

Ik zie het blokuniversum (eternalism) waarbij ook de toekomst reeds volledig aanwezig is, als het universum an sich dat op zichzelf bestaat als een geheel, maar waar wij - als ervarende wezens - geen toegang toe hebben (tot dat geheel van verleden, heden en misschien ook toekomst). We hebben slechts toegang, in onze ervaring, tot het actuele moment.

Daarom ervaren we de wereld als een opéénvolging van zich ontvouwende gebeurtenissen, terwijl er in werkelijkheid het blokuniversum is waar alles reeds bestaat in verleden, heden en toekomst.

De interactie van een bewustzijn met het blokuniversum levert presentisme op of de ervaring van opéénvolgende momenten in de tijd.

Terwijl het universum op zichzelf, zonder bewuste wezens erin die tijd ervaren (presentisme), het blokuniversum is met alles reeds aanwezig in verleden, heden en misschien ook toekomst.

In mijn idee zijn presentisme en eternalisme dus complementair.

Mensen die een BDE ervaren ervaren soms dat alles tegelijk gebeurt. Dat tijd niet bestaat. Enzovoort. Wanneer ze niet meer gebonden zijn aan de hersenen en het lichaam, ervaren ze geen tijd meer. Ze ervaren 'het blokuniversum' zoals het is. Alle gebeurtenissen tegelijkertijd. Terwijl zolang we hier zijn, ervaren we gebeurtenissen sequentieel.

Het sequentieel ervaren van de gebeurtenissen doorheen de tijd is dus niet een fundamentele eigenschap van het (blok)universum, maar een een eigenschap die ontstaat bij de interactie van een bewustzijn met het blokuniversum.

[MaartenV]

Dus zowel op quantumniveau als in het blokuniversum bestaat het sequentieel ervaren van gebeurtenissen doorheen de tijd niet.
Enkel hersenen geven ons de ervaring van de gebeurtenissen doorheen de tijd. Eens los van de hersenen, ervaren we het blokuniversum zoals het is: alles tegelijkertijd. Zie BDE's, zie psychedelische piekervaringen enzovoort, allemaal 'tijdloos'.

[Leon]

Presentisme is volgens mij onze ervaring van tijd. Wij ervaren enkel het actuele moment als bestaand. Het verleden bestaat niet (meer) en de toekomst is er (nog) niet. Enkel het heden is beschikbaar voor ons bewustzijn. Natuurlijk hebben we (vervormbaar) geheugen (verleden) en kunnen we constructies maken over de toekomst. Maar in de ervaring is enkel het actuele moment voor ons beschikbaar. Presentisme zie ik op die manier als een karakteristiek van de ervaring van de werkelijkheid door bewustzijnde wezens.

Ik zie het blokuniversum (eternalism) waarbij ook de toekomst reeds volledig aanwezig is, als het universum an sich dat op zichzelf bestaat als een geheel, maar waar wij - als ervarende wezens - geen toegang toe hebben (tot dat geheel van verleden, heden en misschien ook toekomst). We hebben slechts toegang, in onze ervaring, tot het actuele moment.

Daarom ervaren we de wereld als een opéénvolging van zich ontvouwende gebeurtenissen, terwijl er in werkelijkheid het blokuniversum is waar alles reeds bestaat in verleden, heden en toekomst.

De interactie van een bewustzijn met het blokuniversum levert presentisme op of de ervaring van opéénvolgende momenten in de tijd.

Terwijl het universum op zichzelf, zonder bewuste wezens erin die tijd ervaren (presentisme), het blokuniversum is met alles reeds aanwezig in verleden, heden en misschien ook toekomst.

In mijn idee zijn presentisme en eternalisme dus complementair.

