Athum schreef:
Vele regeringen en leiders in niet Westerse landen, bv midden - oosten, Afrika, hebben hun bevolking niets te bieden. En de inkomsten zijn vaak enkel primaire grondstoffen. Als ze die controleren, zijn ze de baas. Een goed opgeleide middenklasse om een economie draaiende te houden is overbodig. De ontevreden bevolking kan zich afreageren op een religieus gemotiveerd vijandsbeeld, en de meest radicale militanten worden ondergebracht in allerlei (semi)terroristische groeperingen. Vooral de VS en Israël zijn de ideale zondebokken. Europa is dat sinds begin 21ste eeuw ook ten gevolge van de invasie van Irak.
Sorry Athum, maar nu ga je aan een heleboel gegevens voorbij. Het is niet waar dat die regeringen hun onderdanen niets te bieden hebben. Het wordt ze alleen door monsterleningen onmogelijk gemaakt. Ook de bedenkingen over Europa en zijn goede bedoelingen leven al wat langer, de regio (of eigenlijk de gehele niet westerse wereld) wordt al eeuwenlang onderste boven gelopen door westerse mogendheden, leeggeroofd en vervolgens van de hand gedaan. Alhoewel bilaterale verdragen er wel voor zorgt dat de verhoudingen op papier postkoloniaal gewoon doorgaan.
Qua zondebokpolitiek, verdiep je eens het klassieke werk van Carl Schmidt, het begrip politiek of in het geweldige werk van Rene Girard. Heb jij er weleens bij stilgestaan dat juist de VS altijd een vijand heeft. Eerst waren het de Duitsers, Russen, Arabieren en nu zijn het de Chinezen. Je ziet dat vrij sterk aan het propaganda apparaat Hollywood, waarin tegenwoordig de schurken allemaal Chinese zakenmannen zijn. In Nederland waren het de Duitsers, Molukkers, Turken, Surinamers, Antillianen en nu zijn het de Marokkanen. Een vrij simpel sociologisch verschijnsel, helemaal sinds we onze oude vijandsbeeld "de duivel" kwijt zijn.
Waarom IS zich richt op het westen is omdat ze ter plaatste weinig kunnen uitrichten tegen de westerse bombardementen. Maar zich wel realiseren dat ze door het doden van burgers de regering beter kunnen beinvloeden, zo hebben tal van landen uiteindelijk besloten om Irak te verlaten doordat het aantal doden aan het thuisfront niet meer te verdedigen was.
Wat dat betreft is het best interessant hoe ons eigen beeld van oorlogvoeren verdwenen is. De paar militairen die aan onze kant sneuvelen, sterven meestal door friendly fire en als ze sterven dan blijkt iedereen in Nederland verbijsterd. Alsof het iets uitzonderlijks is...
Als ik me even aan een profetie mag wagen, dit gaat nog tientallen jaren duren.