Mensen die een BDE ervaren ervaren soms dat alles tegelijk gebeurt. Dat tijd niet bestaat. Enzovoort. Wanneer ze niet meer gebonden zijn aan de hersenen en het lichaam, ervaren ze geen tijd meer. Ze ervaren 'het blokuniversum' zoals het is. Alle gebeurtenissen tegelijkertijd. Terwijl zolang we hier zijn, ervaren we gebeurtenissen sequentieel.

Het sequentieel ervaren van de gebeurtenissen doorheen de tijd is dus niet een fundamentele eigenschap van het (blok)universum, maar een een eigenschap die ontstaat bij de interactie van een bewustzijn met het blokuniversum.

Hallo MaartenV, een interessante benadering. Als er inderdaad ervaringen zijn van het blokuniversum, en dat niet een of ander truukje van de hersenen is (zou niet weten hoe) dan moeten we misschien toch alle momenten als even reëel aannemen. Ik vraag me wel af waar alle energie vandaan komt om dat te onderhouden. Mogelijk wordt het toch pas opgebouwd bij ervaringen, en dan nog slechts het persoonlijk perspectief.

[Peter van Velzen]

Los van de hersenen ervaren wij niets!
Onze ervaringen bestaan nu eenmaal uit wat de hersenen doen.

Maar net als onze hersenen herinneringen hebben, zijn er ook in de wereld om ons heen sporen te vinden uit het verleden. Archeologie, paleontologie en Geologie zouden niet zonder dat kunnen bestaan!

Behalve in onze hersenen hebben wij ook herinneringen in de vorm van foto's, geluids opnames, video, geschriften en digitale bestanden. Ze bevatten - net als ons geheugen uitsluitend zaken uit het verleden. Het is dan ook een misvatting om te denken dat de richting van de tijd alleen voor onze hersenen geldt. Zij is universeel!

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Het is dan ook een misvatting om te denken dat de richting van de tijd alleen voor onze hersenen geldt. Zij is universeel!

Ik behoor echter tot de school dat het begrip richting niet van toepassing is op tijd.
Dus kan de richting van tijd niet universeel zijn.

[Peter van Velzen]

Ik hoor niet bij een school en voor mij bestaat er slechts informatie over het verleden

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Ik hoor niet bij een school en voor mij bestaat er slechts informatie over het verleden

Het is een oud woord het bestond al in Griekse tijd.
Het heeft voor mij slechts de betekenis van een verzameling van mensen die over iets het zelfde denken.

Zo kan men bij een school worden ingedeeld ook al vindt men dat niet leuk.

[VseslavBotkin]

"School" komt van het oudgriekse "σχολή", wat zoiets als "vrije tijd", of "leisure" (mooi Engels woord en weet de vertaling nooit goed) betekent.

[Leon]

Los van de hersenen ervaren wij niets!
Onze ervaringen bestaan nu eenmaal uit wat de hersenen doen.

Maar net als onze hersenen herinneringen hebben, zijn er ook in de wereld om ons heen sporen te vinden uit het verleden. Archeologie, paleontologie en Geologie zouden niet zonder dat kunnen bestaan!

Behalve in onze hersenen hebben wij ook herinneringen in de vorm van foto's, geluids opnames, video, geschriften en digitale bestanden. Ze bevatten - net als ons geheugen uitsluitend zaken uit het verleden. Het is dan ook een misvatting om te denken dat de richting van de tijd alleen voor onze hersenen geldt. Zij is universeel!

Als je experimenten doet met het heden, lijkt dat heden ten eerste onbepaald. Iets onbepaalds kunnen wij niet vastleggen, maar er is geen enkele reden om te denken dat momenten in het verleden anders zijn geweest dan het heden, te weten onbepaald. Wat wij min of meer toevallig vastleggen is dan een valse getuigenis.

[Peter van Velzen]

Een valse getuigenis is zelden of nooit toevallig. Dat de ene gebeurtenis toevallig wel wordt vastgelegd en de andere toevallig niet, maakt die ene niet vals. De andere ontbreekt dan helaas.